Baby Bag

​როგორი უნდა იყოს რაციონი „ინტერვალური შიმშილის“ დროს? რატომ 16-საათიანი ინტერვალი და არა 18-საათიანი? დღეში რამდენჯერ და დაახლოებით რომელ საათებშია რეკომენდებული კვება?

​როგორი უნდა იყოს რაციონი „ინტერვალური შიმშილის“ დროს? რატომ 16-საათიანი ინტერვალი და არა 18-საათიანი? დღეში რამდენჯერ და დაახლოებით რომელ საათებშია რეკომენდებული კვება?

დღეს სამშაბათია და მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - ენდოკრინოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. რადგან ​წინა კვირაში გამოქვეყნებულმა სტატიამ „ინტერვალური შიმშილი“ მკითხველთა დიდი ინტერესი და გამოხმაურება გამოიწვია, დღესაც სწორედ ამ თემაზე შემოგთავაზებთ ენდოკრინოლოგი თინათინ კაჭარავა კომპეტენტურ ინფორმაციას. როგორი უნდა იყოს რაციონი „ინტერვალური შიმშილის“ დროს? რატომ 16-საათიანი ინტერვალი და არა 18-საათიანი? დღეში რამდენჯერ და დაახლოებით რომელ საათებშია რეკომენდებული კვება? - სწორედ ამ საკითხებს შეიტყობთ დღევანდელი სტატიიდან.

წინა სამშაბათს გამოქვეყნებულ სტატიაზე მკითხველთა დიდი გამოხმაურების გამო დღესაც შევეხებით „ინტერვალური შიმშილის“ კვების რეჟიმს. მათთვისაც, ვისთვისაც უცნობია, რას გულისხმობს აღნიშნული კვების რეჟიმი, შეგიძლიათ იხილოთ ჩვენი ​წინა სტატია. პირველ რიგში, მინდა შევეხო მოსახლეობაში გავრცელებულ „18-საათიან ინტერვალურ შიმშილს“. ამ რეჟიმის დროს უფრო მეტი გვერდითი მოვლენის განვითარების გამო მას პრაქტიკულად რეკომენდაცია არ ეძლევა. ასეთ დროს ხშირად თავს იჩენს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის ჩივილები, როგორებიცაა: დისკომფორტი მუცლის არეში, კუჭის პერიოდული ტკივილი, გულისრევა, ნაღვლის ბუშტის გაღიზიანება და ა.შ.

კიდევ ერთხელ განვმარტავ, რომ „ინტერვალური შიმშილის“ დროს ადამიანი 24 საათიდან 8 საათის განმავლობაში იკვებება, ხოლო დარჩენილი 16 საათი არაფერს მიირთმევს. კვებისთვის განკუთვნილი 8 საათი გაჯერებული უნდა იყოს უკვე არაერთხელ ნახსენები დაბალანსებული, მრავალფეროვანი ჯანსაღი საკვებით. ვსაუბრობთ პრაქტიკულად ჯანმრთელ ადამიანებზე, ვისაც არ აქვს რაიმე თანმხლები ქრონიკული დაავადება (ქრონიკული დაავადების მქონე ადამიანები პირადად მათთვის განკუთვნილ რეჟიმზე უნდა იყვნენ). ასევე აღნიშნული რეჟიმი არ ეხება ბავშვთა და მოზარდ თაობას.

როგორი უნდა იყოს რაციონი „ინტერვალური შიმშილის“ დროს და დღეში რამდენჯერ და დაახლოებით რომელ საათებშია რეკომენდებული კვება?

ერთ მაგალითზე განვიხილავ ინტერვალური შიმშილის“ დროს, როგორ და რომელ საათებში უნდა იკვებოთ. მაგალითად, საუზმე დილით 10:00 საათზე. ეს დღის ის მონაკვეთია, როცა შეგვიძლია, ვიყოთ შედარებით თამამები რაციონის შერჩევისას. მისაღებია, საუზმე იყოს მდიდარი როგორც ცილოვანი, ისე ნახშირწყლოვანი საკვებით. 

საუზმიდან დაახლობით 2-3 საათში რეკომენდებულია ხილით წახემსება. მინდა ხაზი გავუსვა, რომ ხილი უნდა იყოს ჩვენს რაციონში,  როგორც ცალკე ულუფა, ცალკე კვება. სასურველია, მივირთვათ სეზონური ხილი 200-300 გრ. ოდენობით („აკრძალულ“ ხილში შედის: კარალიოკი, ბანანი, ყურძენი, ლეღვი, მსხალი). 

დაახლოებით 15:00 საათისთვის სასურველია მივირთვათ დღის ძირითადი ულუფა, სადილი. იგი მდიდარი უნდა იყოს ცილებით, ბოსტნეულით და ასევე შეგიძლიათ მიირთვათ მცირე ოდნებით ჯანსაღი მცენარეული ცხიმი. 

დღის ბოლო კვება, ვახშამი 18:00-ზე (ამ მაგალითზე, როცა საუზმე 10:00 იწყება, ვახშამი გამოდის 18:00 საათზე) შესაძლებელია, იყოს რძის ნაწარმი ან ბოსტნეულის სალათი. დღის მანძილზე გვერდს ვერ ავუქცევთ ორგანიზმში სითხის ბალანსის შენარჩუნებას. 

კიდევ ერთხელ ვაკონკრეტებ, რომ ჩვენ ვსაუბრობთ პრაქტიკულად ჯანმრთელ ადამიანებზე, ვისთვისაც რეკომენდებულია დღის მანძილზე დაახლობით 1,5 ლ. წყალი, ზაფხულის ცხელ დღეებში წყალზე მოთხოვნილება თავისთავად იზრდება. სასურველია, წყლით ორგანიზმი არ დავტვირთოთ ძილისწინა პერიოდში, მისი მიღება მცირე ულუფებით დავიწყოთ უზმოდან და მივიღოთ კვებებს შორის პერიოდში. 

რაც შეეხება დარჩენილ 16 საათს, ამ დროს დაშვებულია მხოლოდ წყლის და უშაქრო ყავის ან ჩაის მირთმევა. უმჯობესია, ეს იყოს მხოლოდ წყალი ან მწვანე ჩაი.

ბოლოს ხაზგასმით უნდა დავაფიქსიროთ, რომ არ არსებობს ყველა ადამიანზე მორგებული კვების არც რეჟიმი, არც რაციონი. იმან, რაც შეიძლება ერთისთვის იყოს მისაღები და დადებითი გავლენა მოახდინოს მის მეტაბოლიზმზე, შესაძლებელია, სხვა ადამიანს ავნოს კიდეც. ნებისმიერი კვების რეჟიმის შერჩევისას სასურველია ორგანიზმის ზოგადი მდგომარეობის შეფასება, რათა წონაში კლება იყოს ჯანსაღი და არა ზიანის მომტანი.

ექიმი ენდოკრინოლოგი თინათინ კაჭარავა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არტერიული ჰიპერტენზია გლობალურად სიკვდილიანობის წამყვან მიზეზად რჩება“ - ინტერვიუ რამაზ ბათავანთან

„არტერიული ჰიპერტენზია გლობალურად სიკვდილიანობის წამყვან მიზეზად რჩება“ - ინტერვიუ რამაზ ბათავანთან

„არტერიული ჰიპერტენზია გლობალურად სიკვდილიანობის წამყვან მიზეზად რჩება, ამ დაავადების გართულებით წელიწადში 10,4 მილიონი ადამიანი იღუპება. არტერიული ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტთა 50% - ზე მეტს აქვს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებით გართულების რისკი. არაკონტროლირებულ არტერიულ ჰიპერტენზიას სერიოზული გართულებები მოსდევს, შეიძლება განვითარდეს ინსულტი (იშემიური ან ჰემორაგიული), აორტის ანევრიზმა ან /და განშრევება, სტენოკარდია, თირკმლის ქრონიკული უკმარისობა, თვალის ბადურის დაზიანება.

ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის შეფასებით, ინსულტების 54% და გულის იშემიური დაავადების შემთხვევების 47% არტერიული წნევის პირდაპირი შედეგია, ამდენად, არტერიული ჰიპერტენზია წარმოადგენს გულ-სისხლძარღვთა ავადობისა და სიკვდილიანობის ერთ-ერთ მთავარ რისკფაქტორს. ბოლო ათწლეულების განმავლობაში ინსულტის შემთხვევების კლება დიდწილად გამოწვეულია არტერიული წნევის ადეკვატური კონტროლით“ - რამაზ ბათავანი.

საკითხის ირგვლივ, MOMSEDU.GE გთავაზობთ ინტერვიუს 30-წლიანი პროფესიული გამოცდილების მქონე, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ კარდიოლოგიის მიმართულების ხელმძღვანელ რამაზ ბათავანთან.

- რა არის არტერიული ჰიპერტენზია?

რამაზ ბათავანი: „თანამედროვე სამედიცინო სახელმძღვანელოები არტერიულ ჰიპერტენზიას განმარტავენ როგორც არტერიული წნევის 140/90 მმ. ვწყ. სვ. და მეტად მომატებას. არტერიული წნევა არა სტატიკური, არამედ დინამიური მაჩვენებელია და ფიზიკური დატვირთვისა თუ ფსიქოემოციური მდგომარეობის მიხედვით იცვლება. ჯანმრთელ ადამიანებში წნევა ფიზიკური დატვირთვის დროს იმატებს, ხოლო მოსვენებისას ნორმას უბრუნდება. არტერიული ჰიპერტენზიის დროს კი წნევა, როგორც მოსვენების, ისე დატვირთვის დროს სცდება დასაშვები ნორმის ფარგლებს.

- არტერიული ჰიპერტენზიის რა ფორმები არსებობს და როგორი სიმპტომებით ხასიათდება?

რამაზ ბათავანი: „არტერიული წნევა კლასიფიცირდება, როგორც პირველადი (ესენციური) და მეორადი. ესენციური ჰიპერტენზიის მქონე პაციენტებში არცერთ კლინიკურ მეთოდს არ შეუძლია განსაზღვროს არტერიული წნევის მომატების კონკრეტული მიზეზი. მეორადი არტერიული ჰიპერტენზია გამოწვეულია რომელიმე ორგანოს პათოლოგიით. ჰიპერტენზიის მქონე პირთა 10-15%-ს აქვს პოტენციურად განკურნებადი მიზეზით გამოწვეული მეორადი ჰიპერტენზია. მეორადი ჰიპერტენზიის მიზეზებია: თირკმლის არტერიის სტენოზი, ჰიპერალდოსტერონიზმი ან ფეოქრომოციტომა. პაციენტს, რომელსაც აწუხებს რეზისტენტული არტერიული ჰიპერტენზია, არტერიული წნევა ადეკვატურად ვერ კონტროლდება მაშინაც კი, თუ ის რეგულარულად იღებს დანიშნულ მედიკამენტებს. უხშირესად არტერიული ჰიპერტენზია იწყება კონკრეტული სიმპტომის გამოვლენის გარეშე, ზოგჯერ მისი დიაგნოსტირება შემთხვევითი გაზომვის დროს ხდება, ამიტომ რეკომენდებულია, რომ ამ დაავადების საწყის ეტაპზე გამოვლენისა და მკურნალობის მიზნით, მოზრდილმა ადამიანმა ჩაიტაროს შესაბამისი სკრინინგი: 24- საათიანი ამბულატორიული წნევის მონიტორინგი. სიმპტომები, რომლებიც ახასიათებს არტერიულ ჰიპერტენზიას მოიცავს: თავის ტკივილს, თავბრუსხვევას, სუნთქვის გაძნელებას, დაღლილობას, მოთენთილობას, ზოგჯერ ცხვირიდან სისხლდენას“.

- რა არის ნორმა?

რამაზ ბათავანი: „ოპტიმალურია თუ წნევა არ აღემატება 120/80-ს, ნორმალური წნევის ციფრების მერყეობს 120-139/80-85 ფარგლებში. 18-იდან 40 წლამდე ქალების ნორმა 110/68, ხოლო ამავე ასაკის მამაკაცებში 119/70 ფარგლებშია, 60 წელზე მეტი ასაკის ქალებსა და მამაკაცებში კი - 135/70. ზრდასრული მოსახლეობის თითქმის 1/3-ს აქვს მომატებული არტერიული წნევა. ამერიკის კარდიოლოგიური საზოგადოებები თავიანთ უახლეს რეკომენდაციებში არტერიული წნევის მნიშვნელობებს 130–139/85–89 მმ. ვწყ. სვ. დიაპაზონს მიიჩნევენ, როგორც I ხარისხის ჰიპერტენზიას, მაგრამ აქვე აცხადებენ, რომ საწყის ეტაპზე მკურნალობა უნდა წარიმართოს მედიკამენტების გარეშე. ევროპული გაიდლაინებით კი ეს მაჩვენებელი (130-139/85-89) აღიარებულია, როგორც ნორმის ზედა დიაპაზონი და რეკომენდებულია ჩატარდეს მედიკამენტური მკურნალობა მხოლოდ იმ პაციენტებში, რომელთაც აქვთ გულ-სისხლძარღვთა დაავადების ძალიან მაღალი რისკი.“

- როდის უნდა მიმართონ პაციენტებმა ექიმს?

რამაზ ბათავანი:მინიმალური სიმპტომების გამოვლენისთანავე რეკომენდებულია ექიმის კონსულტაციის მიღება, თავის ტკივილის, ზოგადი სისუსტის, ადვილად დაღლის, გულის ფრიალის სიმპტომები აუცილებლად საჭიროებს გამოკვლევასა და შესაბამისი ზომების მიღებას. ასევე უნდა გვახსოვდეს, რომ არტერიული ჰიპერტენზია საწყის ეტაპზე შეიძლება იყოს შენიღბული და პაციენტს არ ჰქონდეს გამოხატული ჩივილები. გვხვდება შემთხვევები, როდესაც მომატებულ წნევას ზოგიერთი პაციენტი არ ანიჭებს დიდ მნიშვნელობას და თვლის რომ ეს მისი წნევაა, ამგვარი მიდგომა საფრთხის ქვეშ აყენებს ორგანიზმის სხვა სისტემებს. ადეკვატური მკურნალობის გარეშე არტერიული ჰიპერტენზია გარდა გულ-სისხლძარღვთა სისტემისა, აზიანებს თავის ტვინს, მხედველობასა და თირკმლებს.“

- როგორ მკურნალობთ არტერიულ ჰიპერტენზიას?

რამაზ ბათავანი: „არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობა ძირითადად მედიკამენტურია, მოწოდებულია სხვადასხვა ჯგუფის წნევის დამწევი პრეპარატები, როგორც ცალკე, ასევე კომბინირებული სახით. მათ მოქმედების განსხვავებული მექანიზმები აქვთ, ბუნებრივია, რომ ყველა პაციენტს არ შეიძლება ერთი და იმავე პრეპარატით ვუმკურნალოთ. როგორც წესი, არტერიული წნევის დამწევი პრეპარატების შერჩევა ხდება პაციენტის ასაკის, თანმხლები დაავადებების, კლინიკური და ლაბორატორიული მონაცემების გათვალისწინებით, ამიტომ ექიმის კონსულტაცია არის ძალიან მნიშვნელოვანი, თვითმკურნალობამ შეიძლება საფრთხე შეუქმნას პაციენტის ჯანმრთელობას.“

- რა უნდა გაითვალისწინონ ადამიანებმა, რომელთაც არტერიული ჰიპერტენზია აწუხებთ?

რამაზ ბათავანი: „პაციენტებმა, რომელთაც მაღალი წნევა აწუხებთ, უნდა გადახედონ საკუთარ ყოველდღიურ რეჟიმს, პირველ რიგში, საჭიროა სწორი კვება, სტრესის შემცირება, ზომიერი ფიზიკური აქტივობა, წონის დაკლება, ქოლესტერინის დიეტის დაცვა, სუფრის მარილის შეზღუდვა, თამბაქოს მოწევის შეწყვეტა, ალკოჰოლური სასმლის მინიმალურად მიღება და პერიოდულად ექიმთან ვიზიტით არტერიული წნევის სათანადო კონტროლის მიღწევა.“

R. 

წაიკითხეთ სრულად