Baby Bag

„ჩვილები დაიღუპნენ ასეთი გელის ძალიან ინტენსიური მოხმარების შემდეგ, ამიტომ FDA არ უწევს რეკომენდაციას კბილების ამოჭრისას მსგავსი გელების გამოყენებას,“- ბავშვთა სტომატოლოგი სოფო სამხარაძე

ბავშვთა სტომატოლოგმა სოფო სამხარაძემ კბილების ამოჭრისას ღრძილების დამამშვიდებელი, ტკივილგამაყუჩებლების შემცველი გელების გამოყენების მიზანშეუწონლობასა და გვერდით ეფექტებზე ისაუბრა:

„არ არსებობს მტკიცებულება, რომ რომელიმე კვებასთან დაკავშირებით უფრო მარტივად ხდება კბილების ამოჭრა. აქვე დავამატებ, ამ პროცესთან დაკავშირებით ძალიან ბევრი გელი არსებობდა და იყიდებოდა. უმეტესობა ეს გელები შეიცავს ტკივილგამაყუჩებელს. ინსტრუქციაში მითითებულია, რომ გამოყენება შეიძლებოდა 2-ჯერ, მაქსიმუმ 3-ჯერ. ამას მშობლები დიდად არ აქცევდნენ ყურადღებას. თითოეულ წამოტირებაზე ხდებოდა აპლიკაცია. ჩვენ ვიცით, რომ პირის ღრუს ლორწოვანი გარსიდან ძალიან აქტიურად იწოვება ნებისმიერი მედიკამენტი. იყო შემთხვევები, როდესაც მაქსიმალურ ტოქსიურ დოზას მიაღწიეს და რიგ შემთხვევებში ძალიან სამწუხარო, სავალალო შედეგებით დასრულდა ასეთი გელების გამოყენება.

ჩვილები დაიღუპნენ ასეთი გელის ძალიან ინტენსიური მოხმარების შემდეგ, ამიტომ საერთაშორისო ორგანიზაციები, მათ შოირს FDA არ უწევს რეკომენდაციას მსგავსი ტკივილგამაყუჩებლების შემცველი გელების გამოყენებას, რომელიც ეხმარება პატარას კბილების ამოჭრის შემთხვევაში. სჯობს გამოვიყენოთ მოსაქავებელი საშუალებები, რომლის დაჭერასაც თვითონ შეძლებს და გაიადვილებს ამ პროცესს,“- მოცემულ საკითხზე სოფო სამხარაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“


შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად