Baby Bag

„თუ არის კანზე გამონაყარი ტემპერატურის გარეშე, ეს ნიშნავს არაინფექციურ გამონაყარს, უმრავლეს შემთხვევაში ეს არის ალერგიული,“ - ივანე ჩხაიძე

„თუ არის კანზე გამონაყარი ტემპერატურის გარეშე, ეს ნიშნავს არაინფექციურ გამონაყარს, უმრავლეს შემთხვევაში ეს არის ალერგიული,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვებში გავრცელებული კანის გამონაყარის ტიპების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ პედიატრები გამონაყარის მიზეზების დადგენისას მარტივ ტესტს ეყრდნობიან:

„ჩვენ გვაქვს ძალიან მარტივი ტესტი: თუ არის კანის დაავადება და ტემპერატურა, ეს არის ინფექციური დაავადება. ​თუ არის კანზე გამონაყარი ტემპერატურის გარეშე, ეს ნიშნავს არაინფექციურ გამონაყარს, უმრავლეს შემთხვევაში ეს არის ალერგიული. პირველი კითხვა, რომელსაც ყველა პედიატრი დასვამს, როდესაც მასთან მოვა ბავშვი კანზე გამონაყარით, არის შემდეგი: ჰქონდა თუ არა ტემპერატურა, თუნდაც წინა პერიოდში, წინა რამდენიმე დღის განმავლობაში?“

ივანე ჩხაიძის თქმით, ანტიბიოტიკი მალამოს გამოყენება გამონაყარის დროს ექიმის რეკომენდაციის გარეშე შეცდომაა:

„ვაშავებთ იმ კუთხით, რომ ძალიან ცოტაა გამონაყარი, რომლის დროს ანტიბიოტიკის მალამო შეიძლება იყოს ეფექტიანი. ასე რომ, ვცადოთ და მოდი, წავუსვა, უმრავლეს შემთხვევაში იქნება არასწორი ჩარევა. ის დრო, როდესაც თქვენ ამ გამონაყარს ყურადღება უნდა მიაქციოთ ან ექიმს უნდა აჩვენოთ, იკარგება. არანაირად ეს არჩევანი, რომ გამონაყარია, არ ვიცი რა არის და სანამ ექიმს ვაჩვენებ, ანტიბიოტიკი წავუსვა, არ იქნება სწორი.“

ივანე ჩხაიძემ მშობლებს ურჩია მრავლობითი ჩირქოვანი გამონაყარის ქონის შემთხვევაში ​ბავშვი აუცილებლად აჩვენონ ექიმს:

„როდის უნდა მიმართოს მშობელმა ექიმს გამონაყართან დაკავშირებით? ამ კითხვაზე პასუხი არის სწორედ ჩირქოვანი გამონაყარი. თუ ჩირქოვანი გამონაყარია და თან მრავლობითი, გვაქვს 10-ზე მეტი გამონაყარი, აუცილებლად უნდა ნახოს ეს პაციენტი ექიმმა. ლოკალური ჩირქოვანი ინფექცია შეიძლება გახდეს სხვა სისტემური ინფექციის წყარო.“

ივანე ჩხაიძემ იმპეტიგოს შესახებაც ისაუბრა, რომელიც​ ბავშვის იზოლირებას და სრულფასოვან მკურნალობას საჭიროებს:

„იმპეტიგო არის ჩირქოვანი, ბაქტერიული, სტაფილოკოკური ან სტრეპტოკოკური ბუნების გამონაყარი. ეს არის ჩირქოვანი, მოთეთრო-მოყვითალო ფერის წერტილებით დაფარული კანის დიდი ან მცირე უბანი. ის გადამდებია. ბაღში ამის მაღალი რისკია. სწორია ასეთი ბავშვის იზოლირება, მაქსიმალურად მორიდება პირდაპირ ხელით შეხებისგან. ეს არ არის ალერგიული გამონაყარი. ამ შემთხვევაში ჩვენ ფრთხილად უნდა ვიყოთ. მკურნალობა აუცილებლად ბოლომდე უნდა მივიყვანოთ.“

„წინწკლების მსგავსი გამონაყარი არის ნასიცხი. ალერგიული გამონაყარი უფრო წითელი ლაქის მსგავსია და არა ასეთი წინწკლების. ზოგჯერ დედა გამონაყარის დანახვისას ფიქრობს, ხომ არ არის მისი რძე ალერგიული. ამას ისეთი ნაბიჯები მოსდევს ხოლმე, როგორიც არის ხელოვნურ კვებაზე გადაყვანა, ეს არის ძალიან ცუდი. პირიქით, თუ თქვენ გყავთ ბავშვი ბუნებრივ კვებაზე, უნდა ჩათვალოთ, რომ ეს არის იდეალური კვება, სადაც როგორც ალერგიის, ასევე კანის ინფექციის მაჩვენებელი არის საერთოდ დაბალი, მინიმალური,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ​ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ყოველდღე აბანავებენ ბავშვს, ეს გარკვეულწილად ზედმეტია, ყველა ასაკს აქვს ბანაობის...
​პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვის კარგი განვითარებისა და ჯანმრთელი კანისთვის ბანაობის უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად ბავშვებს ყოველდღიურად აბანავებენ, რაც გადაჭარბებულია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად