Baby Bag

ხერხემლის დეფორმაციები ბავშვებში - როგორ ხდება მკურნალობა „ნიუ ჰოსპიტალსში''? - ინტერვიუ ქირურგ ტრისტან ნიშნიანიძესთან

ხერხემლის დეფორმაციები ბავშვებში - როგორ ხდება მკურნალობა „ნიუ ჰოსპიტალსში''? - ინტერვიუ ქირურგ ტრისტან ნიშნიანიძესთან

ხერხემლის დეფორმაციები განსაკუთრებით საყურადღებოა ბავშვთა ასაკში, რომ თავიდან ავირიდოთ გარკვეული რისკები. ხერხემლის ანომალიებს აქვს განვითარების ეტაპები, რომელზე დაკვირვებაც მნიშვნელოვნად შეუწყობს ხელს პრობლემის ადრეულ ეტაპზე გამოვლენას.

ქვეყნის მასშტაბით „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ორთოპედიისა და ტრავმატოლოგიის ცენტრი არის თანამედროვე ინფრასტრუქტურის მქონე და დაკომპლექტებულია პროფესიონალებით. „ნიუ ჰოსპტიალსის“ გუნდს ხერხემლის საუკეთესო ქირურგი, ტრისტან ნიშნიანიძე შეუერთდა.

MomsEdu.ge „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ტრავმატოლოგ-ორთოპედს, ხერხემლის ქირურგს ტრისტან ნიშნიანიძესეწვია და ბავშვებში ხერხემლის დეფორმაციებთან დაკავშირებით ესაუბრა.

  • ხერხემლის რა დეფორმაციები არსებობს ბავშვებში?

ტრისტან ნიშნიანიძე: თავდაპირველად, უნდა ვისაუბროთ ხერხემლის ანატომიაზე. პირდაპირ პროექციაში ხერხემალი უნდა იყოს სწორი, ხოლო როდესაც ხდება მისი გადახრა, საქმე გვაქვს სქოლიოზთან. გვერდით პროექციაში გვაქვს ორი გამრუდება - ლორდოზი (წელის არეში) და კიფოზი (გულმკერდისა და კისრის არეში).

თუ ჩვენ აღგვენიშნება ჰიპერკიფოზი, ესეც დაავადებაა, თუმცა, უნდა გამოვყოთ პოსტულარული კიფოზი და შერმანის დაავადება, რომელიც ძვლოვანი პათოლოგიითაა გამოწვეული, რაც პრობლემას წარმოადგენს.ხერხემლის ნაწილია კისრის სეგმენტიც, სადაც ჩვენ შეიძლება შევხვდეთ ორი ტიპის პრობლემას -კისერმრუდობა, რომელსაც ტორტიკოლის ვეძახით ან „კიპერფეილის“ დაავადება, ასევე, კისრის სეგმენტში არსებული ანომალიებით.

სქოლიოზი არსებობს სინდრომული (ცერებრული დამბლა, ართროგრიპოზი და სხვა), თანდაყოლილი, რომელიც არის სხეულში არსებული მალის პათოლოგიით და მოზარდთა იდიოპათიური, ანუ ხერხემლის მალები არის აბსოლუტურად ჯანსაღი, ხერხემალი მრუდდება და მიზეზი არ ვიცით.

სქოლიოზის სტატისტიკას რაც შეეხება, მოზარდების 4%-ს აქვს. გოგონებში უფრო ხშირია, ვიდრე ბიჭებში.

  • რამდენად შესაძლებელია დეფორმაციის ადრეული გამოვლენა და რა ნიშნებით შეიძლება მივხვდეთ, რომ ხერხემლის დეფორმაციასთან გვაქვს საქმე?

ტრისტან ნიშნიანიძე: რასაკვირველია, შესაძლებელია. ჩვენს ქვეყანაში, სამწუხაროდ, სასკოლო სკრინინგი არ გვაქვს, ამიტომმშობელსა და პედიატრზეა ყველაფერი დამოკიდებული.

დეფორმაცია ვლინდება შემდეგი ნიშნებით: მხრების, თეძოს მთების და მენჯის ასიმეტრია. ძალიან მნიშვნელოვანია ადამსის ტესტი, როდესაც ხერხემალს წინ გადახრი და ნახულობ, რომ სრულად სწორი არ არის, ერთი მხარე ამოწეულია, განსაკუთრებით, მარჯვენა - ეს იმის მიმანიშნებელია, რომ სქოლიოზთან გვაქვს საქმე.

  • რა რისკები ახლავს თან ხერხემლის დეფორმაციას? რა შეიძლება გამოიწვიოს?

ტრისტან ნიშნიანიძე: ხერხემლის დეფორმაციას განვითარების სამი ეტაპი აქვს: მსუბუქი, საშუალო და მძიმე. როდესაც ვხედავთ ხერხემლის 10 გრადუსამდე გადახრას, ვამბობთ, რომ ეს ასიმეტრიაა და არა დაავადება. 10-დან 25 გრადუსამდე -მსუბუქი სქოლიოზი,25-დან 45-მდე საშუალო სქოლიოზი, ხოლო 45-ზე ზემოთ უკვე მძიმე სქოლიოზი. რისკები შემოდის მძიმე სქოლიოზის შემთხვევაში. პრობლემა იქმნება სასუნთქ ორგანოებზე, გულსისხლძარღვთა სისტემაზე, პაციენტს აღენიშნება ძლიერი წელის ტკივილები და ა.შ.

  • როგორ ხდება მკურნალობა?

ტრისტან ნიშნიანიძე: მკურნალობის ორი გზა არსებობს - ოპერაციული და არაოპერაციული. როგორც უკვე ვახსენე, თუ ადამიანს მსუბუქი და საშუალო სქოლიოზი აღენიშნება, ასეთ დროს ვარჯიში, მასაჟებიდა დაკვირვება (6 თვეში ერთხელ რენტგენის გადაღება) საკმარისია. თუ დეფორმაცია მივიდა 25 გრადუსამდე და საცდელი ზონები ისევ ღიაა და აქსელერაციის ფაზაში იმყოფება ბავშვი, მაშინ აუცილებელია კორსეტით მკურნალობა. არსებობს ე.წ. მილივოლკის კორსეტი, ორთეზი უნდა იყოს პლასტმასის და ინდივიდუალური. კორსეტით მკურნალობის დროსხერხემლის დეფორმაციას გავაჩერებთ (აქ არ არის საუბარი გასწორებაზე), მისი ეფექტურობა არის დაახლოებით 70%. არსებობს შემთხვევები, როდესაც კორსეტი არ არის საკმარისი, დეფორმაცია აგრესიულია და 45 გრადუსს თუ გადაცდა, ინიშნება ოპერაცია.

  • რა შემთხვევაში ინიშნება ქირურგიული მკურნალობა და ვისთვის არის რეკომენდებული?

ტრისტან ნიშნიანიძე: როგორც ზემოთ აღვნიშნე, ოპერაცია რეკომენდებულია, თუ გადახრა45 გრადუსზე მეტია, თუმცა იმ ასაკობრივ ჯგუფში, როდესაც ბავშვი არის პუბერტატულ პერიოდში და განაგრძობს ზრდას.

  • როგორ მიმდინარეობს ქირურგიული ჩარევის შემდგომი რეაბილიტაცია?

ტრისტან ნიშნიანიძე: ქირურგიული ჩარევიდან მეორე დღეს პაციენტი უკვე ფეხზე დგება, მეხუთე დღეს კლინიკიდან ეწერება, სამ კვირაში თავის საქმიანობას უბრუნდება და სრული ადაპტაციური პერიოდი გრძელდება დაახლოებით 6 თვე.

  • რა შესაძლებლობებია „ნიუ-ჰოსპიტალსში“?

ტრისტან ნიშნიანიძე: „ნიუ ჰოსპიტალსში“ არის ექიმების, პედიატრების, ანესთეზიოლოგების, პოსტოპერაციული მოვლისა და მართვის მულტიდისციპლინარული ჯგუფი. ოპერაცია ხორციელდება ნეირომონიტორინგის კონტროლის ქვეშ, რაც ნევროლოგიურ გართულებებს პრაქტიკულად გამორიცხავს. საოპერაციო ბლოკი აღჭურვილია ყველა იმ ტექნიკური ბაზით, რომელიც საჭიროა ოპერაციის ჩასატარებლად.

R. 

გულის მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია „ნიუ ჰოსპიტალსში“ უკვე ხელმისაწვდომია
​გულის და კარდიოლოგიური დაავადებების ულტრათანამედროვე რადიოლოგიური კვლევა - კარდიო MRI, იგივე გულის მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია „ნიუ ჰოსპიტალსში“ უკვე ხელმისაწვდომია კვლევა ტარდება Siemens-ის უახლ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად