Baby Bag

​რჩევები მეძუძური დედებისთვის - ძუძუთი კვების სწორი ტექნიკა

​რჩევები მეძუძური დედებისთვის - ძუძუთი კვების სწორი ტექნიკა

მსოფლიოს პედიატრები დედებს შვილების ბუნებრივი კვებისკენ მოუწოდებენ, რადგან დედის რძე შეიცავს ბავშვის განვითარებისთვის აუცილებელ და შეუცვლელ კომპონენტებს, რომელთა სრულყოფილად ჩანაცვლებაც ჯერჯერობით ვერცერთი საშუალებით ვერ ხდება. ექიმები ხშირად ამახვილებენ ყურადღებას ძუძუთი კვების სწორ ტექნიკაზე, რომ ლაქტაციის პერიოდი გაგრძელდეს საჭირო დროით და პატარა ნაკლებად შეაწუხოს მუცელმა. დიახ! ექიმები თვლიან, რომ ძალიან ხშირად დედების არასწორი ქცევა არის მიზეზი იმისა, რომ დედებს ლაქტაცია უწყდებათ ნაადრევად და/ან პატარებს „მუცელი გამუდმებით აწუხებთ“. ყოველწლიურად სულ უფრო მეტ ქალს უჩნდება ლაქტაციის პრობლემა და ზოგჯერ ბავშვის ძუძუთი კვების პერიოდი 6 თვეზე ნაკლებ ხანს გრძელდება.

რატომ ხდება ასე? ექიმები ამბობენ, რომ ყველაზე ხშირად ამისი მიზეზი მეძუძურის არასწორი ქცევაა. თანამედროვე სამშობიარო სახლების უმეტესობა ამ საკითხთან დაკავშირებით სწორ რჩევებს აძლევს ახალბედა დედებს, მაგრამ, სამწუხაროდ, საწინააღმდეგო შემთხვევებიც არსებობს. ამიტომ მნიშვნელოვანია, ყველა ქალმა იცოდეს ახალდაბადებული ბავშვის კვების სწორი ტექნიკის ძირითადი პრინციპები.
ძუძუთი კვების სწორი ტექნიკის ოქროს წესი არის ბავშვის სწორ პოზიციაში დაჭერა:
• აირჩიეთ მოხერხებული პოზა, გაითვალისწინეთ, რომ კვება შეიძლება საკმაოდ დიდხანს გაგრძელდეს და თქვენ არ უნდა დაიღალოთ;
• ბავშვის კვება სხვადასხვა მდგომარეობაში შეიძლება, მთავარია, ამ პროცესის განმავლობაში ახალშობილი აუცილებლად იყოს მუცლით დედისკენ, ხოლო მისი სახე - ძუძუს თავისკენ;
• ბავშვის თავი არ უნდა იყოს მყარად დაფიქსირებული, რომ პატარას შეეძლოს ძუძუს თავის მდგომარეობის რეგულირება და დედისთვის შეტყობინება კვების დამთავრების შესახებ;
• ახალშობილის ცხვირი საკმაოდ ახლოს უნდა იყოს ძუძუსთან, მაგრამ არ უნდა ეფლობოდეს მასში, რადგან თუ ბავშვი ძუძუს თავისკენ გაიწევა, დიდია მისი ზედაპირული დაუფლების შესაძლებლობა. განსაკუთრებით ფრთხილად უნდა იყვნენ დიდი მკერდის მქონე ქალები;
• დაიმახსოვრეთ, ძუძუს თავი ბავშვმა დამოუკიდებლად უნდა აიღოს. არ არის საჭირო მისი პირში ხელით ჩადება. სხვაგვარად იგი მიეჩვევა ამას, რაც შემდგომში პრობლემებს წარმოქმნის;
• თუ ბავშვმა ძუძუს თავის მხოლოდ ბოლო ჩაიდო პირში, დედას ყოველთვის შეუძლია განთავისუფლდეს ნიკაპზე ოდნავი ხელის დაჭერით. მაგრამ როგორ მივხვდეთ, რომ ბავშვმა სწორად აიღო ძუძუ? ამისათვის საკმარისია კვების პროცესისათვის ყურადღების მიქცევა;
• ის ასე უნდა გამოიყურებოდეს: ბავშვი იღებს ძუძუს თავს, პატარას ტუჩები გადმობრუნებულია; ბავშვის ცხვირი მჭიდროდ არის მიკრული დედის ძუძუსთან, მაგრამ არ იფლობა მასში; წოვის დროს მხოლოდ ყლაპვის ხმები ისმის; დედა არანაირ უსიამოვნო შეგრძნებებს არ უნდა განიცდიდეს ამ პროცესის დროს;
• ბევრ დედას ეშინია ბავშვის ზედმეტად გაძღომის - მთავარია, პანიკაში არ ჩავარდეთ. ბავშვის ზედმეტად გაძღომა იოლია. დაიმახსოვრეთ, ყველაფერ ზედმეტს ის აუცილებლად ამოიღებს. ამიტომ მისი ჯანმრთელობა არ დაზარალდება;
• მოასწრებს თუ არა საკვების გადამუშავებას ბავშვი, რომელიც ძალიან ხშირად ჭამს? - შეშფოთების საფუძველი არც ამ შემთხვევაში გვაქვს - დედის რძე იმდენად იდეალურად არის ბალანსირებული ბავშვისათვის, რომ მისი გადამუშავებისათვის პატარას განსაკუთრებული ძალისხმევა არ სჭირდება. რძე პრაქტიკულად მაშინვე ხვდება ნაწლავებში, სადაც ძალიან სწრაფად გადამუშავდება;
• როგორ მოვაცილოთ ძუძუ სწორად? იმისათვის, რომ ამ პროცესმა არ გამოიწვიოს უსიამოვნო შეგრძნებები და არ წარმოშვას შემდგომი პრობლემები (ნახეთქი ძუძუს თავზე და სხვა), ძუძუ მხოლოდ მას შემდეგ უნდა მოვაცილოთ, რაც ბავშვმა ის გაუშვა. ამისათვის შეიძლება ნაზად მივაჭიროთ ნიკაპს (როგორც ზემოთ იყო ნახსენები), შეიძლება ნეკა თითის ჩადება პირის კუთხეში და მისი ნახევრად მობრუნება. ეს მანიპულაცია აიძულებს ბავშვს გააღოს პირი და ძუძუს მოცილება მარტივად შეიძლება.
როგორ უნდა მოიქცეს მეძუძური დედა, თუ კვების ტექნიკას ზედმიწევნით იცავს, დიატასაც არ არღვევს, მაგრამ პატარას მაინც სტკივა მუცელი და ღამითაც ხშირად იღვიძებს ტირილით?

ასეთი რამ ხშირად ხდება, რადგან 4-5 თვემდე ახალშობილთა კუჭ-ნაწლავი ჯერ კიდევ ჩამოყალიბების და გარემოსთან შეგუების პროცესშია.
საგანგაშო არაფერია, რადგან ეს მდგომარეობა არ ითვლება პათოლოგიად - ეს ბავშვის ორგანიზმის განვითარების ბუნებრივი პროცესია, ჩვენ მას ვერ „ვუმკურნალებთ“, მაგრამ შეგვიძლია შევამსუბუქოთ სიმპტომები და გარემოსთან შეგუების ეს პროცესი უფრო ასატანი გავხადოთ ბავშვისთვისაც და დედისთვისაც.
ამისთვის არსებობს ბუნებრივი, ნატურალური საშუალებები, რომლებსაც გააჩნიათ უსაფრთხოების უმაღლესი პროფილი, არ იწვევენ გვერდით მოვლენებს და თითქმის 100% შემთხვევებში (მართალია დროებით, მაგრამ მაინც) ეფექტურად აქრობენ სიმპტომებს.
ასეთი საშუალებაა „ბეიბიქალმის“ მცენარეული წვეთები, რომელიც ერთ-ერთ ყველაზე ეფექტურ საშუალებად არის მიჩნეული ახალშობილთა მუცლის ტკივილის სამკურნალოდ მთელი მსოფლიოს მასშტაბით.

რატომ „ბეიბიქალმი“?
„ბეიბიქალმი“ არის მცენარეული ეთერზეთების შემცველი საკვები დანამატი, რომელიც შექმნილია სპეციალურად ახალშობილებისთვის - აირების დაგროვებით გამოწვეული მუცლის ტკივილის სამკურნალოდ.
• შეიცავს 100%-ით ნატურალურ ინგრედიენტებს;
• არ შეიცავს კონსერვანტებსა და საღებავებს;
• არ შეიცავს შაქარსა და ხელოვნურ დამატკბობლებს;
• არ შეიცავს სპირტს;
• არ შეიცავს არანაირ ქიმიურ დანამატს;
• კომფორტულია გამოყენებისთვის;
• მოქმედებს მომენტალურად;
• არ აქვს გვერდითი მოვლენები;
• არ იწვევს შეჩვევას;
• არ შედის ურთიერთქმედებაში სხვა პრეპარატებთან, რის გამოც მისი გამოყენება შესაძლებელია ნებისმიერ ფარმ-პროდუქტთან ერთად;
• გამოყენების ჯერადობა შეუზღუდავია, რაც ნიშნავს, რომ შეგვიძლია გამოვიყენოთ დღეში იმდენჯერ, რამდენჯერაც ბავშვს კოლიკა შეაწუხებს;
• აქვს FDA, ABC, GMP, ISO საერთაშორისო სტანდარტების სერთიფიკატები;
• „ბეიბიქალმი“ უკვე 30 წელია, უზრუნველყოფს მილიონობით ჩვილის მშვიდ ძილს. იგი აღიარებულია ისრაელის, რუსეთის, ჩეხეთის, უკრაინის, სლოვაკეთის, ბულგარეთის, გერმანიის, დიდი ბრიტანეთისა და აშშ-ის მარეგულირებლებლების მიერ. „ბეიბიქალმს“ გამოარჩევენ სხვა მსგავსი პროდუქტებისაგან და ყველაზე ხშირად ურჩევენ მშობლებს ექიმები და ფარმაცევტები.
• „ბეიბიქალმის“ გამოყენების წესი და დოზირება შემდეგია: ბოთლი უნდა შეივსოს ანადუღარი, გაგრილებული წყლით ეტიკეტის ზედა საზღვრამდე (თეთრი ისარი); თავისივე პიპეტით ჩავაწვეთოთ ბავშვს პირში 10 წვეთი ყოველი ჭამის წინ ან კვებასა და კვებას შორის - ნელ-ნელა, წვეთ-წვეთობით (არ გამოიყენოთ კოვზი, რომ არ გადასცდეს პატარას). დღე-ღამის განმავლობაში გამოყენების ჯერადობა შეზღუდული არ არის; ყოველი გამოყენების წინ საჭიროა ბოთლის შენჯღრევა; გამოიყენება გახსნიდან 8 კვირის განმავლობაში.
R

შეიძლება დაინტერესდეთ

უნდა მივცეთ თუ არა ბავშს ხველის წამლები ექიმის დანიშნულების გარეშე?

უნდა მივცეთ თუ არა ბავშს ხველის წამლები ექიმის დანიშნულების გარეშე?

უნდა მივცეთ თუ არა ბავშვს ხველის წამლები ექიმის დანიშნულების გარეშე? - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით.

„არა! ეს უსაფრთხო არ არის. არც ისაა სწორი, ექიმს დისტანციურად სთხოვოთ ხველის წამლის დანიშვნა. ხველას მიზეზი და მკურნალობის სხვადასხვა მეთოდი აქვს. მაგალითად, იმ შემთხვევაში, თუ პატარას ბრონქოსპაზმი აქვს, ნახველის გამათხევადებელი წამლის დანიშვნამ შესაძლებელია მისი მდგომარეობა კიდევ უფრო დაამძიმოს. კრუპის სინდრომისათვის დამახასიათებელი ხველის დროს კი წამლის დალევა უშედეგო იქნება, რადგან ის ხორხის შეშუპებაზე არ იმოქმედებს.

ინიშნება თუ არა სასუნთქი გზების მწვავე ინფექციების დროს ანტიბიოტიკები?

დიახ, თუ დაავადება ბაქტერიული ინფექციითაა გამოწვეული. ზედა სასუნთქი გზების ვირუსული ინფექციების დროს ანტიბიოტიკებით მკურნალობა აბსოლუტურად უშედეგოა - ისინი ვირუსებს ვერა, მაგრამ ნაწლავის ნორმალურ მიკროფლორას ანადგურებენ, აქვეითებენ იმუნიტეტს, რასაც ხშირი ავადობა, კუჭ-ნაწლავის მხრივ პრობლემები მოჰყვება. მრავალი კვლევა ადასტურებს - ანტიბიოტიკის გამოყენება გართულებებს თავიდან ვერ აგვაცილებს, ამიტომ მათი დანიშვნა მაშინ უნდა მოხდეს, როცა ვირუსით გამოწვეული დაავადება ბაქტერიული ინფექციით გართულდება.

სასუნთქი გზების მწვავე ინფექციებს უხშირესად ვირუსები იწვევენ. მათი რიცხვი 300-მდეა და წლის მანძილზე სხვადასხვა გამომწვევით დასნებოვნების შანსი საკმაოდ მაღალია. 300 ვირუსს 300 სხვადასხვა სახელი კი აქვს, მაგრამ მათ მიერ გამოწვეული დაავადებები ძალიან ჰგავს ერთმანეთს და გართულებებიც მსგავსი აქვთ - ზედა სასუნთქი გზებიდან ინფექციამ ხორხს ქვევით თუ ჩაინაცვლა, ბრონქიტისა და ფილტვის ანთებამდე აღარაა შორი. სასუნთქი გზები ორ ნაწილად იყოფა-ზედა და ქვედა სასუნთქ გზებად. ხორხზე საზღვარი გადის. მის ქვემოთ ქვედა სასუნთქი გზებია.

როგორ ვლინდება სასუნთქი გზების მწვავე ინფექციები?

პატარებში ის უხშირესად ცხელებით იწყება, თუმცა შესაძლოა, ტემპერატურის მომატების გარეშეც ჩაიაროს. უმადობა, ჭირვეულობა, ყლაპვის გაძნელება ყელის ტკივილის გამო, ცხვირიდან გამონადენი, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება, ხველა - აი, სასუნთქი გზების მწვავე ინფექციების მთავარი ნიშნები. მართალია, ამ ინფექციებს საერთო ნიშნები აქვთ, მაგრამ ზოგჯერ დაავადების სურათის მიხედვით მათი გამოცნობაც შეგვიძლია. თუ თქვენს პატარას მყეფავი ხველა, ხმის ტემბრის შეცვლა უვლინდება, დიდი ალბათობით დაავადება პარაგრიპის ვირუსითაა გამოწვეული. ბრონქების სპაზმის უხშირესი გამომწვევი რესპირაციულ-სინციტიური ვირუსია. დაავადება, რომელიც მაღალი ცხელებით, სახსრების, თავის, თვალბუდეების ტკივილით იწყება და შემდგომ ხველა ვლინდება, შესაძლოა, გრიპის ვირუსით იყოს განპირობებული.

როგორ ვუმკურნალოთ?

პირველ რიგში, პატარა შინ უნდა დატოვოთ. მისი საბავშო ბაღსა და სკოლაში გაშვება არ შეიძლება, ამით მასაც დაიცავთ გართულებისაგან და მის პატარა მეგობრებსაც - დასნებოვნებისაგან. გახსოვდეთ, მკურნალობის მთავარი პრინციპი თბილი სითხეების მიწოდებაა. შესთავაზეთ ყველაფერი, რაც მას მოსწონს - რძე, ჩაი, თბილი კომპოტი, სუპი. თუ პატარა ძუძუზე გყავთ, ძუძუ უფრო ხშირად უნდა მისცეთ.

გაზომეთ ტემპერატურა

თუ ის 38,5 გრადუსი და მეტია, იზრუნეთ სიცხის დაწევაზე. ამისათვის პირველ რიგში, პარაცეტამოლი აირჩიეთ. სწორედ ამ პრეპარატს მიიჩნევენ ექიმები ყველაზე უსაფრთხო მედიკამენტად ცხელების მართვისათვის. არჩევის მეორე რიგის პრეპარატი იბუპროფენი გახლავთ. გახსოვდეთ, რომ პარაცეტამოლის ორ დოზას შორის მინიმალური შუალედი 4 საათია, იბუპროფენის დოზებს შორის კი 6 სთ. არ დაივიწყოთ სხეულის გაგრილების ფიზიკური მეთოდები - გახადეთ ბავშვს სამოსი, დაზილეთ ოთახის ტემპერატურის წყლით, შეამშრალეთ და გრილად ჩააცვით. მთავარი, რაც უნდა გახსოვდეთ - სხეულის გაგრილება იმ შემთხვევაში უნდა მოხდეს, როცა პატარას მაღალი ცხელება აქვს, მაშინ კი, როცა მას ამცივნებს, სიცხე უწევს, დაზელვა არ შეიძლება. ამ დროს პირიქით, აუცილებლად ჩაათბუნეთ.

წაიკითხეთ სრულად