Baby Bag

რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?

რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?
რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს, როდის არის ხველა საშიში და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს? - ამ თემებზე ​MomsEdu.ge-ს პედიატრი თათია სხირტლაძე ესაუბრა.
- რა არის ბრონქიტი და ძირითადად რომელ სეზონზეა გავრცელებული?
- ბრონქიტი არის სასუნთქი გზების, კერძოდ, ბრონქების ლორწოვანი გარსის ანთება, რომლის გამომწვევს უმრავლეს შემთხვევაში წარმოადგენს - ვირუსი. ასევე, შესაძლოა გამოწვეული იყოს ბაქტერიით, ალერგიით, თამბაქოს მოხმარებით, გარდა ამისა, ბრონქიტი შეიძლება იყოს ზოგიერთი თანდაყოლილი დაავადების გამოვლინება - როგორიცაა მუკოვისციდოზი (კისტური ფიბროზი). ბრონქიტი წელიწადის ყველა დროს გვხდება, თუმცა მისი სიხშირე განასაკუთრებით მატულობს გვიან შემოდგომას, ზამთარსა და ადრეულ გაზაფხულზე.
- უმეტესად რა ასაკის ბავშვებში გვხდება?
- ბრონქიტი გვხდება ყველა ასაკის ბავშვთან, მაგრამ განსაკუთრებული სიმპტომატიკით და სიმძიმით მიმდინარეობს 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში, როდესაც მცირე სასუნთქ გზებში (ბრონქიოლებში) ვითარდება შეშუპება და ანთება, ლორწო გროვდება მათში, რაც აძნელებს ჰაერის თავისუფლად მოძრაობას ფილტვებში და გამოიხატება სუნთქვის გაძნლებით.
- რა სიმპტომებით უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?
- ბრონქიტის მთავარი დამახასიათებელი ნიშანი არის ხველა, თუმცა თავიდან ბავშვს შეიძლება ჰქონდეს გაციების სიმპტომები: ცხვირიდან გამონადენი, ყელის ტკივილი, ცხელება, საერთო სისუსტე, უმადობა. ხველა შესაძლოა იყოს მშრალი ან სველი (ლორწოთი სავსე). როდესაც ინფექცია პროგრესირებს, კლინიკურად ვლინდება სუნთქვის გახშირება, შეტევითი ხველა, ხველის დროს გულისრევის შეგრძნება და ღებინება, სუნთქვაში მუცლის და გულმკერდის კუნთების მონაწილეობა, ბავშვი უარს ამბობს სითხის და საკვების მიღებაზე. ხველა ხშირად გრძელდება 7-დან 14 დღემდე, თუმცა შესაძლოა გაგრძელდეს 3-დან 4 კვირამდეც კი.

- როგორ მიმდინრეობს მკურნალობის პროცესი და რა დროს არის საჭირო მედიკამენტების ჩართვა?
- მკურნალობა დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, სიმპტომატიკაზე და ზოგად მდგომარეობაზე. 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ბრონქიტის (ბრონქიოლიტის) სპეციფიკური მკურნალობა არ არსებობს, საჭიროებს სიმპტომურ მკურნალობას, როგორებიცაა: ტემპერატურის კონტროლი/მართვა, სითხეებით დატვირთვა, ცხვირის სანაცია, ოთახის ხშირი განიავება. სუნთქვის გაძნელების შემთხვევაში - ოქსიგენოთერაპია და სტაციონარული მეთვალყურეობა. რაც შეეხება ხველის წამალს, მისი მიღება მკაცრად განსაზღვრული უნდა იყოს პედიატრის მიერ. ამოსახველებელი საშუალებების გამოყენება 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, ამოხველების რეფლექსის არქონის გამო. ხშირად გამოიყენება ხველის დამთრგუნველი მედიკამენტები, თუმცა, კვლევებმა აჩვენა, რომ არ ამცირებს დაავადების ხანგრძლივობას და ასევე, ნახველის ევაკუაციის დათრგუნვამ შესაძლოა, ხელი შეუწყოს ბაქტერიულ გართულებას.
- საჭიროა თუ არა ანტიბიოტიკით ბრონქიტის მკურნალობაში?
- გამომდინარე იქიდან, რომ ბრონქიტის გამომწვევი უმეტესად არის ვირუსი, ანტიბიოტიკოთერაპიას არ საჭიროებს. ანტიბიოტიკი ინიშნება ექიმის მიერ, თუ ფიზიკური გამოკვლევით და ლაბორატორიული მონაცემებით ვლინდება ბაქტერიული ინფექცია.
​

- რა დროს არის ხველა საშიში და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

- დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს, თუ ბავშვს აღენიშნება სუნთქვის გაძნელების ნიშნები: ქოშინი, სუნთქვის დროს ნეკნების ჩაზნექვა, ლაპარაკის ან ტირილის გაძნელება, უარი სითხისა და საკვების მიღებაზე, ხმაურიანი სუნთქვა, ხმის ტემბრის ცვლილება, ტუჩების ან სახის მოლურჯო შეფერილობა, გამოიყურება ცუდად, ასევე თუ აქვს სუსტი იმუნური სისტემა (ანემია, სიმსივნური დაავადება, ცისტური ფიბროზი ან სხვა ქრონიკული დაავადება).

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთბაშად ცივ წყალში რომ ვაბანაოთ ბავშვი, რომელიც სითბოშია გაზრდილი, ეს იმუნიტეტს არ გააკაჟებს,“ - ეკა უბერი

„ერთბაშად ცივ წყალში რომ ვაბანაოთ ბავშვი, რომელიც სითბოშია გაზრდილი, ეს იმუნიტეტს არ გააკაჟებს,“ - ეკა უბერი

პედიატრმა ეკა უბერმა ბავშვის ვირუსული ინფექციებით ავადობისა და იმუნიტეტის გაძლიერების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ვირუსული ინფექციების სამკურნალოდ ანტიბიოტიკების გამოყენება არ არის საჭირო:

„ძალიან ხშირად მშობელი მეკითხება: „ოთხი დღეა ბავშვს მაღალი ტემპერატურა აქვს, მივცე ანტიბიოტიკი?“ ​ცხელება აბსოლუტურად არ არის ჩვენება ანტიბიოტიკის მიცემის. ვირუსული ინფექციები შესაძლებელია მიმდინარეობდეს მაღალი ტემპერატურით. ამ შემთხვევაში ექიმი წყვეტს, გარკვეული კვლევების შემდეგ მიეცეს თუ არა ანტიბიოტიკი ბავშვს. ძალიან ხშირად მე არ მჭირდება ხოლმე ანტიბიოტიკი, რადგან აღმოჩნდება, რომ ეს არის ვირუსული ინფექცია და მას თვითლიკვიდაცია, თვითგანკურნება ახასიათებს.“

ეკა უბერის თქმით, ცივი წყლით გაკაჟებას თავისი ტრადიცია სჭირდება და მისი ხელაღებით გამოყენება რეკომენდებული არ არის:

„რაც შეეხება ​ცივი წყლით გაკაჟებას, ჩრდილოეთის ქვეყნებში არის ასეთი ტენდენცია და მას თავისი ტრადიცია სჭირდება. ასე ერთბაშად გადავწყვიტოთ, რომ მოდი, ცივ წყალში ვაბანაოთ ბავშვი, რომელიც სითბოშია გაზრდილი, ოთახის ტემპერატურა მაღალია, სადაც სძინავს, თბილად ჩაცმას არის მიჩვეული და უცებ გადავწყვიტოთ, რომ მოდი, ცივ წყალში ვაბანაოთ, მოკლე მკლავიანი პერანგით ვატაროთ, როდესაც ტემპერატურა დაბალია, ეს, რა თქმა უნდა, იმუნიტეტს არ გააკაჟებს. ასე პირიქით, უფრო სავალალო შედეგებამდე მივალთ, პირველ რიგში, მივალთ ავადობამდე.“

„გადაციება არის ერთ-ერთი ფაქტორი, რის გამოც ადგილობრივი იმუნიტეტი ქვეითდება. შესაბამისად ჩვენი ლორწოვანი ადვილი მიმღებლობით ხასიათდება ვირუსების მიმართ და გაციების კლინიკური სიმპტომები ხელში გვაქვს. თუ ახალშობილობის პერიოდიდანვე არსებობს ტრადიცია, რომ შედარებით ​გრილ წყალში აბანაოთ ბავშვი, თავიდანვე შედარებით თხლად ჩააცვათ, ხშირად ანიავოთ ოთახი, ოთახის ტემპერატურა, სადაც ბავშვს სძინავს 20-30 გრადუსს არ აღემატებოდეს, ოთახი კარგად ტენიანდებოდეს, რა თქმა უნდა, ასეთ ღონისძიებებს იმუნიტეტის გაჯანსაღება მოაქვს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ეკა უბერმა რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო ფორტუნა

წაიკითხეთ სრულად