Baby Bag

„ოთხი კვირის განმავლობაში ამ სიმპტომებმა თუ არ გაიარა, ექიმს უნდა მივმართოთ,“ - თერაპევტი გიორგი გვილია

„ოთხი კვირის განმავლობაში ამ სიმპტომებმა თუ არ გაიარა, ექიმს უნდა მივმართოთ,“ - თერაპევტი გიორგი გვილია

თერაპევტმა გიორგი გვილიამ პოსტკოვიდურ პერიოდში პაციენტებში გამოვლენილი გასტროენტეროლოგიური გართულებების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, თუ სიმპტომებმა ოთხი კვირის განმავლობაში არ გაიარა, პაციენტმა ექიმს უნდა მიმართოს:

„ოთხი კვირა, ექვსი კვირა, რვა კვირა, ამაზე შეთანხმებულები არ ვართ. საერთოდ ყველა ფუნქციური პათოლოგია გასტროენტეროლოგიაში, კარგად დიეტისა და მოვლის ფონზე შედეგს იძლევა მესამე-მეოთხე კვირიდან. ჩვენ გადავედით დიეტაზე და მეორე დღესვე გვინდა შედეგი, ასეთი რამე არ იქნება. ​ოთხი კვირის განმავლობაში ამ სიმპტომებმა თუ არ გაიარა, ე.ი. ექიმს უნდა მივმართოთ. რატომ უნდა მოვიქცეთ ასე? შეიძლება თავიდან არ განვითარდა წყლული ან რამის ანთება, მაგრამ შეიძლება იყო ფარული პროცესი შაქრის აუტანლობის, ან გადამამუშავებელი ფერმენტების გამოყოფის სიჩქარე გვიმცირდებოდა, ჩვენ კი ამას ვერ ვამჩნევდით, რადგან არ ვიკვებებოდით ისე, რომ ეს გამოჩენილიყო. კოვიდმა ეს დააჩქარა. შეიძლება გადავიდეთ ახალ საფეხურზე. კოვიდის შემდეგ გამოგვივლინდეს რაღაც ტიპის საკვების აუტანლობა.“

გიორგი გვილიამ ის სიმპტომები და გართულებები დაასახელა, რომლებიც პოსტკოვიდ პერიოდში ხშირად ვლინდება:

„კოვიდის მერე შეიძლება დარჩეს ყაბზობა. აქ მიშველებაა საჭირო. ფაღარათი, რომელსაც ფუნქციური ფაღარათი ჰქვია, შეიძლება იყოს, მაგრამ როდემდე იყოს? ორკვირიანი ან სამკვირიანი ფაღარათის შემდეგ ამას ჩარევა სჭირდება, ​გამოკვლევა სჭირადება, რა დაარღვია. მე ბევრჯერ შემხვდა, როდესაც კოვიდის მერე გამწვავდა ფაღარათი. ანალიზის გაკეთების შემდეგ გვხვდებოდა კლოსტრიდიული ინფექცია, რაც ხშირად არის ხოლმე ქიმიოთერაპიებისა და ანტიბიოტიკებით მკურნალობის ფონზე. ამას არ ველოდი მართალი გითხრათ, რადგან იმას ასეთი მკაფიო ნიშნები არ აქვს.“

„დაგვჭირვებია ორკვირიანი, ხანდახან მეტხნიანი აგრესიული მკურნალობა. მარტო იმის იმედად, რომ კოვიდი გადავიტანე, ეს სიმპტომები დამრჩა და არაუშავს, გაივლის, არ უნდა ვიყოთ.​ ათიდან შვიდის გაივლის, სამს, რომელსაც არ ჰქონდა ადრე გასტროენტეროლოგიური პათოლოგია, შეიძლება სერიოზული პათოლოგია განუვითარდეს. მესამე-მეოთხე კვირას თუ არ გაიარა ამ სიმპტომებმა, ექიმს უნდა მიმართოთ,“ - გიორგი გვილიამ აღნიშნულ საკითხზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„არიან პაციენტები, მათ შორის ახალგაზრდებიც, რომელთაც კოვიდის შემდეგ პირველად ემართებათ გა...
​კარდიოლოგმა ნინო ჟვანიამ კორონავირუსის გულ-სისხლძარღვთა სისტემაზე ნეგატიური ზემოქმედების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, კოვიდ-19 ამ მხრივ ახალგაზრდა, ჯანმრთელ ადამიანებსაც უქმნის პრობლემებს:„ჩვენთან პა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია... ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი,“ - რუსკა მაყაშვილი შვილების შესახებ საუბრობს

მსახიობმა და ტელეწამყვანმა რუსკა მაყაშვილმა შვილების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ უფროსი შვილი უმცროსზე ეჭვიანობს: 

„როდესაც ილიამ გაიგო, რომ მუცელში ზის კატო, მიღება იყო ძალიან რთული. თავიდან ცდილობდა, რომ დაბრუნებულიყო მუცელში. ჩვენი ტანჯვა-წამება არ დაწყებულა კატოს გაჩენის შემდეგ. კატოს გაჩენამდეც იყო ძალიან რთული. მოვიფიქრეთ ასეთი რამ, რომ როდესაც კატო გამოგვყავდა სამშობიაროდან, კატომ საჩუქრები მოუტანა ილიას. თავიდან ვიყავით ისე, რომ ილია არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, ის არის პირველი, კიდევ ჰყავს და - კატო, რომელიც გაჩნდა და უნდა გვიყვარდეს. ილიას ძალიან მოეწონა, რომ კატომ საჩუქრები მოუტანა. პირველ დღეებში ნორმალურად იყო ყველაფერი, მაგრამ რაც უფრო იზრდება კატო, უფრო რთულდება სიტუაცია.

მე არ ვამბობ იმას, რომ მე და სანდრო იდეალური მშობლები ვართ და არაფერი არ გვეშლება, მაგრამ ნამდვილად არ არის ისე, რომ ილიას ყურადღება მოაკლდა და ყველა კატოზე გადავერთეთ. პირიქით, ილია გრძნობს ყოველ წამს, რომ ის არის მნიშვნელოვანი, ძალიან გვიყვარს და როგორც აქამდე იზრდებოდა, ისე იზრდება, მაგრამ მაინც ძალიან ეჭვიანობს. მას კატო ძალიან უყვარს და ამას ჩვენც ვგრძნობთ, მაგრამ მისია და თითქოს მხოლოდ მას აქვს უფლება, რომ გაუბრაზდეს კატოს, მოეფეროს და სხვას არავის. კატოს ვინმე თუ გაუბრაზდება ან აწვალებს, ილია ძალიან ბრაზდება. გადადის იმასთან ჩხუბზე და ყვირის: „კატო ჩემია.“ თან ძალიან აწვალებს კატოს. მე ვეუბნები: „კატოს ძალიან ტკივა შენ რომ ურტყამ, მე რომ შენ ასე გაგიკეთო, ხომ გეტკინება? შენ რომ ასე უკეთებ კატოს, ძალიან სტკივა და ამიტომ ტირის.“ კატო შეგუებულია თავის ბედს. იცის, რომ ძმა ჰყავს ასეთი, რომელიც კივის, დახტის. სანამ რამე არ ეტკინება, კატო ერთობა ამით. ერთხელ ვუთხარი, შენ თუ ასე ცემ კატოს, ე.ი. არ გიყვარს. წაიყვანს ვინმე და შენ დარჩები ჩვენთან-თქო. ამაზე ილიას ჰქონდა საშინელი რეაქცია. იმ დღეს ყველაფერი შემისრულა საერთოდ.

ილია ამ ასაკში უკვე ძალიან ცელქი იყო. უფრო რთული იყო მისი დამორჩილება. 1 წლის გახდა და გართულდა და გართულდა. კატოს ყველაფერი ესმის, რასაც სთხოვ, ყველაფერს გისრულებს. ბებიასთან ძალიან კარგად იქცევა ილია. მე რომ ვარ, კატოს გარეშეც ძალიან ცუდად იქცევა. როდესაც სამივეს ერთად გვძინავს, ილია მთელი ღამე ჩამეხუტეს იძახის. მე შუაში ვწევარ, აქეთ კატო მყავს, იქეთ ილია. ეს არის ჩემთვის ყველაზე კარგი პერიოდი, როდესაც ორივეს ძინავს და ორივე ჩემთან ერთად არის. მამასთან ერთადაც ძალიან უყვარს ძილი. მამა ძალიან აქტიურად არის ჩართული. მე და სანდრო ერთად ვზრდით ბავშვებს ძიძის გარეშე გადასარევად," მოცემულ საკითხზე რუსკა მაყაშვილმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“ 

წაიკითხეთ სრულად