Baby Bag

​კბილების ამოსვლის უმტკივნეულო გზა

​კბილების ამოსვლის უმტკივნეულო გზა

ჩვენი პატარების ცხოვრებაში, კბილის ამოსვლა ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი, მაგრამ თან – მტკივნეული და ხანდახან გაუსაძლისი პროცესია. ისინი სწორედ ამ დროს ხდებიან ყველაზე მტირალები, ჭირვეულები და ნერვიულები და ერთადერთი, რასაც ჩვენგან ელიან, ამ ტკივილის შემსუბუქებაა. წარმოიდგინეთ, რომ არსებობს ინოვაციური და უსაფრთხო საშუალება, რომელიც ბავშვის ღრძილებს გამჭვირვალე, დამცავ შრედ ეფინება და სწრაფად ეხმარება დისკომფორტის, სიწითლისა და ტკივილის მოხსნაში. ამ ყველაფერთან ერთად კი, ბანანის გემო აქვს!

ალბათ, დაგვეთანხმებით, რომ ის მომენტები, როცა პატარები სამყაროს შეცნობას იწყებენ, ყველაზე ჯადოსნურია. საოცარია, როცა გვიყურებენ და გვიმახსოვრებენ, იმახსოვრებენ ჩვენს სუნს, ხმასა და შეხებას. ბავშვებს ვგონივართ სუპერგმირები, რომლებსაც ყველაფერი შეუძლიათ: იქნება ეს საჭმლის გაჩენა თუ ტკივილის შემსუბუქება. ამიტომ, როცა პირველი კბილები ამოსდით და ვერ ხვდებიან, რა და რატომ აწუხებთ, მხოლოდ ჩვენს იმედზე რჩებიან. ამიტომაცაა, რომ ამ პროცესს ერთდროულად სიხარულიც მოაქვს და თავის ტკივილიც.

მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება ბავშვს 1 წლამდე ერთი კბილიც არ ამოუვიდეს, ღრძილის კონკრეტული ნაწილის გამაგრებისთანავე იწყება საერთო და ნაცნობი პრობლემები – ტკივილი, დისკომფორტი, სიწითლე, სხეულის ტემპერატურის მატება და ა.შ. ეს სიმპტომები კი იმდენჯერ მეორდება, რამდენჯერაც ახალი კბილი ამოდის.

ამ დროს ყველაზე ნაცადი ხერხებია მსუბუქი მასაჟი სუფთა ხელებით, ცივი წყლით სავსე საღეჭი სათამაშო, ან ცივ წყალში დასველებული პირსახოცის ნაჭერი, რომელიც პატარას დისკომფორტის შემსუბუქებაში ეხმარება. ბავშვებს ხშირად აძლევენ შოთის პურის ნატეხსაც, რაც ცუდი სულაც არ არის, მაგრამ განსაკუთრებულ სიფრთხილესა და ყურადღებას მოითხოვს.

საბედნიეროდ, არსებობს უფრო უსაფრთხო, აპრობირებული, ჯანსაღი და მარტივი გზაც: თუ თქვენი პატარა ხშირად ტირის, წუხს და კბილების ამოსვლა ხასიათს უფუჭებს, შეგიძლიათ, სცადოთ გელი ბუნებრივი კომპონენტებით, რომელიც უკვე თქვენს მეზობელ აფთიაქშია. ბავშვს გელი ღრძილების დაზიანებულ ადგილებზე უნდა წაუსვათ თანდართული სილიკონის ჯაგრისით, რომელიც გელის წასმისას ღრძილებს მსუბუქად ამასაჟებს, პარალელურად კი სიწითლეს, დისკომფორტსა და ტკივილს ამცირებს.

ბევრი დედის გამოცდილებით გირჩევთ, რომ უფრო ეფექტური და ხანგრძლივი შედეგისთვის, მცენარეული გელები ჭამის შემდეგ და ძილის წინ გამოიყენოთ, შეგიძლიათ, ბავშვს ღრძილებზე წაუსვათ ყოველ ჯერზე, როცა ტკივილი გაუმეორდება. თუ ასე მოიქცევით, თქვენი პატარა უფრო ხშირად გაიცინებს და თქვენც უფრო ხშირად გექნებათ შანსი, რომ ახლად ამოსულ კბილ(ებ)ს თვალი შეავლოთ!

მოკლედ, თუ ჩვენც დაგვიჯერებთ და თუ თქვენს პატარასთან კბილის ფერიებმა მუშაობა უკვე დაიწყეს, მაშინ გახსოვდეთ, რომ სულაც არ არის აუცილებელი, ბავშვმა ღრძილების ტკივილს გაუძლოს, თქვენ კი – მის ტირილსა და ნერვიულობას. სრულებით შესაძლებელია, ეს პროცესი შეამსუბუქოთ, მეტად უმტკივნეულო გახადოთ და სასიამოვნო მოგონებად ფოტოებზეც ფართო ღიმილით აღიბეჭდოთ.

პ.ს. როცა დარწმუნდებით, რომ საინტერესო გელს მიაგენით, არ დაგავიწყდეთ, სხვა მშობლებსაც გაუზიაროთ!

R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„არ იცრები? 8 დეკემბრიდან კოვიდთან დაკავშირებული ხარჯები თვითონ უნდა გადაიხადო,“ - გიორგი ფხაკაძე სინგაპურის მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებაზე საუბრობს

„არ იცრები? 8 დეკემბრიდან კოვიდთან დაკავშირებული ხარჯები თვითონ უნდა გადაიხადო,“ - გიორგი ფხაკაძე სინგაპურის მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებაზე საუბრობს

პროფესორი გიორგი ფხაკაძე სინგაპურის მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებას გამოეხმაურა. მისი თქმით, სინგაპურში 8 დეკემბრიდან აუცრელები კოვიდის სამკურნალო თანხებს თავად გადაიხდიან:

„სინგაპურმა რა გადაწყვეტილება მიიღო? არ იცრები? 8 დეკემბრიდან კოვიდთან დაკავშირებული ხარჯები თვითონ უნდა გადაიხადო. რვა დეკემბრამდე ინებე, წადი და აიცერი. უფასოდ გცრი, უფასოდ გეხმარები. შენ თუ ამბობ, რომ მე არ მინდა, არ გინდა? გახდები ავად, გადაიხადე ფული.“

გიორგი ფხაკაძის თქმით, ის სინგაპურის შესახებ სტატიის დადების გამო სოციალურ ქსელში გააკრიტიკეს:

​როდესაც ეს სტატია დავდე, გამაკრიტიკეს, შენ რას იძახიო?! შენ რომ არ იცრები, თურმე შენი უფლებებია და რომ არ გიმკურნალონ, თურმე შენი უფლებები ირღვევა. ლოგიკა სად არის?! არავაქცინირებულმა უნდა იაროს, გაავრცელოს ვირუსი, მერე თვითონ გახდება ავად და მისი მკურნალობა სახელმწიფოს 20 000 ლარი დაუჯდება.“

„პრაქტიკულად და ფინანსურად ​ერთი არავაქცინირებული ადამიანი 100-150 ათასი ლარი უჯდება სახელმწიფოს. რატომ? იმიტომ, რომ „მე ასე მინდა.“ არამარტო საქართველოში, მთელს მსოფლიოში არიან ასეთი დეგენრატები. არ გეწყინოთ, მაგრამ სხვა სიტყვას ვერ ვნახულობ. „მე, მე, მე“ - გაიძახიან და მერე გვიშველეთ, ექიმები არ გვმკურნალობენო. რა გინდა საავადმყოფოში? აიცერი და არ მოხვდები იქ,“ - განაცხადა გიორგი ფხაკაძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად