Baby Bag

„მშობელი ადრეულ ასაკში უფრო მეტ ყურადღებას აქცევს ბავშვის სწორ კვებას, შემდეგ კი დუნდება და ამ დროს იწყება არაჯანსაღი პროდუქტების დიდი რაოდენობით მიღება,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრი თემურ მიქელაძე გადაცემაში „იმედის დღე“ ჯანსაღი კვების მნიშვნელობის შესახებ საუბრობს და მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს:

„ჯანსაღი, სწორი კვება სერიოზული პრობლემაა. ბავშვებში ქრონიკული პათოლოგია, მოზარდებისგან განსხვავებით გაცილებით ნაკლებია, შესაბამისად ნებისმიერი ინფექცია, მათ შორის კორონავირუსი, მათთან უფრო მსუბუქად მიმდინარეობს. მინდა ავღნიშნო, რომ რაც უფრო ადრეული ასაკის არის ბავშვი, მით უფრო დიდ ყურადღებას აქცევს მშობელი მის კვებას, ხოლო შემდეგ კი ის მეტ-ნაკლებად დუნდება. სწორედ ამ მოდუნების პერიოდში იწყება ადვილად ასათვისებელი ნახშირწყლები, შოკოლადის ნაწარმი, უჯერი ცხიმოვანი მჟავები, მცენარეული ცხიმი, ნაჯერი ცხოველური ცხიმები, სამი წლის ასაკში ნაყინის და შოკოლადის დიდი რაოდენობით მიღება. მშობლები ვდუნდებით და ისეთ პროდუქტებს ვაძლევთ ბავშვებს, რომლებიც მათი სწორი და ჯანსაღი ცხოვრების წესს უშლის ხელს. სწორედ აქედან მოდის სიმსუქნე, მეტაბოლური დარღვევები, კარიესი, რაც დიდი რაოდენობით ტკბილი საკვების მოხმარებასთან არის დაკავშირებული. ძალიან ძნელია ამ ყველაფრის მართვა, რადგან ბავშვი მიჩვეულია არაჯანსაღ პროდუქტებს და დიდი ძალისხმევა გვიწევს, რომ მას ეს პროდუქტები ავარიდოთ.“

თემურ მიქელაძის თქმით, იმუნიტეტის ასამაღლებლად ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვს ეკოლოგიურად სუფთა პროდუქტები შევთავაზოთ:

„იმუნომოდულაციური და იმუნომასტიმულირებელი საშუალებები, როგორც წესი, არ არსებობს. ჯერ მსგავსი რამ კაცობრიობას არ შეუქმნია. მთავარია სწორი კვება და ცხოვრების ჯანსაღი წესი. ოქროს სტანდარტი ადრეული ასაკის ბავშვის კვებაში არის დედის რძე. ჩვენ მაქსიმალურად უნდა შევუნარჩუნოთ ბავშვს ორ წლამდე მაინც ოქროს სტანდარტი კვების, ანუ დედის რძე. შემდეგ უკვე ნებისმიერი პროდუქტი უნდა იყოს გამდიდრებული ცილებით, ცხიმებით, ნახშირწყლებით, ხორცით, მარცვლეულით, ბოსტნეულით. დაბალგანვითარებულ ქვეყნებში ნაკლებად არის საკვების პრობლემა, რადგან ისინი არ იყენებენ პესტიციდებს, სხვადასხვა მავნე მინარევს საკვები პროდუქტების შესაქმნელად. ევროპის ქვეყნებში ეკოლოგიურად სუფთა პროდუქტების მიღება საკმაოდ ძვირია. ჩვენთან სწორი საკვები პროდუქტის შეძენა საკმაოდ რთულია, ძნელია მისი მოძიება. ჩვენ მაქსიმალურად უნდა ვეცადოთ, რომ ბავშვს სწორი პროდუქტები სწორად გადავუნაწილოთ დღის განმავლობაში. ამასთან ბავშვი სუფთა ჰაერზე უნდა ვასეირნოთ, გავიყვანოთ რეკრეაციულ ზონებში. გამოვიყენოთ სოფელი, აგარაკი, რაც გვაქვს, რომ ბავშვები მომზადებული იმუნური სტატუსით შეხვდნენ ვირუსული ინფექციების სეზონს. საქართველოში გრიპის სეზონი ნოემბრის ბოლოდან დაიწყება. ჩვენთან რისკ ჯგუფებს სახელმწიფო უფასოდაც ცრის.“

„სწორი კვებითი ჩვევების გამომუშავება რთულია. მეც ვერ ვპოულობ ეკოლოგიურად სუფთა პროდუქტებს. სხვადასხვა რეგიონში მიწევს პროდუქტების შეძენა, სამეგრელოს, ქართლის და ა.შ. სწორი პროდუქტების შეძენა საკმაოდ ძვირია, არ არის მარტივად ხელმისაწვდომი.თუ გაქვთ სოფელი ან აგარაკი, მშობელმა ყველაფერი უნდა გააკეთოს, რომ ჯანსაღი პროდუქტები თავისი შვილისთვის სახლის პირობებში მოიყვანოს. მაქსიმალურად ავაცილოთ ბავშვებს ჰერბიციდები და პესტიციდები. სხვებს ვუკრძალავ შოკოლადის, ნაყინის ჭამას, მაგრამ ჩემი შვილებიც მიირთმევენ ამ საკვებს. ვცდილობ, მაქსიმალურად ავუხსნა, რატომ არ შეიძლება ამ პროდუქტების მირთმევა. სწრაფი კვების ობიექტებს მეც ვიყენებ. შეგვიძლია კვირაში ან ორ კვირაში ერთხელ შევიყვანოთ ბავშვი სხვადასხვა კვების ობიექტში, ეს არ არის კატასტროფა,“ - აღნიშნავს თემურ მიქელაძე.

წყარო:​ იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ტკბილი და ცხიმიანი საკვები ტვინის კოგნიტურ ფუნქციებს არღვევს და ნერვულ სისტემას აზიანებს
​დიდი ხანია ტკბილი და ცხიმიანი პროდუქტები ჩვენი ყოველდღიურობის განუყოფელ ნაწილად იქცა. ადამიანის ორგანიზმს არაჯანსაღ კვებით ჩვევებთან გამკლავება უჭირს. იმავეს თქმა შეგვიძლია ჩვენი ტვინის შესახებ. არაჯ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად