Baby Bag

​კბილების ამოსვლის უმტკივნეულო გზა

​კბილების ამოსვლის უმტკივნეულო გზა

ჩვენი პატარების ცხოვრებაში, კბილის ამოსვლა ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი, მაგრამ თან – მტკივნეული და ხანდახან გაუსაძლისი პროცესია. ისინი სწორედ ამ დროს ხდებიან ყველაზე მტირალები, ჭირვეულები და ნერვიულები და ერთადერთი, რასაც ჩვენგან ელიან, ამ ტკივილის შემსუბუქებაა. წარმოიდგინეთ, რომ არსებობს ინოვაციური და უსაფრთხო საშუალება, რომელიც ბავშვის ღრძილებს გამჭვირვალე, დამცავ შრედ ეფინება და სწრაფად ეხმარება დისკომფორტის, სიწითლისა და ტკივილის მოხსნაში. ამ ყველაფერთან ერთად კი, ბანანის გემო აქვს!

ალბათ, დაგვეთანხმებით, რომ ის მომენტები, როცა პატარები სამყაროს შეცნობას იწყებენ, ყველაზე ჯადოსნურია. საოცარია, როცა გვიყურებენ და გვიმახსოვრებენ, იმახსოვრებენ ჩვენს სუნს, ხმასა და შეხებას. ბავშვებს ვგონივართ სუპერგმირები, რომლებსაც ყველაფერი შეუძლიათ: იქნება ეს საჭმლის გაჩენა თუ ტკივილის შემსუბუქება. ამიტომ, როცა პირველი კბილები ამოსდით და ვერ ხვდებიან, რა და რატომ აწუხებთ, მხოლოდ ჩვენს იმედზე რჩებიან. ამიტომაცაა, რომ ამ პროცესს ერთდროულად სიხარულიც მოაქვს და თავის ტკივილიც.

მიუხედავად იმისა, რომ შეიძლება ბავშვს 1 წლამდე ერთი კბილიც არ ამოუვიდეს, ღრძილის კონკრეტული ნაწილის გამაგრებისთანავე იწყება საერთო და ნაცნობი პრობლემები – ტკივილი, დისკომფორტი, სიწითლე, სხეულის ტემპერატურის მატება და ა.შ. ეს სიმპტომები კი იმდენჯერ მეორდება, რამდენჯერაც ახალი კბილი ამოდის.

ამ დროს ყველაზე ნაცადი ხერხებია მსუბუქი მასაჟი სუფთა ხელებით, ცივი წყლით სავსე საღეჭი სათამაშო, ან ცივ წყალში დასველებული პირსახოცის ნაჭერი, რომელიც პატარას დისკომფორტის შემსუბუქებაში ეხმარება. ბავშვებს ხშირად აძლევენ შოთის პურის ნატეხსაც, რაც ცუდი სულაც არ არის, მაგრამ განსაკუთრებულ სიფრთხილესა და ყურადღებას მოითხოვს.

საბედნიეროდ, არსებობს უფრო უსაფრთხო, აპრობირებული, ჯანსაღი და მარტივი გზაც: თუ თქვენი პატარა ხშირად ტირის, წუხს და კბილების ამოსვლა ხასიათს უფუჭებს, შეგიძლიათ, სცადოთ გელი ბუნებრივი კომპონენტებით, რომელიც უკვე თქვენს მეზობელ აფთიაქშია. ბავშვს გელი ღრძილების დაზიანებულ ადგილებზე უნდა წაუსვათ თანდართული სილიკონის ჯაგრისით, რომელიც გელის წასმისას ღრძილებს მსუბუქად ამასაჟებს, პარალელურად კი სიწითლეს, დისკომფორტსა და ტკივილს ამცირებს.

ბევრი დედის გამოცდილებით გირჩევთ, რომ უფრო ეფექტური და ხანგრძლივი შედეგისთვის, მცენარეული გელები ჭამის შემდეგ და ძილის წინ გამოიყენოთ, შეგიძლიათ, ბავშვს ღრძილებზე წაუსვათ ყოველ ჯერზე, როცა ტკივილი გაუმეორდება. თუ ასე მოიქცევით, თქვენი პატარა უფრო ხშირად გაიცინებს და თქვენც უფრო ხშირად გექნებათ შანსი, რომ ახლად ამოსულ კბილ(ებ)ს თვალი შეავლოთ!

მოკლედ, თუ ჩვენც დაგვიჯერებთ და თუ თქვენს პატარასთან კბილის ფერიებმა მუშაობა უკვე დაიწყეს, მაშინ გახსოვდეთ, რომ სულაც არ არის აუცილებელი, ბავშვმა ღრძილების ტკივილს გაუძლოს, თქვენ კი – მის ტირილსა და ნერვიულობას. სრულებით შესაძლებელია, ეს პროცესი შეამსუბუქოთ, მეტად უმტკივნეულო გახადოთ და სასიამოვნო მოგონებად ფოტოებზეც ფართო ღიმილით აღიბეჭდოთ.

პ.ს. როცა დარწმუნდებით, რომ საინტერესო გელს მიაგენით, არ დაგავიწყდეთ, სხვა მშობლებსაც გაუზიაროთ!

R. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პანდემიამ მოგვიტანა ახალი მითი: დაწყვილდა ხელების დაბუჟება და D-დიმერის მატება,“- ნევროლოგი გვანცა გიორგაძე

„პანდემიამ მოგვიტანა ახალი მითი: დაწყვილდა ხელების დაბუჟება და D-დიმერის მატება,“- ნევროლოგი გვანცა გიორგაძე

ნევროლოგმა გვანცა გიორგაძემ დაბუჟებასა და D-დიმერის მატებას შორის არსებული კავშირის შესახებ პანდემიის პირობებში გავრცელებული მითის შესახებ ისაუბრა:

„პანდემიამ მოგვიტანა ახალი მითი. ჩვენ გვქონდა ძველი მითი, რომ პროთრომბინის ინდექსის მომატება იწვევს ხელების ან ფეხების დაბუჟებას, რაც სრულიად არ შეესაბამება სიმართლეს და არის მითი. ახლა დაწყვილდა ხელების დაბუჟება და D - დიმერი. დაბუჟება უხშირესად არის ნეიროპათიული სიმპტომი და არ არის არანაირად დაკავშირებული სისხლის შედედების კომპონენტების ცვლილებებთან. მტევნების ან ტერფების დაბუჟების შემთხვევაში, თუ ამას არ ახლავს კიდურის ფერის ცვლილება, სიცივე და არ არის ერთ კიდურში გამოხატული, რაც შეიძლება მიუთითებდეს ვასკულურ ცვლილებებზე, კიდურის სიმეტრიული დაბუჟება, რომელსაც არ ახლავს კიდურის ფერისა და ტემპერატურის ცვლილება, არ შეიძლება დაკავშირებული იყოს პროთრომბინის ინდექსის, D-დიმერის მატებასთან ან თრომბოზთან.“

​ამ შემთხვევაში აუცილებლად უნდა მოხდეს პაციენტის ნევროლოგიური შეფასება. შესაძლებელია, ეს სუბიექტური შეგრძნებები საერთოდ არ იყოს არცერთ ორგანულ პრობლემასთან დაკავშირებული და იყოს სუბიექტური შეგრძნება, რაც ყველაზე უფრო ხშირია, ან დაკავშირებული იყოს ისეთ გავრცელებულ პათოლოგიებთან, როგორიც არის მაჯის გვირაბის სინდრომი, რაც დაბუჟების ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი მიზეზია და არა პროთრომბინის და D-დიმერის მატება. ასეთ დროს არ არის საჭირო თვითნებურად რაიმე ანალიზების ჩატარება, D-დიმერის გაზომვა. თუნდაც ამ დროს კოვიდი ჰქონდეს პაციენტს, ეს არ ნიშნავს, რომ D-დიმერი ან პროთრომბინი უნდა გავზომოთ. უნდა მივმართოთ ოჯახის ექიმს ან ნევროლოგს შემდგომი მართვის გადასაწყვეტად,“- აღნიშნულ საკითხზე გვანცა გიორგაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად