Baby Bag

„განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება,“ - ივანე ჩხაიძე

„განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა  ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ მულტისისტემური ანთებითი სინდრომის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ამ დროს პროცესში რამდენიმე სისტემა ერთროულად არის ჩართული:

„მულტისისტემური თვითონ მიუთითებს, რომ ​რამდენიმე სისტემა არის ჩართული ამ პროცესში. ეს იმას ნიშნავს, რომ ძალიან მცირე პროცენტში კორონავირუსის გადატანის შემდეგ განვითარდეს გართულება, რომელიც მოიცავს რამდენიმე სისტემის ერთდროულად ანთებას. რაც მთავარია, ყველაფერი ეს მიმდინარეობს გახანგრძლივებული მაღალი ტემპერატურის ფონზე. მაღალი ტემპერატურა ეს არის 38 და მეტი. ამ სინდრომის შესახებ პირველი ცნობები გამოჩნდა მაისში დიდ ბრიტანეთში, სადაც აღწერილი იქნა რვა ბავშვი მძიმე მიმდინარეობით. ყველა ამ შემთხვევაში ბავშვებს აღენიშნებოდათ მაღალი ტემპერატურა, გულის დაზიანება, კანზე გამონაყარი, სხვადასხვა ორგანოს ჩართულობა ამ პროცესში.“

ივანე ჩხაიძე აღნიშნავს, რომ ახალი სინდრომი კორონავირუსის გადატანიდან 2-6 კვირის შემდეგ ვლინდება:

„ეს არ არის უშუალოდ ​კორონავირუსის მწვავე პერიოდში გამოვლენილი გართულება. ის ვითარდება კორონავირუსის გადატანიდან 2-6 კვირის შემდეგ. იმ პაციენტების მშობლებმა, რომლებიც ჩვენთან მკურნალობენ, საერთოდ არ იცოდნენ, რომ მათ შვილებს გადატანილი ჰქონდათ ვირუსი. მსგავსი სინდრომი კორონავირუსის მიმდინარეობის დროსაც ფიქსირდება, მაგრამ შედარებით ნაკლებად. მოზრდილებში ერთეული შემთხვევებია აღწერილი. საშუალო ასაკად რვიდან თერთმეტ წლამდე ითვლება. ჩვენთან უმეტესად ოთხიდან თორმეტ წლამდე ბავშვები მკურნალობენ.“

ივანე ჩხაიძის თქმით, თავდაპირველად ყველა შემთხვევა მძიმედ მიმდინარეობდა, შემდეგ კი მსუბუქი და საშუალო მიმდინარეობის შემთხვევებიც გამოჩნდა:

„თავიდან, როდესაც პირველად აღწერეს ეს სინდრომი, ​ყველა ბავშვთან მიმდინარეობა იყო მძიმე. შემდეგ დადგინდა, რომ ეს არ არის მხოლოდ მძიმე მიმდინარეობის. უმრავლეს შემთხვევაში ის საშუალო და მძიმეა, თუმცა, შესაძლოა, მიმდინარეობდეს მსუბუქადაც. მულტისისტემური ანთება აუცილებლად მოითხოვს მულტიდისციპლინური გუნდის მუშაობასაც. ამ ბავშვებს არ ჰყოფნით მხოლოდ პედიატრის კონსულტაცია. უნდა იყოს პედიატრი, რევმატოლოგი, ნევროლოგი, კარდიოლოგი და ა.შ. ყველაზე ხშირი გამოვლინება არის ნაწლავთა მოქმედების გახშირება და ღებინება.“

„სიმპტომებია კანზე გამონაყარი, ლორწოვანის დაზიანება, ხველა, შესაძლებელია საშარდე სისტემა იყოს ჩართული და ა.შ. განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. ​სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა უკვე ნიშნავს იმას, რომ საჭიროა დაფიქრება. თუ არის ტემპერატურა და კანზე გამონაყარი, ტემპერატურა და ხველა, ნიშნავს რომ საჭიროა ექიმთან კონსულტაცია. დიაგნოსტირებას მხოლოდ კლინიკური ნიშნები არ ჰყოფნის. ჩვენ გვჭირდება ლაბორატორიული დადასტურება,“ - აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია იმედის" გადაცემაში „დილის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილის შოუ“


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„დამძიმების რისკი ჩვილებში ყველაზე მეტია, თუმცა წლამდე ასაკის ბავშვებში ავადობა იშვიათია,“...
​​ალერგოლოგ-იმუნოლოგი ბიძინა კულუმბეგოვი ბავშვებში კოვიდ-19-ით ინფიცირების სიხშირესა და შესაძლო რისკებზე საუბრობს:„ამერიკის შეერთებული შტატების მონაცემებით, საერთო ავადობაში ბავშვების წილი 10-12%...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად