Baby Bag

როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - ექიმის რეკომენდაციები უჭმელი ბავშვების დედებს

როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - ექიმის რეკომენდაციები უჭმელი ბავშვების დედებს
როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - აღნიშნულ თემებზე​ Momsedu.ge-ს ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე ესაუბრა. 

„საკვები არის სიყვარულისა და მზრუნველობის ერთ-ერთი უძველესი გამოვლინება სამყაროში, სადაც ჩვილი იკვებება დედის ძუძუთი, მათ შორის წარმოქმნილი ურთიერთობა, სცილდება მარტივ კვებით მოთხოვნილებებს. დედა–შვილს შორის წარმოიქმნება ნდობა, სითბო, მგრძნობიარე და ემოციური კავშირი. ძუძუთი კვების დროს, შიმშილთან ერთად იხსნება წარმოქმნილი დაძაბულობა. საკვები, შიმშილის გრძნობის და ფიზიოლოგიური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებასთან ერთად, ჩვილს სიამოვნებასაც ანიჭებს. პირველ პერიოდში წარმოქმნილი კვებითი და ემოციური ურთიერთობები, დროთა განმავლობაში, სხვადასხვა სახით გამოვლინდება,“ - აღნიშნა ექიმმა ნანა საპანაძემ. 

- ქალბატონო ნანა, რომ განვმარტოთ რა იწვევს უმადობას? 

- ბავშვი უარს ამბობს საკვებზე, როდესაც იგი დაკავებულია - თამაშობს, უყურებს მულტფილმს, ახალი გაღვიძებულია და ვერ მოასწრო მოშიება, ძალიან აღგზნებულია იმისთვის, რო დაჯდეს და მშვიდად მიიღოს საკვები.

როდესაც კვებათაშორისი წახემსება არარაციოლნალურია, ბავშვი ამ დროს ჯანსაღი წასახემსებელი პროდუქტების (ხილი, ბოსტნეული) ნაცვლად ღებულობს რთულად მოსანელებელ და ზედმეტად კალორიულ საკვებს, (ნამცხვარი, შოკოლადი, სწრაფი კვების პროდუქტები).

ბავშვი არ ჭამს ავადმყოფობის დროს. როდესაც ორგანიზმი ებრძვის ვირუსს ან ინფექციას, მადის დაქვეითება ამ დროს ხშირია, მშობლის ყურადღება გამახვილებული უნდა იქნას ბავშვის ორგანიზმის სითხეებით უზრუნველყოფაზე და არა მისი ძალით კვებაზე. ​უნდა შევთავაზოთ ადვილად მოსანელებელი, ბევრი სითხის შემცველი და ვიტამინებით მდიდარი საკვები.

ბავშვს შერჩევითი მადა აქვს. განსაკუთრებით სიცოცხლის პირველ წელს. ეს ძირითადად ასახავს გარკვეულ პროდუქტებზე ორგანიზმის მოთხოვნილებას, მაგალითად 6–დან 10 თვემდე ზოგი ბავშვი უარს ამბობს ბოსტნეულის კერძებზე და უკეთესად მიირთმევს ტკბილ ფაფებს, რძის პროდუქტებს. ამ პერიოდში ეს ნორმალურია, თუმცა შემდგომ პერიოდში შერჩევითი მადა შეიძლება უკვე ჩამოყალიბებული ჩვევის შედეგი იყოს და რაც უფრო მეტად შევუწყობთ ხელს, მით უფრო გაღრმავდება ეს ჩვევა. მაგალითად, პატარას დედა სთავაზობს წვნიანს, ის კი ჯიუტად ითხოვს შემწვარ კარტოფილს. თუ მოცემულ კონკრეტულ შემთხვევაში, ბავშვი ტირილის, ჩხუბის შედეგად მიიღებს შემწვარ კარტოფილს, შემდეგში აღარასოდეს არ შეჭამს წვნიანს და ყოველთვის ეცდება მისთვის ხელმისაწვდომად „დაშანტაჟების“ გზით (ამას არ შევჭამ, თუ იმას არ მაჭმევთ, არაფერი არ მინდა) გულაჩუყებული დედებისა და ბებიებისგან მიიღოს ის, რაც მას სურს.

ბავშვი არ იღებს საკვებს იმიტომ, რომ არასათანადოდ ხარჯავს ენერგიას, თბილად აცვია, ან ზედმეტად თბილ შენობაშია ან ზრდის ჰორმონის სეკრეცია აქტიურ სტადიაში არ არის და სიმაღლის მატება შეჩერებულია. 

ზოგჯერ ბავშვს უბრალოდ არ მოსწონს საჭმლის იერსახე (ცნობილია, რომ რაც უფრო ლამაზად გამოიყურება კერძი, მით უფრო მიმზიდველია). მისთვის ზედმეტად მარილიანია, ცხარე ან ცხიმიანია, უბრალოდ ზედმეტად ცხელი ან ცივია. ბავშვებს ერთფეროვანი კვებაც მალე ბეზრდებათ, ზოგიერთ მათგანს კი აქვს ნეოფობია – ახალი, უცნობი საკვების გასინჯვის შიში. (როგორ მოვიქცეთ, თუ ბავშვს ახალი საკვების გასინჯვა არ სურს?)

უმადობის მიზეზად შესაძლოა იქცეს სტრესი – ოჯახის წევრის დაკარგვა, საყვარელი ცხოველის სიკვდილი, შიში. მშობლები ხშირად მეტისმეტად ბევრს ელიან შვილისგან; ბავშვს ეშინია, იმედი არ გაუცრუოს საყვარელ ადამიანებს.

- როგორ უნდა მოიქცეს მოცემულ სიტუაციაში მშობელი?

- ორგანიზმი ჯანსაღი საკვების მცირე ულუფასაც კი სრულფასოვნად ითვისებს. ნუ შეავსებთ თეფშს ,,ნორმირებული” საკვებით. მოთხოვნილება საკვებზე ინდივიდუალურია, ისევე როგორც ძილი. თუ ბავშვი ენერგიულია, ხალისიანი, კარგად სძინავს, წონაში არ იკლებს, სიგრძეში მატულობს, მისთვის მიღებული საკვების ულუფა, რაოდენ მცირედაც არ უნდა მოგეჩვენოთ თქვენი გადასახედიდან, სავსებით საკმარისია.

ნუ შექმნით ოჯახში დაძაბულ სიტუაციას ბავშვის უმადობის გამო. 

არ კვებოთ ბავშვი ძალით, ეს უარყოფით ემოციასა და შესაბამისად, მადის დაქვეითებას იწვევს. არავითარ შემთხვევაში არ ეცადოთ, დაძლიოთ ბავშვის წინააღმდეგობა სადამსჯელო სანქციებით - დამუქრების საშუალებით. ჭამის დროს ბავშვი მოარიდეთ უარყოფით ემოციებს, არაფერზე უსაყვედუროთ, არ ეჩხუბოთ.

ნუ დაპირდებით ბავშვს რაიმე საჩუქარს, თუ ის ულუფას ბოლომდე შეჭამს.

ნუ გადააქცევთ კვების პროცესს თამაშად (მაგ. კოვზი მანქანაა, პირი ავტოსადგომი, ან რაიმე მსგავსი შედარება). არ გაართოთ ბავშვი, არ არის მართებული. მშობლები ამ მიზეზების გამო - „ჭამს ძალიან ცუდად“, „თუ არ გაართე, არ შეჭამს“, თავიანთ პატარებს კვების პროცესში ან ტელევიზორთან სვამენ, ან მობილურ ტელეფონში ურთავენ ნახატ ფილმებს და ასე აჭმევენ. ეს ძალიან გავრცელებული, თითქოს და უწყინარი პრაქტიკა, საბოლოო ჯამში კვებითი არეულობების ერთ-ერთ ფორმას, შეუმჩნეველ კვებას უყრის საფუძველს. ასეთი სახით კვების დროს ბავშვი ჭამის პროცესში დაკავებულია სხვა რამით. ამ სიტუაციაში კი მიღებული საჭმლის რაოდენობა ხდება შეუმჩნეველი და შემდგომში ტელევიზორის ყურებისას, ან რაიმე საქმიანობისას შესაძლებელია ბავშვს, მოზარდს, გაუჩნდეს სურვილი მიიღოს რაიმე საკვები. არ აქვს მნიშვნელობა, თუ რამდენს ან რას შეჭამს, მნიშვნელოვანია, რომ მუდმივად რაიმე გარკვეული საქმიანობის დროს ჩნდება კვების სურვილი, ეს კი კვებისკენ მიდრეკილებას იწვევს და საბოლოოდ, ეს პროცესი სრულდება წონის მომატებით.

უპირველეს ყოვლისა, უნდა გადახედოთ ბავშვის კვების რეჟიმს. რამდენად ხშირად იღებს იგი კვებათა შორის „სასუსნავებს“ - ორცხობილების, შოკოლადის სახით, ცომეული ე.წ. მარილიანი ჩხირები, კრეკერები, თხილი, მიწის თხილი. ეს თითქოს უწყინარი ჩვევა ამცირებს კუჭის წვენის სეკრეციას და ხელს უწყობს უმადობას.

ხანგრძლივი სეირნობისა და მოძრავი, ხმაურიანი თამაშის შემდეგ ჭამამდე მიზანშეწონილია მცირე პაუზა, დაასვენეთ ბავშვი ცოტა ხანს და შემდეგ შეუდექით კვებას.

ეცადეთ, კერძი მიმზიდველად გამოიყურებოდეს.

კვების რეჟიმი ისე შეადგინეთ, რომ ბავშვს მაშინ უწევდეს ჭამა, როცა მშიერია. წაახალისეთ, როცა არჩევანს ჯანსაღ საკვებზე შეაჩერებს.

მიეცით ბავშვს დამოუკიდებლად ჭამის საშუალება. 1 წლის ასაკიდან ბავშვები ცდილობენ თავად დაიჭირონ კოვზი და ჭიქა და ჭამონ დამოუკიდებლად. ამ ჩვევას წახალისება სჭირდება, ზოგიერთი დედა თვლის, რომ ეს პრაქტიკულად შეუძლებელია, რადგან ამ შემთხვევაში ბავშვი დარჩება მშიერი. ასე ნამდვილად არ იქნება, თუ თქვენ სწორად გააკონტროლებთ ჭამის პროცესს, ანუ როდესაც თქვენ აჭმევთ და პატარა იჩენს სურვილს იკვებოს დამოუკიდებლად, მასაც მიეცით კოვზი, დაე, მანაც ჭამოს და ასე, ერთობლივი ძალებით, ყოველგვარი სხვა გართობისა და ყურადღების გაფანტვის გარეშე თქვენ გაუმკლავდებით კვების პროცესს. თავდაპირველად პატარა შეიძლება მოითხუპნოს, კვების პროცესი დროში გაიწელოს, მაგრამ თუ ამ პერიოდში მოთმინება გვეყოფა, პატარა ისწავლის დამოუკიდებლად კვებას, ამ პროცესში მისი ყურადღება მიმართული იქნება უშუალოდ კვების პროცესისკენ და არა დამატებითი გართობისკენ. გახსოვდეთ, ყველა ბავშვს დაბადებიდან დაჰყვება მადა, რომელიც მისი განვითარებისთვის სრულიად საკმარისია. ნუ იდარდებთ, რომ თუ თქვენს ბავშვს უფრო ნაკლები ლოყები აქვს, ვიდრე მეზობლისას, მთავარია, ის ასაკობრივი ნორმის ფარგლებში იმატებდეს. ისიც ბუნებრივია, რომ ხანდახან ბავშვები მადას კარგავენ.

- როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

- უმადობის ეპიზოდები, როგორც წესი, არ არის საშიში, ოღონდ თუ უმადობა გახანგრძლივდა ან წონის კლება დაერთო, აუცილებლად მიმართეთ პედიატრს.

როდესაც უმადობის მიზეზი პათოლოგიური პროცესია, მაგალითად,  მწვავე ინფექციები (ვირუსული, ბაქტერიული), ჰელმინთოზი, ანემია, მაგალითად, ცენტრალური ნერვული სისტემის პათოლოგია. ცენტრალური ნერვული სისტემა შიმშილისა და დანაყრების შეგრძნებათა მთავარი მარეგულირებელია, მონაწილეობს გასტრონომიული გემოვნების ჩამოყალიბებაში, ასტიმულირებს საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის მუშაობას, მონელებისთვის საჭირო ნივთიერებების გამოყოფას. როცა მისი ფუნქცია დარღვეულია, ბავშვი მადას კარგავს. უმადობას ასევე იწვევს ჰელმინთოზი, ანემია, ყაბზობა, ენდოკრინული და ნევროლოგიური დაავადებები. ასეთ შემთხვევებში აუცილებელია სპეციალისტის ჩარევა, რათა უმადობის ობიექტური მიზეზი აღმოიფხრას.

თუ პათოლოგია გამორიცხულია, მაგრამ ბავშვს, მიუხედავად მცდელობისა, მადა ვერ დავუბრუნეთ, შეგვიძლია, მადის სტიმულატორები გამოვიყენოთ. ასეთი პრეპარატები ურეცეპტოდ გაიცემა, მაგრამ თვითნებურად მაინც ნუ მისცემთ ბავშვს, უმჯობესია, მედიკამენტები ექიმთან შეთანხმებით მისცეთ. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

რატომ არ უნდა გავართოთ ბავშვი ჭამის დროს
რატომ არ უნდა გავართოთ ბავშვი ჭამის დროს - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი ნანა საპანაძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:„როცა ჩვილი დედის ძუძუთი იკვებება, დედა-შვილს შორ...
ბავშვისთვის საკვების დაძალება სასურველ შედეგს არასდროს იძლევა და მის ფსიქიკას აზიანებს
​მშობლების უდიდესი ნაწილი თვლის, რომ მისი შვილი სათანადოდ კარგად არ იკვებება, საჭირო რაოდენობის ბოსტნეულს არ იღებს და ჯანსაღი პროდუქტები არ უყვარს. როდესაც ბავშვი საკვების მიღებაზე უარს აცხადებს და თე...
„ზოგჯერ მშობლები ბავშვებს ჩაძინების მიზნით ლოგინში ურთავენ ტელეფონს - ეს მცდარი შეხედულება...
რა საფრთხის წინაშე აყენებს ეკრანდამოკიდებულება ბავშვს და როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, რომ თავიდან აირიდოს მისგან გამოწვეული დაავადებები - აღნიშნულ თემებზე ​Momsedu.ge-ს ექიმი-პედიატრი, რადიოლ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

არ შეხვიდეთ სახლში საგარეო ფეხსაცმლით

არ შეხვიდეთ სახლში საგარეო ფეხსაცმლით

ადამიანების დიდი ნაწილი სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს ჩვეულებრივ მოვლენად განიხილავს, ზოგიერთ მათგანს კი ეს მავნე ჩვევად მიაჩნია. ადამიანებს, რომლებსაც აღიშნული ჩვევისგან გათავისუფლების სურვილი აქვთ, ახალ რეალობასთან შეგუება უძნელდებათ, რის გამოც მათ დიდ ნაწილს კვლავ ძველი წესებით ცხოვრება ურჩევნია. მართალია, წლების განმავლობაში განმტკიცებულ ჩვევებთან განშორება ძნელია, მაგრამ შეუძლებელი ნამდვილად არ არის. თუ სახლის ჭუჭყისა და ბაქტერიებისგან დაცვა გსურთ, მაგრამ საგარეო ფეხსაცმელთან გამომშვიდობება გიჭირთ, ჩვენს რჩევებს ყურადღებით გაეცანით. მათი დახმარებით სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს სამუდამოდ დაივიწყებთ, რითაც თქვენი ოჯახის ჯანმრთელობას და უსაფრთხოებას მნიშვნელოვნად განამტკიცებთ.

  • თავდაპირველად უმნიშვნელო ნაბიჯები გადადგით

ადამიანებს, რომლებსაც სახლში ფეხსაცმლით სიარული ჩვეულებრივ მოვლენად მიაჩნიათ, ცხოვრების ახალ წესთან შეგუება ნამდვილ განსაცდელად ეჩვენებათ. მსგავსი ცვლილებების განხორციელება ერთ ღამეში არ გამოგივათ. თავდაპირველად სახლში ფეხსაცმლით სიარული არ აკრძალოთ, მაგრამ ვიდრე საგარეო ფეხსაცმელს ატარებთ, ხალიჩაზე ფეხი არ დადგათ. ნელ-ნელა გაზარდეთ იმ ადგილების რიცხვი, რომლებსაც საგარეო ფეხსაცმლით არ უნდა მიუახლოვდეთ. როდესაც შეზღუდვები მეტისმეტად გართულდება, თავადვე გაგიჩნდებათ სურვილი, რომ საგარეო ფეხსაცმელი სახლში შემოსვლისთანავე გაიხადოთ.

  • მაქსიმალური კომფორტი შეიქმენით

საგარეო ფეხსაცმლისგან გათავისუფლებას თუ ცდილობთ, მაგრამ მისი შესანახი სივრცე სათანადოდ მოწესრიგებული არ გაქვთ, ახალი ცხოვრების სტილის ერთგულება გაგიჭირდებათ. ეცადეთ, შემოსასვლელში სპეციალური კალათა, ყუთი ან ფეხსაცმლის შესანახად განკუთვნილი თაროები მოათავსოთ, რათა თავი კომფორტულად და თავისუფლად იგრძნოთ.

  • ოჯახის წევრები და ახლობლები გააფრთხილეთ

ოჯახის წევრებისა და ახლობლების ინფორმირებას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს. თქვენს მეგობრებსა და ნათესავებს აუხსენით, რომ სახლში ახალი წესები გაქვთ და საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს კატეგორიულად კრძალავთ. თქვენს გადაწყვეტილებაზე საუბრისას ეცადეთ, რომ ახლობლების მიმართ კეთილგანწყობილი და ყურადღებიანი იყოთ. თუ თქვენს მეგობრებსა და ნათესავებს ყველაფერი წინასწარ ეცოდინებათ, ისინი თქვენთან მომზადებულები მოვლენ, რაც ძალიან ბევრ უსიამოვნებას და უხერხულობას აგარიდებთ.

უსიამოვნებები, რომლებიც ცხოვრების ახალ წესზე გადასვლას ახლავს თან

სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულის აკრძალვა და ოჯახური გარემოს სისუფთავეზე ზრუნვა მარტივი არ არის. როდესაც სახლში ახალი წესების დამკვიდრებას გადაწყვეტთ, უსიამოვნებებისთვის მზად უნდა იყოთ. ახალ ჩვევებთან შეგუებას დრო და მოთმინება სჭირდება.

  • შიში, რომ ბავშვები თქვენს მოთხოვნებს არ გაითვალისწინებენ

ბავშვებს ახალი წესების ათვისება ნამდვილად გაუჭირდებათ. მთავარია, მოთმინება გამოიჩინოთ. თუ პატარებს ფეხსაცმლის შესანახად კომფორტულ სივრცეებს, საკუთარ ყუთს ან თაროს გამოუყოფთ, ისინი ცხოვრების ახალ წესზე გადასვლას უფრო სწრაფად შეძლებენ. შესაძლოა, თქვენს შვილებს სახლში საგარეო ფეხსაცმლის გარეშე სიარული თქვენზე მეტადაც მოეწონოთ, ამიტომ წინასწარ ნუ შეშინდებით.

  • თქვენს მეუღლეს ახალი წესები არ მოსწონს

თქვენი მეუღლე ახალი წესებით კმაყოფილი თუ არ არის, მათი დაცვა ძალიან გაგიჭირდებათ. თუ გრძნობთ, რომ ის სახლში საგარეო ფეხსაცმლის გარეშე სიარულს ეწინააღმდეგება, მის იძულებას არც უნდა ეცადოთ, რადგან ეს უარეს შედეგს გამოიღებს. აუცილებელია, რომ ჰიგიენაზე ზრუნვის საკითხებთან დაკავშირებით მეუღლეებს საერთო მოსაზრებები და შეხედულებები ჰქონდეთ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ცხოვრების ახალ წესზე გადასვლა გაგიჭირდებათ.

  • სტუმრების შეწუხებას ერიდებით

მართალია, ყველა სტუმარი ფეხსაცმლის გახდის მოთხოვნაზე ღიმილით არ გიპასუხებთ, მაგრამ ამის გამო არ უნდა აღელდეთ. სტუმრებს, შესაძლოა, თქვენი სასტუმრო ოთახის კედლის ფერი, ან ხალიჩაც არ მოეწონოთ, ამის გამო საყვარელ ნივთებსა და დეკორაციებზე უარს ხომ ვერ იტყვით?! თქვენს ოჯახში დამკვიდრებული წესები თქვენი სახლის განუყოფელი ნაწილია და შეგნებული სტუმრები ამას აუცილებლად დააფასებენ. თუ რომელიმე სტუმარს საგარეო ფეხსაცმლის გახდის იდეა არ მოსწონს, ის ამას ხმამაღლა არასდროს გეტყვით. მთავარია, რომ ახალი წესების შესახებ ისინი თქვენთან მოსვლამდე გააფრთხილოთ. ადამიანებს არ სიამოვნებთ, როდესაც გახეული ან ულამაზო წინდა აცვიათ, ამას კი სხვებიც ამჩნევენ. სტუმრებს შესაძლებლობა უნდა მისცეთ, რომ თქვენთან მოსვლამდე სათანადოდ მოემზადონ.

  • ფიქრობთ, რომ თქვენი შვილების მეგობრები ახალ წესებს არ დაემორჩილებიან

უცხო გარემოში ბავშვები წესებს უფროსებზე უკეთ ემორჩილებიან. შეგიძლიათ, მშვიდად იყოთ. თქვენი შვილების მეგობრები ფეხსაცმელს უპირობოდ გაიხდიან და თქვენი სახლის ჰიგიენაზეც სათანადოდ იზრუნებენ, იმაზე მეტადაც კი, ვიდრე თქვენი შვილები.

სახლში საგარეო ფეხსაცმლით სიარულს თუ გადაეჩვევით, აუცილებლად შეამჩნევთ იმ ცვლილებებს, რომლებსაც ახალი წესების შემოღება გამოიწვევს. თუ იგრძნობთ, რომ სახლი უფრო სუფთაა, მისი დალაგება ნაკლები სიხშირით გიხდებათ, ჰიგიენის ხარისხმა მოიმატა და ოჯახის წევრებიც კმაყოფილი გყავთ, ცხოვრების ახალი წესის ერთგულება მეტად გაგიადვილდებათ. აუცილებლად გაითვალისწინეთ თქვენი ოჯახის წევრების მოსაზრებები და ნებისმიერი გადაწყვეტილება მეუღლესთან შეთანხმებით მიიღეთ, რათა ზედმეტი უსიამოვნებების თავიდან აცილება შეძლოთ.

მომზადებულია lelaburris.com-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა


წაიკითხეთ სრულად