Baby Bag

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს?

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს?

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს? - აღნიშნულ თემაზე პირველი არხის გადაცემაში ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ექიმი პარაზიტოლოგი, მედიცინის დოქტორი ირმა კოკაია საუბრობს. 

მისი თქმით, ჭიპის ირგვლი ლოკალიზებული პერიოდული ხასიათის მუცლის ტკივილი ერთ-ერთი ყველაზე დამახასიათებელი ნიშანი არის ნაწლავური ჰელმინთოზების, მაგრამ არა ყოველთვის:

ჭიპის გარშემო ტკივილის მიზეზები გარდა ჭიებისა, შეიძლება სხვაც იყოს. თუმცა განსაკუთრებით ბავშვთა ასაკში, ჭიპის ირგვლის ტკივილის ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი მიზეზი არის ჰელმინთოზები. თუ ამას აქვს ინტენსიური ხასიათის ტკივილი და თან ახლავს სხვა სიმპტომატიკაც, სჯობს, მშობელმა სპეციალისტს მიმართოს. ჭია არ არის მხოლოდ ერთი სახეობა, შესაბამისად, ის სამკურნალო საშუალებები, რომლებსაც თვითნებურად იყენებენ, არ არის რეკომენდებული. ყველა ანტიჰელმინთური საშუალება, რომელსაც ვიყენებთ, მეტ-ნაკლებად ტოქსიკურია. აქედან გამომდინარე, მათი თვითნებურად, ყოველგვარი გამოკვლევების გარეშე მიღება, არ შეიძლება. რაც შეეხება ხალხურ საშუალებებს, ძირითადად, იყენებენ ნიორს და გოგრის თესლს. გოგრის თესლით ორგანიზმს ზიანი არ მიადგება და შეიძლება მისი გამოყენება, თუ ჯანმრთელობის სხვა პრობლემა არა აქვს. თუმცა რომელ პარაზიტს ებრძვის და რა დოზებით უნდა მივიღოთ, ამის შესახებ კვლევები არ არსებობს. მისი ეფექტიანობა დამტკიცებული არ არის, ხოლო, როცა ბავშვს შემაწუხებელი მუცლის ტკივილი აქვს, მხოლოდ გოგრის თესლის იმედად არ უნდა ვიყოთ,“ - დასძინა მარი კოკაიამ.

ნახეთ ვიდეო ☝️

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ორ წლამდე ასაკის ბავშვმა მულტფილმებს არ უნდა უყუროს,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ ბავშვის ფსიქიკაზე ანიმაციური ფილმების ზეგავლენის შესახებ საუბრობს:

„მულტფილმები მაყურებელში ბევრნაირ ემოციას იწვევს. ერთ-ერთი კვლევით დადგინდა, რომ საბავშვო ანიმაციურ ფილმებში იმაზე მეტი მთავარი პერსონაჟი იღუპება, ვიდრე ზრდასრულებისთვის განკუთვნილ დრამებში. როგორც ზღაპრებშია, როდესაც ბავშვს უკითხავენ, მან გარკვეული ტიპის ემოციები უნდა გაიაროს, ასევეა მულტფილმშიც. როდესაც პატარას დაჭერობანას ვეთამაშებით და ვეუბნებით: „მოვედი, მოვედი,“ ის შიშსაც განიცდის, თან უხარია, თან გიწვევს, რომ გაეკიდო, რადგან უნდა, რომ შეზავებული ემოციები ჰქონდეს. მულტფილმში წარმოდგენილია სხვადასხვა ტიპის ემოცია. რა თქმა უნდა, მე როგორ გადავიტან ამას, ეს ჩემს ტემპერამენტზეა დამოკიდებული. სწორედ ამიტომ, საჭიროა, რომ მშობელი იყოს გვერდით. როდესაც მე ვეღარ ვუყურებ ანიმაციურ ფილმს, ამ დროს ზრდასრულმა უნდა მკითხოს, რა მოხდა, რატომ შევწყვიტე ყურება? როდესაც ამ თემებს გავივლით, ეს მეხმარება, რომ რეალურ ცხოვრებაში რაღაცებს უფრო მარტივად გავუმკლავდე.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, თანამედროვე ბავშვებს ძველი ქართული ანიმაციური ფილმები ნაკლებად იზიდავთ:

„ძველ ქართულ ანიმაციურ ფილმებს არ აქვს ის მკვეთრი ფერები, რომლებიც ახლა ბავშვებს იზიდავთ. ამას გარდა, ბავშვები ისეთ მულტფილმებს უყურებენ, რომლებსაც მათი თანატოლები ანიჭებენ უპირატესობას. როდესაც ბაღში მეგობარს ჰყავს რომელიმე საყვარელი პერსონაჟი, ბავშვს უჩნდება სურვილი, რომ მანაც ნახოს ის მულტფილმი, რომელსაც მისი მეგობარი უყურებს. ჩემი აზრით, ქართული მულტფილმი უფრო ნელა მიმდინარე პროცესია, მას აკლია ის დინამიკა, რომელიც თანამედროვე მულტფილმებს აქვთ.“

„ანიმაციური ფილმების ფერები მომხიბვლელია, ბავშვი ეკრანს ეჯაჭვება. მულტფილმის ყურებისას თავის ტვინის ნეირონების აღგზნება ხდება, პატარა ასაკის ბავშვის ტვინი არ არის მომწიფებული იმისთვის, რომ ასეთი ჭარბი დოზით აღგზნებას გაუძლოს. როდესაც პატარა ბავშვი მულტფილმს უყურებს, მას უჭირს დაძინება, დაძაბულია, მთელი სხეული ეჭიმება. ორ წლამდე ასაკის ბავშვი მულტფილმის სიუჟეტს ვერ იგებს. ის ანიმაციურ ფილმს აღიქვამს, როგორც ფერებს, ხმებს, კადრების ცვლილებას, მაგრამ შეუძლებელია, რომ მან დაიწყოს მულტფილმის ყურება და ბოლომდე მიჰყვეს,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი.

წაიკითხეთ სრულად