Baby Bag

„ადამიანები ტერორში აღარ უნდა ვამყოფოთ, მათ უნდა ავუხსნათ, რა საფრთხეს შეიცავს ვირუსი სინამდვილეში,“ - ბრიტანელი პროფესორის რეკომენდაციები

„ადამიანები ტერორში აღარ უნდა ვამყოფოთ, მათ უნდა ავუხსნათ, რა საფრთხეს შეიცავს  ვირუსი სინამდვილეში,“ - ბრიტანელი პროფესორის რეკომენდაციები

ოქსფორდის უნივერსიტეტის პროფესორის კარლ ჰენეგანის მტკიცებით, კორონავირუსი ისეთი მომაკვდინებელი არ არის, როგორც ეს ადრე ეგონათ. მისი თქმით, ადამიანები რისკს მეტისმეტად ჭარბად აფასებენ, რის გამოც ყოველდღიურ ცხოვრებაში ფერხდებიან. კარლ ჰენეგანი აღნიშნავს, რომ კარანტინის რეჟიმში ადამიანების ცხოვრება გაუმართლებელია. ისინი სახლში არიან გამოკეტილები, რის გამოც რისკ-ჯგუფებში მყოფ ოჯახის წევრებსაც აინფიცირებენ. 

პროფესორ კარლ ჰენეგანის ნაშრომზე დაყრდნობით, კორონავირუსით გარდაცვალების მაჩვენებელი 2-3 %-იდან 0,3 %-მდე შემცირდა. პროფესორი ამტკიცებდა, რომ კორონავირუსით გარდაცვლილად არ უნდა ჩაითვალოს ადამიანი, რომელსაც გულის შეტევა ჰქონდა ან ფილტვების ქრონიკული დაავადება აწუხებდა. გაერთიანებულ სამეფოში ვირუსით გარდაცვლილთა რიცხვის შემცირება პროფესორის თქმით, კვლავ გრძელდება, მიუხედავად იმისა, რომ კარანტინის რეჟიმი აღარ მოქმედებს.

ექიმებმა კორონავირუსის მკურნალობის ახალი მეთოდები შეიმუშავეს, ტესტირების რიცხვიც მნიშვნელოვნად გაფართოვდა, მძიმე და მსუბუქი პაციენტების ერთმანეთისგან გამოყოფა გამარტივდა, ვირუსი უმეტესად ახალგაზრდა ადამიანებს ემართებათ.

კარლ ჰენეგანი აცხადებს, რომ ვირუსისადმი დამოკიდებულება უნდა შეიცვალოს:

„ვირუსის რისკებთან დაკავშირებით ჩვენი შეხედულებები უნდა შევცვალოთ. ადამიანები მეტისმეტად პანიკურ მდგომარეობაში არიან, ეს ყველაზე დიდი პრობლემაა. მედიკოსებმა ადამიანებს რისკების შესახებ სწორი ინფორმაცია უნდა მიაწოდონ. ადამიანებს შიშის გამო ყოველდღიური აქტივობებით დაკავების ეშინიათ. პანიკა აზარალებს სკოლებს და სხვა საზოგადოებრივ დაწესებულებებს. ყველა შფოთავს და ღელავს. ვირუსი ისეთი მომაკვდინებელი არ არის, როგორც გვეგონა. მიუხედავად კარანტინის მოხსნისა და ლოკალურ სივრცეებში შემთხვევების ზრდისა, კრიტიკული პაციენტების რიცხვი საგრძნობლად არ იზრდება. კარანტინის რეჟიმი ძალიან საზიანოა. კარანტინი ზრდის სიკვდილიანობის მაჩვენებელს, თუმცა არა კოვიდის გამო. ადამიანები სხვა მიზეზებით იღუპებიან. ჩვენი გადაწყვეტილებები კვლევებს უნდა ემყარებოდეს. შემთხვევების ზრდა არ გულისხმობს, რომ ინფექციაზე კონტროლს ვკარგავთ, რადგან დაავადებულთა უმრავლესობა ვირუსს მარტივად იტანს.“

პროფესორის თქმით, ადამიანები პანიკისგან უნდა გათავისუფლდნენ:

„ბიზნესის დატერორება იმის გამო, რომ შემთხვევათა რიცხვი გაიზრდება, სწორად არ მიმაჩნია. კორონავირუსი რესპირატორულ პათოგენად უნდა ჩავთვალოთ, რომელიც პრობლემებს იწვევს, ისევე როგორც ნებისმიერი მსგავსი ინფექცია. ადამიანებს უნდა ავუხსნათ, თუ რა რისკები აქვთ მათ რეალურად. როდესაც ბავშვები სკოლებს დაუბრუნდებიან, საზოგადოებამ უნდა იცოდეს, რა რისკების წინაშე დადგება ხალხი, თუ ბავშვებს სახლში გამოვკეტავთ. კარანტინის რეჟიმი მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა ავამოქმედოთ, თუ დავინახავთ, რომ ვირუსის გამო ადამიანებს მაღალი რისკი ექმნებათ. მოწოდებამ „დარჩი სახლში, გადაარჩინე სიცოცხლე“ ადამიანები პანიკაში ჩააგდო, მათი შიში იმდენად გაიზარდა, რომ ისინი ზედმიწევნით ასრულებდნენ მითითებებს. ადამიანები უნდა მიხვდნენ, რომ გარეთ გასვლა სახიფათო არ არის.“

„ადამიანები ტერორში აღარ უნდა ვამყოფოთ. მათ უნდა ავუხსნათ, როგორ ვმკურნალობთ ვირუსს, რა საფრთხეს შეიცავს ის სინამდვილეში და რა ვიცით მის შესახებ,“ - აცხადებს კარლ ჰენეგანი.

მომზადებულია ​express.co.uk– ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვი 2 წლის ასაკისთვის არაფერს არ ამბობს, ეს უკვე არის ნიშანი, რომ სპეციალისტს მიმართონ,“- ნინო ცინცაძე

ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტის კომუნიკაციის, ენისა და მეტყველების თერაპიის სამაგისტრო პროგრამის ხელმძღვანელმა ნინო ცინცაძემ ბავშვებში მეტყველების დაწყების ვადებსა და იმ ეტაპებზე ისაუბრა, რომელსაც ბავშვი მეტყველების დაწყებამდე გადის:

„ის პროცესები, რომლებიც მეტყველების დაწყებამდე ვითარდება, არის ძალიან საინტერესო და ყურადსაღები. ეს არის სხვა ადამიანზე ყურადღების ფოკუსი, ჯერ ემოციური და მერე ინიციატივების გამოხატვა, მაგალითად, რაღაც მინდა და ამას მივიღებ უფროსისგან. გარემოს წინასწარმეტყველება არის ასევე ძალიან მნიშვნელოვანი ეტაპი. 6 თვის ბავშვი ტიტინებს, ერთი წლის ასაკში ერთ ან ორ, ან რამდენიმე სიტყვას მაინც უნდა ამბობდეს. 2 წლის ასაკში ბავშვი ორსიტყვიანი წინადადებების თქმას უნდა იწყებდეს, 3 წლის ასაკამდე უკვე ძალიან სწრაფად ვითარდება ენა და ბავშვები რთულ წინადადებებს ამბობენ. ამ ეტაპების მიმართ ძალიან ყურადღებით უნდა ვიყოთ ყველანი.

თანამედროვე კვლევები ძირითადად იმაზე ლაპარაკობს უკვე, რომ ამაზე მნიშვნელოვანი არის კომუნიკაციური პარტნიორის როლი. ამაში იგულისხმება უფროსი, რომელიც ბავშვთან დიდ დროს ატარებს. მნიშვნელოვანია, როგორ ელაპარაკება, რას ელაპარაკება, რამდენად შესაბამისია მისი ენა. ძალიან პატარა ასაკიდან რაც უფრო მეტი კომუნიკაცია გვაქვს ბავშვთან, მით უფრო ადვილად ახერხებს ბავშვი ამ ეტაპების გავლას.

ძალიან მნიშვნელოვანია გაზიარებული ყურადღება. პრაქტიკაში ეს როგორ გამოიყურება? 6 თვის ბავშვი მიჭირავს ხელში. რაღაც მოხდა, ვიღაც შემოვიდა ოთახში. ბავშვს ველაპარაკებოდი, ჩემი ყურადღების ფოკუსი წავიდა იმ მოვლენისკენ და ბავშვის ყურადღების ფოკუსიც წავიდა იმ მოვლენისკენ. შეიკრა სამკუთხედი. ეს სამკუთხედი არის უმნიშვნელოვანესი. ნებისმიერი მომენტი, როდესაც ბავშვი ამოხედავს მშობელს და ეუბნება: „მიყურე, რას ვაკეთებ,“ ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანი. ეს ელემენტები ავითარებს ენას და კომუნიკაციას.

თუ ბავშვი 2 წლის ასაკისთვის არაფერს არ ამბობს, ეს უკვე არის ნიშანი, რომ სპეციალისტს მიმართონ. შესაძლებელია, რომ მანამდეც მივაქციოთ ამას ყურადღება. თუ ბავშვი ნაკლებად დაინტერესებულია გარშემო ადამიანებით, ადამიანზე ფოკუსით, ადამიანთან ყურადღების გაზიარებით, ემოციური გაცვლა-გამოცვლით, ეს უკვე შეიძლება იყოს ნიშანი იმისა, ხომ არ დავინტერესდე სპეციალისტის აზრით,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ცინცაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

წაიკითხეთ სრულად