Baby Bag

„ხშირად მეუბნებიან მშობლები, რომ ბავშვი ოფლიანობს და ამას მიაწერენ ხოლმე D ვიტამინის ნაკლებობას. აღმოჩნდება, რომ ბავშვი უბრალოდ თბილად არის ჩაცმული და ამიტომ ოფლიანობს“ - ინგა მამუჩიშვილი

„ხშირად მეუბნებიან მშობლები, რომ ბავშვი ოფლიანობს და ამას მიაწერენ ხოლმე D ვიტამინის ნაკლებობას. აღმოჩნდება, რომ ბავშვი უბრალოდ თბილად არის ჩაცმული და ამიტომ ოფლიანობს“ - ინგა მამუჩიშვილი

შემოდგომის სუსხიანი დღეების დადგომისთანავე მშობლები იწყებენ ბავშების ჩაფუთვას როგორც სახლში, ასევე გარეთ გაყვანისას. როგორ ჩავაცვათ პატარებს ამ სეზონზე და რა აუცილებელი რეკომენდაციები უნდა გავითვალისწინოთ? - ამ და სხვა აქტუალურ თემებზე Momsedu.ge-ს ცნობილი პედიატრი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი ინგა მამუჩიშვილი ესაუბრა.

- ქალბატონო ინგა, რამდენად სწორია ბავშვების ჩაფუთვნა? როგორ უნდა ეცვას ბავშვს ამ სეზონზე სახლში და გარეთ?

- ზოგადად, როგორც ბავშვი, ისე მოზრდილი უნდა იყოს ჩაცმული სეზონის შესაბამისად, მაგრამ არავითარ შემთხვევაში არ შეიძლება ბავშვების ჩაფუთვნა. მშობელმა ეს ყოველთვის უნდა აკონტროლოს, გარეთ გაყვანის შემთხვევაშიც და სახლშიც. ხშირად სახლშიც ჩაფუთნულები ჰყავთ. თუ ბავშვი სახლშია, ტემპერატურა უნდა იყოს 20-22 გრადუსამდე, მეტი არ შეიძლება. ხშირად მეუბნებიან მშობლები, რომ ბავშვი ოფლიანობს და ამას მიაწერენ ხოლმე D ვიტამინის ნაკლებობას და აღმოჩნდება, რომ ბავშვი უბრალოდ თბილად არის ჩაცმული და აქედან გამომდინარეა ეს ოფლიანობაც. როგორც კი შესაბამისად ჩააცმევ, ეს პრობლემა გვარდება. ბავშვის ჩაფუთვნა ხელს უშლის ნორმალურ თერმორეგულაციას და აქედან გამომდინარე, თავისთავად ცხადია, ნორმალური იმუნური სისტემის ჩამოყალიბებასაც, მოქმედებს ნერვულ სისტემაზეც. უნდა ვეცადოთ, რომ ბავშვს ასაკის და სეზონის შესაბამისად ჩავაცვათ, ზოგადად, როგორც ჩვენ ვიცმევთ, როგორც ჩვენ გვესიამოვნებოდა ჩაცმა, ასე უნდა ჩავაცვათ ბავშვსაც. ასევე, არ სჭირდება ბავშვს შალის წინდები, განსაკუთრებით, შიშველ ფეხზე, რეიტუზები შემდეგ შარვალი... ეს შეიძლება იყო ძალიან სერიოზული ყინვების დროს, როცა ბავშვი გაგვყავს გარეთ, მაგრამ ჩვენს ქვეყანაში არ არის ის ტემპერატურა, რომ ბავშვს ასეთი ჩაფუთვნა დასჭირდეს, ჩვენ არ ვართ ჩრდიოლოეთის ქვეყანა.
- ახალშობილის ჩაცმულობასთან დაკავშირებითაც რომ გვითხრათ.
რა თქმა უნდა, ამინდისა და ტემპერატურის შესაბამისად. სახლში ხშირად ჰყავთ ბავშვები ძალიან თბილად ჩაცმულები. მოკლემკლავიანი, გრძელმკლავიანი შემდეგ შალი, თავზე ქუდი და ასე შემდეგ, რომლებიც არავითარ შემთხვევაში საჭირო არ არის. 1 წლამდე ბავშვს დაბანვის შემდეგ 2 საათის განმავლობაში (თუ ოთახის ტემპერატურა არის 20-22 გრადუსი), შეგვიძლია დავახუროთ ქუდი, შემდეგ კი მოვხადოთ. ხშირად 3 თვემდე პატარებს ცხვირზე ადებენ ხოლმე ხელს, ასევე ხელებსა და ფეხებზე და ამ ზონების მოყინვით განსაზღვრავენ ხოლმე, სცივა თუ არა პატარას. ეს არ არის სწორი, რადგან ამ პერიოდში ორგანიზმში სისხლის მიმოქცევა არ არის ბოლომდე ჩამოყალიბებული და შეიძლება ცხვირის წვერი ცივი ჰქოდეს ბავშვს. უნდა შეეხოთ ხოლმე მუცელზე, თუ მუცელი თბილი აქვს, ე.ი. იქ პრობლემა არ არის. თავიდანვე როგორც შევაჩვევთ ბავშვს, ისე გაიზრდება, ისეთივე მოთხოვნილებები ექნება მის ორგანიზმს და მის თერმორეგულაციის ცენტრებს და იმუნურ სისტემას. ამიტომ შევეცადოთ, რომ ყოველთვის სეზონის შესაბამისად ჩავაცვათ ბავშვებს.
- რადგან ახალშობილებზე ვსაუბრობთ, გკითხავთ, რომელი კვირიდან გავიყვანოთ გარეთ სასეირნოდ და რამდენი ხნით? ქარიან ამინდში თუ შეიძლება ახალშობილის გასეირნება?

​- ახალშობილი ბავშვი სასეირნოდ გარეთ უნდა გავიყვანოთ უკვე სამშობიაროდან გამოსვლიდან მეორე დღესვე. თუ ჰაერის ტემპერატურა - 5 გრადუსზე დაბალია, ასეთ შემთხვევაში არ გაგვყავს, რა თქმა უნდა, და თუ ქარი და წვიმაა. დანარჩენ შემთხვევაში გაგვყავს სასეირნოდ. ვიწყებთ 15 წუთიდან და თანდათან ვუმატებთ დროს (თუ არ არის ქარი, წვიმა და არის მშვიდი ამინდი), აუცილებლად უნდა გავიყვანოთ ყოველდღიურად და ასევე ყოველდღიურად მოვუმატოთ 15-15 წუთი ისე, რომ სადღაც უკვე 1 თვის თავზე 1 საათი გვყავდეს ბავშვი გარეთ. აი, ამ პირობებში და ამ სეზონზე ბავშვი შეგვიძლია გვყავდეს გარეთ, მზეზე და შევაფიცხოთ შუადღის მზეს, ეს ძალიან კარგია, რადგან ამით ხელს ვუწყობთ D ვიტამინის გამომუშავებას. მე ძალიან მიხარია, რომ ჩვენი თანამედროვე ახალგაზრდა მშობლები ძალიან კარგად იცავენ ამ წესებს, აი ჩაცმასთან დაკავშირებითაც, არ უყვართ ბევრი ტანსაცმლის ჩაცმა და ბავშვების გადახურება. გარდა ამისა, ჰაერზეც გაჰყავთ და საკმაოდ დიდ ხანსაც. თუმცა შევეცადოთ, რომ ეპიდსიტუაციის გამო არავინ შევახოთ ბავშვს, დავიცვათ დისტანცია, ​არ მოვაკიდინოთ უცხოებს ხელი ლოყებზე, ხელებზე... ზოგადადაც საჭიროა დისტანცირება.

​ქარიან ამინდშიც შეიძლება რატომაც არა, თუმცა ქარიან ამინდში მეტია შანსი, რომ მტვერი მოხვდეს ბავშვს თვალებზე და ამან ალერგიული რეაქცია გამოიწვიოს, გადაციების შანსიც არის. ამიტომ ქარსაც გააჩნია, ნიავზე შეიძლება, მაგრამ თუ ქარი ძლიერია, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება.

​- საინტერესოა, არის თუ არა პრობლემა, როდესაც ბავშვები უარს ამბობენ ოთახის ჩუსტების ჩაცმაზე?

​- არანაირი პრობლემა არ არის, სხვათა შორის, ორთოპედები რეკომენდაციასაც უწევენ ტერფის ჩამოყალიბებისთვის ფეხშიშველი სიარულს ოთახში. ძალადობა არ გვინდა, თუ ბავშვი არ იცვამს ფეხზე, ეს არანაირ პრობლემას არ წარმოადგენს, იაროს ფეხშიშველმა. ფეხშიშველი სიარული სჯობია უხარისხო ოთახის ჩუსტებით სიარულს, რომლებიც იწვევს ბავშვის ტერფის გაოფლიანებას, გადახურებას. ამას სჯობს, ამოვაცვათ ბავშვებს წინდა ფეხზე და ასე იაროს. ისიც შეიძლება, რომ, სადაც ბავშვია, იქ შევქმნათ პირობა, რომ იატაკი ცივი არ იყოს, რომ არ მოხდეს ფეხების გადაციება, თორემ სხვა მხრივ ტერფის ჩამოყალიბების თვალსაზრისით ფეხშიშველი სიარული ძალიან კარგია და მივესალმები.

​ესაუბრა თამთა შერმაზანაშვილი

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედები​ს ჯგუფი“)

,,უშაქრო კომპოტს და ხილის წვენს ბავშვი ვერ დალევს'' - როგორ მოვუმზადოთ კომპოტი პატარებს?
ცნობილი პედიატრი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, ინგა მამუჩიშვილი მშობლებს მოუწოდებს, მაქსიმალურად მიაჩვიონ ბავშვი ცოცხალი ხილის მიღებას. როგორც იგი ​​MomsEdu.ge​-სთან საუბრისას აღნიშავს, მ...
„პატარებისთვის ძროხის რძისა და მაწვნის მიცემას, მე რეკომენდაციას არ ვუწევ“
პატარებისთვის ძროხის რძისა და მაწვნის მიღება არ არის რეკომენდებული, რა არის ამის მიზეზი? - აღნიშნულ კითხვაზე ​Momsedu.ge​-ს ცნობილმა პედიატრმა, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორმა ინგა მამუჩიშვი...
ძუძუთი კვება ეს არის სიყვარულის ჯაჭვი ბავშვსა და დედას შორის, ეს არის უალტერნატივო კვება
რატომ არის აუცილებელი და რამდენ ხანს არის სასურველი ბავშვის ძუძუთი კვება? - აქტუალურ საკითხზე ცნობილმა პედიატრმა, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორმა ინგა მამუჩიშვილმა​ ​MomsEdu.ge​-სთან ისაუბრა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა ფაქტორები განაპირობებს საუბრის გვიან დაწყებას ბავშვებში და როგორ დავეხმაროთ პატარებს დროულად ამეტყველებაში?

​რა ფაქტორები განაპირობებს საუბრის გვიან დაწყებას ბავშვებში და როგორ დავეხმაროთ პატარებს დროულად ამეტყველებაში?

რა ფაქტორები განაპირობებს საუბრის გვიან დაწყებას ბავშვებში, როდის მივიჩნიოთ, რომ ეს დარღვევაა და როგორ დავეხმაროთ პატარებს დროულად ამეტყველებაში? - ამ საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ნეიროფსიქოლოგი, ფსიქოლოგიის დოქტორი ანა ყარაულაშვილი.

- ქალბატონო ანა, ზოგიერთი ბავშვი გვიან იწყებს საუბარს. რა ასაკიდან მივიჩნიოთ, რომ დარღვევაა, თუ ჩვენი შვილი არ ლაპარაკობს?
- ბავშვის განვითარების ყველა უნარს აქვს თავისი ასაკობრივი შესაბამისობა, რომელიც შეიძლება არ ატარებდეს ძალიან მკაცრ ხასიათს, მაგრამ რომელთა გათვალიწინება ძალიან მნიშვნელოვანია. კერძოდ, 1 წლის ასაკისთვის ბავშვი უნდა ამბობდეს ერთეულ, მარტივ ერთ-ორმარცვლიან სიტყვებს, ამბობდეს მათ მიზანმიმართულად, ანუ იყენებდეს მათ კომუნიკაციის მიზნით, ცდილობდეს სიტყვების განმეორებას, იცოდეს ორი-სამი საგნის დასახელება მაინც. 2 წლის ასაკისთვის ბავშვს უკვე უნდა შეეძლოს ორი სიტყვის გადაბმა წინადადებაში და მათი გამოყენება კომუნიკაციის მიზნით. ამ დროს, ის შეიძლება არ წარმოთქვამდეს სიტყვებს მართებულად და ჰქონდეს ბგერების სწორად წარმოთქმის გარკვეული სირთულეები.
ასევე ძალიან მნიშვნელოვანია, როგორ აღიქვამს ბავშვი მისკენ მიმართულ მეტყველებას. 1 წლის ასაკამდე ის უნდა რეაგირებდეს საკუთარ სახელზე, ცოტა ხნით უნდა აქცევდეს ყურადღებას „მოსაუბრეს“. 1 წლის ასაკისთვის იწევდეს იმ სათამაშოსკენ, რომელსაც მას უსახელებენ, ნაცნობი სურათის დასახელებისას „აკვირდებოდეს“ მას, ასრულებდეს ერთსაფეხურიან მითითებებს. 2 წლის ასაკისთვის მას უნდა ესმოდეს გაცილებით მეტი სიტყვის მნიშვნელობა (სიტყვის გაგონებაზე იხსენებს, აჩვენებს და ა.შ. შესაბამის საგანს, სათამაშოს), მითითებების არეალი, რომელსაც ბავშვი ასრულებს, ფართოვდება. თუმცა, აქ აღსანიშნავია, რომ ეს მითითებები უნდა სცილდებოდეს ყოფით ცხოვრებაში მრავალჯერადად განმეორებულ ფრაზებს (მაგალითად, „აანთე შუქი“, „დაჯექი“ და ა.შ.).  ბავშვს უნდა შეეძლოს ამის შესრულება საგნების მანიპულირების დონეზე, მითითებების შესრულება, რომლებსაც ამბობენ გარკვეული პერეფრაზირებით (სხვა სიტყვებით).
მიმართული მეტყველების განვითარება კრიტიკული უნარია ბავშვის საუბრის დაწყების პროცესში. თუ ბავშვს არ ესმის, რას ეუბნებიან (შენახული სმენის სიმახვილის ფონზე), მას გაუჭირდება სიტყვების წარმოთქმაც.
არიან ბავშები, რომლებიც შედარებით გვიან იწყებენ საუბარს, მაგრამ ეს დაგვიანება არ უნდა იყოს მნიშვნელოვანი. გავრცელებულია მოსაზრება დალოდების შესახებ - დაველოდოთ 3 წლამდე, დაველოდოთ 4 წლამდე და აუცილებად ალაპარაკდება. ამის დასტურად ხშირად მოჰყავთ ოჯახის წევრების ან ახლობლების მაგალითები, რომლებმაც გვიან დაიწყეს საუბარი და ზრდასრულ ასაკში არავითარი სირთულეები არა აქვთ. ეს მოსაზრებები საკმაოდ დიდი რისკის შემცველია. ჯერ ერთი, ე.წ. დალოდების პროცესში შეიძლება, დაიკარგოს ის „ოქროს“ დრო, როდესაც მცირედი დახმარებაც საკმარისია საიმისოდ, რომ არსებული სირთულე იქნას დაძლეული, რადგანაც ადრეული ასაკი კრიტიკული პერიოდია ენისა და მეტყველების განვითარებისთვის. დაგვიანებული ჩარევა, ერთი მხრივ, შეიძლება არ იყოს ისეთი ეფექტური და მოითხოვდეს, გაცილებით მეტ დროსა და ენერგიას. მეორე მხრივ, შეიძლება გაიზარდოს რისკი სამომავლოდ ენისა და მეტყველების უფრო გამოხატული სირთულეებისა, შემდგომში აკადემიური სირთულეების, რამაც თავის მხრივ შეიძლება გამოიწვიოს ემოციური და ქცევის მართვის სირთულეები ბავშებთან.
და მეორე, კი შეიძლება, რომ ოჯახის რომელიმე წევრმა გვიან დაიწყოს საუბარი, ამან არანაირად არ იმოქმედოს მის განვითარებაზე და მომავალზე, ასეთი შემთხვევეიც არის, მაგრამ აქაც ბევრი კითხვაა - არ საუბრობდა საერთოდ, თუ ჰქონდა ცალკეული სიტყვები, ესმოდა თუ არა მიმართული მეტყველება და რამდენად ასრულებდა მითითებებს, როგორ ამყარებდა კომუნიკაციას სხვა ადამიანებთან და ა.შ. მხოლოდ ამ ყველაფრის გათვალიწინებით შეიძლება, ვისაუბროთ გარკვეულ პროგნოზებზე, მაგრამ უმრავლეს შემთხვევაში, ეს ინფორმაცია არ გაგვაჩნია და ძალიან დიდი რისკია, დავრჩეთ მხოლოდ იმის იმედად, რომ ოჯახის რომელიმე წევრმა გვიან დაიწყო საუბარი.
ჩემი, როგორც სპეციალისტის მოსაზრება არის - ვამჩნევთ თუ არა გარკვეულ სირთულეებს ბავშვის საუბარში, რაღაცა არ მოგვწონს, ჩვენ, მშობლებს, ან ამაზე მიგვითითებს ბავშვის პედიატრი, ოჯახის ექიმი, აღმზრდელი საბავშვო ბაღში, აჯობებს, მივიყვანოთ შესაბამის სპეციალისტთან (ენისა და მეტყველების თერაპევტი, ნეიროფსიქოლოგი) შეფასებაზე. მათ მიერ გაწეული კონსულტაცია და მოცემული რჩევები ნებისმირ შემთხვევაში სასარგებლოა და ხელს შეუწყობს ბავშვის განვითარებას.
- შესაძლოა თუ არა ფსიქოლოგიურ პრობლემებზე მიუთითებდეს და რა შეიძლება იყოს მეტყველების შემაფერხელებელი ფაქტორი?
- ენისა და მეტყველების განვითარებაზე გავლენას ახდენს ძალიან ბევრი ფაქტორი, რომლებიც შეიძლება ორ დიდ ჯგუფად გავაერთიანოთ. ეს არის ბიოლოგიური ფაქტორები და სოციალური ფაქტორები. თითოეული მათგანი კიდევ მრავალს მოიცავს. არ გავჩერდები მათ განხილვაზე, ვიტყვი ერთს, თითოეული ჩვენგანი იბადება ძლიერი და სუსტი მხარეებით, რომლებსაც გარკვეული ბიოლოგიური პრედისპოზიცია განაპირობებს, მაგრამ თუ ჩვენ მოვხვდით, ჩვენთვის არახელსაყრელ პირობებში (მაგალითად, გარკვეული ცხოვრების სიტუაციები, სოციალური, ემოციური დეპრივაცია, შეზღუდავა, სტრესი), ამან შეიძლება გაამძაფროს არსებული სუსტი მხარეები და ხელი არ შეუწყოს ძლიერი მხარეების განვითარებას.
ჩვენს დროში, სამწუხაროდ, ყველა განვიცდით ცოცხალი ურთიერთობების, კომუნიკაციის ნაკლებობას და ჩვენი ცხოვრება ზედმეტად გახდა დამოკიდებული ტექნიკაზე. არადა, ბავშვის განვითარება, ენისა და მეტყველების განვითარება, სწორედ ურთიერთობის და კომუნიკაციის პროცესში ხდება.
- როგორ დავეხმაროთ პატარას დროულად ამეტყველებაში და რა გზები არსებობს პრობლემის თავიდან ასარიდებლად?
- პირველ რიგში, უნდა მოვაცილოთ ბავშვი ნებისმიერ ტექნიკას (ტელეფონი, ტელევიზორი, პლანშეტი). უკვე არსებობს უამრავი კვლევა, რომელიც მიუთითებს „ეკრანის“ უარყოფით გავლენაზე ბავშვის განვითარების პროცესში. „ეკრანზე“ დამოკიდებულება არ არის სირთულეების გამომწვევი მიზეზი, მაგრამ მან შეიძლება გააღრმავოს არსებული სუსტი მხარე. მოსაზრება იმის თაობაზე, რომ ეს ხელს უწყობს ბავშვის განვითარებას, არ არის ერთგვაროვანი და ცალსახა, ცალკე მსჯელობის საგანი შეიძლება იყოს.
ყველაზე მნიშვნელოვანია - კომუნიკაცია ჩვენს შვილებთან. კომუნიკაცია, რომელიც ეფუძნება ცოცხალ, ემოციებზე დაფუძნებულ პოზიტიურ ურთიერთობას. პატარა ბავშვებთან ეს ხშირად არის თამაში, ფიზიკური კონტაქტი. ეს შეიძლება იყოს ჩვეულებრივი მოფერება, რომელსაც თან ახლავს ბავშვის სახელის წარმოთქმა, მარტივი თამაშები „ჩიტას“ ან „ლოლ-ა-ლოლიას“ სახით. მნიშვნელოვანია ბავშვთან კონტაქტის დამყარება, მისი მზერის „დაჭერა“ და საპასუხო რეაქციის მიღება. ამ დროს მნიშვნელოვანია ჩვენი სახის გამომეტყველება, მზერა, ტონი, ხმის ტემბრი, რომლებიც უნდა ემთხვეოდეს ერთმანეთს, რადგანაც ბავშვები, პატარა ბავშვებიც კი, მაშინვე გრძნობენ შეუსაბამობას და რეაგირებენ ამაზე ჭირვეულობით, განრიდებით, ნეგატივიზმით. მაგალითად, თუ ჩვენ ვეფერებით ბავშვს, ვეძახით მას, მაგრამ ამავე დროს ვიყურებით სადღაც სხვაგან, ან ვამბობთ ამას მექანიკურად.
პატარა ბავშები სწავლობენ თამაშის პროცესში, ამიტომ უნდა ვეთამაშოთ ჩვენს შვილებს. ამ დროს სასურველია, მივყვეთ ბავშვის ინტერესებს და ვეთამაშოთ ის თამაშები, რომლებიც მას სიამოვნებს, მოსწონს, უყვარს და არა მხოლოდ ის თამაშები, რომლებიც ჩვენი აზრით შეიძლება „სასარგებლო“ იყოს ბავშვის განვითარებისთვის. ძალიან კარგია ამ კუთხით ე.წ. იმიტაციური თამაშები, როლური თამაშები. აქაც მნიშვნელოვანია გულწრფელი ჩართულობა თამაშის პროცესში და არა უბრალოდ „მოვალეობის შესრულება“.
ენისა და მეტყველების განვითარება ხდება ყოველდღიური აქტივობების განხორციელების ფარგლებშიც, რუტინის შესრულების პროცესში, მაგალითად, ჩაცმის დროს, სამზარეულოში ფუსფუსის დროს, ეზოში სეირნობის დროს და ა.შ. ჩვენ ვუხმოვანებთ ბავშვს ყველაფერს, რაც ხდება ჩვენ ირგვლივ. ამ დროს ვიყენებთ მოკლე წინადადებებს, შესაბამის ლექსიკას.
ძალიან ხშირად მშობლები აიძულებენ ბავშვს ბგერების კოპირებას ან საგნების დასახელებას. მაგრამ გაცილებით უფრო მნიშვნელოვანია, როგორც უკვე აღვნიშნე, ვასწავლოთ ბავშვს სიტყვების მნიშვნელობის გაგება - ეს არის სიტყვების წარმოთქმის გასაღები. გახმოვანებასთან ერთად, დაუსვით კითხვა, გააკეთეთ პაუზა. კითხვები, უნდა იყოს ასაკის და სიტუაციის შესაბამისი. ნუ ეცდებით მის მაგივრად პასუხის გაცემას მაშინვე, დაელოდეთ ცოტა ხანი.

​აქვე მინდა აღვნიშნო, ბოლო პერიოდში გახშირებული შემთხვევები ჩემი პრაქტიკიდან, როდესაც მშობლებს მოჰყავთ ბავშვები შეფასების მიზნით, არა რაიმე არსებული სირთულის დადგენის მიზნით, არამედ მისი ძლიერი და სუსტი მხარეების (რომლებიც თითოეულ ჩვენგანს გაგვაჩნია) გამოყოფის მიზნით. მოჰყავთ ბავშები, რომლებსაც არა აქვთ შეხება ტექნიკასთან და რომლებიც იზრდებიან ზუსტად ამ ცოცხალი კომუნიკაციის ატმოსფეროში, ძალიან მინიმალური მატერიალური დანახარჯის პირობებში და უნდა ითქვას, რომ ამ ბავშვების კოგნიტური და ემოციური განვითარება უმრავლეს შემთხვევაში უსწრებს ასაკს, რაც მე ძალიან მახარებს.
- ამბობენ, რომ ბიჭები უფრო გვიან იწყებენ საუბარს. რამდენად მართალია და თუ ასეა, რატომ?
- კი, ნამდვილად არის გავრცელებული ეს მოსაზრება, რომ ბიჭები უფრო გვიან ვითარდებიან გოგოებთან შედარებით. ამას საფუძვლად უდევს მრავალი დაკვირვება, რომელიც ადასტურებს ამ ფაქტს. მეორეა, თუ რა უდევს ამას საფუძლად? ყველაზე დამაჯერებლად ამას ხსნიან კვლევები, რომლებიც აღნიშნავენ, რომ გოგოების და ბიჭების თავის ტვინის განვითარება ოდნავ სხვანაირად მიმდინარეობს, კერძოდ, გოგონებთან ადრეულ ასაკში მეტად არის განვითარებული თავის ტვინის მარცხენა ჰემისფერო, რომელიც, ასევ ვთქვათ, პასუხისმგებელია მეტყველების განვითარებაზე.

​თუმცა აუცილებლად უნდა აღინიშნოს, რომ ეს სხვაობა ენისა და მეტყველების განვითარებაში გოგონებთან და ბიჭებთან არ უნდა ატარებდეს მნიშვნელოვან ხასიათს. არსებობს გარკვეული ნორმები, რომლებიდან მნიშვნელოვანი აცდენა უკვე საყურადღებოა და საჭიროებს დამატებით დაკვირვებას, რაზეც ზემოთ უკვე ვისაუბრეთ.

​და ბოლოს, კიდევ ერთხელ მინდა გამავახვილო ყურადღება ორ მნიშვნელოვან ფაქტორზე, კომუნიკაციის აუცილებლობაზე ჩვენს შვილებთან (რაც შეიძლება ბანალურად ჟღერდეს, მაგრამ რეალობა აჩვენებს, რომ ზუსტად ეს გვჭირდება და გვაკლია ჩვენ, ყველას) და ადრეული ჩარევის აუცილებლობაზე, რომლის ქვეშ იგულისხმება არა მხოლოდ სპეციალისტების მიზანმიმართული მუშაობა, არამედ მშობლების კონსულტირება და მათთვის დახმარების გაწევა ბავშვების განვითარების სტიმულირების ხელშეწყობის და ბავშების ემოციების და ქცევის პოზიტიური სტრატეგიების გამოყენების სწავლების მხრივ.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად