Baby Bag

წყლის დალევა ჭამის დროს ან მის შემდეგ - აქვს თუ არა მას ზეგავლენა საჭმლის მონელებაზე ან წონაზე?

წყლის დალევა ჭამის დროს ან მის შემდეგ - აქვს თუ არა მას ზეგავლენა საჭმლის მონელებაზე ან წონაზე?

წყლის დალევა ჭამის დროს ან მის შემდეგ, აქვს თუ არა მას ზეგავლენა საჭმლის მონელებაზე ან წონაზე? - აღნიშნულ თემაზე ექიმი ​ზაზა თელია საუბრობს. 

,,არსებობს სპეკულაცია რომ ჭამის შემდეგ წყლის დალევა ხელ უშლის მონელებას და წონის კლებას.

სამწუხაროდ ამ სპეკულაციის ავტორები ადამიანის ფიზიოლოგიაში ვერ ერკვევიან.

ეს არის რჩევა, რომელიც შეიძლება მოისმინოთ მეგობრისგან სადილის დროს ან ექიმისგან: ,,ჭამამდე, ჭამის დროს და ჭამის შემდეგ წყალი არ უნდა დალიო - ეს საჭმლის მონელებისთვის საზიანოა და წონის კლებაში ხელს შეგიშლის.”

ეს რეკომენდაცია მან შეიძლება წლების წინ გაიგო ან წაიკითხა საბჭოთა ლიტერატურაში და ჩათვალა, რომ ეს სიმართლე იყო, ან ახლახან წაიკითხა ინტერნეტში, სადაც ასეთი არასარწმუნო ინფორმაცია სწრაფად ვრცელდება და მარადიულად ცოცხლობს.

მოდით განვიხილოთ ეს საკითხი:

1. როგორც უკვე ავღნიშნე წყლის უარყოფითი გავლენა საკვების მიღების დროს ან მის შემდეგ არ შეესაბამება ადამიანის ნორმალურ ფიზიოლოგიას.
საჭმლის მონელების პროცესის სწრაფი მიმოხილვა:

საჭმლის მონელება იწყება პირის ღრუში, სადაც საჭმელი ქუცმაცდება და რბილდება - ფიზიკურად ღეჭვით და ქიმიურად სანერწყვე ჯირკვლებიდან გამოყოფილი ფერმენტებით.

შემდეგ საკვები საყლაპავის გავლით გადადის კუჭში, სადაც იშლება კუჭის მჟავა წვენით.

ამის შედეგად მიღებული ნარევი გადადის წვრილ ნაწლავში.

ზემოთ მოცემულ ეტაპზე ხდება საკვები ნივთიერებების შეწოვის 75 პროცენტი.

დანარჩენი რაც არ შეიწოვება გადამუშავდება მსხვილ ნაწლავში და შემდეგ გამოიყოფა.

მთელი პროცესი 24–დან 72 საათამდე გრძელდება.

მითი იმის შესახებ, რომ წყალი ახდენს კუჭის წვენის განზავებას, არ შეესაბამება ადამიანის ფიზიოლოგიას რამდენიმე მიზეზის გამო:

1. წყალი მიღების შემდეგ შეიწოვება კუჭში საკმაოდ სწრაფად - როგორც წესი, დაახლოებით 20 წუთის განმავლობაში.

ეს ნიშნავს, რომ ნებისმიერი შესაძლო განზავება კუჭის წვენისა წყლით ტრანზიტორულია (გარდამავალი).

მაგრამ იმ შემთხვევაშიც კი, თუ კუჭი წყლით მთლიანად სავსე იქნება, ეს ხელს არ შეუშლის საჭმლის მონელებას, რადგან წყალი ხელს არ შეუშლის ფერმენტების აქტივობას, რადგან ფერმენტები უერთდებიან და ზემოქმედებენ მხოლოდ საკვების ნაწილაკებს, იმის მიუხედავად რა რაოდენობის წყალია კუჭში.

2. ასევე არც წყალი არ მოქმედებს კუჭის მჟავიანობაზე.

კუჭი გამოჰყოფს და რეაგირებს იმდენი მჟავის გამოყოფით, რამდენიც საჭიროა კუჭში მოხვედრილი საკვების მოსანელებლად.

არ არსებობს კონკრეტული მჟავის გამოყოფის რაოდენობა, ის დამოკიდებულია კუჭში მოხვედრილი საკვების რაოდენობაზე.

3. მითი, რომ წყალი ანელებს ტემპს, რომლის დროსაც საკვები გადადის კუჭიდან წვრილ ნაწლავში ასევე ეწინააღმდეგება ფიზიოლოგიას.

ჭამის დროს წყლის დალევა გავლენას არ ახდენს კუჭის დაცლის სიჩქარეზე.

პირიქით - ჭამის დროს წყლის დალევამ შეიძლება ხელი შეუწყოს საჭმლის მონელებას, განსაკუთრებით ღეჭვის და ყლაპვის ეტაპზე, სადაც მას შეუძლია ხელი შეუწყოს საჭმლის დარბილებას და საყლაპავში გადატანას.

ასევე კარგად ჰიდრატირებული სხეული ეხმარება საჭმლის მონელებას ელიმინაციის ეტაპზე - ეხმარება განავალს დარბილებაში და ნაწლავში გადაადგილებაში, შესაბამისად ამცირებს შეკრულობას.

ასევე ჭამის წინ წყლის დალევის ერთ-ერთი დადებითი ეფექტი არის ის, რომ ის დროებით (გახსოვდეთ, ის შეიწოვება დაახლოებით 20 წუთში) იკავებს ადგილს თქვენს კუჭში.

ეს ხელს შეუწყობს ჭამის დროს სავსეობის შეგრძნებას.

თუ თქვენ წონაში დაკლებას ცდილობთ ჭამის წინ 1½ - 2 ჭიქა წყლის მიღება ასოცირდება ნაკლები საკვების მიღებასთან ჩატარებული კვლევების მიხედვით.
უფრო დეტალურად:

არ არსებობს სამეცნიერო მტკიცებულება, რომ წყალს შეუძლია განზავება მოახდინოს საჭმლის მომნელებელი წვენის ან ხელი შეუშალოს საჭმლის მონელებას.

შეუძლებელია კუჭის მჟავა წვენის ფიზიოლოგიურად მნიშვნელოვანი განზავება წყლის მიღებით:

კუჭის მჟავის pH (მჟავიანობა) არის <1.

ეს ნიშნავს, რომ თქვენი კუჭის მჟავა 100,000–ჯერ უფრო მჟავურია ვიდრე წყალი (წყლის pH ~ 7).

You cannot dilute your stomach acid in any physiologically meaningful way (e.g. HURT the digestive system)1 by drinking water during a meal. The pH of stomach acid is <1. That means your stomach acid is 100,000 x more acidic than water (pH of ~7).

წყალმა შეიძლება შეამციროს მადა და შესაბამისად, მიღებული კალორიების რაოდენობა.

საჭმელთან ერთად წყლის დალევა ასევე დაგეხმარებათ პაუზის გაკეთებაში, რაც საშუალებას მოგცემთ მიიღოთ სიგნალი თქვენი შიმშილისა და სავსეობის შესახებ.

ამან შეიძლება თავიდან აგაცილოთ ზედმეტი ჭამა და შესაძლოა წონის დაკლებაშიც კი დაგეხმაროთ.

გარდა ამისა, ერთმა 12-კვირიანმა კვლევამ აჩვენა, რომ მონაწილეებმა, რომლებიც სვავდნენ 17 უნცია წყალს (500 მლ) თითოეული ჭამის წინ, დაიკლეს 2 კგ-ით მეტი, ვიდრე მათ, ვინც არ მიიღეს წყალი ჭამამდე

ასევე რამოდენომე კვლევის მიხედვით - წყალმა შეიძლება დააჩქაროს თქვენი მეტაბოლიზმი დაახლოებით 24 კალორიით ყოველ 17 უნციაზე (500 მლ), რომელსაც მოიხმართ.

ძალიან საინტერესოა, რომ დახარჯული კალორიების რაოდენობა შემცირდა, როდესაც წყალი სხეულის ტემპერატურაზე გათბა.

ეს შეიძლება იყოს იმის გამო, რომ თქვენი სხეული მეტ ენერგიას იყენებს ცივი წყლის გასათბობად სხეულის ტემპერატურამდე.

ამიტომ თბილი წყლის მიღებას ჯობია ცივის მიღება.

გასათვალისწინებელია, რომ ეს ინფორმაცია წყალს ეხება და არა კალორიულ სასმელებს.

ერთ მიმოხილვაში, საერთო კალორიების მიღება 8-15%-ით მეტი იყო, როდესაც ადამიანები მოიხმარდნენ შაქრიან სასმელებს.

დასკვნა:

საჭმელთან ერთად ან მის შემდეგ წყლის დალევა ხელს შეგიწყობთ მადის რეგულირებაში, ხელს შეუშლის ზედმეტი საკვების მიღებას და ხელს შეუწყობს წონის კლებას,'' - აღნიშნავს ზაზა თელია. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელ​ობა

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია საშვილოსნოს კვანძოვან მიომაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა? - საშვილოსნოს მიომა არის კეთილთვისებიანი ჰორმონდამოკიდებული სიმსივნე.

არსებობს:
  • სუბსეროზული მიომა, რომელიც იზრდება საშვილოსნოს გარეთ ზედაპირული კედლიდან,
  • ინტერსტიციული მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს კედელში (კუნთში),
  • სუბმუკოზური მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს ღრუში (შიგნით),
  • ინტრალიგამენტური ზრდით - როდესაც მიომა იზრდება იოგებს შორის. 
რა ჩივილები შეიძლება ჰქონდეს პაციენტს?

მიომური კვანძები იწვევს შემდეგ ჩივილებს:

  • სისხლდენა საშვილოსნოში, 
  • ტკივილი წელისა და მუცლის ქვედა არეში, 
  • მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევა,
  • ყაბზობა,
  • შარდვის გაძნელება ან ხშირი შარდვა,
  • მუცლის ზრდა,
  • უშვილობა. 

რა მეთოდებით ხდება მიომური კვანძის დიაგნოსტირება?

მიომის დიაგნოსტირება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევითა და გინეკოლოგიური გასინჯვით.

რა სახის მკურნალობას უნდა მივმართოთ მიომური კვანძების არსებობისას?

პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, თუ მიომური კვანძი მცირე ზომისაა 2-3 სმ-მდე, არ იწვევს არანაირ ჩივილს, ასეთ შემთხვევაში არ მივმართავთ არანაირ მკურნალობას, მხოლოდ ვაკვირდებით დინამიკაში ექოსკოპიურად (კვანძის ზრდა მიმდინარეობს თუ არა). ქალის ასაკიდან გამომდინარე 6 თვეში ან წელიწადში ერთხელ ექოსკოპიური კონტროლი.

რაც შეეხება უშუალოდ მკურნალობას, მკურნალობის მეთოდები დამოკიდებულია მიომური კვანძის ზომასა და მდებარეობაზე. არსებობს მკურნალობის შემდეგი სახე: 

  • კონსერვატიული, ანუ მედიკამენტოზური მკურნალობა,
  • ოპერაციული მკურნალობა, რომელიც დამოკიდებულია მიომის ტიპზე, ზომაზე, მდებარეობაზე. 

შესაბამისად არსებობს: ქირურგიული მკურნალობის რამდენიმე სახე, ესენია: 

  • ლაპაროტომიული მიომექტომია (რაც გულისხმობს მუცლის წინა კედლის გაჭრით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას),
  • ლაპაროსკოპიული მიომექტომია (ე.წ. უსისხლო ოპერაცია - ასევე გულისხმობს მუცლის წინა კედელში 0,5 სმ ზომის განაკვეთებით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას).
  • ჰისტერორეზექტოსკოპიული მიომექტომია ( ასევე გულისხმობს კვანძის ამოკვეთას ვაგინალური მიდგომით-ჭრილობის გარეშე),
  • კომბინაციაში 2 ოპერაცია ერთდროულად - ლაპაროტომია + ჰისტეროსკოპია, ლაპაროსკოპია + ჰისტეროსკოპია.( ორგანოს შემანარჩუნებელი 2 ოპერაცია ერთდროულად- მხოლოდ კვანძია ამოკვეთა)
  • ან საშვილოსნოს ექსტირპაცია ( რაც გულისხმობს მთლიანი ორგანოს-საშვილოსნოს ამოკვეთას ), რაც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, ჩივილებზე, მიომის ზომასა და მდებარეობაზე.

გისურვებთ ჯანმრთელობას !

წაიკითხეთ სრულად