Baby Bag

„ეს პრეპარატი ბავშვისთვის არ შეიძლება! ის საკმაოდ ტოქსიურია და შესაძლოა, გარკვეული დაავადებები გამოიწვიოს ბავშვებში!“ - მედიკოსების გაფრთხილება მშობლებს

ექიმები ბავშვებში დატილიანების საწინააღმდეგოდ ცხოველების პრეპარატ „ბარსის“ გამოყენების საფრთხეებზე საუბრობენ. მშობელთა ჯგუფებში აქტიურად იწერება ბავშვებში აღნიშნული პრეპარატის გამოყენების შესახებ, რაც მედიკოსების თქმით დაუშვებელია და ბავშვის ჯანმრთელობისთვის უკიდურესად სახიფათოა:

ვეტერინარმა მარიამ ჩხიკვიშვილმა ბარსის გამოყენების ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა:

„სტატისტიკა მარტო ჩემი არ მაქვს, იმიტომ, რომ ჩვენ განვიხილეთ ეს საკითხი. საკმაოდ ხშირია მომართვიანობა მთელი საქართველოს მასშტაბით. ძირითადად ითხოვენ ბარსის ანალოგიურ პრეპარატებს, რომელიც არის დასაწვეთებელი ან დასაშხურებელი. არცერთი მსგავსი პრეპარატი არ შეიძლება დიდი დოზით ცხოველებისთვისაც კი.

ჩემი რეაქცია იყო უცნაური, როდესაც ვიკითხე რა წონის იყო ცხოველი და ქალბატონმა მითხრა,რომ ბავშვისთვის უნდოდა. თავისთავად ცხადია, რომ ჩემი რეაქცია იყო ის, რომ ეს ბავშვისთვის არ შეიძლება. ბარსი საკმაოდ ტოქსიური პრეპარატია და შესაძლებელია, რომ გარკვეული დაავადებები გამოიწვიოს ბავშვებში კანის დამწვრობით დაწყებული და ღვიძლის დაავადებებით დამთავრებული. ადამიანისთვის ამ პრეპარატების შემადგენლობა იმდენად ტოქსიურია, რომ ერთჯერადმა გამოყენებამაც, შესაძლოა, საკმაოდ მძიმე დაღი დაასვას ბავშვის ორგანიზმს. ალბათ, მშობელს არ უნახავს, როგორ ძვრება თავის სკალპიდან თმა თავისი ძირიანად. ეს სურათი მინდა წარმოიდგინონ და მერე გადაიფიქრონ,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ჩხიკვიშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად