Baby Bag

რომელი სექსუალური დისფუნქციები გვხვდება ხშირად ქალბატონებში და როგორ ხდება მათი მკურნალობა? - სექსოლოგი ზურაბ მარშანია

რომელი სექსუალური დისფუნქციები გვხვდება ხშირად ქალბატონებში და როგორ ხდება მათი მკურნალობა? - სექსოლოგი ზურაბ მარშანია

​​სექსოლოგმა ზურაბ მარშანიამ ქალებსა და მამაკაცებში გავრცელებული სექსუალური დისფუნქციების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ქალბატონებში ყველაზე ხშირი დისფუნქცია ვაგინიზმია:

„მძიმე სექსუალური დისფუნქციების ხვედრითი წილი ბევრია ქალებშიც და მამაკაცებშიც. ქალების სექსუალურ დისფუნქციებში ჭარბობს ვაგინიზმი. თანამედროვე კლასიფიკაციით ვაგინიზმი გაერთიანებულია ჯგუფში, რომელსაც ეწოდება ქალის სექსუალური ტკივილისა და პენეტრაციის მოშლილობა. სქესობრივი აქტის დროს არის ძლიერი ტკივილი, ამავე დროს არის სპაზმიც. პირადად ჩემი გამოცდილებიდან, ყველაზე ხშირი ვაგინიზმია.“

ზურაბ მარშანიას თქმით, ქალბატონებს ხშირად აწუხებთ ანორგაზმიის პრობლემაც:

„ძალიან ბევრია ანორგაზმია. ეს არის სიამოვნების მიღების არარსებობა ან ხანგრძლივი და მყარი გაძნელება. ​სქესობრივი განათლება და მისი დონის ამაღლება დამოკიდებულია მიწოდებული ინფორმაციის ხარისხზე. მნიშვნელოვანია, ვინ აწვდის ადამიანს ამ ინფორმაციას. ექიმისგან მიწოდებული ინფორმაცია უდიდესი ალბათობით რელევანტურია. ინფორმაცია არ უნდა იყოს მიღებული ფსიქიკურად დაავადებული ადამიანების ბლოგებიდან. ძალიან ბევრია ასეთი. მე ბევრს ვიცნობ ასეთ ბლოგს.“

„რაც შეეხება გამოკვლევებს, ის გარკვეულწილად განსხვავებულია ქალებსა და კაცებში. იდენტური შეიძლება იყოს ჰორმონალური პროფილის გამოკვლევა, რომელიც ორივე შემთხვევაში გამართლებულია და აუცილებელიც არის. თუ მამაკაცებში ამას აქვს ძალიან დიდი მნიშვნელობა, ქალში იმდენად დიდი არ აქვს. ​ქალის სექსუალური დისფუნქციის თითქმის 90-95 % ფსიქოგენური გარემოებებით არის განპირობებული. ასეთივე დიდი პროცენტი, შესაძლოა, ორგანული, მათ შორის ჰორმონალური, ცვლილებებით იყოს განპირობებული მამაკაცებში. მიდგომებიც განსხვავებულია. ქალებში განსაკუთრებით დიდი მნიშვნელობა აქვს ექიმის პროფესიონალიზმს, მის სპეციალიზაციას. როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ ქალის სექსუალურ დისფუნქციებზე, აუცილებელია სწორი ფსიქოლოგიური მიდგომა და მოტივაციის, განწყობის შექმნა. ქალმა უნდა დაიჯეროს, რომ შეუძლია ამ პრობლემის დაძლევა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ზურაბ მარშანიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ანატომია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ანატომია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად