Baby Bag

ვის არ უნდა გაუკეთდეს აცრა? - ალერგოლოგი ბიძინა კოლუმბეგოვი

ბიძინა კოლუმბეგოვი „იმედის დღეში“ ვაქცინაციით გამოწვეულ ალერგიულ რეაქციებზე საუბრობს და განმარტავს, ვისთვის არ შეიძლება ვაქცინის გაკეთება:

„მოდი, სწორად ჩამოვაყალიბოთ, ვის არ უნდა გაუკეთდეს აცრა. კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ ანაფილაქსიური რეაქციები ყველაზე იშვიათი არის სწორედ ვაქცინებზე. მილიონი დოზიდან მხოლოდ ერთი იწვევს მსგავს რეაქციას, ეს არის ძალიან მცირე სტატისტიკა. თუ ანაფილაქსია დაფიქსირდა, ვაქცინაცია წყდება ასეთ პაციენტთან. ​ალერგოლოგი მერე ეხმარება ოჯახს და მშობელს. შეიძლება ისეთი ვითარება იყოს, როდესაც ძაღლმა დაგიკბინათ ან კატამ გაგიკაწრათ ბავშვი და აუცილებლობის წინაშე დადექით, რომ ცოფის ვაქცინა გაუკეთოთ ბავშვს. თუ რაიმე ვაქცინაზე ბავშვს ჰქონდა ალერგიული რეაქცია, ასეთ შემთხვევაში აუცილებელია ალერგოლოგის კონსულტაცია. თუ რეაქცია სხვა ვაქცინაზე იყო, ცოფის ვაქცინა შეიძლება გაკეთდეს, რა თქმა უნდა.“

ბიძინა კოლუმბეგოვის თქმით, ადამიანებს ყველაზე ხშირად ალერგიული რეაქცია ვაქცინაში შემავალ კომპონენტებზე უვლინდებათ:

„ ყველაზე ხშირი ალერგიული რეაქცია არის ​ვაქცინაში შემავალ კომპონენტებზე, იმ შემავსებლებზე, რომლებიც ვაქცინებშია. ყველაზე ხშირი შემავსებელი არის კვერცხის ოვალბუმინი. წიწილის ემბრიონზე იზრდება წითელას, წითურას და ყბაყურას ვირუსი, გრიპის ვირუსის კულტივირებაც სწორედ წიწილის ემბრიონზე ხდება. მას მოაქვს ვაქცინაში მინიმალური რაოდენობის კვერცხის კომპონენტი. თუ თქვენს შვილს აქვს კვერცხის მიმართ ალერგია, კვერცხი მიეცით და ლოყა გაუწითლდა, გამოაყარა, ამ შემთხვევაში ალერგოლოგის კონსულტაციის გარეშე ამ ტიპის ვაქცინის გაკეთება მაღალი რისკის შემცველია. გვაქვს ბევრი შემთხვევა, როდესაც ბავშვს დაუდასტურდა ალერგია, მაგრამ წითელა, წითურა, ყბაყურის ვაქცინა მაინც გაუკეთდა. ალერგოლოგიური წესების დაცვით მაინც გაკეთდა ვაქცინა. ორი, სამი და ოთხი თვის ასაკში კეთდება ის ვაქცინები, რომლებშიც კვერცხის კომპონენტი საერთოდ არ შედის. კვერცხის კომპონენტი შედის წითელა, წითურა, ყბაყურას აცრაში.“

ბიძინა კოლუმბეგოვის თქმით, კვერცხის კომპონენტი დიდი რაოდენობით გვხვდება გრიპის ვაქცინაშიც:

„ახლა სეზონში ვართ, ყველა გვეკითხება ​გრიპის ვაქცინა გავაკეთოთ თუ არა. გრიპის ვაქცინაშიც არის კვერცხის კომპონენტი მაღალი. ბევრ ვაქცინაში სტაბილიზატორად გამოიყენება ცხოველური წაროშობის ცილა - ჟელატინი. ჟელატინიც შეიძლება იყოს ალერგიის ერთ-ერთი მიზეზი. თუ თქვენ ამ ტიპის ტკბილეულზე თქვენს შვილს ალერგიას ამჩნევთ, ხუთი წლის ასაკში ვაქცინის გაკეთებისას, გაიარეთ ალერგოლოგის კონსულტაცია. შეიძლება ადამიანებს ჰქონდეთ საფუარის ალერგია. საფუარი შედის ორი აცრის კომპონენტში: B ჰეპატიტი და პაპილომა ვირუსის აცრა. ტეტანუსი-დიფტერიისა და დიფტერია-ტეტანუსის აცრაში არის კაზეინის ნარჩენის წილი. ჩვენ გვყავს საახლობლოში ადამიანები, ვისაც მაღალი სენსიბილიზაცია აქვთ რძის მიმართ. რძის მიმართ ალერგიის მქონე პაციენტს ამ ვაქცინის გაკეთებისას სიფრთხილზე სჭირდება. ჩვენ შეიძლება რეაქცია ვაქცინას მივაწეროთ, ამ დროს რეაქცია არის მასში შემავალი კომპონენტის მიმართ.“

„ვაქცინაციის კალენდრის დარღვევა არ ნიშნავს, რომ ​ვაქცინა წყალში ჩაიყარა. ვაქცინის არც ერთი დოზა არ იკარგება. მთავარი ისაა, რომ 2-3-4 თვის ასაკში გაკეთებული აცრით იმუნიტეტი მიუახლოვდება 90 %-ს, წლი-ნახევრისას რომ გაუმეორდება, გახდება 97 %-ს. ხუთი წლის ასაკში 99,9 გახდება ეს მაჩვენებელი,“ - აღნიშნავს ბიძინა კოლუმბეგოვი.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არის თუ არა საშიში ვაქცინა? ეს მნიშვნელოვანი კითხვაა,“ - პროფესორი ივანე ჩხაიძე
​პროფესორი ივანე ჩხაიძე „პოსტ ალიონში“ ბავშვებისთვის გრიპის ვაქცინაციის აუცილებლობაზე საუბრობს და აღნიშნავს, რომ გრიპი პატარების ჯანმრთელობისთვის გაცილებით სახიფათოა, ვიდრე კორონავირუსი:„კორონავირუსი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად