Baby Bag

„ადამიანები ტერორში აღარ უნდა ვამყოფოთ, მათ უნდა ავუხსნათ, რა საფრთხეს შეიცავს ვირუსი სინამდვილეში,“ - ბრიტანელი პროფესორის რეკომენდაციები

„ადამიანები ტერორში აღარ უნდა ვამყოფოთ, მათ უნდა ავუხსნათ, რა საფრთხეს შეიცავს  ვირუსი სინამდვილეში,“ - ბრიტანელი პროფესორის რეკომენდაციები

ოქსფორდის უნივერსიტეტის პროფესორის კარლ ჰენეგანის მტკიცებით, კორონავირუსი ისეთი მომაკვდინებელი არ არის, როგორც ეს ადრე ეგონათ. მისი თქმით, ადამიანები რისკს მეტისმეტად ჭარბად აფასებენ, რის გამოც ყოველდღიურ ცხოვრებაში ფერხდებიან. კარლ ჰენეგანი აღნიშნავს, რომ კარანტინის რეჟიმში ადამიანების ცხოვრება გაუმართლებელია. ისინი სახლში არიან გამოკეტილები, რის გამოც რისკ-ჯგუფებში მყოფ ოჯახის წევრებსაც აინფიცირებენ. 

პროფესორ კარლ ჰენეგანის ნაშრომზე დაყრდნობით, კორონავირუსით გარდაცვალების მაჩვენებელი 2-3 %-იდან 0,3 %-მდე შემცირდა. პროფესორი ამტკიცებდა, რომ კორონავირუსით გარდაცვლილად არ უნდა ჩაითვალოს ადამიანი, რომელსაც გულის შეტევა ჰქონდა ან ფილტვების ქრონიკული დაავადება აწუხებდა. გაერთიანებულ სამეფოში ვირუსით გარდაცვლილთა რიცხვის შემცირება პროფესორის თქმით, კვლავ გრძელდება, მიუხედავად იმისა, რომ კარანტინის რეჟიმი აღარ მოქმედებს.

ექიმებმა კორონავირუსის მკურნალობის ახალი მეთოდები შეიმუშავეს, ტესტირების რიცხვიც მნიშვნელოვნად გაფართოვდა, მძიმე და მსუბუქი პაციენტების ერთმანეთისგან გამოყოფა გამარტივდა, ვირუსი უმეტესად ახალგაზრდა ადამიანებს ემართებათ.

კარლ ჰენეგანი აცხადებს, რომ ვირუსისადმი დამოკიდებულება უნდა შეიცვალოს:

„ვირუსის რისკებთან დაკავშირებით ჩვენი შეხედულებები უნდა შევცვალოთ. ადამიანები მეტისმეტად პანიკურ მდგომარეობაში არიან, ეს ყველაზე დიდი პრობლემაა. მედიკოსებმა ადამიანებს რისკების შესახებ სწორი ინფორმაცია უნდა მიაწოდონ. ადამიანებს შიშის გამო ყოველდღიური აქტივობებით დაკავების ეშინიათ. პანიკა აზარალებს სკოლებს და სხვა საზოგადოებრივ დაწესებულებებს. ყველა შფოთავს და ღელავს. ვირუსი ისეთი მომაკვდინებელი არ არის, როგორც გვეგონა. მიუხედავად კარანტინის მოხსნისა და ლოკალურ სივრცეებში შემთხვევების ზრდისა, კრიტიკული პაციენტების რიცხვი საგრძნობლად არ იზრდება. კარანტინის რეჟიმი ძალიან საზიანოა. კარანტინი ზრდის სიკვდილიანობის მაჩვენებელს, თუმცა არა კოვიდის გამო. ადამიანები სხვა მიზეზებით იღუპებიან. ჩვენი გადაწყვეტილებები კვლევებს უნდა ემყარებოდეს. შემთხვევების ზრდა არ გულისხმობს, რომ ინფექციაზე კონტროლს ვკარგავთ, რადგან დაავადებულთა უმრავლესობა ვირუსს მარტივად იტანს.“

პროფესორის თქმით, ადამიანები პანიკისგან უნდა გათავისუფლდნენ:

„ბიზნესის დატერორება იმის გამო, რომ შემთხვევათა რიცხვი გაიზრდება, სწორად არ მიმაჩნია. კორონავირუსი რესპირატორულ პათოგენად უნდა ჩავთვალოთ, რომელიც პრობლემებს იწვევს, ისევე როგორც ნებისმიერი მსგავსი ინფექცია. ადამიანებს უნდა ავუხსნათ, თუ რა რისკები აქვთ მათ რეალურად. როდესაც ბავშვები სკოლებს დაუბრუნდებიან, საზოგადოებამ უნდა იცოდეს, რა რისკების წინაშე დადგება ხალხი, თუ ბავშვებს სახლში გამოვკეტავთ. კარანტინის რეჟიმი მხოლოდ იმ შემთხვევაში უნდა ავამოქმედოთ, თუ დავინახავთ, რომ ვირუსის გამო ადამიანებს მაღალი რისკი ექმნებათ. მოწოდებამ „დარჩი სახლში, გადაარჩინე სიცოცხლე“ ადამიანები პანიკაში ჩააგდო, მათი შიში იმდენად გაიზარდა, რომ ისინი ზედმიწევნით ასრულებდნენ მითითებებს. ადამიანები უნდა მიხვდნენ, რომ გარეთ გასვლა სახიფათო არ არის.“

„ადამიანები ტერორში აღარ უნდა ვამყოფოთ. მათ უნდა ავუხსნათ, როგორ ვმკურნალობთ ვირუსს, რა საფრთხეს შეიცავს ის სინამდვილეში და რა ვიცით მის შესახებ,“ - აცხადებს კარლ ჰენეგანი.

მომზადებულია ​express.co.uk– ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ცოცხალ გარემოში ბავშვს არ შესთავაზეს ისეთი თამაში, რომელიც მისთვის საინტერესო იქნება, მაშინ ის ამ თამაშს მოძებნის ტელეფონში,“- ფსიქოლოგი ნინო ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა ნინო ამონაშვილმა ბავშვების ეკრანდამოკიდებულების დასაძლევად მშობლებს ურჩია, რომ შვილებს გაჯეტებისა და ონლაინ თამაშების საინტერესო ალტერნატივა შესთავაზონ:

„გაჯეტებს შიგნით აქვს ისეთი ვერაგული რაღაცები ჩადებული, რომელიც ნარკოტიკივით არის ბავშვებისთვის, ამიტომ ძალიან რთულია ისეთი ალტერნატივის შეთავაზება ბავშვისთვის, რომ ის ამას გადადებს და სხვა რაღაცაზე გადმოერთვება, თუნდაც ეს იყოს სხვა მისი მეგობარი იქვე მჯდომი. მათ ერთად შეიძლება კინოსაც უყურონ, რომ დასხდებიან. ჩვენ უნდა მოვუფიქროთ რაღაც ალტერნატივები ტელეფონის მაგივრად.

მე ვერ გეტყვით, რომ ბავშვებს აქვთ თამაშის დეფიციტი. ყველა ბავშვი თამაშით იზრდება. ბავშვებს თამაშები სჭირდებათ. ბავშვს არ შეუძლია, რომ არ განვითარდეს. რაც მისი განვითარებისთვის საჭიროა, იმას აუცილებლად მოძებნის ის მის გარშემო. რაღაც ასაკამდე ეს არის მარტო თამაში, სხვა ის ვერაფრით ვერ ვითარდება. თუ ცოცხალ გარემოში ბავშვს არ შესთავაზეს ისეთი თამაში, რომელიც მისთვის საინტერესო იქნება და მისი განვითარებისთვის იქნება საინტერესო, მაშინ ის ამ თამაშს მოძებნის ტელეფონში. ტელეფონშიც თამაშობს ის რეალურად.

კომპიუტერული თამაშები რატომ არის ასეთი მიმზიდველი? იქ ბავშვს უკმაყოფილდება ყველანაირი მოთხოვნილება, რაც მას აქვს. უკმაყოფილდება დიდობის განცდა, თავისუფლების განცდა, შეუძლია აირჩიოს რაც უნდა, სადაც უნდა, იქ წაიყვანოს თავისი გმირი. მას უკმაყოფილდება განცდა, რომ დიდია და თვითონ აკონტროლებს ვითარებას. ისეთი რაღაცები არის ჩადებული ამ თამაშებში, რომ მისი ალტერნატივის შეთავაზება ხშირად გვიჭირს ხოლმე მშობლებს. ბავშვს უნდა შევთავაზოთ ალტერნატივა,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ამონაშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“ 

წაიკითხეთ სრულად