Baby Bag

​რჩევები მეძუძური დედებისთვის - ძუძუთი კვების სწორი ტექნიკა

​რჩევები მეძუძური დედებისთვის - ძუძუთი კვების სწორი ტექნიკა

მსოფლიოს პედიატრები დედებს შვილების ბუნებრივი კვებისკენ მოუწოდებენ, რადგან დედის რძე შეიცავს ბავშვის განვითარებისთვის აუცილებელ და შეუცვლელ კომპონენტებს, რომელთა სრულყოფილად ჩანაცვლებაც ჯერჯერობით ვერცერთი საშუალებით ვერ ხდება. ექიმები ხშირად ამახვილებენ ყურადღებას ძუძუთი კვების სწორ ტექნიკაზე, რომ ლაქტაციის პერიოდი გაგრძელდეს საჭირო დროით და პატარა ნაკლებად შეაწუხოს მუცელმა. დიახ! ექიმები თვლიან, რომ ძალიან ხშირად დედების არასწორი ქცევა არის მიზეზი იმისა, რომ დედებს ლაქტაცია უწყდებათ ნაადრევად და/ან პატარებს „მუცელი გამუდმებით აწუხებთ“. ყოველწლიურად სულ უფრო მეტ ქალს უჩნდება ლაქტაციის პრობლემა და ზოგჯერ ბავშვის ძუძუთი კვების პერიოდი 6 თვეზე ნაკლებ ხანს გრძელდება.

რატომ ხდება ასე? ექიმები ამბობენ, რომ ყველაზე ხშირად ამისი მიზეზი მეძუძურის არასწორი ქცევაა. თანამედროვე სამშობიარო სახლების უმეტესობა ამ საკითხთან დაკავშირებით სწორ რჩევებს აძლევს ახალბედა დედებს, მაგრამ, სამწუხაროდ, საწინააღმდეგო შემთხვევებიც არსებობს. ამიტომ მნიშვნელოვანია, ყველა ქალმა იცოდეს ახალდაბადებული ბავშვის კვების სწორი ტექნიკის ძირითადი პრინციპები.
ძუძუთი კვების სწორი ტექნიკის ოქროს წესი არის ბავშვის სწორ პოზიციაში დაჭერა:
• აირჩიეთ მოხერხებული პოზა, გაითვალისწინეთ, რომ კვება შეიძლება საკმაოდ დიდხანს გაგრძელდეს და თქვენ არ უნდა დაიღალოთ;
• ბავშვის კვება სხვადასხვა მდგომარეობაში შეიძლება, მთავარია, ამ პროცესის განმავლობაში ახალშობილი აუცილებლად იყოს მუცლით დედისკენ, ხოლო მისი სახე - ძუძუს თავისკენ;
• ბავშვის თავი არ უნდა იყოს მყარად დაფიქსირებული, რომ პატარას შეეძლოს ძუძუს თავის მდგომარეობის რეგულირება და დედისთვის შეტყობინება კვების დამთავრების შესახებ;
• ახალშობილის ცხვირი საკმაოდ ახლოს უნდა იყოს ძუძუსთან, მაგრამ არ უნდა ეფლობოდეს მასში, რადგან თუ ბავშვი ძუძუს თავისკენ გაიწევა, დიდია მისი ზედაპირული დაუფლების შესაძლებლობა. განსაკუთრებით ფრთხილად უნდა იყვნენ დიდი მკერდის მქონე ქალები;
• დაიმახსოვრეთ, ძუძუს თავი ბავშვმა დამოუკიდებლად უნდა აიღოს. არ არის საჭირო მისი პირში ხელით ჩადება. სხვაგვარად იგი მიეჩვევა ამას, რაც შემდგომში პრობლემებს წარმოქმნის;
• თუ ბავშვმა ძუძუს თავის მხოლოდ ბოლო ჩაიდო პირში, დედას ყოველთვის შეუძლია განთავისუფლდეს ნიკაპზე ოდნავი ხელის დაჭერით. მაგრამ როგორ მივხვდეთ, რომ ბავშვმა სწორად აიღო ძუძუ? ამისათვის საკმარისია კვების პროცესისათვის ყურადღების მიქცევა;
• ის ასე უნდა გამოიყურებოდეს: ბავშვი იღებს ძუძუს თავს, პატარას ტუჩები გადმობრუნებულია; ბავშვის ცხვირი მჭიდროდ არის მიკრული დედის ძუძუსთან, მაგრამ არ იფლობა მასში; წოვის დროს მხოლოდ ყლაპვის ხმები ისმის; დედა არანაირ უსიამოვნო შეგრძნებებს არ უნდა განიცდიდეს ამ პროცესის დროს;
• ბევრ დედას ეშინია ბავშვის ზედმეტად გაძღომის - მთავარია, პანიკაში არ ჩავარდეთ. ბავშვის ზედმეტად გაძღომა იოლია. დაიმახსოვრეთ, ყველაფერ ზედმეტს ის აუცილებლად ამოიღებს. ამიტომ მისი ჯანმრთელობა არ დაზარალდება;
• მოასწრებს თუ არა საკვების გადამუშავებას ბავშვი, რომელიც ძალიან ხშირად ჭამს? - შეშფოთების საფუძველი არც ამ შემთხვევაში გვაქვს - დედის რძე იმდენად იდეალურად არის ბალანსირებული ბავშვისათვის, რომ მისი გადამუშავებისათვის პატარას განსაკუთრებული ძალისხმევა არ სჭირდება. რძე პრაქტიკულად მაშინვე ხვდება ნაწლავებში, სადაც ძალიან სწრაფად გადამუშავდება;
• როგორ მოვაცილოთ ძუძუ სწორად? იმისათვის, რომ ამ პროცესმა არ გამოიწვიოს უსიამოვნო შეგრძნებები და არ წარმოშვას შემდგომი პრობლემები (ნახეთქი ძუძუს თავზე და სხვა), ძუძუ მხოლოდ მას შემდეგ უნდა მოვაცილოთ, რაც ბავშვმა ის გაუშვა. ამისათვის შეიძლება ნაზად მივაჭიროთ ნიკაპს (როგორც ზემოთ იყო ნახსენები), შეიძლება ნეკა თითის ჩადება პირის კუთხეში და მისი ნახევრად მობრუნება. ეს მანიპულაცია აიძულებს ბავშვს გააღოს პირი და ძუძუს მოცილება მარტივად შეიძლება.
როგორ უნდა მოიქცეს მეძუძური დედა, თუ კვების ტექნიკას ზედმიწევნით იცავს, დიატასაც არ არღვევს, მაგრამ პატარას მაინც სტკივა მუცელი და ღამითაც ხშირად იღვიძებს ტირილით?

ასეთი რამ ხშირად ხდება, რადგან 4-5 თვემდე ახალშობილთა კუჭ-ნაწლავი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების და გარემოსთან შეგუების პროცესშია.
საგანგაშო არაფერია, რადგან ეს მდგომარეობა არ ითვლება პათოლოგიად - ეს ბავშვის ორგანიზმის განვითარების ბუნებრივი პროცესია, ჩვენ მას ვერ „ვუმკურნალებთ“, მაგრამ შეგვიძლია შევამსუბუქოთ სიმპტომები და გარემოსთან შეგუების ეს პროცესი უფრო ასატანი გავხადოთ ბავშვისთვისაც და დედისთვისაც.
ამისთვის არსებობს ბუნებრივი, ნატურალური საშუალებები, რომლებსაც გააჩნიათ უსაფრთხოების უმაღლესი პროფილი, არ იწვევენ გვერდით მოვლენებს და თითქმის 100% შემთხვევებში (მართალია დროებით, მაგრამ მაინც) ეფექტურად აქრობენ სიმპტომებს.
ასეთი საშუალებაა „ბეიბიქალმის“ მცენარეული წვეთები, რომელიც ერთ-ერთ ყველაზე ეფექტურ საშუალებად არის მიჩნეული ახალშობილთა მუცლის ტკივილის სამკურნალოდ მთელი მსოფლიოს მასშტაბით.

რატომ „ბეიბიქალმი“?
„ბეიბიქალმი“ არის მცენარეული ეთერზეთების შემცველი საკვები დანამატი, რომელიც შექმნილია სპეციალურად ახალშობილებისთვის - აირების დაგროვებით გამოწვეული მუცლის ტკივილის სამკურნალოდ.
• შეიცავს 100%-ით ნატურალურ ინგრედიენტებს;
• არ შეიცავს კონსერვანტებსა და საღებავებს;
• არ შეიცავს შაქარსა და ხელოვნურ დამატკბობლებს;
• არ შეიცავს სპირტს;
• არ შეიცავს არანაირ ქიმიურ დანამატს;
• კომფორტულია გამოყენებისთვის;
• მოქმედებს მომენტალურად;
• არ აქვს გვერდითი მოვლენები;
• არ იწვევს შეჩვევას;
• არ შედის ურთიერთქმედებაში სხვა პრეპარატებთან, რის გამოც მისი გამოყენება შესაძლებელია ნებისმიერ ფარმ-პროდუქტთან ერთად;
• გამოყენების ჯერადობა შეუზღუდავია, რაც ნიშნავს, რომ შეგვიძლია გამოვიყენოთ დღეში იმდენჯერ, რამდენჯერაც ბავშვს კოლიკა შეაწუხებს;
• აქვს FDA, ABC, GMP, ISO საერთაშორისო სტანდარტების სერთიფიკატები;
• „ბეიბიქალმი“ უკვე 30 წელია, უზრუნველყოფს მილიონობით ჩვილის მშვიდ ძილს. იგი აღიარებულია ისრაელის, რუსეთის, ჩეხეთის, უკრაინის, სლოვაკეთის, ბულგარეთის, გერმანიის, დიდი ბრიტანეთისა და აშშ-ის მარეგულირებლებლების მიერ. „ბეიბიქალმს“ გამოარჩევენ სხვა მსგავსი პროდუქტებისაგან და ყველაზე ხშირად ურჩევენ მშობლებს ექიმები და ფარმაცევტები.
• „ბეიბიქალმის“ გამოყენების წესი და დოზირება შემდეგია: ბოთლი უნდა შეივსოს ანადუღარი, გაგრილებული წყლით ეტიკეტის ზედა საზღვრამდე (თეთრი ისარი); თავისივე პიპეტით ჩავაწვეთოთ ბავშვს პირში 10 წვეთი ყოველი ჭამის წინ ან კვებასა და კვებას შორის - ნელ-ნელა, წვეთ-წვეთობით (არ გამოიყენოთ კოვზი, რომ არ გადასცდეს პატარას). დღე-ღამის განმავლობაში გამოყენების ჯერადობა შეზღუდული არ არის; ყოველი გამოყენების წინ საჭიროა ბოთლის შენჯღრევა; გამოიყენება გახსნიდან 8 კვირის განმავლობაში.
R

შეიძლება დაინტერესდეთ

​„ნიუ ჰოსპიტალსში“ არსებული დენსიტომეტრით ბარძაყის ყელის მოტეხილობის რისკი წინასწარ შეიძლება დადგინდეს

​„ნიუ ჰოსპიტალსში“ არსებული დენსიტომეტრით ბარძაყის ყელის მოტეხილობის რისკი წინასწარ შეიძლება დადგინდეს
დენსიტომეტრია რადიოლოგიური კვლევაა, რომლის საშუალებით შესაძლებელია ძვლის დაავადებების გართულებების წლებით ადრე დიაგნოსტირება და შესაბამისად, პრევენციული ზომების მიღება. კერძოდ, ეს კვლევა გამოიყენება არა მხოლოდ ძვლის მიმდინარე დაავადებების დიაგნოსტირებისთვის, არამედ, ოსტეოპოროზის ადრეული დიაგნოსტირებისვის.
​MomsEdu.ge „ნიუ ჰოსპიტალსის“ რადიოლოგს, ნინო ღამბაშიძეს ეწვია და ამ თემის ირგვლივ საინტერესო ინფორმაცია მოამზადა.
ნინო ღამბაშიძე: „დენსიტომეტრია ოსტეოპოროზის დიაგნოსტიკის ოქროს სტანდარტად აღიარებული ორმაგენერგეტიკული რენტგენოაბსორბციომეტრია, რომელიც იძლევა ზუსტ დასკვნას ძვლის მინერალის სიმკვრივისა შესახებ“.
- რა არის ოსტეოპოროზი და როდის ვლინდება?
ნინო ღამბაშიძე: „ოსტეოპოროზი ძვლოვანი სისტემის დაავადებაა, რომლის დროსაც აღინიშნება ძვლის მასის შემცირება და სიმყიფის გაზრდა, შესაბამისად, მოტეხილობის რისკიც მაღალია. აღსანიშნავია, რომ ოსტეოპოროზისთვის არ არის დამახასიათებელი კონკრეტული კლინიკური ნიშანი, ის შეიძლება წლების განმავლობაში ჩივილების გარეშე მიმდინარეობდეს და მოტეხილეობის შემდეგ გამოვლინდეს, თუმცა შეიძლება გამოვყოთ რამდენიმე, ყველაზე ხშირი სიმპტომი, როგორებიცაა: წელის და ზურგის ტკივილი, სიმაღლეში კლება 2 ან მეტი სანტიმეტრით, სხეულის დეფორმაციები და ტანდეგობის დარღვევა (გულმკერედის კიფოზი, კუზი), სახსრების ტკივილი“.
- როდის არის მიზანშეწონილი დენსიტომეტრიული კვლევის ჩატარება?
ნინო ღამბაშიძე: „კვლევის ჩატარება რეკომენდებულია იმ პაციენტთათვის, რომლებიც მიეკუთვნებიან ოსტეოპოროზის განვითარების რისკ-ჯგუფებს. რისკ-ჯგუფებში შედიან: პოსტმენოპაუზური ასაკის ქალბატონები; მამაკაცები, რომლებშიც დაბალია ტესტოსტერონის დონე; პაციენტები, რომლებსაც აქვთ ოსტეოპოროზული მოტეხილობის ოჯახური ისტორია ან თვითონ მოტეხილობები ანამნეზში; პაციენტები, რომლებსაც აქვთ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაავადებები: მალაბსორბცია, ცელიაკია, ნაწლავის ანთებითი დაავადებები, პანკრეასის დაავადებები, ასევე, ენდოკრინული სისტემის დაავადებები - შაქრიანი დიაბეტი, თირეოტოქსიკოზი, პირველადი ჰიპერპარათირეოიდიზმი; რევმატოიდული დაავადებები: რევმატოიდული ართრიტი, სისტემური წითელი მგლურა;
ისეთი მედიკამენტების ხანგრძლივად მიღება, როგორებიცაა: პრედნიზოლონი, დექსამეტაზონი, ანტიკოაგულანტები (ჰეპარინი), თიროიდული ჰორმონები ასევე იწვევენ ოსტეოპოროზის განვითარებას;
კვებითი დარღვევები: კალციუმის, D ვიტამინისა და ცილის შემცველი საკვების არასაკმარისი მოხმარება;
ნიკოტინის, ალკოჰოლისა და ყავის ჭარბი მოხმარება;
ნაკლები ფიზიკური აქტივობა“.
- რა ასაკობრივი ჯგუფისთვის არის რეკომენდებული დენსიტომეტრიული კვლევა?
ნინო ღამბაშიძე: „50 წელს ზემოთ პაციენტებში უფრო მაღალია ოსტეოპოროზის განვითარების რისკი. ჯანმოს მონაცემებით, მსოფლიოში 50 წლის ზემოთ ყოველი მე-3 ქალი და ყოველი მე-5 მამაკაცი დაავადებულია ოსტეოპოროზით, თუმცა, ყველა ასაკში შეიძლება გამოიხატოს, თუ პაციენტი მიეკუთვნება ოსტეოპოროზის განვითარების რისკ-ჯგუფებს“.
- როგორ მიმდინარეობს დენსიტომეტრიული კვლევა „ნიუ ჰოსპიტალსში“?
ნინო ღამბაშიძე: „კვლევა ეფუძნება რენტგენის სხივების გამოყენებას, თუმცა გამოსხივების ხარისხი გაცილებით ნაკლებია, ვიდრე სტანდარტული რენტგენული კვლევის დროს, ამიტომ ეს მეთოდი პრაქტიკულად უსაფრთხოდ, მცირეინვაზიურად მიიჩნევა. კვლევა არ მოითხოვს წინასწარ მომზადებას და კვლევის ჩატარების უკუჩვენება მხოლოდ ორსულობაა.

„ნიუ ჰოსპიტალსში“ გვაქვს Osteosy-ის ულტრათანამედროვე Excellus დენსიტომეტრი, რომლის საშუალებითაც ხდება ძვლის სიმკვრივის დადგენა წელის მალების პირდაპირ და გვერდით პოზიციაში, მენჯ-ბარძაყის და წინამხრის არეში, ამასთანავე Frax კალკულატორის საშუალებით ხდება ბარძაყის ყელის მოტეხილობის 10-წლიანი რისკის დადგენა“.

ესაუბრა მარიამ ჩოაქური

R.​

წაიკითხეთ სრულად