Baby Bag

თუ ქალს ნათესავი ჰყავდა ძუძუს ან საკვერცხის სიმსივნით დაავადებული, აუცილებლად უნდა ჩაიტაროს გამოკვლევები - ინტერვიუ ონკო-გინეკოლოგ არჩილ შარაშენიძესთან

თუ ქალს ნათესავი ჰყავდა ძუძუს ან საკვერცხის სიმსივნით დაავადებული, აუცილებლად უნდა ჩაიტაროს გამოკვლევები - ინტერვიუ ონკო-გინეკოლოგ არჩილ შარაშენიძესთან
რა უნდა მოვიმოქმედოთ ონკო-გინეკოლოგიური დაავადებების პრევენციისთვის და არის თუა არა დღეს სიმსივნე განაჩენი ამ და სხვა აქტაულურ საკითხებზე ​Moms.ge-ს ონკო-გინეკოლოგი არჩილ შარაშენიძე ესაუბრა.

- ბატონო არჩილ, საქართველოში ონკო-გინეკოლოგიური დაავადებებიდან ყველაზე მეტად რომელია გავრცელებული და  რა იწვევს?

- ყველაზე მეტადაა გავრცელებული საშვილოსნოს ყელის კიბო, რომელიც გამოწვეულია პაპილომავირუსით. ეს ვირუსი არის რამდენიმე ფაქტორისა და მიზეზის ზემოქმედების შედეგი. პირველი მიზეზი შეიძლება იყოს ის, რომ არ ხდება თავის დაცვა - პრევენცია. მეორე - რეპროდუქციულ ასაკში ქალბატონები არ იკეთებენ პაპილომავირუსზე აცრას. აცრა არის თავის დაზღვევის საშუალება, რათა ქალბატონებმა თავიდან აირიდონ ორგანიზმის დაავადება. როდესაც არც პრევენციას მიმართავენ და ვაქცინაციასაც უარყოფენ, იზრდება საშვილოსნოს ყელის დაავადების რისკი.

- რა სიმპტომები ახასიათებს საშვილოსნოს ყელის სიმსივნეს?
- პირველ რიგში, რაც უნდა იცოდნენ ქალბატონებმა, არის ის, რომ სიმსივნის საწყისი ეტაპის შემთხვევაში, სიმპტომები ყველაზე ნაკლებად იჩენს თავს. როდესაც სიმპტომები ჩნდება, პროცესი უკვე შორს არის წასული. ყველაზე მთავარი სიმპტომი არის სქესობრივი კავშირის შემდგომი სისხლდენა. ეს არის ერთ-ერთი პირველი ნიშანი, რატომაც შეიძლება, ქალმა მიაკითხოს გინეკოლოგს. მეორე - რეგულარულ მენსტრუალურ ციკლს შორის სისხლიანი გამონადენი, ამ შემთხვევაშიც უნდა მიაკითხოს ექიმს, რადგან დიდი რისკია, რომ საშვილოსნოს ყელის პრობლემასთან გვქონდეს საქმე.
- რა სიხშირით უნდა გაიკეთოს ქალმა პაპ-ტესტის ანალიზი?
- პაპ-ტესტის ანალიზი ყველა ქალმა უნდა გაიკეთოს აუცილებლად. 6 თვეში ერთხელ ქალბატონებმა, რომლებიც ცხოვრობენ სქესობრივი ცხოვრებით, უნდა ჩაიტარონ პაპ-ტესტი. თუ ქალბატონს მენსტრუალური ციკლი აქვს მოწესრიგებული და მას საშვილოსნოში არანაირი პრობლემა არ აქვს, ეს ნიშნავს, რომ გინეკოლოგიურად ჯანმრთელია, ეს კი არის ჯანმრთელობის ინდიკატორი. ასევე სასურველი და მიზანშეწოლილია ვაქცინაცია.
- საკვერცხის კიბოს სიმპტომებზეც რომ გვესაუბროთ. რა არის საკვერცხის კიბოს განვითარების რისკ-ფაქტორები?
- ძალიან ხშირად საკვერცხის სიმსივნის დიაგნოზის დასმა ხდება იმ დროს, როდესაც უკვე ასციტთან გვაქვს საქმე, ანუ მუცელში არის სითხე, ან გაუვალობის ნიშნები აქვს პაციენტს, უკვე წონაში კლებას იწყებს. პროცესი არის შორსწასული, ძირითადად მესამე-მეოთხე სტადიის პაციენტები. საკვერცხის სიმსივნის დადგენა ძალიან რთულია, სწორედ ამიტომ არის ის ვერაგული. რისკ-ფაქტორებს რაც შეეხება, პირველ რიგში, ეს არის გენეტიკა. თუ ქალბატონს პირველი ან მეორე რიგის ნათესავი ჰყავდა ძუძუს, საკვერცხის ან კოლო-რეკტალური სიმსივნით დაავადებული, აუცილებლად უნდა გადაემოწმოს და ჩაიტაროს გამოკვლევები.
- ვისაც გენეტიკური განწყობა აღენიშნება სიმსივნეების მიმართ, რა რეკომენდაციებს მისცემთ მათ?
- გენეტიკური განწყობის თვალსაზრისით, სხვადასხვა სიმსივნეზე სხვადასხვა რეკომენდაციას მივცემდი. საკვერცხეზე რომ ვისაუბროთ, თუ თქვენ, ქალბატონო, ბრძანდებით 30 წლის და თქვენი პირველი ან მეორე რიგის ნათესავს ჰქონდა სიმსივნე ძუძუს, პანკრეასის, საკვერცხის - აუცილებლად მიბრძანდით გინეკოლოგთან, რათა დაადგინოთ, გექნებათ თუ არა რამდენიმე წლის შემდეგ სიმსივნე. საშვილოსნოს ტანის სიმსივნეს რაც შეეხება, თუ თქვენს რომელიმე მშობელს ჰქონდა სწორი ნაწლავის, კუჭის სიმსივნე, თქვენც ძალიან დიდ რისკ-ჯგუფში შედიხართ. თქვენც უნდა ჩაიტაროთ გენეტიკური კვლევა და დაადგინოთ, არის თუ არა მომატებული რისკი. 40-დან 45 წლის ასაკამდე უნდა ამოიკვეთოთ საშვილოსნო, რათა შემდგომში არ გაუარესდეს და გართულდეს.
- რა უნდა მოვიმოქმედოთ ონკო-გინეკოლოგიური დაავადებების პრევენციისთვის?
- უპირველეს ყოვლისა, ჯანმრთელი ცხოვრების წესი. აუცილებელია ჯანსაღი კვება, ალკოჰოლის შემცირება, თამბაქოსგან თავის შეკავება და მთავარი - სკრინინგი. სხვადასხვა ასაკში ხვადასხვა რისკია სიმსივნის წარმოშობის.
- რამდენად ხშირად სარგებლობს მოსახლეობა სკრინინგით, თუ გაქვთ ამის შესახებ ინფორმაცია?
- მომართვიანობას რაც შეეხება, ქალბატონი რომ მივიდეს გინეკოლოგთან და ყოველ 6 თვეში ჩაიტაროს მინიმუმ ექოსკოპია, ამის კულტურა ნაკლებადაა განვითარებული.
- ამბობენ, რომ კიბო დღეს განაჩენი არ არის, მაგრამ ხშირად საპირისპიროს ვაწყდებით. რა მდგომარეობა გვაქვს ამ მხრივ განვითარებულ ქვეყნებთან შედარებით?
- კიბო განაჩენი ნამდვილად არ არის. ბევრი რამ დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად ყურადღებიანია პაციენტი საკუთარი თავის მიმართ. პირველივე ეჭვების შემთხვევაში, ის უნდა მივიდეს ექიმთან და ჩაიტაროს კონსულტაცია. რომც არ იყოს რაიმე სიმპტომი, 6 თვეში ერთხელ მან უნდა გაიაროს კონსულტაცია ექიმთან, წელიწადში ერთხელ მაინც.
თუ პაციენტს დაემართა სიმსივნე, ეს არ არის ისეთი პრობლემა, რომელსაც ექიმები ვერ ვუმკლავდებით. პირველ რიგში აუცილებელია დროული ჩარევა. ჩვენთან დიაგნოსტირების და შემგომი მკურნალობის თავლსაზრისითაც საკმაოდ კარგი მდგომარეობაა. ხდება კონკრეტული შემთხვევის კრიტიკულად განხილვა და იმ გადაწყვეტილების ერთობლივად მიღება, რაც პაციენტისთვის ცალსახად მნიშვნელოვანი და სასიცოცხლოდ აუცილებელია.
- რა სიახლეები დაინერგა ონკო-გინეკოლოგიაში, რომლის შესახებაც ფართო საზოგადოებამ არ იცის?

- მედიცინის განვითარებასთან ერთად, საკვერცხის სიმსივნის შემთხვევაში, ქირურგია უკანა პლანზე გადადის ნელ-ნელა. საკვერცხის სიმსივნის ოპერაციები შეიძლება შემცირდეს. ამას უკვე დრო აჩვენებს. ეს არის ბოლო სიახლეები, რაც ხდება არა მარტო საქართველოს, არამედ მსოფლიოს მასშტაბით.

ესაუბრა თამუნა კიკალიშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

რაზე მიუთითებს ბავშვის განავალში სისხლის არსებობა და როგორ მივიტანოთ ეჭვი დაავადებაზე?

