Baby Bag

რომელი სახეობის ხორცია უფრო სასარგებლო ორგანიზმისთვის და რა სიხშირით უნდა მივიღოთ?

რომელი სახეობის ხორცია უფრო სასარგებლო ორგანიზმისთვის და რა სიხშირით უნდა მივიღოთ?

დღეს სამშაბათიადა მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - ენდოკრინოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. რა დადებითი თვისებები გააჩნია ხორცს ორგანიზმისთვის, რომელი სახეობის ხორცია უფრო სასარგებლო და რა სიხშირით უნდა მივიღოთ? - ენდოკრინოლოგ-ნუტრიციოლოგი თინათინ კაჭარავა ამჯერად ამ თემაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას. 

განვიხილოთ ორგანიზმისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი პროდუქტი - ხორცი. ჩვენს ქვეყანაში ხორცეულიდან უფრო ხშირად გამოიყენება საქონლის (კონკრეტულად ძროხის), ქათმის და ღორის ხორცი. ხორცი არის ცილების საბადო, რომელთა როლი შეუცვლელია ჩვენი ორგანიზმისთვის, განსაკუთებით კი მოზარდთა ასაკისთვის, რადგან ამ დროს ხდება ორგანიზმის განვითარება და კუნთური მასის ჩამოყალიბება. ცილების შემცველობის მხრივ მეტად მდიდარია ფრინველის ხორცი, ვიდრე საქონლის. 

​ხორცი არის რკინის, ბ ჯგუფის ვიტამინების და ასევე სხვა მიკრო- მაკრო ელემენტების საბადო. აქვე გამოვყოთ, რომ საქონლის ხორცში რკინის შემცველობა ბევრად მეტია, ვიდრე ქათმის ხორცში. რაც შეეხება ღორის ხორცს, მასში დიდი რაოდენობთ ცხიმის არსებობის გამო ორგანიზმისთვის ნაკლებად სასარგებლო პროდუქტია და უნდა ვეცადოთ, მისი მოხმარება მინიმუმამდე 
იყოს დაყვანილი. ხორცის მირთმევის დროს ყოველთვის უპირატესობა უნდა მივანიჭოთ მოხარშულ ხორცს. შემწვარი ხორცი კარგავს სასარგებლო თვისებებს, ამიტომ ვეცადოთ, რაციონში გვქონდეს მოხარშული საქონლის და ქათმის ხორცი (ხორცის ამ ორ სახეობას გამოვყოფ, რადგან ხორცის სხვა სახეობებთან შედარებით მათ ორგანიზმი უფრო იოლად ინელებს და არ ხდება კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის გაღიზიანება).
ყველას აინტერესებს, რა სიხშირით არის რეკომენდებული ხორცის მიღება ორგანიზმისთვის. ხორცეულის, შეუძლიათ მოხარშული ხორცი თითქმის ყოველდღიურად ჰქონდეთ რაციონში 150-200 გრ. ოდენობით (ვსაუბრობთ პრაქტიკულად ჯანმრთელ მოსახლეობაზე, რომელთაც არ აქვთ რაიმე კონკრეტული შეზღუდვები), ხოლო მათ, ვინც არ არიან ხორცეულის მოყვარული, რეკონედებულია კვირაში სამჯერ მიირთვან ხორცით მდიდარი საკვები.
აქვე მინდა შევეხო, რომ ორ დღეში ჩვენს ქვეყანაში ხსნილდება შობის მარხვა, ასეთ დროს სასურველია, რომ მცირე ულუფით მოხარშული, უცხიმო ხორცი მივირთვათ და შემწვარი, ცხიმიანი ხორცით არ გავაღიზიანოთ კუჭ-ნაწლავი, რადგან შესაძლოა, ამით სერიოზული დისკომფორტი მივაყენოთ საჭმლის მომნელებელ სისტემას.

გისურვებთ ჯანმრთელობას!

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია საშვილოსნოს კვანძოვან მიომაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა? - საშვილოსნოს მიომა არის კეთილთვისებიანი ჰორმონდამოკიდებული სიმსივნე.

არსებობს:
  • სუბსეროზული მიომა, რომელიც იზრდება საშვილოსნოს გარეთ ზედაპირული კედლიდან,
  • ინტერსტიციული მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს კედელში (კუნთში),
  • სუბმუკოზური მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს ღრუში (შიგნით),
  • ინტრალიგამენტური ზრდით - როდესაც მიომა იზრდება იოგებს შორის. 
რა ჩივილები შეიძლება ჰქონდეს პაციენტს?

მიომური კვანძები იწვევს შემდეგ ჩივილებს:

  • სისხლდენა საშვილოსნოში, 
  • ტკივილი წელისა და მუცლის ქვედა არეში, 
  • მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევა,
  • ყაბზობა,
  • შარდვის გაძნელება ან ხშირი შარდვა,
  • მუცლის ზრდა,
  • უშვილობა. 

რა მეთოდებით ხდება მიომური კვანძის დიაგნოსტირება?

მიომის დიაგნოსტირება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევითა და გინეკოლოგიური გასინჯვით.

რა სახის მკურნალობას უნდა მივმართოთ მიომური კვანძების არსებობისას?

პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, თუ მიომური კვანძი მცირე ზომისაა 2-3 სმ-მდე, არ იწვევს არანაირ ჩივილს, ასეთ შემთხვევაში არ მივმართავთ არანაირ მკურნალობას, მხოლოდ ვაკვირდებით დინამიკაში ექოსკოპიურად (კვანძის ზრდა მიმდინარეობს თუ არა). ქალის ასაკიდან გამომდინარე 6 თვეში ან წელიწადში ერთხელ ექოსკოპიური კონტროლი.

რაც შეეხება უშუალოდ მკურნალობას, მკურნალობის მეთოდები დამოკიდებულია მიომური კვანძის ზომასა და მდებარეობაზე. არსებობს მკურნალობის შემდეგი სახე: 

  • კონსერვატიული, ანუ მედიკამენტოზური მკურნალობა,
  • ოპერაციული მკურნალობა, რომელიც დამოკიდებულია მიომის ტიპზე, ზომაზე, მდებარეობაზე. 

შესაბამისად არსებობს: ქირურგიული მკურნალობის რამდენიმე სახე, ესენია: 

  • ლაპაროტომიული მიომექტომია (რაც გულისხმობს მუცლის წინა კედლის გაჭრით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას),
  • ლაპაროსკოპიული მიომექტომია (ე.წ. უსისხლო ოპერაცია - ასევე გულისხმობს მუცლის წინა კედელში 0,5 სმ ზომის განაკვეთებით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას).
  • ჰისტერორეზექტოსკოპიული მიომექტომია ( ასევე გულისხმობს კვანძის ამოკვეთას ვაგინალური მიდგომით-ჭრილობის გარეშე),
  • კომბინაციაში 2 ოპერაცია ერთდროულად - ლაპაროტომია + ჰისტეროსკოპია, ლაპაროსკოპია + ჰისტეროსკოპია.( ორგანოს შემანარჩუნებელი 2 ოპერაცია ერთდროულად- მხოლოდ კვანძია ამოკვეთა)
  • ან საშვილოსნოს ექსტირპაცია ( რაც გულისხმობს მთლიანი ორგანოს-საშვილოსნოს ამოკვეთას ), რაც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, ჩივილებზე, მიომის ზომასა და მდებარეობაზე.

გისურვებთ ჯანმრთელობას !

წაიკითხეთ სრულად