Baby Bag

„კოვიდ-19-ით ინფიცირების დროს ყელის ტკივილი ლოკალიზდება ხორხ-ხახაში, პაციენტს აქვს წვის, ფხაჭნის და სიმშრალის შეგრძნება,“ - ოტორინოლარინგოლოგი ქეთევან გოცაძე

„კოვიდ-19-ით ინფიცირების დროს  ყელის ტკივილი ლოკალიზდება ხორხ-ხახაში, პაციენტს აქვს წვის, ფხაჭნის და სიმშრალის შეგრძნება,“ - ოტორინოლარინგოლოგი ქეთევან გოცაძე

​​ოტორინოლარინგოლოგი ქეთევან გოცაძე კოვიდ 19-ისთვის დამახასიათებელი ყელის ტკივილის თავისებურებებზე საუბრობს და გვასწავლის, როგორ გავარჩიოთ ის ტონზილიტისგან:

„იმის მიხედვით, თუ რა ნაწილიდან შეიჭრა კოვიდი ორგანიზმში, სწორედ იმ ორგანოდან იწყება სიმპტომების გამოკვეთა. კოვიდი არის ვირუსი და ორგანიზმში შეჭრისთვის მას სჭირდება თავისი ბაზა, თავისი გასაღები. სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ, ჩვენს ორგანიზმში აღმოჩნდა ასეთი ფერმენტი, რომელიც სასუნთქ გზებში იმყოფება, როგორც ცხვირში, ასევე პირ-ხახაში, ​ფილტვებსა და კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში. თუ ვირუსის შეჭრა მოხდა ხახიდან, პაციენტს გამოხატული აქვს ყელის ტკივილი. კარგად რომ გავარჩიოთ, ამ დროს პაციენტს აქვს წვის, ფხაჭნის და სიმშრალის შეგრძნება. ადრე ასეც აღწერდნენ პაციენტები, მინა რომ დაგიფხვნია და ჩაგიყლაპავს, აი, ასეთი მჭრელი ტკივილიაო.“

ქეთევან გოცაძის თქმით, კოვიდინფიცირებულებში ყელის ტკივილი მეორე დღიდან უფრო ძლიერდება:

„თუ ეს არის ​კოვიდი, პირველ დღეს არის ასეთი შეგრძნება. მეორე დღეს ტემპერატურა თუ იმატებს, შესაძლოა, ტკივილმაც მოიმატოს. როგორ უნდა გავარჩიოთ კოვიდის ყელის ტკივილი სხვა სახის ყელის ტკივილისგან? მწვავე ტონზილიტის დროს ტკივილი უფრო ძლიერია და ნუშურებში არის ლოკალიზებული, უფრო ზემოთ. კოვიდის ყელის ტკივილი ლოკალიზდება ხორხ-ხახაში. პაციენტი სწორედ ამ ადგილას იდებს ხელს და გეუბნება, რომ აქვს ტკივილი. კოვიდს არ ახასაითებს ჩირქოვანი ნადები. ყლაპვა არ არის ისეთი მტკივნეული. კოვიდ-19-ის დროს ხმა შეცვლილი არ არის.“

ქეთევან გოცაძე უარყოფს მოსაზრებას იმის შესახებ, რომ სურდო კოვიდის დამახასიათებელი ნიშანი არ არის:

„ერთი პერიოდი ფიქრობდნენ, რომ თუ გაქვს სურდო, ე.ი. არ გაქვს კოვიდი, მაგრამ ასე არ აღმოჩნდა. ​კოვიდით ინფიცირებული​ პაციენტი ხშირად სურდოს, ცხვირის გაჭედვის გარეშე კარგავს ყნოსვის შეგრძნებას. ამ შემთხვევაში ვირუსის შეჭრა ხდება ცხვირის გზით. ადრე თვლიდნენ, რომ კოვიდი აზიანებს ყნოსვის ნერვს. აღმოჩნდა, რომ ეს არასწორია. ის აქვეითებს ნერვის ფუნქციას, აზიანებს სტრუქტურას და მეტაბოლურ პროცესებს ცვლის. ნერვი შენახულია, რის გამოც გამოჯანმრთელების შემდეგ ყნოსვის აღდგენა თითქმის 100 %-ში ხდება.“

„ყნოსვის დაკარგვაზე არანაირი რეკომენდაცია არ არსებობს. იმის გასაგებად დაგვიბრუნდა თუ არა ყნოსვა, მკვეთრი სუნები უნდა მოვსინჯოთ, ვარდის, მიხაკის, ციტრუსის, მინდვრის ყვავილი. ზოგს ყნოსვის დაკარგვა ერთ თვემდე უგრძელდება, შესაძლოა ეს ექვს თვემდეც გაგრძელდეს, მაგრამ საბედნიეროდ ბრუნდება. კოვიდი ცხვირში თუა გამოხატული, შეიძლება ვლინდებოდეს რინიტის მოვლენებით. გაქვთ სურდო, შეშუპება. ამ შემთხვევაში შეიძლება ყურისმიერი მოვლენებიც განვითარდეს. პაციენტები ხშირად აღნიშნავენ, რომ მათ აწუხებთ ყურის დაგუბება, ყოველგვარი რინიტის მოვლენების გარეშე. ისინი კარგავენ წონასწორობას და უჩივიან შუილს ყურებში. ეს, შესაძლოა, უფრო სისხლძარღვოვანი მოვლენები იყოს. თუ ცხვირის გაჭედვასთანაა დაკავშირებული, მაშინ შეიძლება განვითარდეს​ შუა ყურის ანთებაც. კოვიდის დროს პაციენტი სტრესშია. მის ორგანიზმში გამომუშავდება კორტიზოლი, რომელიც იწვევს სისხლძარღვების შევიწროვებას. სწორედ ამიტომ, ემოციაც უნდა ვმართოთ, - აცხადებს ქეთევან გოცაძე.

წყარო: ​დილა ფორმულაზე

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,ძალიან გვეშინია რამდენიმე თვეში შექმნილი ვაქცინის არა ეფექტურობის, არამედ მისი უსაფრთხოე...
,,ძალიან გვეშინია რამდენიმე თვეში შექმნილი ვაქცინის არა ეფექტურობის, არამედ მისი უსაფრთხოების'' - აღნიშნულის შესახებ იმუნოლოგმა ბიძინა კულუმბეგოვმა კორონავირუსის საწიმააღმდეგო ვაქცინის შესახებ სა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი არასაჭირო ჰოსპიტალიზაციის შესახებ

ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი არასაჭირო ჰოსპიტალიზაციის შესახებ
ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი სოციალურ ქსელში არასაჭირო ჰოსპიტალიზაციის შესახებ წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„​აქტიური შემთხვევების 1/3 კვლავ ჰოსპიტალიზებულია (2700-მდე ჰოსპიტალიზებული 8990 აქტიურ შემთხვევაზე). არავითარი განმარტება არ ისმის შემდეგ საკითხებზე: რატომ არის ასეთი მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი? რატომ სჭირდება ამდენ ადამიანს სტაციონარი? რატომ იხარჯება ამდენი რესურსი? (თითოეული საწოლ-დღე საკმაოდ დიდ თანხებთან არის დაკავშირებული).
რა უკეთდება სტაციონარში მყოფ პაციენტებს? თუ კოვიდინფიცირებულების 1/3-ს მედიკამენტური მკურნალობა უტარდება, ეს, ცხადია, არასწორია, რადგან მედიკამენტური ჩარევა ფაქტობრივად მხოლოდ ჟანგბადდამოკიდებულ პაციენტებს სჭირდებათ, ხოლო 1/3 ვერაფრით ვერ იქნება ჟანგბადდამოკიდებული. თუ არაფერი უტარდებათ, მაშინ რატომ არიან სტაციონარში?
თუმცა სტაციონარში მყოფ ან გამოწერილ უამრავ პაციენტთან მაქვს კონტაქტი და ფაქტობრივად ყველას აქვს რაღაც დანიშნულება. სტანდარტულად, დანიშნული აქვთ ანტიბიოტიკი, ანტიკოაგულანტი და ჰორმონი (აღარაფერს ვამბობ სხვა, რაღაც „დამატებით“ წამლებზე). ასევე რაღაც გაუგებარი „გადასხმები“, რომელთა მიზანი საერთოდ გაურკვეველია ხოლმე. ბევრ მათგანს ამ მედიკამენტების არავითარი საჭიროება არ აღენიშნება. ბევრს გამოწერის შემდეგაც უგრძელდება თერაპია, განსაკუთრებუთ ხშირია ანტიკოაგულანტების ბინაზე მიღება.

ეს ქმნის ილუზიას, რომ კოვიდინფიცირებულ პაციენტს აუცილებლად რაღაც წამალი სჭირდება და ბინაზე დარჩენილებიც ხშირად სრულიად არასაჭირო მკურნალობას იღებენ, რადგან გაგონილი აქვთ, რომ ვიღაცას ეს წამლები ჰქონდა დანიშნული, თუმცა მასაც მსუბუქად მიმდინარე დაავადება ჰქონდა.
ოდესმე თუ ვნახავთ დეტალურ ანალიზს ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებზე, მათ შორის მკურნალობის მეთოდების პროცენტულ გადანაწილებას, ამ მკურნალობის შედეგს/გამოსავალს, დარწმუნებული ვარ, რომ ზემოაღნიშნულის სისწორეში დავრწმუნდებით.
ასევე ძალიან საინტერესოა მართვით სუნთქვაზე გადაყვანის და ამ პაციენტების გამოსავლის სტატისტიკა.
ადრეც, როცა ამ თემაზე ყურადღებას ვამახვილებდი, მთავარი საპირისპირო არგუმენტი იყო ის, რომ ზედმეტი ჰოსპიტალიზაციით არაფერი დაშავდება და ამით მეტ ადამიანს გადავარჩენთ. რა თქმა უნდა, ასე არ არის. ჰოსპიტალში ყოფნა, კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, საერთოდ არ არის უკეთესი გამოსავლის გარანტია და ეს სიკვდილობის მაჩვენებელსაც ეტყობა, ისევ განუხრელად იზრდება."
ასევე არ უნდა დაგვავიწყდეს საავადმყოფოსშიდა, ე.წ. „ჰოსპიტალური ინფექციების“ რისკი და ასევე უამრავი, არამიზნობრივი ფინანსური ხარჯი, რომელიც სხვა, უფრო მნიშვნელოვანი მიზნით შეიძლება გამოვიყენოთ,“ - წერს ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი.


წაიკითხეთ სრულად