Baby Bag

„მშობლებს ასეთ რჩევას მივცემდი, რომ ვიდრე სკოლაში გაუშვებდნენ ბავშვს, შეამოწმონ ჩანთის სამხრე ქამრები,“- ფიზიკური თერაპევტი ლევან ნარეშელი

ფიზიკურმა თერაპევტმა ლევან ნარეშელმა ბავშვებში სქოლიოზის გამომწვევ ძირითად მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სქოლიოზის მკურნალობა ცურვით, ვარჯიშით და მასაჟებით არასწორია:

„ხერხემლის დეფორმაცია ძორითადად გამოწვეულია არასწორი ფიზიოლოგიური კორსეტის, ზურგის კუნთების მოდუნებიდან გამომდინარე. ბავშვებში ხშირია მეცადინეობის დროს არასწორი პოზიციის შერჩევა, მძიმე ჩანთები. ჩანთებთან დაკავშირებით მშობლებს ასეთ რჩევას მივცემდი, რომ ვიდრე სკოლაში გაუშვებდნენ ბავშვს, შეამოწმონ ჩანთის სამხრე ქამრები. ეს ყოველთვის უნდა იყოს სიმეტრიული. შეიძლება ერთი მაღალი იყოს და მეორე დაბალი. როდესაც ერთ-ერთი არის დაბალი, ხერხემალს ცალ მხარეს აწვება ჩანთის სიმძიმე და დეფორმირებული გადაადგილდება ვიდრე სკოლაში მივა ან სკოლიდან სახლში მოვა. დიდი მნიშვნელობა აქვს სკოლაში ჯდომის მანერას. ვფიქრობ, სკოლაშიც უნდა ხდებოდეს ამის კონტროლი. რაღაც დონეზე ეს უნდა იყოს ახსნილი ბავშვებისთვის, იმისთვის, რომ თავი ავარიდოთ ხერხემლის გამრუდებებს და დეფორმაციებს.

სქოლიოზთან დაკავშირებით დღევანდელი კონსერვატიული მკურნალობის მეთოდიკა ეწინააღმდეგება მასაჟებით, ვარჯიშებით, ცურვით მკურნალობას. ეს პრაქტიკულად აკრძალულიც კია. არსებობს ხერხემლის სქოლიოზის კონსერვატიული მკურნალობის მეთოდი და ეს ერთადერთი აღიარებული მეთოდია მსოფლიოში. არ შეიძლება ფიზიოლოგიური კორსეტის, კუნთების გაძლიერება, როდესაც შიგნით ხერხემალი ჯერ კიდევ არ არის გასწორებული. პირველ რიგში უნდა მოხდეს ხერხემლის სვეტის გასწორება და შემდეგ უნდა გავაძლიეროთ ზურგის კუნთები,“- მოცემულ საკითხზე ლევან ნარეშელმა ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პოსტ ალიონი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად