Baby Bag

ბავშვის მოვლის 5 კანონი ევგენი კომაროვსკისგან, რომელიც ბებიებს ნაკლებად მოსწონთ

ბავშვის მოვლის 5 კანონი ევგენი კომაროვსკისგან, რომელიც ბებიებს ნაკლებად მოსწონთ

ბებიები და დედები ბავშვის აღზრდის საკითხებს განსხვავებულად უდგებიან. მათ პატარების მოვლის თავისებური მეთოდები აქვთ. ბებიები დედებს ხშირად აკრიტიკებენ, როდესაც ხედავენ, რომ ისინი თანამედროვე პედიატრების რჩევებს იზიარებენ. ალბათ, არაერთხელ გსმენიათ შემდეგი გამოთქმა: „ჩვენ სხვა წესები გვქონდა, მაგრამ ჯანმრთელი შვილები გავზარდეთ!“ ექიმი კომაროვსკი ხშირად ისეთ რეკომენდაციებს გვაძლევს, რომლებიც უფროს თაობას არ მოსწონს. ბებიები თვლიან, რომ ყველასთვის ცნობილი პედიატრი მათთვის გასაოცარ რჩევებს იძლევა. ჩვენს სტატიაში ექიმი კომაროვსკის იმ რეკომენდაციებს გაგაცნობთ, რომლებიც ბებიებს ნაკლებად მოსწონთ.

1. ბავშვი არ უნდა შეფუთოთ

ექიმი კომაროვსკი მშობლებს ხშირად ურჩევს, რომ ბავშვებს მეტისმეტად თბილად არ ჩააცვან. პედიატრის რჩევით, უმჯობესია, თუ ბავშვი შენობაში ქუდს არასდროს დაიხურავს, არ ჩაიცვამს წინდებს და თბილ ტანსაცმელს. თუ თქვენი შვილი სეირნობიდან სახლში თბილი ხელებით ბრუნდება, ეს სიხარულის მიზეზს ნამდვილად არ გაძლევთ. ექიმი კომაროვსკი ბავშვის გაციების მიზეზად ცივ ამინდში გაოფლიანებას და ზედმეტად თბილად ჩაცმას ასახელებს. ბებიებს კი მტკიცედ სწამთ, რომ ბავშვის ავადმყოფობა სიცივემ გამოიწვია. უფროსი თაობის წარმომადგენლები ხშირად მშობლებისგან მალულად ბავშვებს დამატებით აცმევენ ტანსაცმელს, რაც ცნობილი პედიატრისთვის მოსაწონი ქცევა ნამდვილად არ არის.

2. ორპირი ნუ შეგაშინებთ

წყალი და მზე უფროსი თაობის წარმომადგენლებს ადამიანის მეგობრებად მიაჩიათ, თუმცა ჰაერი მათ ნაწილს ძალიან აშინებს. ბებიებს ორპირ ქარში ბავშვის გაჩერების წარმოდგენაც კი არ სურთ. ისინი თვლიან, რომ ამ შემთხვევაში ბავშვი სწრაფად გაცივდება, მას ტემპერატურა აუწევს, ყელი ეტკინება და ა.შ. ბებიები არ ეთანხმებიან ევგენი კომაროვსკის გამუდმებულ მოწოდებას სახლის განიავების შესახებ, როდესაც ბავშვი ავადმყოფობს. ცნობილ პედიატრს ორპირი ბავშვის ჯანმრთელობისთვის საფრთხის შემცველად არ მიაჩნია.

3. თბილი საფენების და შინაურული სამკურნალო საშუალებების გამოყენებას არ გირჩევთ

ექიმი კომაროვსკი აღნიშნავს, რომ ბებიები ხშირად ჩქარობენ, როდესაც ბავშვის იმუნიტეტის ამაღლების მიზნით შინაურული მეთოდების გამოყენებას იწყებენ. თუ ბავშვი ცივდება ისინი თბილ საფენებს, ინგალაციას, ჯანჯაფილის ჩაის და სხვა სამკურნალო საშუალებებს იყენებენ. უფროსი თაობის წარმომადგენლებს ძალიან ეშინიათ, რომ ექიმთან ვიზიტამდე ბავშვის მდგომარეობა უსწრაფესად გაუარესდება, რის გამოც ისინი მოქმედებას სწრაფად იწყებენ. ისინი ბავშვის წინდებს ალოეს წვენში ავლებენ, ძმარს იყენებენ ან სხვა მეთოდების გამოყენებით ცდილობენ პატარების გამოჯანმრთელებას. ექიმი კომაროვსკი მსგავსი მეთოდების გამოყენებას რეკომენდაციას არ უწევს.

4. არ დაუგდოთ ბავშვს ტემპერატურა

უფროსი თაობის წარმომადგენლები ტემპერატურის მატებისთანავე ბავშვს წამალს აძლევდნენ, როდესაც ტემპერატურა დაიწევდა, მშვიდდებოდნენ, რადგან თვლიდნენ, რომ პრობლემა მოგვარდა. ევგენი კომაროვსკის თქმით, ტემპერატურის მატებისას ორგანიზმში ისეთი ნივთიერებები გამომუშავდება, რომელიც ვირუსებს ებრძვის. ექიმი კომაროვსკის რეკომენდაციით, თუ ბავშვს ნერვული დაავადებები არ აწუხებს და ტემპერატურის ატანა შეუძლია, 38,5 გრადუსამდე მას სიცხის დამწევი არ უნდა მისცეთ. ექიმი კომაროვსკი ბავშვის ძმრითა და სპირტით დაზელვასაც ეწინააღმდეგება. ის არც პარაცეტამოლის გამოყენებას უჭერს მხარს.

5. ბავშვს საკვები არასდროს დააძალოთ

ექიმი კომაროვსკი აცხადებს, რომ თუ ბავშვს მადა არ აქვს, მას ბლინები, წვნიანი ან პიურე ძალით არ უნდა აჭამოთ. იმისთვის, რომ ბავშვმა კვება დაიწყოს, მას ინტენსიური ფიზიკური დატვირთვა და ხემსის აკრძალვა ესაჭიროება. ევგენი კომაროვსკი თვლის, რომ შეუძლოდ მყოფი ბავშვისთვის საკვების დაძალება მიუღებელია. პედიატრი აღნიშნავს, რომ მოავადე პატარებს სითხეების და მსუბუქი საკვების მიღებაც აკმაყოფილებთ. როგორც წესი, უფროსი თაობის წარმომადგენლები მის ხედვას არ იზიარებენ.

მომზადებულია ​Letidor.ru - ს მიხედვით

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

თუ ბავშვი ცუდი მჭამელია - 9 რჩევა მშობლებს ევგენი კომაროვსკისგან
​უმადობა ბავშვებში საკმაოდ გავრცელებული პრობლემააა. ხშირად ბავშვის ცუდი კვებითი ჩვევები მშობლის არასწორი ქცევით არის განპირობებული. ექიმი კომაროვსკი მშობლებს საინტერესო რჩევებს აძლევს, თუ როგორ გააუმჯ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა ფსიქოლოგიურ ზიანს ვაყენებთ ბავშვს, როდესაც ვცდილობთ სასურველი მოქმედება დაშინებით გავაკეთებინოთ - ფსიქოლოგი ანა მეუნარგია

რა ფსიქოლოგიურ ზიანს ვაყენებთ ბავშვს, როდესაც ვცდილობთ სასურველი მოქმედება დაშინებით გავაკეთებინოთ - ფსიქოლოგი ანა მეუნარგია
როგორ უნდა მიუდგეს მშობელი ბავშვს, რომელიც არ უჯერებს (მაგალითად, ჭამის, ჩაცმის, მეცადინეობის დროს) და რა ფსიქოლოგიურ ზიანს ვაყენებთ პატარას, როდესაც ვცდილობთ სასურველი მოქმედება დაშინებით გავაკეთებინოთ? ამ საკითხებზე ​Momsedu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი ანა მეუნარგია.

​- ქალბატონო ანა, ხშირად მშობლები ბავშვებს აშინებენ (პოლიცია მოვა, „ბუა“ წაგიყვანს და ა.შ.), რომ საჭმელი აჭამონ, ჩააცვან, დაუჯერონ. რა სახის ზეგავლენას ახდენს ეს ბავშვის ფსიქო-ემოციური განვითარებაზე?

​- მინდა გითხრათ, რომ საკმაოდ ნეგატიური გავლენა აქვს. მარტივად რომ ვთქვათ, ასე ბავშვებს ვასწავლით, საკუთარ საჭიროებებს არ მოუსმინონ. მათ ცხოვრებაში 0-1 წლამდე არის პერიოდი, როცა ბავშვი დამოკიდებულია მშობელზე და გარშემომყოფ უფროსებზე. ბავშვზე მზრუნველი ადამიანი მისი ტირილით უნდა მიხვდეს, თუ რა აწუხებს და რა სჭირდება მას. ასე უყალიბდება პატარას გარემოსა და ადამიანებისადმი ნდობა. თუმცა ამ დროსაც კი ბავშვი მიგვანიშნებს, როდის დანაყრდა, აღარ შია და ა.შ. ე.ი. მნიშვნელოვანია მოსმენა. ასაკის მატებასთან ერთად ნელ-ნელა სწავლობს, რომ მიგვანიშნოს და მერე გვითხრას თავისი საჭიროებების შესახებ, მაგალითად, როდის შია, წყალი უნდა თუ წვენი და ასე შემდეგ. ამ პერიოდში უყალიბდება დამოუკიდებლობისკენ სწრაფვის სურვილი და დამოუკიდებლობის ხარისხიც იზრდება. როცა მშობელი ბავშვს საკუთარი საჭიროებების დაკმაყოფილების შესაძლებლობას აძლევს და ბავშვთან ერთად ცდილობს ამოიცნოს მისი საჭიროებები, პატარა სწავლობს იმის გარჩევას, თუ რა მოსწონს ან არ მოსწონს, როდის სცივა ან შია, რა აინტერესებს და ა.შ. მაშინ კი, როცა მშობელი ბავშვის მაგივრად აკეთებს რაღაცას და თან არ უსმენს, მაგალითად, აცმევს 5 ან 4 წლის ასაკში, მხოლოდ იმას, რაც თავად სურს, ოთახსაც ისე უწყობს, როგორც თავად წარმოუდგენია, მაშინ აჭმევს და მხოლოდ იმას, რაც თვითონ უნდა, ასე ბავშვს ვეუბნებით და ვასწავლით, რომ ის, რაც მას სურს და აინტერესებს უმნიშვნელოა, სხვისი ინტერესები და საჭიროებები მეტად მნიშვნელოვანია, ვასწავლით საკუთარი თავის მიმართ უნდობლობას.

​- არის თუ არა დაშინებით მიღწეული შედეგი ბავშვზე ძალადობა?

​- დაშინება ემოციური, ფსიქოლოგიური ძალადობის ერთ-ერთი ფორმაა, რაც საკმაოდ ნეგატიურად აისახება ბავშვის ემოციურ მდგომარეობაზე და შემდეგ ქცევაზეც. „გუდიანით“ შეშინება კი ცალკე პრობლემაა, რადგან ამით, მშობელი ბავშვს მესიჯს აწვდის, რომ ის თავის პატარას ვერ დაიცავს, რაც უკიდურეს შფოთვასთან ასოცირდება. შედეგად კი ბავშვისგან შეიძლება, მივიღოთ უარესი ქცევა, რადგან მისი ემოციური მდგომარეობა არეულია. შესაძლოა, მშობლები იყენებდნენ დაშინებით მეთოდს და თავადაც ვერ ხვდებოდნენ ამას, ერთ-ერთი მაგალითია, როცა დედა, მამა ან ბებია-ბაბუები ეუბნებიან ხოლმე ბავშვს: „ამის მერე შენი დედა (მამა, ბაბუა) აღარ ვიქნები“, „ე.ი. არ გიყვარვარ, ხო? მაშინ აღარ მოხვიდე, არც მე მიყვარხარ!“. ამით ბავშვის უსაფრთხოების განცდას პირდაპირ ზიანს ვაყენებთ და ვეუბნებით, რომ თუ ის „კარგია“, ჩვენთან იქნება და თუ „ცუდია“, აღარ გვჭირდება. თანაც „ცუდია“ და „კარგია“ განისაზღვრება ბავშვისგან საკუთარი სურვილების, ინტერესების ან საჭიროებების დაცვის დროს (ზოგადად ბავშვის ამ კატეგორიებად დაყოფა, კიდევ ცალკე პრობლემას წარმოადგენს). თუნდაც, როდესაც ვეუბნებით, ჭამე თორე ბუა წაგიყვანს, ამ დროს, ბავშვს არ შია, ან საჭმელი არ მოსწონს და უარს გვეუბნება, ჩვენ კი ამით ვაწვდით მესიჯს, რომ თუ შენ საკუთარ ინტერესებს იცავ, ცუდი ხარ, მე აღარ მჭირდები. ჩვენ მათ ვაყენებთ არჩევანის წინაშე, ან საკუთარი თავი ან მშობელი (ბებია, ბაბუა). სევდიანია, არა?!

​- რამდენად დიდია შანსი, რომ ასეთი ქმედებით ბავშვის ფსიქიკა არასრულფასოვნად (არაჯანსაღად) ჩამოყალიბდეს?

​- როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ასეთ დროს ადამიანს, ბავშვს უჩნდება დაუცველობის განცდა, მომატებული შფოთვა, ექმნება თვითშეფასებასთან დაკავშირებული პრობლემები, დანაშაულის შეგრძნება სხვადასხვა საკითხის მიმართ.

​- არის კატეგორია ბავშვების, რომლებიც არანაირი ქმედებით არ უჯერებენ მშობლებს, ასეთ შემთხვევაში რას ურჩევდით, როგორ მიუდგნენ შვილებს?

​- მგონია, რომ ასეთი ბავშვები არ არსებობენ. ალბათ, ბავშვი, როცა ასეთ წინააღმდეგობას გვიწევს, აქვს განცდა იმისა, რომ არ უსმენენ და მხოლოდ ასე თუ შეძლებს, გააგებინოს მშობელს თავად რა სურს. მეორე ვარიანტია, რომ ბავშვი ზომავს სადამდე შეუძლია საკუთარი საზღვრის გადაწევა, ამიტომაც, ორივე შემთხვევისთვის მნიშვნელოვანია, რომ მშობელს ჰქონდეს ​ავტორიტეტული აღზრდის სტილი. ფსიქოლოგები საკმაოდ დიდხანს იკვლევდნენ და ეძებდნენ ოპტიმალურ აღზრდის სტილს და კვლევების თანახმად აღმოჩნდა, რომ ავტორიტეტული აღზრდის სტილით ბავშვის აღზრდა საუკეთესოა. ამ დროს, პატარებში ნაკლებია შფოთვა, დეპრესია, თვითშეფასების პრობლემები და ასეთ ოჯახში აღზრდილი ბავშვებიც თავს უფრო ბედნიერად და წარმატებულად გრძნობენ. ავტორიტეტული აღზრდა გულისხმობს სითბოსა და წესების დაცვას შორის ბალანსის დაჭერას. სადაც, ერთი მხრივ, ვითვალისწინებთ ბავშვის სურვილებსა და ინტერესებს, მის ხასიათს, გუნება-განწყობის ამოცნობას, პატივისცემას ვცდილობთ და ამასთან, წესების დაცვით ვამყარებთ ბალანსს. აქ ვგულისხმობ, რომ გვაქვს წესები (რამდენიმე, რასაც ოჯახის ყველა წევრი აუცილებლად იცავს) და ვაკვირდებით ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, რა აწუხებს, რა სურს და ა.შ.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად