Baby Bag

„კორონა არასოდეს, არასოდეს კლავს უსიმპტომოდ და უჩივილოდ“

„კორონა არასოდეს, არასოდეს კლავს უსიმპტომოდ და უჩივილოდ“
„კორონა არასოდეს, არასოდეს კლავს უსიმპტომოდ და უჩივილოდ, არასოდეს კლავს ისე, რომ ან სატურაცია და ან სხვა რაიმე ანალიზის ცვლილება არ მოგცეს,“ - ამის შესახებ გერმანიაში მო­მუ­შა­ვე ქარ­თვე­ლი ექი­მი იაგო ფრან­გიშ­ვი­ლი წერს. ​MomsEdu.ge გთავაზობთ მის ნათქვამს:

„​ამაზრზენია გარდაცვლილის პოლიტიკური მიზნით გამოყენება, ამას არავითარი გამართლება არა აქვს. არადა, საშინელი პროპაგანდით მიდის. მედიის დონეზე, პოლიტიკის დონეზე და პარტიის დონეზეც. პოლიტიკური პარტიის დონეზეც. 

50 წლის აბსოლუტურად უსიმპტომო ქალი, გარდაიცვალა არა კოვიდით, არამედ კოვიდით „გამართლებული“ უპასუხისმგებლო და უსახური შეზღუდვის და იმობილიზაციის გამო.

იქნება იმ წამლობითაც, რასაც საქართველოში კოვიდიანს „პროფილაქტიკურად“ აძლევენ, მაგალითად, რემდესევირი.

ახალგაზრდა ქალი, იზოლირებული სასტუმროში, უსიმპტომო, უჩივილო გარდაიცვალა.

კორონა არასოდეს, არასოდეს კლავს უსიმპტომოდ და უჩივილოდ, არასოდეს კლავს ისე, რომ ან სატურაცია და ან სხვა რაიმე ანალიზის ცვლილება არ მოგცეს.

ქალი, რომელსაც დასაწყისში ჰქონდა ტემპერატურა, მერე კი ბოლო სამი დღე საერთოდ არაფერი აწუხებდა და რომელსაც, როგორც ბათუმის ჯანდაცვა აცხადებს, არავითარი პათოლოგიური, ავადმყოფური ანალიზი თუ ჩივილი არ ჰქონდა, ფაქტობრივადაც და თეორიულადაც შეუძლებელია უწოდო „გარდაიცვალა კორონათი“.

ადამიანები იღუპებიან არასწორი მართვის, არასწორი შეზღუდვის, არასწორი გამოკეტვის, არასწორი პანიკის და იმობილიზირების, უმოძრაობით გამოწვეული ყველაზე ხშირი გართულების ფილტვის არტერიის ემბოლიის გამო, რომელიც შეიძლება პატარა ვენურმა თრობოზმაც გამოიწვიოს, ან უმოძრაობამ და კონტრაცეპტივამ, ან უმოძრაობამ და არითმიის თანხვედრობამ.

ამიტომაც, უპირველესი, რაც აუცილებელია კოვიდით ინფიცირებისას, როცა არაა მძიმე ჩივილები, ესაა: მოძრაობა, სუფთა ჰაერი, ნაკლები წოლა, და თუ წოლა, ნახევრადჯდომით, ბევრი სითხე და ისევ და ისევ მოძრაობა და სუფთა ჰაერი.

​​დანაშაულია უსიმპტომოს და დაბალსიმპტომიანის გამოკეტვა, იზოლირება სხვაა და გამოკეტვა სხვაა. უნდა შეწყდეს და აილაგმოს „კოვიდის სასტუმროები“, როცა 8 კვადრატულ მეტრ საკანშია ადამიანი გამოკეტილი. 

გაუშვით დაცარიელებულ სოფლებში, გაუშვით ბაღში ან ტყეში ან გინდაც და ბუნებაში გაუშალეთ „პალატკა“, ოღონდაც ნუ გამოკეტავთ და მოეშვით ამ უსაშინლეს ვითომმედიცინას „ანტივურუსულ“ მედიკაციას, რაღაც ჰორენდული დოზირების სტეროიდების მიცემას და კიდევ ერთხელ, ისწავლეთ მარტივი განსხვავება პრედნიზოლონს და დექსამეტაზონს შორის, ნუ აძლევთ ადამიანებს დექსამეტაზონს პრედნიზოლონის დოზირებით. ეს უმეცრება კიარაა ან შეცდომა კიარაა, არამედ უბრალოდ დანაშაულია,“ - წერს ექიმი იაგო ფრანგიშვილი. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

„ამას თუ ცხოვრება ჰქვია და ამისთვის თუ გინდათ სიცოცხლე, რომ ლოქდაუნში გაატაროთ, არაა პრობლ...
გერმანიაში მო­მუ­შა­ვე ქარ­თვე­ლი ექი­მი იაგო ფრან­გიშ­ვი­ლი კორონავირუსთან დაკავშირებულ შიშზე, პანიკაზე, ლოქდაუნზე წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს:​„დამონების უძლიერესი და უმთავრესი იარაღია, შ...
„არა აქვს აზრი „კლასტერების ძიებას“ და ვირუსმატარებლის თვლას, მოახდინე ყველაზე სარისკოს და...
„არა აქვს აზრი „კლასტერების ძიებას“ და ვირუსმატარებლის თვლას, მოახდინე ყველაზე სარისკოს დაცვა და მიხედე ავადმყოფებს“, - ამის შესახებ გერმანიაში მო­მუ­შა­ვე ქარ­თვე­ლი ექი­მი იაგო ფრან­გიშ­ვი­ლი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად