Baby Bag

„ჩვენ არ უნდა გამოვუცხადოთ ბრძოლა საკუთარ ორგანიზმს, უნდა მივენდოთ მას,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

„ჩვენ არ უნდა გამოვუცხადოთ ბრძოლა საკუთარ ორგანიზმს, უნდა მივენდოთ მას,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

ნევროლოგმა მარინა ჯანელიძემ პოსტკოვიდურ ეტაპზე სენსორული აღქმის ცვლილებების პრობლემის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, აღნიშნული ცვლილებები ნერვული ბოჭკოების გაღიზიანებით არის გამოწვეული:

„ჩვენი შეგრძნება არის ძალიან სუბიექტური. ობიექტურად ექიმი ყოველთვის ეყრდნობა მონათხრობს. ჩვენი სენსორული აღქმა გარკვეულად იცვლება. აღქმის შეცვლის მიზეზი არის პოსტინფექციურ პერიოდში ​ნერვული ბოჭკოების გაღიზიანება, მათი ადეკვატური, სწორი ფუნქციონირების დარღვევა. სწორი ფუნქციონირება რას ნიშნავს? ჩვენ რაღაცები უნდა აღვიქვათ, რაღაცების მიმართ ჩვენი მგრძნობელობის ბოჭკოები უნდა იყოს დაკეტილი, ეს ინფორმაცია ტვინამდე არ უნდა მიდიოდეს. პერიფერია არის გაღიზიანებული. რაზეც არ უნდა იყოს რეაქცია, ნერვული სისტემა იმას პასუხობს არაადეკვატურად, ზედმეტად მგრძნობიარეა გარემოს ინფორმაციის მიმართ. ყველა ინფექციას ახასიათებს გამოფიტვა, დაღლილობა. ეს არის ჩვეულებრივი პოსტინფექციური მდგომარეობა. კოვიდის შემთხვევაში ეს ყველაფერი მაინც უფრო გამძაფრებულია.“

მარინა ჯანელიძემ აღნიშნა, რომ ადამიანებს უჭირთ დაღლილობის და გამოფიტვის შეგრძნებასთან გამკლავება, რაც ძლიერ შფოთვას იწვევს:

„ადამიანი, რომელიც რაღაცას ფუნქციონირებდა, ამბობს, რომ ფუნქციონირების იმ დონეს ვერ უბრუნდება, არის სულ დაღლილი. ჩვენ არ უნდა გამოვუცხადოთ ბრძოლა საკუთარ ორგანიზმს. აქტიური ადამიანებისთვის ეს დაღლილობა იმდენად მიუღებელია, რომ ამას მოჰყვება შფოთვა. ყველა ჩვენი ზედმეტი ემოცია და შფოთვა აუცილებლად ამწვავებს პრობლემას. ​უნდა მივენდოთ ჩვენს ორგანიზმს. თუ დაღლილები ვართ, მეტი ვიძინოთ. საწოლისკენ თუ მიგვიწევს გული, დავწვეთ. არ ვანჯღრიოთ ზედმეტად ორგანიზმი. ეს არ ნიშნავს, რომ არც გავიაროთ, არც გამოვიაროთ.“

მარინა ჯანელიძის თქმით, დაღლილობასთან და გამოფიტვასთან გამკლავებას სიმშვიდის შენარჩუნება და გარკვეული დრო სჭირდება:

„ამას დრო მოიტანს. ​ამას არ უნდა არც მედიკამენტური თერაპია, სიმშვიდე უნდა. არ არის საჭირო უარყოფით ინფორმაციაზე მიჯაჭვულობა. მედია ძირითადად ამით არის მოცული. როდესაც შენ თვითონ პრობლემა გაქვს, დაღლილობა გაწუხებს და კიდევ სულ გესმის უარყოფითი ინფორმაცია ამ დაავადებასთან დაკავშირებით, ეს ამძაფრებს შენს პირად პრობლემას. ნუ დავიწყებთ ამ უარყოფითი ინფორმაციის გაუთავებლად გამეორებას, მოსმენას. ერთი სარწმუნო წყარო უნდა გვქონდეს. იმ სარწმუნო წყაროდან მივიღოთ დღეში ერთხელ ინფორმაცია. შემდეგ ვეცადოთ, რომ გადავერთოთ სხვა რამეზე. სასიამოვნო რამეებზე ვიფიქროთ.“

„ადამიანმა უნდა შეძლოს, ​ცოტა პოზიტივზე იფიქროს ამ სიტუაციაში. ეს არის მისი ხსნის საშუალება. კარგზე იფიქრეთ. კი ბატონო, ათასი უბედურება ხდება. ზოგიერთი ნევროლოგიური პრობლემა ბევრად უფრო მძიმეა, ვიდრე პოსტკოვიდ სინდრომი, მაგრამ ის ნაკლებია. პანდემია იმიტომაც ჰქვია ამას, რომ მოიცვა მთელი დედამიწა. ჩვენ ვეცადოთ, რომ საკუთარი თავი დავიცვათ,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა ჯანელიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„მინდა მოსახლეობა იყოს მშვიდად, ჩვენ პოსტკოვიდური სინდრომით გარდაცვალების არცერთი შემთხვევ...
​ინფექციური საავადმყოფოს გენერალურმა დირექტორმა თენგიზ ცერცვაძემ ბავშვებსა და ზრდასრულებში პოსტკოვიდური სინდრომის მიმდინარეობის თავისებურებებზე ისაუბრა. მისი თქმით, საქართველოში მულტისისტემური ანთებით...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მოზარდის გარდატეხის ასაკი არის ოჯახური კრიზისი" - ლალი ბადრიძე

,,მოზარდის გარდატეხის ასაკი არის ოჯახური კრიზისი" - ლალი ბადრიძე

რას ნიშნავს მოზარდისთვის გარდატეხის ასაკი და როგორ უნდა მოიქცს მშობელი მართებულად - ამის შესახებ ლალი ბადრიძემ ,,იმედის დღის" ეთერში ისაუბრა და გარდატეხის ასაკის სირთულეებს გაუსვა ხაზი.

,,გარდატეხის ასაკის კრიზისი - კრიზისი ნიშნავს ზრდას, წინ წასვლას, განვითარებას. ამის გარეშე ბავშვი ვერ განვითარდება. ჩემი აზრით, ზოგადად, ეს პერიოდი არის ოჯახური კრიზისი და არამარტო ბავშვის. 9-10-11 წლის ასაკში, ძირითადად, შვილები უჯერებენ საკუთარ მშობლებს, სულ მალე კი ისინი აღმოაჩენენ - როგორ ბავშვი აღარ უჯერებს. ამ დროს მშობელს აქვს ძალიან დიდი პროტესტი - ფაქტობრივად, მისი შვილი სხვა ადამიანია. 

მშობელმა ამ დროს რამდენიმე ეტაპი უნდა გაიაროს. პირველი გახლავთ მიუღებლობა. შემდგომ ის ფიქრობს - რამე ხომ არ დავაკელი? ჩემში ხომ არ არის პრობლემა? შემდეგ მას უჩნდება აგრესიაც - როგორ ვერ ვაგებინებ, რასაც ვეუბნები? რატომ არ სწავლობს? მობილურს რატომ არ პასუხობს? და ა.შ. ამასთან, მშობლები იწყებენ საკუთარი თავის დადანაშაულებას. შემდეგ ის უკვე, ნელ-ნელა, იწყებს ამ ყველაფრის მიღებას. მშობლებს სჭირდებათ, რომ ამ სიტუაციას სხვანაირად შეხედონ - მისი შვილი არ არის ის ადამიანი, რომელიც იყო, არამედ გახლავთ სულ სხვა ადამიანი. როდესაც ბავშვი მოზარდობის ასაკშია, მასში არის ორი ადამიანი - ერთი არის გაზრდილი, პიროვნება - ამ დროს ის აყალიბებს საკუთარ გარემოს. ურთიერთობებს, ახდენს საკუთარი თავის იდენტიფიცირებას, მეორე მხრივ კი ის არის პატარა ბავშვი. 

მოზარდს უნდა დავაცადოთ, რომ ჩამოყალიბდეს ადამიანად, პიროვნებად. მე არ ვარ იმის მომხრე, რომ მას სრული თავისუფლება უნდა მივანიჭოთ - რაც მეტი თავისუფლებაა, მით მეტი მოვალეობა უნდა ჰქონდეს", - განმარტავს ლალი ბადრიძე.

წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად