Baby Bag

მოცურავე ჩვილები დროულად და ზოგჯერ თანატოლებზე უფრო ადრეც იწყებენ ჯდომას, ხოხვას, სიარულს

მოცურავე ჩვილები დროულად და ზოგჯერ თანატოლებზე უფრო ადრეც იწყებენ ჯდომას, ხოხვას, სიარულს

რატომ არის სასარგებლო ცურვა ჩვილისათვის? - ამის შესახებ პედიატრი თამარ ობგაიძე ​​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„ევოლუციის პროცესს თუ გავიხსენებთ, იმ ფაქტს, რომ სიცოცხლე წყალში ჩაისახა, იმასაც, რომ ჩვენი სხეულის უდიდესი ნაწილი წყალია და მუცლადყოფნის პერიოდში გარს სანაყოფე სითხე გვაკრავს, სადაც ბედნიერად და უზრუნველად ვცხოვრობთ დაბადებამდე, სულაც არ გაგვიკვირდება, რომ წყალი ჩვენთვის ლამის მშობლიური გარემოა.

​შესაძლებელია თუ არა, ასწავლოთ პატარას ცურვა ადრეულ ასაკში, გაცილებით უფრო ადრე, ვიდრე ის სიარულს დაიწყებს?!

​დიახ, შეიძლება.

დღეს გიამბობთ, რაში ეხმარება ჩვილს წყლის პროცედურები და როგორ მივაჩვიოთ ის წყალს ადრეული ასაკიდან.

საბავშვო საცურაო აუზში რომ ენით აუწერელი მხიარულებაა, ალბათ დარწმუნებული ხართ. და მაინც, რისთვისაა კარგი ჩვილობის ასაკიდან ცურვა?

​პირველ რიგში, ის ხელს უწყობს ჩვილის ძვალ-სახსროვანი და კუნთოვანი სისტემების ჰარმონიულ განვითარებას.

ცურვა გაკაჟების საუკეთესო საშუალებაა. ტემპერატურის ცვლილებები პატარას ადაპტაციის პროცესების ფორმირებაში ეხმარება, იწვევს იმუნიტეტის გამყარება-გაკაჟებას, რის გამოც თქვენი პატარა უფრო იაშვიათად იავადებს სასუნთქი გზების ინფექციებით. ის ადრეული ასაკიდანვე შეეჩვევა გარემოს ტემპერატურის ცვლილებებს.

ზომიერი ფიზიკური დატვირთვა საცურაო აუზში ხელს უწყობს გულის კუნთის განვითარებას და სისხლის მიმოქცევის გაუმჯობესებას.

ცურვის დროს ვითარდება სასუნთქი მუსკულატაურა და ფილტვები. ცურვა ხომ საუკეთესო სუნთქვითი ვარჯიშიცაა.

ძალიან მნიშვნელოვანია მოტორიკის განვითარების ხელშეწყობა, რისთვისაც ცურვა საუკეთესო სტიმულია. მოცურავე ჩვილები დროულად და ზოგჯერ თანატოლებზე უფრო ადრეც იწყებენ ჯდომას, ხოხვას, სიარულს. უფრო აქტიურებიც არიან და ხალისიანებიც. კარგად უვითარდებათ ბალანსი და კოორდინაცია.

მადა და საკვებზე უარის თქმა ბევრი მშობლის თავის ტკივილია. იცით, რომ ჩვილი, რომელიც ცურავს, უფრო მადიანად მიირთმევს საკვებს?

წყალს დამამშვიდებელი ეფექტი აქვს. პატარებს, რომელბიც ცურავენ, უფრო უფრო ღრმად სძინავთ და გაცილებით უფრო მშვიდებიც არიან.

ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ცურვა ხელს უწყობს ბავშვის კოგნიტურ განვითარებას, აუმჯობესებს ტვინის ფუნქციებს.

თუ თქვენ ადრეული ასაკიდან შეაჩვევთ ბავშვს ფიზიკურ ქტივობას, ჩათვალეთ, რომ დიდი ალბათობით, ეს მისი ცხოვრების წესი გახდება. ასეთ პატრებს არ აქვთ წყლის შიში და საერთოდაც, გაცილებით უფრო დარწმუნებულნი არიან საკუთარ ძალებში.

ცურვას ენერგიის ხარჯვაა და ჭარბი ცხიმის წვა მოჰყვება, ასე, რომ თუ თქვენი პატარა ჭარბი წონისაკენაა მიდრეკილი, ცურვა მისთვის საუკეთესო აქტივობაა.

და კიდევ, მიუხედავად იმისა, რომ ცურვა (თუ წყალბურთს არ ჩავთვლით), ასე ვთქვათ, სოლო სპორტია, ის სოციალური კავშირების დამყარების საუკეთესო საშუალებაა. საცურაო აუზში ხომ მუდამ საოცარი მხიარულებაა, პატარებიც სწრაფად ეცნობიან თანატოლებს და მშობლებისთვისაც საუკეთესო ადგილია ახალი ნაცნობების შესაძენად.

როდიდან?

სახლში ცურვის მცირე გაკვეთილები 3-4 კვირის ასაკიდან შეგიძლიათ დაიწყოთ. მას შემდეგ, რაც ჭიპი სრულად შეხორცდება. თუმცა საცურაო აუზზე ჩვილის მისაყვანად 3 თვის ზემოთ ასაკი საუკეთესოა, რადგან 2 თვის შემდეგ იხსნება ემბრიონის პოზა, ბავშვი კიდურებს თავისუფლად ამოძარვებს და გაცილებით უფრო აქტიურიცაა.

რა დროს არ უნდა იფიქროთ აუზზე?

გულის თანდაყოლილი მანკები, თირკმლის თანდაყოლილი პათოლოგია, ინფექციური დაავადებები, კანის მწვავე დაავადებები ცურვის უკუჩვენებაა.

როგორ შევარჩიოთ საცურაო აუზი ჩვილისათვის?

პირველ რიგში, აუზი უნდა იყოს სუფთა და ის სისტემატურად უნდა იწმინდებოდეს.

დაუშვებელია ჩვილების ცურვა წყალში, რომელიც ქლორით მუშავდება. ქლორს ბავშვის კანის ადვილად გაღიზიანება და ალერგიული რეაქციების გამოწვევა შეუძლია.

საცურაო აუზში წყლის ტემპერატურა 32-33 გრადუსი უნდა იყოს.

საცურაო აუზზე ჩვილებს შესაბამისი განათლებისა და გამოცდილების ინსტრუქტორი უნდა ავარჯიშებდეს.

უპირატესობა ისეთ აუზს უნდა მიანიჭოთ, სადაც პატარებს მუდმივად მეთვალყურეობს ექიმი, საჭიროების შემთხვევაში სამედიცინო დახმარებაც დაუყოვნებლად მოხდება და აუზში ჩასვლის წინ დაავადებაზე ეჭვის შემთხვევაში პატარას აუცილებლად გასინჯავს, - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

წითურა, წითელა, ყბაყურა, ქუნთრუშა - როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება თითოეული მათგანი?

წითურა, წითელა, ყბაყურა, ქუნთრუშა - როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება თითოეული მათგანი?
ამ პერიოდში, განსაკუთრებით - ბავშვებში მომრავლდა ვირუსული დაავადებები - წითურა, წითელა, ყბაყურა, ქუნთრუშა. როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება თითოეული მათგანი? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი ნანა საპანაძე.
- როგორ გადაეცემა და რა სიმპტომებით ხასიათდება ეს ვირუსული დაავადებები?

- ამჯერად მინდა გესაუბროთ ბავშვთა ასაკის ინფექციურ დაავადებებზე, რომლებიც მოსახლეობაში „ბატონების“ სახელით მოიხსენიება. წითელა, წითურა, ყბაყურა, მწვავე ვირუსული დაავადებებია, რომლებსაც იბონუკლეინის მჟავასთად დაკავშირებული ვირუსები, პარამიქსოვირუსები იწვევენ, ხოლო ქუნთრუშას გამომწვევი მიკრობია A ჯგუფის ბეტა ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი.
ინფექცია ჰაერწვეთოვანი მექანიზმით გადაეცემა (ავადმყოფის ლაპარაკის, ხველისა თუ დაცემინებისას უმცირეს წვეთებს გარემოში გამოყოფს, იქ არსებული ვირუსები კი ჩასუნთქულ ჰაერთან ერთად მეორე ადამიანის ორგანიზში ხვდება).
ქუნთრუშას დროს მნიშვნელოვანია კონტაქტური გზაც (ამ შემთხვევაში, ინფექციის წყაროს ავადმყოფის ნახმარი ჭურჭელი, საყოფაცხოვრებო ნივთები, სათამაშოები წარმოადგენს). ამ ინფექციებს განსაკუთრებით მაღალი კონტაგიოზურობა, ანუ სხვა ადამიანების დასნებოვნების უნარი ახასიათებს. განსაკუთრებით სწრაფად დახურულ შენობაში ვრცელდება. ინფიცირების რისკი მაღალია საზოგადოებრივი თავშეყრის ადგილებში: საბავშვო ბაღებში, სკოლებში, ტრანსპორტში. ადამიანის გარეშე ვირუსი სწრაფად იღუპება, ამიტომ მესამე პირით ინფექციის გადატანა იშვიათია.
წითელა, წითურა, და ქუნთრუშა გამონაყარით მიმდინარე დაავადებებია, ხოლო ყბაყურა სანერწყვე ჯირკვლების შეშუპებით ხასიათდება.

​დაწვრილებით მოგითხრობთ თითოეული დაავადების შესახებ. დროის შუალედს, რომელიც ვირუსთან შეხვედრიდან და დაავადების გამოვლენამდე გადის, ექიმები ინკუბაციურ პერიოდს ვუწოდებთ. ეს პერიოდი ყველა ინფექციას სხვადასხვა აქვს. წითელას დროს საშუალოდ 9-10 დღეა, იშვიათად შეიძლება 21 დღემდეც გაგრძელდეს. მაგალითად, ბავშვებს, რომლებმაც ინკუბაციურ პერიოდში პროფილაქტიკის მიზნით იმუნოგლობულინი (სპეციფიკური ანტისხეულები) მიიღეს ან სისხლი თუ პლაზმა გადაესხათ, ეს დრო შესაძლოა 21 დღემდეც გაუხანგრძლივდეთ. წითურას ინკუბაციური პერიოდი საშუალოდ 15-18 დღეა, ქუნთრუშას ინკუბაციური პერიოდი 1-დან 7 დღემდე, ყბაყურას ინკუბაციური პერიოდი 14-24 დღე. დაავადების ხანგრძლივობა კავშირშია მის სიმძიმესთან. დაავადებები შესაძლებელია მიმდინარეობდეს მსუბუქად, საშუალო სიმძიმით და/ან მძიმედ. გადატანის შემდეგ ეს დაავადებები მყარ იმუნიტეტს ტოვებს (განმეორებით აღარ ემართებათ).

​წითელასა და წითურას მოწითალო ფერის მაკულურ-პაპულური (ლაქოვან-კვანძოვანი) გამონაყარი ახასიათებს, თუმცა თითოეულ ინფექციას თავისი დამახასიათებელი თავისებურებებიც აქვს. წითელას დროს უმეტესად კანიდან ოდნავ ამოწეული კვანძები გვხდება, რომლებიც ერთმანეთთან შერწყმის ტენდენციას ავლენს. წითურას გამონაყარი უფრო ლაქოვანია. წითელას დროს გამონაყარი დაავადების მე-4-მე-5 დღეს ვლინდება. პირველი ელემენტები ყურებს უკან, ცხვირზე, ლოყებზე ჩნდება, 24 საათში ვრცელდება მთელ სახეზე, კისერზე, გულმკერდის ზემო ნაწილზე, ხელებზე. შემდეგ გამონაყარი ჩნდება ზურგზე, მუცელსა და ფეხებზე, მესამე დღეს კი - ტერფებზეც. გამონაყარი იმავე თანმიმდევრობით ფერმკრთალდება და ქრება, რომლითაც გაჩნდა.

​წითურას დროს პირველი სიმპტომი, რომელსაც დედა ამჩნევს, ხშირად სწორედ გამონაყარია. ის ამ შემთხვევაშიც ზემოდან ქვემოთ ვრცელდება, მხოლოდ - წითელაზე გაცილებით სწრაფად. წითელა იწყება ტემპერატურის მომატებით, კონიუნქტივიტით (თვალის ლორწოვანი გარსის ანთებით), მშრალი შემაწუხებელი ხველით, ცხვირცემინებით, სურდოთი, გულმკერდის არეში ფხაჭნის შეგრძნებით. კანზე გამონაყარის გაჩენამდე ერთი-ორი დღით ადრე რბილსა და მაგარ სასაზე უსწორმასწორო წითელი ლაქები შეიმჩნევა. ეს წითელას სადიაგნოზო ნიშანიც კი გახლავთ. გარდა ამისა, ძირითადი კბილების დონეზე ღრძილებისა და ლოყის შიგნითა ზედაპირის ლორწოვანზე მონაცრისფრო-მოთეთრო ფერის წარმონაქმნები ჩნდება, ქუთუთოს კიდის გასწვრივ კი შემოფარგლული კონიუქტივიტი ყალიბდება.

​წითურას დროს ზოგადი მდგომარეობა დამაკმაყოფილებელია. ორგანიზმის საერთო ინტოქსიკაცია, რომელიც ცხელებით, თავის ტკივილით, უხასიათობით, უმადობით გამოიხატება, იშვიათია. კეფის, კისრის უკანა და სხვა ლიმფური კვანძები დიდდება და ორი კვირის განმავლობაში გადიდებული რჩება.

​ქუნთრუშისთვის დამახასიათებელი ძირითადი კლინიკური ნიშნებია: დაავადების დაწყება ყელის ტკივილით, რასაც ერთვის ცხელება და კანზე გამონაყარი. ობიექტურად აღინიშნება პირ-ხახის ლორწოვანის მკვეთრი ჰიპერემია, ე.წ. „ალისფერი ხახა“, რომელსაც თან ახლავს ყელის ძლიერი ტკივილი, ხშირ შემთხვევაში შესაძლებელია აღინიშნებოდეს ჩირქოვანი ტონზილიტი, ენა დაფარულია თეთრი ფერის ნადებით, ენის წვერი კი ჰიპერემიულია, დინამიკაში თეთრი ფერის ნადები სცილდება, დვრილები შიშვლდება და ენა ხდება „ჟოლოსებრი“, რაც ასევე პათოგნომურია ამ დაავადებისთვის. გადიდებულია ყბისქვეშა და კისრისწინა ლიმფური კვანძები, პალპაციით კი მტკივნეული. რაც შეეხება გამონაყარის თავისებურებას, ვითარდება წვრილწინწკლოვანი გამონაყარი ჰიმერემიულ კანზე, მთელი სხეულის უმეტესად კი ბუნებრივი ნაკეცების არეში, იწვევს თეთრ დერმოგრაფიზმს, სახეზე ჰიპერემიულ ფონზე შესამჩნევია ცხვირ-ტუჩის სამკუთხედის სიფერმკრთალე. გამონაყარის ალაგების შემდეგ ხდება კანის აქერცვლა, მეტი ინტენსივობით მტევნებისა და ტერფების არეში.

