„გადახურების“ შემთხვევაში უბრალოდ უნდა გავხადოთ ბავშვს, გავაგრილოთ და ტემპერატურა დაუბრუნდება ფიზიოლოგიურ ნორმას“ - რა უნდა ვიცოდეთ ბავშვებში ტემპერატურის ცვლილებაზე?
რამდენია ტემპერატურის ფიზიოლოგიური ნორმა, როგორ უნდა მოვიქცეთ დაბალი ტემპერატურის ანუ ჰიპოთერმიის შემთხვევაში, რომელია უკეთესი - ვერცხლისწყლის თერმომეტრი თუ ციფრული, როგორ მოვუაროთ სიცხიან პატარას - აღნიშნულ თემებზე MomsEdu.ge-ს პედიატრი და გადაუდებელი მედიცინის ექიმი თეო ტაბატაძე ესაუბრა.
- ქალბატონო თეო, თავიდანვე რომ განვმარტოთ, ტემპერატურის ფიზიოლოგიური ნორმა რამდენია?
- ტემპერატურის ფიზიოლოგიური ნორმა განისაზღვრება ასაკის მიხედვით. მაგალითად, 0-დან 3 თვემდე შესაძლებელია, 35.5-დან 37.2-მდე ჩავთვალოთ ნორმად. ასევე გასათვალისწინებელია გარემოება. ხანდახან მშობლები პატარას იმის გამო, რომ არ გაცივდეს, ზედმეტად თბილად აცმევენ, ბავშვის კანი კი ძალზე მგრძნობიარეა თერმორეგულაციის მიმართ. ამ დროს ხდება გადახურება და სხეულის ტემპერატურის მატება. ეს არის გარემოებით გამოწვეული ტემპერატურული რეაქცია. „გადახურების“ შემთხვევაში უბრალოდ უნდა გავხადოთ ბავშვს, გავაგრილოთ და ტემპერატურა დაუბრუნდება ფიზიოლოგიურ ნორმას. თუ ტემპერატურა კვლავ ნარჩუნდება 37.5-37.6 და მეტი მაშინ უკვე უნდა ვეძებოთ სხვა მიზეზები.
- როგორ ვიქცევით დაბალი ტემპერატურის ანუ ჰიპოთერმიის შემთხვევაში?
- ჰიპოთერმიად განიხილება 35 და ქვემოთ ტემპერატურა (35.1-35.2 არ ითვლება ჰიპოთერმიად). ჰიპოთერმიის დროს ბავშვი უნდა გავათბოთ თბილი საფენებით. თუ ბავშვს დალევა შეუძლია, მაშინ თბილი სითხეები უნდა შევთავაზოთ. თუ ჰიპოთერმია გრძელდება და ტემპერატურა ჩამოდის 35-ზე ქვემოთ, აუცილებლად უნდა მივმართოთ გადაუდებელი მედიცინის დეპარტამენტს.
- რომელია უკეთესი - ვერცხლისწყლის თერმომეტრი თუ ციფრული?
- ჩვენს რეალობაში ციფრული თერმომეტრები არ გამოდგა ხარისხიანი, გამომდინარე იქიდან, რომ დიდია ცდომილება. კლინიკაში უპირატესობას ვანიჭებთ ვერცხლისწყლის თერმომეტრს.
- როგორ უნდა მიხვდეს მშობელი, რომ სიცხე ბანალური მიზეზითაა გამოწვეული და არა რომელიმე სერიოზული პრობლემით?
- ინფექციური მდგომარეობის დროს ცხელებას თან ახლავს ზოგადი მდგომარეობის გაუარესება, როგორიც არის მოდუნება, ძილიანობა, სითხის მიუღებლობა, ეს ყოველთვის აისახება პატარაზე, მას არ სურს თამაში, არ უხარია. თუ ბავშვი არ თამაშობს, არ შემოდის კონტაქტში, საკვებსა და სითხეებზე უარს გეუბნებათ და ტემპერატურა არის 37.5 - 37.6, ასეთ შემთხვევაში უნდა ვივარაუდოთ, რომ ინფექციასთან გვაქვს საქმე.
- როგორ მოვუაროთ სიცხიან პატარას, როგორ უნდა მართოს ცხელება მშობელმა ბინაზე სწორად?
- აქტუალური კითხვაა, თუ როდის უნდა მივცეთ პატარას სიცხის დამწევი საშუალება, არსებობს თუ არა რაიმე გარკვეული ციფრი? - შევჯერდით ექიმები, რომ ასეთი ციფრი არ არსებობს.
თუ ბავშვის ზოგადი მდგომარეობა არ არის დამაკმაყოფილებელი - ვერ იღებს სითხეს, საკვებს, მოდუნებულია, მივარდნილია თუნდაც 37.5-ზე, ე.ი. მას აწუხებს სხეულის ასეთი ტემპერატურა და აუცილებლად უნდა მივაშველოთ დამწევი.
სიცხის დამწევ საშუალებად ვიყენებთ პარაცეტამოლს და იბუპროფენს. სიცხის დამწევს ვაწვდით არა ასაკის, არამედ კილოგრამის მიხედვით. რადგან ზოგიერთი 2 წლის პატარა შესაძლოა, იყოს 13 კილოგრამი ან ზოგიერთი - 18 კილოგრამი. მაგალითისთვის, გამოვთვალოთ. პარაცეტამოლი შეგვიძლია მივცეთ 15 მგ/კგ ე.ი. თუ პატარა არის 10 კილო და ჩვენ გვინდა მივაწოდოთ პარაცეტამოლი, როგორც სიცხის დამწევი საშუალება 10 უნდა გავამრავლოთ 15-ზე და მივიღებთ 150-ს და შეგვიძლია მივაწოდოთ 150 მგ. პარაცეტამოლი საჭიროებისას შეგვიძლია გამოვიყენოთ 4 საათში ერთხელ. იბუპროფენის ჯგუფის მედიკამენტები შეგვიძლია გამოვიყენოთ 6 საათში ერთხელ, მაგრამ იბუპროფენი 5 მლგ-ით ნაკლები უნდა მივცეთ. დავუშვათ პატარა არის 10 კილო, მაშინ უნდა მივცეთ 10 მგ/კგ საჭიროებისას 6 საათში ერთხელ გამოვიყენოთ. სასურველია ესეც ვიცოდეთ, 3 თვემდე იბუპროპფენი არ ინიშნება ჰეპატოტოქსიურობის გამო, ამიტომ 0-დან 3 თვემდე ძირითადად ვირჩევთ პარაცეტამოლს სიცხის დამწევ საშუალებად, ხოლო 3 თვიდან უკვე შეგვიძლია გამოვიყენოთ ასევე იბუპროფენი.
ესაუბრა თამთა შერმაზანაშვილი
გააზიარეთ პოსტი
არ დაგავიწყდეთ !!!
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
„მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე
დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ მშობლობის სირთულეებზე ისაუბრა და ის შეცდომები დაასახელა, რომელსაც მშობლები შვილებთან უშვებენ:
„ძალიან რთულია შვილის გაზრდა, სწორად აღზრდა. ხშირად მშობლები, სამწუხაროდ, შეცდომას უშვებენ ხოლმე. ურთულესი პროფესიაა მშობლობა, შეიძლება ითქვას, ყველაზე რთული. ძალიან დიდი სიფრთხილეა საჭირო, ძალიან დიდი გონიერება და სიფრთხილეა საჭირო იმისთვის, რომ შვილს ის მისცე, რაც მას სჭირდება.
ხშირად მშობლებს, რომლებსაც დიდი გაჭირვება აქვთ ნანახი და რთულ პირობებში არიან თავად გაზრდილი, არ უნდათ, რომ შვილებმა იგივე ტკივილი და იგივე გაჭირვება ნახონ, რაც მათ ნახეს. ეს ერთის მხრივ, რა თქმა უნდა, აბსოლუტურად ნორმალურია, რადგან ყველაზე მეტად ვინც გიყვარს, გინდა, რომ მას მაქსიმალურად უზრუნველი ცხოვრება აჩუქო, მოუწყო და ყველანაირად ეცადო, რომ აარიდო იმ ტკივილებს, რაც შენ გხვდა ცხოვრებაში. მეორე მხრივ, აქაც გარკვეული ზომიერებაა საჭირო, იმიტომ, რომ არ არის მთლად ასე საქმე. განსაცდელები, ცხოვრებისეული სირთულეები შემთხვევით როდი ხდება. თქვენ გგონიათ, რომ ჩვენ რა სირთულეებიც გავიარეთ, არ იყო საჭირო, რომ გაგვევლო? ან რომელიმე ადამიანს ჰგონია, რომ არ არის საჭირო სირთულეები და განსაცდელები, რაც მას ცხოვრებაში ხვდება? მე ასე არ ვფიქრობ. შვილებს უნდა ვასწავლოთ სირთულეების სწორად გადალახვა. რა თქმა უნდა, რამდენადაც შეგვიძლია, უნდა ავარიდოთ სირთულეები თავიდან შვილებს, მაგრამ მზამზარეული არ უნდა ჰქონდეს ყველაფერი შვილს, იმიტომ, რომ მერე იმ მზამზარეულის ფასი არ იცის. უძღები შვილის იგავი ამის კლასიკური მაგალითია. მერე ის თვლის, რომ ასეც უნდა იყოს. მას არ უშრომია, არ მოუპოვებია ის და ადვილად კარგავს ამას. მას არ გააჩნია მადლიერება არც მშობლის მიმართ, არც ღმერთის მიმართ.
ძალიან მნიშვნელოვაბია ოჯახური გარემო. ხშირად შვილები გაურბიან მშობლებს, რადგან ოჯახში არ აქვთ მშვიდი, გაწონასწორებული გარემო. ხშირად გოგოები თხოვდებიან სწორედ ამის გამო, რომ ოღონდ გაექცნენ ოჯახურ სირთულეებს, იმდენად დაღლილები არიან და უშვებენ საბედისწერო შეცდომებს, ოღონდაც გაერიდონ ოჯახურ სიტუაციას და უფრო რთულ მდგომარეობაში იგდებენ თავს. ზოგადად შვილს გახსოვდეთ, რომ ყოველთვის აქვს მოთხოვნილება, რომ ოჯახში ჰქონდეს მშვიდი, თბილი, მოსიყვარულე გარემო. ეს უნდა იყოს მისი სიმშვიდის სახლი, სადაც მყუდროდ და მშვიდად გრძნობს თავს. გარეთ სხვამ ყველამ ნერვები რომ მოუშალოს, მას უნდა ეგულებოდეს თავისი სახლი, მშობლები, რომლებიც ყოველთვის გაუგებენ მას, რომლებსაც ის უპირობოდ უყვართ და მას ყოველთვის შეუძლია, რომ მიმართოს მშობლებს. სამწუხაროდ, ასე ხშირად არ ხდება,“- აღნიშნა მამა საბა ჭიკაიძემ.