Baby Bag

„არტერიული ჰიპერტენზია გლობალურად სიკვდილიანობის წამყვან მიზეზად რჩება“ - ინტერვიუ რამაზ ბათავანთან

„არტერიული ჰიპერტენზია გლობალურად სიკვდილიანობის წამყვან მიზეზად რჩება“ - ინტერვიუ რამაზ ბათავანთან

„არტერიული ჰიპერტენზია გლობალურად სიკვდილიანობის წამყვან მიზეზად რჩება, ამ დაავადების გართულებით წელიწადში 10,4 მილიონი ადამიანი იღუპება. არტერიული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტთა 50% - ზე მეტს აქვს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებით გართულების რისკი. არაკონტროლირებულ არტერიულ ჰიპერტენზიას სერიოზული გართულებები მოსდევს, შეიძლება განვითარდეს ინსულტი (იშემიური ან ჰემორაგიული), აორტის ანევრიზმა ან /და განშრევება, სტენოკარდია, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, თვალის ბადურის დაზიანება.

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის შეფასებით, ინსულტების 54% და გულის იშემიური დაავადების შემთხვევების 47% არტერიული წნევის პირდაპირი შედეგია, ამდენად, არტერიული ჰიპერტენზია წარმოადგენს გულ-სისხლძარღვთა ავადობისა და სიკვდილიანობის ერთ-ერთ მთავარ რისკფაქტორს. ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ინსულტის შემთხვევების კლება დიდწილად გამოწვეულია არტერიული წნევის ადეკვატური კონტროლით“ - რამაზ ბათავანი.

საკითხის ირგვლივ, MOMSEDU.GE გთავაზობთ ინტერვიუს 30-წლიანი პროფესიული გამოცდილების მქონე, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ კარდიოლოგიის მიმართულების ხელმძღვანელ რამაზ ბათავანთან.

- რა არის არტერიული ჰიპერტენზია?

რამაზ ბათავანი: „თანამედროვე სამედიცინო სახელმძღვანელოები არტერიულ ჰიპერტენზიას განმარტავენ როგორც არტერიული წნევის 140/90 მმ. ვწყ. სვ. და მეტად მომატებას. არტერიული წნევა არა სტატიკური, არამედ დინამიური მაჩვენებელია და ფიზიკური დატვირთვისა თუ ფსიქოემოციური მდგომარეობის მიხედვით იცვლება. ჯანმრთელ ადამიანებში წნევა ფიზიკური დატვირთვის დროს იმატებს, ხოლო მოსვენებისას ნორმას უბრუნდება. არტერიული ჰიპერტენზიის დროს კი წნევა, როგორც მოსვენების, ისე დატვირთვის დროს სცდება დასაშვები ნორმის ფარგლებს.

- არტერიული ჰიპერტენზიის რა ფორმები არსებობს და როგორი სიმპტომებით ხასიათდება?

რამაზ ბათავანი: „არტერიული წნევა კლასიფიცირდება, როგორც პირველადი (ესენციური) და მეორადი. ესენციური ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში არცერთ კლინიკურ მეთოდს არ შეუძლია განსაზღვროს არტერიული წნევის მომატების კონკრეტული მიზეზი. მეორადი არტერიული ჰიპერტენზია გამოწვეულია რომელიმე ორგანოს პათოლოგიით. ჰიპერტენზიის მქონე პირთა 10-15%-ს აქვს პოტენციურად განკურნებადი მიზეზით გამოწვეული მეორადი ჰიპერტენზია. მეორადი ჰიპერტენზიის მიზეზებია: თირკმლის არტერიის სტენოზი, ჰიპერალდოსტერონიზმი ან ფეოქრომოციტომა. პაციენტს, რომელსაც აწუხებს რეზისტენტული არტერიული ჰიპერტენზია, არტერიული წნევა ადეკვატურად ვერ კონტროლდება მაშინაც კი, თუ ის რეგულარულად იღებს დანიშნულ მედიკამენტებს. უხშირესად არტერიული ჰიპერტენზია იწყება კონკრეტული სიმპტომის გამოვლენის გარეშე, ზოგჯერ მისი დიაგნოსტირება შემთხვევითი გაზომვის დროს ხდება, ამიტომ რეკომენდებულია, რომ ამ დაავადების საწყის ეტაპზე გამოვლენისა და მკურნალობის მიზნით, მოზრდილმა ადამიანმა ჩაიტაროს შესაბამისი სკრინინგი: 24- საათიანი ამბულატორიული წნევის მონიტორინგი. სიმპტომები, რომლებიც ახასიათებს არტერიულ ჰიპერტენზიას მოიცავს: თავის ტკივილს, თავბრუსხვევას, სუნთქვის გაძნელებას, დაღლილობას, მოთენთილობას, ზოგჯერ ცხვირიდან სისხლდენას“.

- რა არის ნორმა?

რამაზ ბათავანი: „ოპტიმალურია თუ წნევა არ აღემატება 120/80-ს, ნორმალური წნევის ციფრების მერყეობს 120-139/80-85 ფარგლებში. 18-იდან 40 წლამდე ქალების ნორმა 110/68, ხოლო ამავე ასაკის მამაკაცებში 119/70 ფარგლებშია, 60 წელზე მეტი ასაკის ქალებსა და მამაკაცებში კი - 135/70. ზრდასრული მოსახლეობის თითქმის 1/3-ს აქვს მომატებული არტერიული წნევა. ამერიკის კარდიოლოგიური საზოგადოებები თავიანთ უახლეს რეკომენდაციებში არტერიული წნევის მნიშვნელობებს 130–139/85–89 მმ. ვწყ. სვ. დიაპაზონს მიიჩნევენ, როგორც I ხარისხის ჰიპერტენზიას, მაგრამ აქვე აცხადებენ, რომ საწყის ეტაპზე მკურნალობა უნდა წარიმართოს მედიკამენტების გარეშე. ევროპული გაიდლაინებით კი ეს მაჩვენებელი (130-139/85-89) აღიარებულია, როგორც ნორმის ზედა დიაპაზონი და რეკომენდებულია ჩატარდეს მედიკამენტური მკურნალობა მხოლოდ იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ გულ-სისხლძარღვთა დაავადების ძალიან მაღალი რისკი.“

- როდის უნდა მიმართონ პაციენტებმა ექიმს?

რამაზ ბათავანი:მინიმალური სიმპტომების გამოვლენისთანავე რეკომენდებულია ექიმის კონსულტაციის მიღება, თავის ტკივილის, ზოგადი სისუსტის, ადვილად დაღლის, გულის ფრიალის სიმპტომები აუცილებლად საჭიროებს გამოკვლევასა და შესაბამისი ზომების მიღებას. ასევე უნდა გვახსოვდეს, რომ არტერიული ჰიპერტენზია საწყის ეტაპზე შეიძლება იყოს შენიღბული და პაციენტს არ ჰქონდეს გამოხატული ჩივილები. გვხვდება შემთხვევები, როდესაც მომატებულ წნევას ზოგიერთი პაციენტი არ ანიჭებს დიდ მნიშვნელობას და თვლის რომ ეს მისი წნევაა, ამგვარი მიდგომა საფრთხის ქვეშ აყენებს ორგანიზმის სხვა სისტემებს. ადეკვატური მკურნალობის გარეშე არტერიული ჰიპერტენზია გარდა გულ-სისხლძარღვთა სისტემისა, აზიანებს თავის ტვინს, მხედველობასა და თირკმლებს.“

- როგორ მკურნალობთ არტერიულ ჰიპერტენზიას?

რამაზ ბათავანი: „არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა ძირითადად მედიკამენტურია, მოწოდებულია სხვადასხვა ჯგუფის წნევის დამწევი პრეპარატები, როგორც ცალკე, ასევე კომბინირებული სახით. მათ მოქმედების განსხვავებული მექანიზმები აქვთ, ბუნებრივია, რომ ყველა პაციენტს არ შეიძლება ერთი და იმავე პრეპარატით ვუმკურნალოთ. როგორც წესი, არტერიული წნევის დამწევი პრეპარატების შერჩევა ხდება პაციენტის ასაკის, თანმხლები დაავადებების, კლინიკური და ლაბორატორიული მონაცემების გათვალისწინებით, ამიტომ ექიმის კონსულტაცია არის ძალიან მნიშვნელოვანი, თვითმკურნალობამ შეიძლება საფრთხე შეუქმნას პაციენტის ჯანმრთელობას.“

- რა უნდა გაითვალისწინონ ადამიანებმა, რომელთაც არტერიული ჰიპერტენზია აწუხებთ?

რამაზ ბათავანი: „პაციენტებმა, რომელთაც მაღალი წნევა აწუხებთ, უნდა გადახედონ საკუთარ ყოველდღიურ რეჟიმს, პირველ რიგში, საჭიროა სწორი კვება, სტრესის შემცირება, ზომიერი ფიზიკური აქტივობა, წონის დაკლება, ქოლესტერინის დიეტის დაცვა, სუფრის მარილის შეზღუდვა, თამბაქოს მოწევის შეწყვეტა, ალკოჰოლური სასმლის მინიმალურად მიღება და პერიოდულად ექიმთან ვიზიტით არტერიული წნევის სათანადო კონტროლის მიღწევა.“

R. 

კარდიოლოგიის და კარდიოქირურგიის თანამედროვე ასპექტები - „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ორგანიზებით კონფ...
„ნიუ ჰოსპიტალსის“ ორგანიზებით სამედიცინო-კარდიოლოგიური კონფერენცია გაიმართა, რომელზეც კარდიოლოგიისა და კარდიოქირურგიის თანამედროვე ასპექტები განიხილეს. მომხსენებლებმა გულის პათოლოგიების დიაგნოსტირების...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ნუშურები, ე.წ. გლანდები აქვს ამოსაჭრელი? - MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი ნანა საპანაძე

​რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ნუშურები, ე.წ. გლანდები აქვს ამოსაჭრელი? - MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი ნანა საპანაძე

რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ნუშურები, ე.წ. გლანდები აქვს ამოსაჭრელი, როგორ უნდა მოვუაროთ ოპერაციის შემდეგ და როგორი უნდა იყოს ბავშვის კვება? - ამ თემებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი ნანა საპანაძე.

„თავდაპირველად განვიხილოთ რა არის გლანდები. სამედიცინო ტერმინოლოგიით ეს ნუშურებია. ნუშურები, იგივე ტონზილები, ხახის ცხვირის ნაწილის ლორწოვანის სისქეში, მის უკანა კედელზე და ლულის ხვრელის ირგვლივ არსებული კარგად განვითარებული ლიმფოიდური ქსოვილია. რაც შეეხება მოსახლეობაში ფართოდ გავრცელებული ტერმინს - „გლანდები“, იგი ნუშურების ლათინური სახელწოდებიდან - „გლანდულადან“ მომდინარეობს. „გლანდულა“ ჯირკვალს ნიშნავს, თუმცა ნუშურების მიმართ ეს სახელწოდება რამდენადმე არასწორია, რადგანაც ტონზილები არც სტრუქტურულად და არც ფუნქციურად ჯირკვლები არ არის (ისინი არც ენდოკრინული, ანუ შინაგანი სეკრეციის და არც ეგზოკრინული - სპეციალური მილის - სადინარის დახმარებით გარეთ გამომყოფი ჯირკვლები არაა)“ - ნანა საპანაძე.
- ზოგადად რომ ვისაუბროთ, რამდენად მნიშვნელოვანია ნუშურების, ე.წ. გლანდებისა და ადენოიდების არსებობა ადამიანისთვის?
- ნუშურები იმუნური სისტემის შემადგენელი უმნიშვნელოვანესი ნაწილი - ლიმფოიდური ქსოვილია. მათ დამცველობითი და გარკვეულწილად სისხლმბადი ფუნქციაც აქვთ (მათში ლიმფოციტები წარმოიქმნება).
ტონზილების იმუნოლოგიური როლი სრულად ჯერ კიდევ არ არის გაშიფრული, თუმცა დადგენილია, რომ ისინი ინფექციის გზაზე პირველი დამცავი რგოლი და მთავარი დარაჯია.
რაც შეეხება ადენოიდებს, ადენოიდები ცხვირის ძგიდესა და ხახის კედელს შორის არსებული ლიმფური ქსოვილია. სტრუქტურით ნუშურა ჯირკვლებს ჰგავს, თუმცა მათი დაავადებები განსხვავებულ პრობლემებს იწვევს. ადენოიდების ძირითადი დანიშნულება, ისევე როგორც ნუშურა ჯირკვლებისა, იმუნოგლობულინების წარმოქმნა და ადგილობრივი იმუნიტეტის ფორმირებაა. ისინი უცხო ანტიგენებისგან ორგანიზმის დაცვის პირველად რგოლს წარმოადგენენ, მარტივად რომ ვთქვათ, ინფექციას ზედა სასუნთქ გზებში აკავებენ და ქვედაში გადასვლის საშუალებას არ აძლევენ.
ერთობლიობაში რომ განვიხილოთ, ნუშურები და ადენოიდები წარმოადგენს ადამიანის იმუნურ დაცვაში მონაწილე და ინფექციისაგან დამცავ ერთიან რგოლს, თუმცა, ზოგჯერ, ტონზილებიც და ადენოიდებიც, თავად ხდებიან ინფექციის წყარო და იმდენად იმატებენ ზომაში, რომ აფერხებენ სუნთქვის პროცესსაც.
- რა ჩივილები ახლავს თან და რატომ შეიძლება გახდეს საჭირო მისი ამოჭრა?
- გადიდებული ადენოიდები უმეტესად ახშობს ჰაერგამტარ გზებს, რასაც მივყავართ სუნთქვის ძილისმიერ დარღვევამდე: ძილის ობსტრუქციულ აპნოემდე, ძილის ობსტრუქციულ ჰიპოპნოემდე და ზედა სასუნთქი გზების რეზისტენტობის სინდრომამდე. ამ მდგომარეობებს ძილის დროს სუნთქვის გაძნელება და/ან რამდენიმე წამით სუნთქვის შეწყვეტა ახასიათებს. აგრეთვე იწვევს შუა ყურის მორეციდივე ინფექციას, დამსკდარი ტუჩებისა და მშრალი პირის სინდრომს. შუა ყურის მორეციდივე ინფექცია, თავის მხრივ, სმენის დაქვეითებისა და დაკარგვის წინაპირობაა. მუდმივად პირით სუნთქვის გამო ფორმას იცვლის პირის ღრუ და სასა, წინ წამოიწევს და მიმართულებას იცვლის ზედა წინა კბილები. მედიცინაში ეს ადენოიდური სახის სახელით არის ცნობილი.
- რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს გლანდები აქვს ამოსაჭრელი?
- მწვავე ტონზილიტს ხალხში უფრო ანგინად იცნობენ. მწვავე ტონზილიტს უმეტესად ვირუსები იწვევს (დაახლოებით 80%), შედარებით იშვიათად - ბაქტერია, A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი და სხვა სტრეპტოკოკები, ძალზე იშვიათად - მიკოპლაზმა და ქლამიდია. მწვავე ტონზილიტის საინკუბაციო პერიოდი რამდენიმე საათიდან 2-4 დღემდე გრძელდება. იწყება მწვავედ, ტემპერატურის 37,5-39 °C-მდე მომატებით, შემცივნებით, ზოგადი სისუსტით, თავის ტკივილით, ყელის და კუნთების ტკივილიც ერთვის. ბავშვი შესაძლოა, შეაწუხოს გულისრევამ, მუცლის ტკივილმა, ღებინებამ. გაურთულებელი მიმდინარეობისას დაავადების ძირითადი კლინიკური ნიშნები, როგორებიცაა: ცხელება, ინტოქსიკაცია, ანთებითი ცვლილებები ტონზილებში სწრაფად ქრება, ნორმალიზდება სისხლის სურათიც. ლიმფური კვანძების გადიდება შეიძლება 10-12 დღე გაგრძელდეს. საყოველთაოდ ცნობილია, რომ საშიშია არა თავად ანგინა, არამედ მისი შესაძლო გართულებები: გულის მუშაობის დარღვევა, ტკივილი გულის არეში და გულის რიტმთან დაკავშირებული პრობლემები, თირკმელების, ღვიძლის, სისხლძარღვთა სისტემის, კანის, ფარისებრი ჯირკვლის, სახსრების ფუნქციის მოშლა. ამ გართულებების თავიდან არიდება რომ მოხდეს, საჭიროა, დროულად მივმართოთ ექიმს და დავიწყოთ მკურნალობა, სანამ ანგინა საშიშ გართულებაში გადაიზრდება. რიგი ფაქტორების გამო, როგორებიცაა: ორგანიზმის სისუსტე, ძლიერი გამომწვევი, არასწორი მკურნალობა, დაავადების ნებაზე მიშვება, თანმხლები ქრონიკული დაავადებები მწვავე ტონზილიტი შესაძლოა ქრონიკულში გადაიზარდოს.

ქრონიკული ტონზილიტის დროს ჩივილები, წესისამებრ, მკვეთრად გამოხატული არ არის. ყველაზე ხშირად აღინიშნება ხშირი ანგინა ანამნეზში. ავადმყოფი უჩივის არასასიამოვნო სუნს პირიდან, ყლაპვისას ყელში უსიამოვნო ან უცხო სხეულის შეგრძნებას, სიმშრალეს, ჩხვლეტას, თუმცა ეს არა მარტო ქრონიკული ტონზილიტის, არამედ სხვადასხვა ფორმის ფარინგიტის სიმპტომებიც არის. ხშირად უჩივიან ადვილად დაღლას, მოთენთილობას, თავის ტკივილს, შრომის უნარის დაქვეითებას, სუბფებრილურ ტემპერატურას, სახსრების ტკივილს, გულისცემის გახშირებას, ტკივილს გულის არეში. ასეთ შემთხვევებში საჭიროა რადიკალური ჩარევა.
ერთ-ერთი სერიოზული პრობლემა, რომელიც ტონზილიტებისა და ადენოიდების არსებობას ახლავს, არის გადაწყვეტილების მიღება, როდის უნდა ჩატარდეს ტონზილექტომია, იგივე, გლანდების ამოკვეთა ან ადენექტომია (ტონზილების და ადენოიდების ოპერაციული გზით მოშორება). ამ საკითხს წყვეტენ პედიატრი და ლარინგოლოგი, ურთიერთშეთანხმებით.
ადენოტონზილექტომის (ტონზილების და ადენოიდების ამოკვეთა) უნდა ჩატარდეს მხოლოდ იმ შემთხვევაში თუ:
მიმდინარე წელს, ბავშვს ჰქონდა ექიმის მიერ დადსტურებული, მწვავე ტონზილიტის 7 ეპიზოდი, წინა წელს 5 და მის წინა წელს 3 ეპიზოდი. ან ტონზილები და ადენოიდები იმ ზომისაა, რომ კეტავს სასულის შესასვლელს და ხელს უშლის სუნთქვას. ასეთ დროს, ხშირად ვითარდება ე.წ. ძილის აპნოე.
- ოპერაციის შემდეგ როგორ უნდა მოვუაროთ? სისხლდენის შემთხვევაში რა უნდა გავაკეთოთ?
- რაც შეეხება პოსტოპერაციულ მოვლას. ამ საკითხზე დაწვრილებით გესაუბრებათ ექიმი ოპერაციის შემდეგ, თუმცა ახლა შეიძლება რამდენიმე ზოგად საკითხზე შევჩერდეთ.
ტკივილი - პოსტოპერაციული ტკივილი ასაკის მიხედვით ინდივიდუალურია. ბავშვს ექიმის დანიშნულების შესაბამისად აძლევთ ტკივილგამაყუჩებელ საშუალებებს. აუცილებელია მკაცრად მიჰყვეთ დანიშნულებას, არ გადააჭარბოთ დანიშნულ დოზასა და მედიკამენტის მიცემის შუალედებს.
- როგორი უნდა იყოს ბავშვის კვება?
- კვება მნიშვნელოვანი საკითხია. აუცილებელია ზედმიწევნით მისდიოთ ექიმის რეკომენდაციებს. აქაც ზოგადი რჩევების სახით შემიძლია გითხრათ:

  • აუცილებელია დიდი რაოდენობით სითხის მიღება;
  • საკვები არ უნდა ცხელი, თბილი, მჟავე, ცხარე და მყარი;
  • პირველ დღეებში რძის პროდუქტები, მაგალითად, ვანილის ნაყინი (შოკოლადის, ხილისა და ვაფლის გარეშე), იოგურტი, მაწონი, ცივი რძე. შემდეგ დღეებში ფაფა, პიურე და ა.შ.
თქვენ მკითხეთ სისხლდენის შესახებ. პოსტოპერაციული სისხლდენა იშვიათი, თუმცა მაინც შესაძლებელი გართულებაა, ამიტომ აუცილებელია მშობელმა ზუსტად დაიცვას მოვლის და კვების წესები. სისხლდენა უმეტესად გამოწვეულია პაციენტის უჭმელობით, დასუსტებით ან რეჟიმის დარღვევით. როცა ბავშვი ტკივილისა და უმადობის გამო დიეტის შესაბამისად არ იკვებება, სასის ტონზილარულ ნიშაში ჩნდება ნადები, რომელიც თანდათან სქელდება (ნორმალური კვების შემთხვევაში მას ლუკმები ჩამორეცხავს) და ხველების ან ჭამის დროს ერთბაშად სცილდება. ჭრილობა შიშვლდება და იწყება სისხლდენა. თუ ის უმნიშვნელოა, მცირედი ჩარევითაც შეჩერდება, მაგრამ თუ ძლიერია, ღებინება და საერთო სისუსტეც ერთვის, აუცილებელია სპეციალისტის დროული ჩარევა სტაციონარის პირობებში.
მშობელმა აუცილებლად უნდა იცოდეს პირველი დახმარების წესები:
უპირველეს ყოვლისა, უნდა წამოსვას ბავშვი და ნიკაპის ქვეშ ყინული მიადოს; აჭამოს ნაყინი; ყელში გამოავლოს მაცივარის წყალი, მერე კი აუცილებლად წაიყვანოს იმ კლინიკაში, სადაც ოპერაცია ჩაუტარდა; თუ პაციენტი მეტისმეტად სუსტადაა, ფეხზე დგომა უჭირს, თავბრუ ეხვევა და თვალთ უბნელდება, გვერდზე (აუცილებლად გვერდზე) უნდა დავაწვინოთ და მხოლოდ ღებინების შემთხვევაში წამოვაყენოთ.
ყოველივე ზემოაღნიშნულიდან გამომდინერე, აუცილებელია თქვენს ბავშვზე პედიატრისა და საჭიროების შემთხვევაში ლარინგოლოგის მეთვალყურეობა, რათა დროულად აღმოიფხვრას ადენოიდებთან და ნუშურებთან დაკავშირებული პრობლემები.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად