Baby Bag

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს?

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს?

მითია, რომ თუ პატარას ჭიპის გარშემო ტკივილი აქვს, ჭიები ჰყავს? - აღნიშნულ თემაზე პირველი არხის გადაცემაში ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ექიმი პარაზიტოლოგი, მედიცინის დოქტორი ირმა კოკაია საუბრობს. 

მისი თქმით, ჭიპის ირგვლი ლოკალიზებული პერიოდული ხასიათის მუცლის ტკივილი ერთ-ერთი ყველაზე დამახასიათებელი ნიშანი არის ნაწლავური ჰელმინთოზების, მაგრამ არა ყოველთვის:

ჭიპის გარშემო ტკივილის მიზეზები გარდა ჭიებისა, შეიძლება სხვაც იყოს. თუმცა განსაკუთრებით ბავშვთა ასაკში, ჭიპის ირგვლის ტკივილის ერთ-ერთი ყველაზე ხშირი მიზეზი არის ჰელმინთოზები. თუ ამას აქვს ინტენსიური ხასიათის ტკივილი და თან ახლავს სხვა სიმპტომატიკაც, სჯობს, მშობელმა სპეციალისტს მიმართოს. ჭია არ არის მხოლოდ ერთი სახეობა, შესაბამისად, ის სამკურნალო საშუალებები, რომლებსაც თვითნებურად იყენებენ, არ არის რეკომენდებული. ყველა ანტიჰელმინთური საშუალება, რომელსაც ვიყენებთ, მეტ-ნაკლებად ტოქსიკურია. აქედან გამომდინარე, მათი თვითნებურად, ყოველგვარი გამოკვლევების გარეშე მიღება, არ შეიძლება. რაც შეეხება ხალხურ საშუალებებს, ძირითადად, იყენებენ ნიორს და გოგრის თესლს. გოგრის თესლით ორგანიზმს ზიანი არ მიადგება და შეიძლება მისი გამოყენება, თუ ჯანმრთელობის სხვა პრობლემა არა აქვს. თუმცა რომელ პარაზიტს ებრძვის და რა დოზებით უნდა მივიღოთ, ამის შესახებ კვლევები არ არსებობს. მისი ეფექტიანობა დამტკიცებული არ არის, ხოლო, როცა ბავშვს შემაწუხებელი მუცლის ტკივილი აქვს, მხოლოდ გოგრის თესლის იმედად არ უნდა ვიყოთ,“ - დასძინა მარი კოკაიამ.

ნახეთ ვიდეო ☝️

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

წაიკითხეთ სრულად