Baby Bag

სამი ყველაზე გავრცელებული დაავადება ჩვილ ბავშვებში

სამი ყველაზე გავრცელებული დაავადება ჩვილ ბავშვებში

ბავშვის ავად გახდომა ნებისმიერი მშობლისთვის შემაშფოთებელია, თუმცა, თუ საქმე ჩვილის ჯანმრთელობას ეხება, შფოთვა ორმაგად მატულობს. მართალია, მშობლები ყველა ღონეს ხმარობენ, რომ პატარების ჯანმრთელობა საფრთხისგან დაიცვან, მაგრამ ყველაზე ჯანმრთელი ბავშვებიც კი ზოგჯერ ავადდებიან. ნებისმიერმა მშობელმა უნდა იცოდეს, თუ რომელი დაავადებებია ყველაზე გავრცელებული ბავშვებში. ჩვილებს სუსტი იმუნიტეტი აქვთ, რის გამოც მათ ორგანიზმს ბანალურ გაციებასთან გამკლავებაც კი უჭირს. სწორედ ამიტომ, ბავშვის სიცოცხლის პირველი ორი თვის განმავლობაში განსაკუთრებული სიფრთხილის გამოჩენა გმართებთ. იმ შემთხვევაში, თუ ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობა რამდენიმე დღის მანძილზე უარესდება, აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს, რათა მის სიცოცხლეს საფრთხე არ შეექმნას.

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი განსაკუთრებით ხშირია ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში. ის ფილტვებისა და სასუნთქი გზების ინფექციებს იწვევს. ჯანმრთელ ბავშვებში რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსი ჩვეულებრივი გაციების სიმპტომებით შემოიფარგლება, თუმცა სუსტი იმუნიტეტის მქონე პატარებისთვის ძალიან საშიშია. ერთ წლამდე ასაკის ბავშვებში ის სწრაფად გადაიზრდება ბრონქიტსა და პნევმონიაში. აღნიშნული ვირუსი ჩვილების ჰოსპიტალიზაციის ყველაზე გავრცელებულ მიზეზად გვევლინება.

რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსის ძირითადი სიმპტომები:

  • სურდო და მადის დაქვეითება
  • ხველება, ცემინება, სუფებრილური ტემპერატურა (პირველადი მსუბუქი სიმპტომების აღმოცენებიდან 1-3 დღეში)
  • ცხელება
  • გახშირებული სუნთქვა
  • სუნთქვის გაძნელება
  • ხრიალის ხმა სუნთქვისას
  • კანის მოლურჯო შეფერილობა (რაც იმის მიმანიშნებელია, რომ ორგანიზმს ჟანგბადი სათანადოდ არ მიეწოდება)

როგორ უნდა მოიქცეთ, თუ ბავშვი რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსით დაავადდა:

  • ვირუსის სპეციალური მკურნალობის მეთოდი არ არსებობს.
  • ვირუსის პროგრესირებისა და პნევმონიის განვითარების შემთხვევაში ექიმი ბავშვს ანტიბიოტიკს დაუნიშნავს.
  • ბავშვისთვის შვების მომტანია ორთქლის აბაზანის გამოყენება.
  • ოთახში ჰაერის ტენიანობა უნდა გაზარდოთ.
  • ბავშვს სასთუმალი აუმაღლეთ.
  • პატარას დიდი რაოდენობით წყალი მიეცით.
  • 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში სუნთქვის გასაუმჯობესებლად გამოიყენეთ ზღვის მარილის წვეთები.
  • სიცხის დამწევის გამოყენებამდე აუცილებლად ჰკითხეთ რჩევა ექიმს. ჩვილებისთვის ყველა სახის მედიკამენტის გამოყენება არ შეიძლება.
  • მდგომარეობის დამძიმების შემთხვევაში დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს.

როგორ უნდა დაიცვათ ბავშვი რესპირატორულ-სინციტიალური ვირუსისგან?

აღნიშნული ვირუსის ვაქცინა არ არსებობს, ამიტომ ბავშვს ყოველდღიური ჰიგიენის წესების დაცვა უნდა ასწავლოთ.

გასტროეზოფაგური რეფლუქსი

გასტროეზოფაგური რეფლუქსი აშკარად შესამჩნევი სიმპტომებით იშვიათად ვლინდება და ბავშვებს დისკომფორტსაც ნაკლებად უქმნის, თუმცა, თუ ის რთული ფორმით მიმდინარეობს, შემდეგი სიმპტომები იკვეთება:

  • საკვების მიღების შემდეგ დისკომფორტი
  • ხშირი ამოქაფება
  • გახშირებული სლოკინი

რა უნდა მოიმოქმედოს მშობელმა?

  • ბავშვს თავი მაღლა აუწიეთ.
  • ჭამის შემდეგ 30 წუთის განმავლობაში ჩვილი ვერტიკალურ პოზაში გეჭიროთ.
  • ბავშვი დღის განმავლობაში ხშირად და მცირე ულუფებით გამოკვებეთ.
  • 6 თვიდან სოლიდურ კვებაზე გადასვლა ბავშვის მდგომარეობას შეამსუბუქებს.

აუცილებლად მიაკითხეთ ექიმს, თუ:

  • ბავშვი წონაში არ იმატებს.
  • ხშირად და ძლიერად აღებინებს.
  • ბავშვი სისხლს ან მოყვითალო-მომწვანო შეფერილობის ლორწოს ამოიღებს.
  • კვებაზე უარს აცხადებს.
  • ბავშვს განავალში სისხლი აქვს.
  • ქრონიკულად ახველებს ან სუნთქვა უჭირს.
  • ღებინებას და ამოქაფებას 6 თვის ასაკიდან იწყებს.

მსუბუქი ფორმის რეფლუქსის დროს მედიკამენტებით მკურნალობა საჭირო არ არის. ზემოთ დასახელებული ღონისძიებები გასტროეზოფაგური რეფლუქსის პრევენციაში დაგეხმარებათ.

ყურის ინფექციები

ყურის ინფექცია სხვადასხვა სახისაა. ბავშვებში ყველაზე მეტად გავრცელებული შუა ყურის ინფექცია, იგივე შუა ყურის ოტიტია. ამ დროს შუა ყურში სითხე გროვდება და ანთებითი პროცესი იწყება, რის გამოც ინფექცია მტკივნეული მიმდინარეობით ხასიათდება. ბავშვებს ის ძალიან ხშირად უმეორდებათ, რის გამოც მშობლებს ყურის ინფექციების ყველაზე მეტად ეშინიათ.

ყურის ინფექციებისთვის დამახასიათებელი სიმპტომები:

  • ტემპერატურის მატება
  • ყურის ტკივილი (ბავშვი ხშირად იკიდებს ყურზე ხელს)
  • ღებინება და დიარეა (მხოლოდ ჩვილებში)
  • სმენის დაქვეითება
  • ბალანსის პრობლემები
  • ტირილი
  • მადის დაქვეითება
  • ძილის დარღვევები

ყურის ინფექციების დიდი ნაწილი თავისთავად გაივლის და მკურნალობა არ სჭირდება. თუ სიმპტომები მძიმეა, ბავშვებს შესაბამისი მედიკამენტებით მკურნალობენ.

ყურის ინფექციების პრევენციისთვის:

  • ჩვილი სულ მცირე ექვსი თვის მანძილზე დედის რძით გამოკვებეთ.
  • თუ ბავშვს ბოთლით კვებავთ, მისი თავი ყოველთვის მუცელზე მაღლა უნდა გეჭიროთ.
  • ერთ წლამდე ასაკის ბავშვი მასობრივი თავშეყრის ადგილებს მოარიდეთ.
  • ბავშვი არ გააჩეროთ ისეთ სივრცეში, სადაც მწეველები არიან.

ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესება რომ არ გამოგეპაროთ, დააკვირდით პატარას ქცევას, განწყობას და ნებისმიერი უმნიშვნელო სიმპტომის მიმართ ყურადღება გამოიჩინეთ.

მომზადებულია kinsahealth.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა იწვევს გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილს?

რა იწვევს გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილს?

დღეს ხუთშაბათია და მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას. 

რა იწვევს გარეთა სასქესო ორგანოების ქავილს?
ვულვის ქავილი იწვევს გარეგანი სასქესო ორგანოების დაზიანებას. ქავილი შესაძლოა, დღის ნებისმიერ მონკვეთში დაიწყოს, თუმცა მეტად შესამჩნევია ღამის საათებში.
ვუვლვის ქავილის გამომწვევი ბევრი მიზეზი არსებობს. უნდა გავარკვიოთ გამომწვევი მიზეზი.
1. ერთ-ერთი ხშირი გამომწვევი მიზეზია სოკოვანი დაავადება - კანდიდოზი.
ქალების 20%-ში კანდიდოზი უსიმპტომოდ მიმდინარეობს. ზოგ შემთხვევაში კანდიდას ტიპის სოკო მრავლდება და იწვევს სოკოვან ინფექციას.
კანდიდას ტიპის სოკოვანი ინფექციები შესაძლოა, იწვევდეს შემდეგ ჩივილებს:

  • საშოსა და ვულვის ქავილი
  • ტკივილის შეგრძნება საშოში
  • ტკივილი სექსუალური აქტის დროს
  • ტკივილი შარდვისას
  • გამონადენი საშოდან

​2. ბაქტერიული ვაგინიტი
- ის უფრო ხშირად გვხვდება, ვიდრე კანდიდოზი. რის გამოც უფრო გავრცელებულია ვაგინალურ ინფექციებს შორის 15-45 წლის ასაკის ქალებში. ინფექცია იწყება მაშინ, როდესაც საშოში ჭარბი რაოდენობით არის გარკვეული ტიპის ბაქტერიები, უფრო ხშირია სქესობრივად აქტიურ ქალბატონებში. ბაქტერიული ვაგინიტი ხშირად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს, თუმცა მისთვის დამახასიათებელია შემდეგი ჩვილები:

  • თხიერი თეთრი ან ნაცრისფერი გამონადენი საშოდან
  • ვაგინალური ტკივილი
  • ქავილი საშოში ან გარეთა სასქესო ორგანოების არეში
  • ე.წ. თევზის სუნი
  • წვა შარდვისას

​3. სქესობრივი გზით გადამდები ინფექციები - იწვევენ სხვადასხვა ჩივილს ვულვის ქავილის ჩათვლით.
ხშირად უსიმპტომოდ მიმდინარეობს. ძირითადად ქავილს იწვევენ ტრიხამონიაზი და ბოქვენის ტილი. შესაძლოა, იყოს შემდეგი ჩივილები:

  • ვულვისა და საშოს ქავილი
  • არასასიამოვნო სუნის მქონე გამონადენი საშოდან
  • წვა გენიტალიების არეში
  • სიწითლე გენიტალიების არეში

​ბოქვენის ტილები იწვევენ ვულვის ქავილს, უპირატესად ღამით. მათი დანახვა თავადაც შეგიძლიათ. ამის არსებობის შემთხვევაში აუცილებელი ტილების მოშორება ტანსაცმლიდან, თეთრეულიდან. ასევე აუცილებელია მიმართოთ ექიმს.

​4. გაღიზიანება ან ალერგიული რეაქციები

​ზოგჯერ ვულვის ქავილს იწვევს გარე გამღიზიანებელი ან ალერგიული რეაქცია. სხვადასხვა ქიმიურ საშუალებას შეუძლია დააზიანოს ვულვის ზედაპირი, რაც შემდეგში გამოიწვევს მის ქავილს.
გამღიზიანებლებსა და ალერგენებში შედის:

  • საპონი
  • ქაფიანი აბაზანა
  • დასაბანი საშუალებები
  • ტანსაცმლის გარკვეული ტიპები
  • საშოს გამოსარეცხი საშუალებები
  • სპერმიციდები
  • ლუბრიკანტები
  • ტალკი
  • მედიკამენტები
  • საბავშვო სველი ხელსახოცები
  • პრეზერვატივი
  • საფენები (ყოველდღიური)
  • საცვლები

​თუ ახალი ჰიგიენური საშუალების გამოყენებისას დაგეწყოთ ვულვის ქავილი, უმჯობესია, რამდენიმე დღით შეწყვიტოთ მისი გამოყენება და დააკვირდეთ, გაუმჯობესდება თუ არა თქვენი მდგომარეობა!

​5. წითელი ბრტყელი ლიქენი
- მას შეუძლია სხეულის სხვადასხვა ადგილის დაზიანება: კანის, თმების, ფრჩხილების და ლორწოვანი გარსების.

​როდესაც დაავადება ვითარდება საშოში, საშოს ლორწოვანზე ჩნდება თეთრი ლაქები და წყლულები, რომლებიც შესაძლოა, იყოს მტკივნეული. თუ პროცესი ვითარდება ვულვაზე, იწვევს ქავილს და ვულვაზე ჩნდება ბრტყელი მუწუკები.

​ზემოთ აღნიშული ჩივილებიდან გამომდინარე უნდა მიმართოთ გინეკოლოგს, რომელიც გაგიწევთ კონსულტაციას, დაგათვალიერებთ სარკეებში, აგიღებთ საშოს ნაცხს და გადაწყვეტს თქვენი მკურნალობის ტაქტიკას.

​გისურვებთ ჯანმრთელობას!

წაიკითხეთ სრულად