Baby Bag

როგორ მოვიქცეთ ჩუტყვავილას დროს - პედიატრის რეკომენდაცები

როგორ მოვიქცეთ ჩუტყვავილას დროს - პედიატრის რეკომენდაცები

როგორ მოვიქცეთ ჩუტყვავილას დროს? - აღნიშნულ კითხვას პედიატრი თამარ ობგაიძე ​პასუხობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით.

პატარებს მუდამ ახსოვთ, რომ მათ ჩუტყვავილა, მწვანე კოპლებიანი ინფექცია გადაიტანეს - ყველაზე ხშირად ხომ სწორედ ბრილიანტის მწვანის ხსნარით უმუშავებდნენ გამონაყარს?!

ჩუტყვავილა ჰერპესვირუსით გამოწვეული ინფექციაა, რომელიც ჰაერ-წვეთივანი და კონტაქტური გზით ვრცელდება. დაავადება უხშირესად ცხელებით, სისუსტით იწყება, რასაც თან სდევს სხვადასხვა ტიპის გამონაყრის განვითარება - ლაქოვან გამონაყართან ერთად ვითარდება ბუშტუკები, ეროზიული ზედაპირები, კანიდან ამობურცული ელემენტები, რაც სახეზე, სხეულზე, თავის თმიან ნაწილზე, კიდურებზე ვრცელდება. გამოყრა ტალღურად ხდება, რასაც ტემპერატურის მომატებაც ახასიათებს. გამონაყარს ქავილი სდევს თან. 1 კვირაში ცხელება ქრება, გამონაყრის ყველა ელემენტი ფუფხით იფარება, რომლებიც თანდათან ძვრება.

როგორ მოვიქცეთ?

უპირველესად, პედიატრს მიმართეთ, რათა სწორი დიაგნოზი დაისვას და შესაბამისი რჩევა-დარიგებებიც მიიღოთ.

​ყურადღება მიაქციეთ კანის ჰიგიენას. პატარა ყოველდღე დაბანეთ, ოღონდ ღრუბლის გამოყენების გარეშე, რომ გამონაყარი არ გააღიზიანოთ და გამონაყრის ელემენტები ექიმის მიერ მითითებული ანტისეპტიკური ხსნარით დაამუშავეთ.

ეცადეთ, ბავშვმა გამონაყარი არ მოიქავოს და ამ გზით ინფექცია არ შეიტანოს კანში. ხშირად გამოუცვალეთ შიდა და ლოგინის თეთრეული.

​ჩუტყვავილას უხშირესი გართულებებია კანის ინფექციები. საშიშ გართულებათა რიგს მიეკუთვნება ენცეფალიტი.

​გახსოვდეთ! თუ პატარას ჩუტყვავილას ფონზე ძილიანობა, ზოგადი სისუსტე, კრუნჩხვა, მაღალი ცხელება გამოუვლინდა, დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა იწვევს ორსულობის დროს კენჭებს თირკმელში და არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები?

რა იწვევს ორსულობის დროს კენჭებს თირკმელში და არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები?
რა იწვევს ორსულობის დროს თირკმელში კენჭებს და არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა უროლოგი ეკა უგულავა.
- ზოგადად, თირკმლის, ნაღველის კენჭოვან დაავადებებზე რომ ვისაუბროთ.
- შარდკენჭოვანი დაავადება - შარდგამომყოფი სისტემის და შარდის ბუშტის დაავადება, რომლის დროსაც მათში გროვდება კენჭები.
გამომწვევი მიზეზებია:
1) ნივთიერებათა ცვლის დარღვევა;
2) საშარდე სისტემის ანთებითი პროცესები;
3) შარდის პასაჟის დარღვევა, ანატომიური პათოლოგიებით გამოწვეული;
4) გარკვეული პრეპარატების მიღება;
5) ცხელი კლიმატის პირობებში ცხოვრება.
სიმპტომები, რომელთა გამოვლენის შემთხვევაშიც უნდა მიმართოთ სპეციალისტს:
უცაბედი ძლიერი ტკივილი წელ-ზურგის არეში, შარდის ბუშტის მიდამოში, გახშირებული და მტკივნეული შარდვა, საერთო სისუსტე, ღებინება, სისხლიანი შარდვა, ზოგჯერ ტემპერატურის მატება.
დიაგნოსტიკა:
1) საშარდე სისტემის ექოსკოპია; 
2) შარდისა და სისხლის საერთო ანალიზი 
3) საშარდე სისტემის კომპიუტერული ტომოგრაფია კონტრასტით.
მკურნალობა

  • მცირე ზომის კენჭების შემთხვევაში - მედიკამენტოზური მკურნალობა;
  • დისტანციური ლითოტრიფსია - 2 სმ-მდე ზომის კენჭების შემთხვევაში;
  • კენჭების ექსტრაქცია შარდსაწვეთიდან ინსტრუმენტებით;
  • პერკუტანეული ნეფროლითოლაპაქსია;
  • ქირურგიული მეთოდი - ღია წესით ოპერაცია.
- რა იწვევს კენჭებს თირკმელში ორსულობის დროს?
- ორსულობის დროს თირკმელი გაორმაგებული დატვირთვით მუშაობს. ნეფროლითიაზი ორსულებში საკმაოდ ხშირად გვხვდება. ყველაზე ხშირი გამომწვევი მიზეზია უროდინამიკის დარღვევა (ნაყოფის ზეწოლა თირკმლის შარდსაწვეთებზე), ასევე ორსულის ორგანიზმში მიმდინარე მეტაბოლური ცვლილებები.
- როგორ ხდება თირკმლის კენჭოვანი დაავადებების მკურნალობა ოსრულებში?
- ორსულში კენჭის აღმოჩენის შემთხვევაში აუცილებელია აქტიური დაკვირვება და მეთვალყურეობა, რადგან პიელონეფრიტის (თირკმლის ანთების) ჩამოყალიბების შემთხვევაში არსებულმა შეიძლება გავლენა იქონიოს ნაყოფზე. კენჭების დაახლოებით 70%-ის გამოძევება ხდება მედიკამენტოზური მკურნალობით, ჩარევის გარეშე. თუ კენჭი დიდი ზომისაა, უმეტეს შემთხვევაში ხდება შარდსაწვეთში სტენტის ჩაყენება და უროდინამიკის აღდგენა, სტენტის ამოღება ხდება მშობიარობის შემდგომ პერიოდში და გრძელდება შესაბამისი მკურნალობა.
- არსებობს თუ არა ნაყოფში კენჭის გაჩენის შემთხვევები?
- ნაყოფში კენჭები ფიქსირდება იშვიათ შემთხვევაში. მე პირადად მქონია მხოლოდ ერთი შემთხვევა, მათ მკურნალობას განაგრძობენ ბავშვთა ნეფროლოგები და უროლოგები.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური
წაიკითხეთ სრულად