Baby Bag

როგორი უნდა იყოს ჩვილ ბავშვთა და სკოლამდელი ასაკის გოგონების ჰიგიენა? - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციები

როგორი უნდა იყოს ჩვილ ბავშვთა და სკოლამდელი ასაკის გოგონების ჰიგიენა? - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციები

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. დღეს მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია ჩვილ ბავშვთა და სკოლამდელი ასაკის გოგონების ჰიგიენაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას. 

ახალშობილის ბავშვის დასაბანად დაგჭირდებათ შემდეგი ნივთები:

  • თბილი წყალი (და არა ცხელი)
  • ღრუბელი
  • საბავშვო საპონი (მყარი ან თხევადი)
  • მხოლოდ ბავშვისთვის განკუთვნილი სუფთა პირსახოცი
აუცილებელია შემდეგი ნორმების დაცვა:
ჩვილ ბავშვებში:

  • უპირველეს ყოვლისა, სანამ შეუდგებით ბავშის დაბანას, კარგად დაიბანეთ თქვენი ხელები
  • თქვენი ფრჩხილები მაქსიმალურად უნდა იყოს მოჭრილი, რათა არ მოხდეს ბავშვის კანის დაზიანება.
​აუცილებელია:

  • გოგონას სასქესო ორგანოების მაქსიმალური დაცვა უცხო მიკროფლორისგან (გახდა-ჩაცმისას უშუალოდ დააწვინეთ მისთვის განკუთვნილ სუფთა თეთრეულზე ან პირსახოცზე)
  • გარეგანი სასქესო ორგანოების დაბანა თბილი გამდინარე წყლით გარედან შიგნით (გარეთა სასქესო ორგანოებიდან ანუსისკენ და არა პირიქით)
  • ჩვილ ბავშვთა დაბანა სავალდებულოა დილას და ძილის წინ, ასევე ყოველი კუჭის მოქმედების შემდეგ
  • აუცილებელია ნეიტრალური PH-ის მქონე დასაბანი საშუალებების შერჩევა
  • უშუალოდ ბავშვისთვის განკუთვნილი რბილი პირსახოცი
  • სველი ხელსახოცის გამოყენება მხოლოდ აუცილებლობის შემთხვევაში. ხელსახოცი არ უნდა შეიცავდეს სპირტსა და ანტისეპტიკურ საშუალებას.
  • აუცილებელია პამპერსის გამოცვლა 2-3 საათში.
როგორ მოვიქცეთ თუ ბავშვის პამპერსი შეიცავს დიდი რაოდენობით ფეკალიებს და ეს ფეკალიები მოხვდა ბავშვის სასირცხვო ბაგეებზე?

ამ შემთხვევაში უნდა გამოვიყენოთ პამპერსის სუფთა ნაწილი გენიტალიების გასაწმენდად - წინიდან უკან ანუ გარეთა სასქესო გაბეეგიდან (თუ უკვე დასვრილია ფეკალიებით) ანუსისკენ. ამის შემდეგ სუფთა ხელებით ფრთხილად გადაუწიეთ გარეთა სასქესო ბაგეები, სუფთა ბამბის დისკით ან სველი ხელსახოცით (რომელიც არ შეიცავს სპირტსა და ანტისეპტიკს) ფრთხილად გაუწმინდეთ წინიდან უკან, ასევე სათითაოდ სასირცხვო ბაგეები. მხოლოდ ამის შემდეგ დაბანეთ ზემოთ აღნიშული რეკომენდაციის მიხედვით.

როგორია სკოლამდელი ასაკის გოგონების ჰიგიენის რეკომენდაციები?

ამ ასაკის გოგონებში მაღალია ვულვიტისა და ვულვოვაგინიტის განვითარების რისკი მათი სასქესო ორგანოების ანატომიური აგებულების გამო. კერძოდ კი:

  • სასქესო ბაგეების არასრული დახურვა უკანა ნაწილში
  • ესტროგენის დაბალი დონე ორგანიზმში
  • საშოს ნეიტრალური ან ტუტე გარემო
  • ადგილობრივად იმუნიტეტის დაქვეითება
ამიტომ:
  • ყოველდღიური ჩაბანა წარმოადგენს აუცილებლობას
  • აუცილებელია საცვლის ყოველდღიური გამოცვლა (ფიზიოლოგიური გამონადენი შარდის წვეთებთან ერთად რჩება საცვალზე, რაც იწვევს ნაზი კანის გაღიზიანებასა და ინფექციური პროცესის განვითარებას)
  • აუცილებლად ასწავლეთ გოგონას ტუალეტის ქაღალდის გამოყენება ყოველი მოშარდვის შემდეგ
  • საპნის გამოყენება დასაშვებია კვირაში 2-ჯერ
  • გოგონას უნდა ჰქონდეს ინდივიდუალური პირსახოცი
  • პირსახოცი და საცვლები უნდა გაირეცხოს ცალკე, ოჯახის სხვა წევრების ტანსაცმლისგან დამოუკიდებლად


​​დაუცველი ჰიგიენის, მოჭერილი საცვლების, უხეში ტუალეტის ქაღალდის გამოყენების გარდა, ანთებით პროცესებს ასევე იწვევს მახვილა ჭიები, რომლებიც ბუდობენ მსხვილი ნაწლავის ქვედა ნაწილში. ზოგჯერ შესაძლებელია ეს ჭიები შეძვრნენ საშოში.

ნებისმიერი ასაკის გოგონებში უნდა მივაქციოთ დროული ყურადღება შარდის ბუშტისა და კუჭ-ნაწლავის დროულ დაცლას, ვინაიდან მუდმივად გადავასებული შარდის ბუშტი და და ქრონიკული ყაბზობა (შეკრულობა) ზრდის ვულვიტის და ვულვო ვაგინიტის განვითარების რისკს.

გისურვებთ ჯანმრთელობას.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

რა შემთხვევაში წარმოადგენს ცხოველის ნაკბენი საფრთხეს? - აღნიშნულ თემაზე MomsEdu.ge-ს რაბიოლოგი მანანა პაპავა ესაუბრა. 

რა შემთხვევაში წარმოადგენს საფრთხეს ძაღლის ან კატის ნაკბენი (თუნდაც ნაკაწრი) ბავშვისთვის?

ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა. ძაღლის ან კატის ნაკბენი, განსაკუთრებით საშიშია თუ ცხოველი აუცრელია, იმყოფება სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან კონტაქტში და როდესაც ვერ ვაკვირდებით (არის მიუსაფარი).

ხშირად, როდესაც მშობლები მომმართავენ და ვიცი, რომ დაზიანება ცხოველის მიერ არის მიყენებული, მეუბნებიან რომ სახლის ძაღლმა ან კატამ უკბინა ბავშვს და თვლიან რომ აცრა არ სჭირდება. ძირითადად, აღმოჩნდება რომ ძაღლი არის ეზოში და აქვს კონტაქტი სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან. ეს ფაქტი გასათვალისწინებელია, ვინაიდან მშობლები ასეთ დროს არ მიმართავენ ექიმს, არ იღებენ რჩევებს და უშვებენ შეცდომას.

ასევე, ყურადღება უნდა მიექცეს ცხოველის მოვლის საკითხს. ხშირად, ოჯახს არ აქვს ცხოველის პასპორტი, რომელშიც ასახული უნდა იყოს ჩანაწერები ცოფზე ჩატარებულ იმუნიზაციაზე. აღნიშნულის არსებობა ექიმს დაეხმარება გამორიცხოს საფრთხეები.

- პირველ რიგში, რა უნდა გააკეთონ მშობლებმა, საფრთხის თავიდან ასაცილებლად?

უპირველესად, რაც უნდა გააკეთონ მშობლებმა, ეს არის ნაკბენის, ნაკაწრის, ან დადორბლილი ჭრილობის ჩამობანვა გამდინარე წყლით და გასუფთავება სარეცხი საშუალებით - საპონით (ყველაზე კარგია, სარეცხის საპონი 72%-ანი), ამის შემდეგ, ანტისეპტიკური ხსნარები, წყალბადის ზეჟანგი, ბეტადინის ხსნარი და მიმართონ ქირურგ-რაბიოლოგს.

- უფრო რომ დაგვიკონკრეტოთ, თუ გაკაწრულ ადგილზე ცხოველის ნერწყვი მოხვდა ბავშვს, ასეთ დროს როგორ ვიქცევით?

როგორც უკვე აღვნიშნე, ეს ისეთივე საფრთხეს წარმოაგდენს, როგორსაც ნაკბენი, იმ შემთხვევაში, თუ გაკაწრული ნაწილი ღია, ანუ ახალ ჭრილობას წარმოადგენს, ხოლო თუ ეს უკვე ძველი ჭრილობაა, რა თქმა უნდა, საფრთხის შემცველი არ არის.

- აქვე მინდა გკითხოთ, შეიძლება თუ არა გართულება მოჰყვეს ლურსმნებით ან მსგავსი ნივთებით სხეულის ნაწილის დაზიანებას?

ნებისმიერი დაზიანება, რომელიც იწვევს კანის ზედაპირის მთლიანობის დარღვევას და განსაკუთრებით, ნაჩხვლეტი ჭრილობები, მათ შორის ლურსმანით მიყენებული, მიწით დაბინძურებული წარმოადგენს საფრთხეს, რადგან შეიძლება იყოს ტეტანუსის განვითარების მიზეზი. ბავშვები, რომლებსაც ჩატარებული აქვთ გეგმიური განრიგის მიხედვით აცრები, არ საჭიროებენ ტეტანუსის საწინააღმდეგო იმუნიზაციას. აუცილებელია მშობელმა მიმართოს ექიმსს, ვინაიდან ექიმი იღებს გადაწყვეტილებას თითოეულ პაციენტთან, ინდივიდუალურად, მრავალი ფაქტორების გათვალისწინებით.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


წაიკითხეთ სრულად