Baby Bag

„მშობელს ხშირად უკითხავს: შეიძლება თუ არა ბავშვი ჩავსვა ჭოჭინაში, იმიტომ, რომ ამას მიკრძალავენ,“ - ორთოპედი ლევან ქაჯაია

ორთოპედმა ლევან ქაჯაიამ ჭოჭინაში ბავშვის ჩასმასთან დაკავშირებულ დილემაზე ისაუბრა, რომელიც მშობლებს ხშირად აწუხებთ. გარდა ამისა, მან მშობლებს ურჩია 15-16 წლამდე ბავშვი ორთოპედთან გეგმიურ შემოწმებებზე რეგულარულად ატარონ:

„მნიშვნელოვანია, რა ასაკში ვსვამთ ჭოჭინაში ბავშვს. ხშირად უკითხავს მშობელს ჩემთვის: შეიძლება თუ არა ბავშვი ჩავსვა ჭოჭინაში, იმიტომ, რომ ამას მიკრძალავენ და აკრძალულია. როდესაც ვხედავთ, რომ ბავშვი ცდილობს ვერტიკალიზაციას, ცდილობს ფეხზე დადგეს, რაღაც მცდელობა აქვს ნაბიჯის გადადგმის, თავისუფლად შეგვიძლია ბავშვი ჩავსვათ ჭოჭინაში. ჭოჭინა ერთგვარი დამცველობითი მექანიზმიც არის, რომ ბავშვი სადღაც არ შეძვრეს და რაღაც არ მოუვიდეს. ეს არანაირ პრობლემას არ უქმნის მენჯ-ბარძაყის სახსარს.

ყურადღება მისაქცევია მენჯ-ბარძაყის სახსარზე. მშობლებს რეკომენდაციას ვუწევ, რომ სამ თვემდე ბავშვს ჩაუტარდეს მენჯ-ბარძაყის სახსრის ულტრაბგერითი დიაგნოსტიკა ულტრაბგერითი კვლევით. რაც უფრო ადრეულად იქნება დასმული დისპლაზიის დიაგნოზი, მკურნალობასაც უფრო კარგი შედეგი აქვს ხოლმე. 4-5 წლის ასაკში მოხდეს ტერფის დიაგნოსტირება. 6 წლიდან დავაკვირდეთ ხერხემლის ფორმირებას. ჩონჩხოვანი სისტემა არის მზარდი სისტემა, რომელსაც თითქმის ყოველთვის სჭირდება დაკვირვება 15-16 წლამდე, მანამ ბავშვი ჯერ კიდევ იზრდება. 15-16 წლამდე წელიწადში ერთხელ თუ არა ორ წელიწადში ერთხელ მაინც საჭიროა გეგმიურად ორთოპედის მონახულება. თუ რაღაც პათოლოგიასთან გვაქვს საქმე და ჩონჩხოვან სისტემაში რაღაც ცვლილებებთან, მაშინ წელიწადში ერთხელ, რა თქმა უნდა. არც დისპლაზიის და არც ბრტყელი ტერფის დიაგნოზი არ არის განაჩენი. დროული დიაგნოსტიკა დადებითად ჩატარებული მკურნალობის საწინდარიც არის,“ - მოცემულ საკითხზე ლევან ქაჯაიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დილა“

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 bit.ly/3iF0YnF​

შეიძლება დაინტერესდეთ

„შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მას მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში... 3 თაობის მასწავლებელი ვარ,“ - გაიცანით 80 წლის მერი გულუა, რომელიც 60 წელია პედაგოგია

მერი გულუა 60 წელია პედაგოგია. თავის პროფესიაზე შეყვარებული მასწავლებელი მოსწავლეებთან დღემდე ენერგიულად მუშაობს:

„არ არსებობს ადამიანი, რომელსაც რაიმე გზით რომ მიუდგებით გულში რამე დადებითი არ ჰქონდეს. ძალიან რთული და საყვარელი პროფესიაა. მასწავლებელი რომ იყო, უნდა გიყვარდეს ბავშვები, შენი საგანი და უნდა გქონდეს დიდი მოთმინებაც. შვიდი წლის რომ შემიყვანეს სკოლაში, მის მერე აქ ვარ, ამ სკოლაში. 60 წელი მთავრდება, 3 თაობის მასწავლებელი ვარ. არიან ისეთები, რომლის ბაბუასაც ვასწავლიდი, მამასაც და შვილიშვილსაც.

ჩემი მშობლებიც პედაგოგები იყვნენ. ჩემი ძმა, სერგო გულუა, ძალიან ნიჭიერი მათემატიკოსი იყო. ჩემი და მუშაობს ინგირის პირველ საჯარო სკოლაში, ისიც მათემატიკის მასწავლებელია. სამივემ მასწავლებლობა დავიწყეთ. მე ვასწავლი ქართულს, მათემატიკას და ბუნებას. ჩვენი სოფლის სკოლა არის პირველი სკოლა ზემო სამეგრელოში. სხვაგან არსად არ იყო მაშინ სკოლა. ეზოში რომ შემოვალ დილით, არაფერი პრობლემა არ მახსოვს. ჩემი პრობლემები, რაც უნდა მქონდეს, ყველაფერი მავიწყდება, სულ ბავშვებზე ვარ გადართული.

შვილიშვილებიც აქ არიან, სკოლაში. ერთი მეცხრე კლასშია, მეორე - მესამე კლასში, პატარა ბაღში დადის ჯერ. ბავშვების გულში რომ ჩაიხედო, ძალიან რთულია. წაჯიკავებას და დაცემას ბევრი არაფერი არ უნდა, ჭაობში ჩაძირვას არ უნდა ბევრი არაფერი. ჭაობიდან ამოყვანაა საქმე. ჩემი ყველაზე დიდი ჯილდო არის ჩემი ყოფილი მოსწავლეები რომ შემხვდებიან და სიყვარულით მომიკითხავენ. ამაზე უფრო დიდი ბედნიერება არაფერი არ არის ჩემთვის.

ზოგიერთი მასწავლებელი რომ გაუშვეს ჯილდოთი და წავიდნენ, ვისაც სურვილი ჰქონდა, წავიდა. მე ჩავაბარე, სტატუსი მივიღე და რატომ წავიდოდი? გავაგრძელე მუშაობა. მიყვარს მე ეს პროფესია და თავიდან რომ ვიწყებდე მუშაობას, ისევ ამ პროფესიას გავაგრძელებდი. დროა დავისვენო, ხომ? მაინც რაღაც მეზიდება აქით. თუ რამე კანონი გამოვიდა, კი ბატონო...“ - აღნიშნა მერი გულუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ -ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო.“

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“ 

წაიკითხეთ სრულად