რაზე მიუთითებს ბავშვის განავალში სისხლის არსებობა და როგორ მივიტანოთ ეჭვი დაავადებაზე?

რაზე მიუთითებს ბავშვის განავალში სისხლის არსებობა და როგორ მივიტანოთ ეჭვი დაავადებაზე, - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით?

„პირველ რიგში, ნორმაზე ვილაპარაკოთ. თქვენ შეიძლება, განავალში სისხლი უბრალოდ მოგეჩვენოთ. იმიტომ, რომ განავალი ფერს იცვლის და ჰგავს სისხლიანს, როცა ბავშვი იღებს ზოგიერთ საკვებს, მაგალითად, ჟოლოს, ჭარხალს, პომიდორს. ამ დროს განავალი მოწითალო ფერისაა. როგორც კი ამ საკვებს რაციონიდან ამოიღებთ, მას ჩვეულებრივი ფერი დაბრუნდება.


განავალი შეიძლება შავი ფერის იყოს, როცა ბავშვს რკინის პრეპარატს ან ნახშირს აძლევთ და ეს საშიში სულაც არ არის.

​თუ თქვენ კვებავთ ჩვილს ძუძუთი, რომლის თავზე ნახეთქები გაქვთ, მის კუჭში რძესთან ერთად მოხვდება თქვენი სისხლიც, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სისხლიანი პირღებინებაც და შავის ფერის განავალიც.

ახლა პათოლოგიაზე ვისაუბროთ - განავალში სისხლზე ეჭვი უნდა მიიტანოთ მაშინ, როცა განავალი წითელია ფერისაა, მასში ხედავთ სისხლის აშკარა მინარევს ან განავალი შავი ფერისაა. სწორედ შავი და არა მუქი ყავისფერი ან მუქი მწვანე.

პრობლემის განსაზღვრა სისხლის ფერის მიხედვით

როცა განავალში ალისფერ სისხლს ხედავთ, ნიშნავს, რომ სისხლი საჭმლის მომნელებელი სისტემის ქვედა ნაწილებიდან მოდის, მაგალითად, სწორი, მსხვილი ნაწლავიდან, ანალური ხვრელიდან.

​როცა განავალი შავია, ნიშნავს იმას, რომ პრობლემა საყლაპავში, კუჭში ან თორმეტგოჯა ნაწლავშია. მარილმჟავას ზემოქმედებით სისხლი ფერს იცვლის და განავალი შავდება.

​თუ სისხლი განავლის ბოლო ულუფაშია, მოსხმული აქვს განავალს ან ანუსის გაწმენდის შემდეგ ხელსახოცზე ხედავთ ალისფერ სისხლს, ის ყველაზე ხშირად ანუსიდან მოდის და სავარაუდოდ, ბუასილის ან ანუსის ნახეთქის გამოა.

სისხლიანი განავლის მთავარი მიზეზები:

ალისფერი სისხლი -
თუ პატარას დიარეა აქვს და განავალში სისხლია, გამოსარიცხია ზოგიერთი ინფექციური ნაწლავური დაავადება, მაგალითად, დიზენტერია, ამებიაზი. სისხლიანი დიარეის დროს ექიმთან დაუყოვნებელი ვიზიტია საჭირო.
ბუასილი
ანუსის ნახეთქი
ამ ორი პრობლემის გამომწვევი მთავარი მიზეზი, როგორც წესი, ყაბზობაა.
ნაწლავის პოლიპები
ნაწლავის ზოგიერთი ანატომიური დეფექტი
ნაწლავის პარაზიტული დაავადებები
წყლულოვანი კოლიტი
ლაქტოზის აუტანლობა
კვებითი ალერგია - თუ თქვენ ფიქრობთ, რომ ალერგია მხოლოდ კანზე შეიძლება გამოვლინდეს, ცდებით. ძროხის რძის ცილის აუტანლობა ზოგჯერ მუცლის ტკივილით, დიარეით და სისხლიანი განავლითაც ვლინდება.
შავის ფერის განავალი ანუ მელენა - საყლაპავის, კუჭის-თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებები, სიმსივნეები.

როგორ უნდა მოვიქცეთ?

თვითგამოკვლევა და თვითმკურნალობა დაივიწყეთ. არც გუგლის საძიებო სისტემა გამოგადგებათ პრობლემაში გასარკვევად. ექიმს უნდა მიმართოთ და მის მიერ დაგეგმილი კვლევები ჩაატაროთ. ეს შეიძლება იყოს სისხლის საერთო ანალიზი, განავლის ტესტები, ანუსის და კუჭ-ნაწლავის ორგანოების დათვალიერება, მათ შორის რენტგენოლოგიური ან ენდოსკოპური მეთოდით,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

წაიკითხეთ სრულად