Baby Bag

„მითია, რომ სუპინატორი ტერფის ფორმას აყალიბებს ან ცვლის,“ - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი ბავშვის ფეხსაცმელში სუპინატორის გამოყენების გავრცელებულ წესზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ის ფეხსაცმლის აუცილებელ ატრიბუტს არ წარმოადგენს:

„სუპინატორის შესახებ მშობლები ხშირად მეკითხებიან. მათ აინტერესებთ, რამდენად აუცილებელია სუპინატორის გამოყენება ბავშვის ფეხსაცმელში. პირველ რიგში, გავარკვიოთ, თუ რა არის სუპინატორი. მშობლები ხშირად იყენებენ სიტყვას „სუპინატორი.“ მიუხედავად ამისა, მათ ამ სიტყვის მნიშვნელობა არ ესმით. სუპინატორი ფეხსაცმლის შიდა ძირის ასამაღლებლად ან კედლის გასამაგრებლად გამოიყენება.“

ევგენი კომაროვსკის თქმით, მშობლებს სუპინატორებზე არასწორი წარმოდგენა აქვთ, რის გამოც მასზე მოთხოვნა ძალიან დიდია. ეს ყოველივე კი ფეხსაცმლის მწარმოებლებს სუპინატორების აქტიური წარმოებისკენ უბიძგებს:

„ყველას საიდანღაც აქვს გაგებული, ყველამ იცის, რომ სუპინატორი ფეხსაცმლის განუყოფელი და აუცილებელი ატრიბუტია, რის გამოს მწარმოებლები იძულებულები არიან, რომ ფეხსაცმელში სუპინატორი გამოიყენონ. სინამდვილეში ამის რეალური საჭიროება საერთოდ არ არსებობს.“

ევგენი კომაროვსკი ამტკიცებს, რომ სუპინატორი ტერფის ფორმას არ ცვლის და მითია, თითქოს ის ფეხის ფორმის ჩამოყალიბებაში დიდ როლს ასრულებს:

„მითია, რომ სუპინატორი ტერფის ფორმას აყალიბებს ან ცვლის. ქუდი თავის ფორმას ვერ აყალიბებს, ისევე, როგორც ხელთათმანი არ აყალიბებს ხელის ფორმას. სუპინატორი და ზოგადად ფეხსაცმელი ფეხის ფორმას არ ცვლის.“

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ნიღაბი ჯანმრთელ ადამიანს ვირუსისგან ვერ დაიცავს“ - ევგენი კომაროვსკი
​ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი საზოგადოებას პირბადეების დანიშნულების შესახებ საინტერესო ცნობებს აწვდის და აცხადებს, რომ ნიღაბს ჯანმრთელი ადამიანის ვირუსისგან დაცვა არ შეუძლია. მისი თქმით, ნიღაბი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ორ წლამდე ასაკის ბავშვმა მულტფილმებს არ უნდა უყუროს,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ ბავშვის ფსიქიკაზე ანიმაციური ფილმების ზეგავლენის შესახებ საუბრობს:

„მულტფილმები მაყურებელში ბევრნაირ ემოციას იწვევს. ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ საბავშვო ანიმაციურ ფილმებში იმაზე მეტი მთავარი პერსონაჟი იღუპება, ვიდრე ზრდასრულებისთვის განკუთვნილ დრამებში. როგორც ზღაპრებშია, როდესაც ბავშვს უკითხავენ, მან გარკვეული ტიპის ემოციები უნდა გაიაროს, ასევეა მულტფილმშიც. როდესაც პატარას დაჭერობანას ვეთამაშებით და ვეუბნებით: „მოვედი, მოვედი,“ ის შიშსაც განიცდის, თან უხარია, თან გიწვევს, რომ გაეკიდო, რადგან უნდა, რომ შეზავებული ემოციები ჰქონდეს. მულტფილმში წარმოდგენილია სხვადასხვა ტიპის ემოცია. რა თქმა უნდა, მე როგორ გადავიტან ამას, ეს ჩემს ტემპერამენტზეა დამოკიდებული. სწორედ ამიტომ, საჭიროა, რომ მშობელი იყოს გვერდით. როდესაც მე ვეღარ ვუყურებ ანიმაციურ ფილმს, ამ დროს ზრდასრულმა უნდა მკითხოს, რა მოხდა, რატომ შევწყვიტე ყურება? როდესაც ამ თემებს გავივლით, ეს მეხმარება, რომ რეალურ ცხოვრებაში რაღაცებს უფრო მარტივად გავუმკლავდე.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, თანამედროვე ბავშვებს ძველი ქართული ანიმაციური ფილმები ნაკლებად იზიდავთ:

„ძველ ქართულ ანიმაციურ ფილმებს არ აქვს ის მკვეთრი ფერები, რომლებიც ახლა ბავშვებს იზიდავთ. ამას გარდა, ბავშვები ისეთ მულტფილმებს უყურებენ, რომლებსაც მათი თანატოლები ანიჭებენ უპირატესობას. როდესაც ბაღში მეგობარს ჰყავს რომელიმე საყვარელი პერსონაჟი, ბავშვს უჩნდება სურვილი, რომ მანაც ნახოს ის მულტფილმი, რომელსაც მისი მეგობარი უყურებს. ჩემი აზრით, ქართული მულტფილმი უფრო ნელა მიმდინარე პროცესია, მას აკლია ის დინამიკა, რომელიც თანამედროვე მულტფილმებს აქვთ.“

„ანიმაციური ფილმების ფერები მომხიბვლელია, ბავშვი ეკრანს ეჯაჭვება. მულტფილმის ყურებისას თავის ტვინის ნეირონების აღგზნება ხდება, პატარა ასაკის ბავშვის ტვინი არ არის მომწიფებული იმისთვის, რომ ასეთი ჭარბი დოზით აღგზნებას გაუძლოს. როდესაც პატარა ბავშვი მულტფილმს უყურებს, მას უჭირს დაძინება, დაძაბულია, მთელი სხეული ეჭიმება. ორ წლამდე ასაკის ბავშვი მულტფილმის სიუჟეტს ვერ იგებს. ის ანიმაციურ ფილმს აღიქვამს, როგორც ფერებს, ხმებს, კადრების ცვლილებას, მაგრამ შეუძლებელია, რომ მან დაიწყოს მულტფილმის ყურება და ბოლომდე მიჰყვეს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წაიკითხეთ სრულად