​ყბაყურას შემთხვევაში დაავადება იწყება შემცივნებით, თავის ტკივილით, უმადობით, ზოგადი სისუსტით და მსუბუქი ან საშუალო ცხელებით. 12-24 საათის შემდეგ ემატება სანერწყვე ჯირკვლების შეშუპება, რომელიც ყველაზე მეტადაა გამოხატული მეორე დღეს და გრძელდება 5-7 დღე. ზოგიერთ ბავშვს აქვს მხოლოდ სანერწყვე ჯირკვლის შესიება სხვა სიმპტომების გარეშე. შესიება იწვევს ტკივილს ღეჭვისა და ყლაპვის დროს, ძირითადად, მჟავე სითხეების მიღებისას, როგორიცაა ციტრუსების წვენები. ჯირკვალი მგრძნობიარეა შეხებისას. ამ სტადიაზე ტემპერატურა იმატებს (დაახლოებით 39,4-40°C) და გრძელდება 1-3 დღე.

​- რა ასაკობრივ კატეგორიაში და რა შემთხვევაში მიმდინარეობს ზემოთ ჩამოთვლილი დაავადებები მძიმედ?

​- ინფექცია შედარებით მძიმედ მიმდინარეობს ახალშობილებში და წლამდე ასაკის ბავშვებში, შემთხვევათა 30%-ში, ადგილი აქვს დაავადების ისეთ გართულებებს, როგორებიცაა: ოტიტი, პნევმონია, დიარეა და პოსტინფექციური ენცეფალიტი, მიოკარდიტი, თუმცა ამავდროულად ყბაყურას გართულება კიდევ შეიძლება ორქიტი, მწვავე პანკრეატიტი, პროსტატიტი იყოს. ხოლო ქუნთრუშას გადატანიდან დაახლოებით 2 კვირის შემდეგ, იშვიათად, თუმცა შეიძლება განვითარდეს მოგვიანებითი გართულებები - ნეფრიტის სახით.

​გართულებების თავიდან აცილების მიზნით, აუცილებელია არ სცადოთ თვითმკურნალობა, დაავადებების პირველი სიმპტომების გამოვლინებისთანავე მიმართოთ თქვენს პედიატრს, რომელიც ზუსტად შეაფასებს ბავშვის მდგომარეობას, შეგირჩევთ მკურნალობის სწორ გეგმას, ამით მნიშვნელოვნად შემცირდება გართულებების განვითარების რისკი.

​რაც შეეხება მკურნალობას, ქუნთრუშას, როგორც ბაქტერიული ინფექციის მკურნალობისთვის, აუცილებელია ანტიბიოტიკოთერაპია. წითელა, წითურა, ყბაყურა გაურთულებელ შემთხვევაში ანტიბიოტიკოთერაპიას არ საჭიროებს და ძირითადად სიმპტომურია, მკურნალობის სქემას და ტაქტიკას თქვენი მკურნალი ექიმი დაგინიშნავთ, დაავადებების კლინიკური სიმპტომებისა და მიმდინარეობის შესაბამისად.

​- რომელ მათგანზე არ ტარდება აცრა? და ზოგადად, აცრებზე რომ ვისაუბროთ.

​- წითელა, წითურა, ყბაყურას საწინააღმდეგოდ არის აცრა, და პროფილაქტიკური აცრების ეროვნული კალენდარი ითვალისიწინებს წითელა-წითურა-ყბაყურას საწინააღმდეგო ორჯერად აცრებს 1 და 5 წლის ასაკში. ეს აცრები უფასოა და ხელმისაწვდომია ყველასათვის. რაც შეეხება ქუნთრუშას, სამწუხაროდ, ვაქცინა ამ დაავადებისგან დასაცავად არ არსებობს.

​ზოგადად, დაავადების თავიდან ასაცილებლად საჭიროა პირადი ჰიგიენის დაცვა, ხელების ხშირი დაბანა და დაავადებულთან კონტაქტისთვის თავის არიდება.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად