Baby Bag

„ოთხი კვირის განმავლობაში ამ სიმპტომებმა თუ არ გაიარა, ექიმს უნდა მივმართოთ,“ - თერაპევტი გიორგი გვილია

„ოთხი კვირის განმავლობაში ამ სიმპტომებმა თუ არ გაიარა, ექიმს უნდა მივმართოთ,“ - თერაპევტი გიორგი გვილია

თერაპევტმა გიორგი გვილიამ პოსტკოვიდურ პერიოდში პაციენტებში გამოვლენილი გასტროენტეროლოგიური გართულებების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, თუ სიმპტომებმა ოთხი კვირის განმავლობაში არ გაიარა, პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს:

„ოთხი კვირა, ექვსი კვირა, რვა კვირა, ამაზე შეთანხმებულები არ ვართ. საერთოდ ყველა ფუნქციური პათოლოგია გასტროენტეროლოგიაში, კარგად დიეტისა და მოვლის ფონზე შედეგს იძლევა მესამე-მეოთხე კვირიდან. ჩვენ გადავედით დიეტაზე და მეორე დღესვე გვინდა შედეგი, ასეთი რამე არ იქნება. ​ოთხი კვირის განმავლობაში ამ სიმპტომებმა თუ არ გაიარა, ე.ი. ექიმს უნდა მივმართოთ. რატომ უნდა მოვიქცეთ ასე? შეიძლება თავიდან არ განვითარდა წყლული ან რამის ანთება, მაგრამ შეიძლება იყო ფარული პროცესი შაქრის აუტანლობის, ან გადამამუშავებელი ფერმენტების გამოყოფის სიჩქარე გვიმცირდებოდა, ჩვენ კი ამას ვერ ვამჩნევდით, რადგან არ ვიკვებებოდით ისე, რომ ეს გამოჩენილიყო. კოვიდმა ეს დააჩქარა. შეიძლება გადავიდეთ ახალ საფეხურზე. კოვიდის შემდეგ გამოგვივლინდეს რაღაც ტიპის საკვების აუტანლობა.“

გიორგი გვილიამ ის სიმპტომები და გართულებები დაასახელა, რომლებიც პოსტკოვიდ პერიოდში ხშირად ვლინდება:

„კოვიდის მერე შეიძლება დარჩეს ყაბზობა. აქ მიშველებაა საჭირო. ფაღარათი, რომელსაც ფუნქციური ფაღარათი ჰქვია, შეიძლება იყოს, მაგრამ როდემდე იყოს? ორკვირიანი ან სამკვირიანი ფაღარათის შემდეგ ამას ჩარევა სჭირდება, ​გამოკვლევა სჭირადება, რა დაარღვია. მე ბევრჯერ შემხვდა, როდესაც კოვიდის მერე გამწვავდა ფაღარათი. ანალიზის გაკეთების შემდეგ გვხვდებოდა კლოსტრიდიული ინფექცია, რაც ხშირად არის ხოლმე ქიმიოთერაპიებისა და ანტიბიოტიკებით მკურნალობის ფონზე. ამას არ ველოდი მართალი გითხრათ, რადგან იმას ასეთი მკაფიო ნიშნები არ აქვს.“

„დაგვჭირვებია ორკვირიანი, ხანდახან მეტხნიანი აგრესიული მკურნალობა. მარტო იმის იმედად, რომ კოვიდი გადავიტანე, ეს სიმპტომები დამრჩა და არაუშავს, გაივლის, არ უნდა ვიყოთ.​ ათიდან შვიდის გაივლის, სამს, რომელსაც არ ჰქონდა ადრე გასტროენტეროლოგიური პათოლოგია, შეიძლება სერიოზული პათოლოგია განუვითარდეს. მესამე-მეოთხე კვირას თუ არ გაიარა ამ სიმპტომებმა, ექიმს უნდა მიმართოთ,“ - გიორგი გვილიამ აღნიშნულ საკითხზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არიან პაციენტები, მათ შორის ახალგაზრდებიც, რომელთაც კოვიდის შემდეგ პირველად ემართებათ გა...
​კარდიოლოგმა ნინო ჟვანიამ კორონავირუსის გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე ნეგატიური ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, კოვიდ-19 ამ მხრივ ახალგაზრდა, ჯანმრთელ ადამიანებსაც უქმნის პრობლემებს:„ჩვენთან პა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად