Baby Bag

რა იწვევს მენსტრუალური ციკლის დარღვევას?

რა იწვევს მენსტრუალური ციკლის დარღვევას?
დღეს ხუთშაბათია და მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. რა იწვევს მენსტრუალური ციკლის დარღვევას? - ამჯერად ამ თემაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია. 


მენსტრუალური ციკლის გადაცდენას ორსულობის გარდა იწვევს სხვა მრავალი ფაქტორი. საშუალოდ მენსტრუალური ციკლი რეგულარულად 28 დღეშია. ყველა ქალს აქვს ინდივიდუალური მენსტრუალური ციკლი, ნორმად ითვლება ციკლიდან ციკლამდე 21 დღიდან 35 დღემდე შუალედი. განვიხილოთ რამდენიმე მიზეზი, რაც იწვევს მენსტრუალური ციკლის დარღვევას.

სტრესი - სტრესს შეუძლია დაარღვიოს ორგანიზმის ნორმალური ფუნქციონირება- დაარღვიოს ჰორმონული დისბალანსი. ასევე სტრესი იწვევს წონის მკვეთრ მატებას ან მკვეთრ კლებას, რაც შესაბამისად გავლენას ახდენს მენსტრუალურ ციკლზე.


სხეულის მასისი დაბალი ინდექსი ( წონის დეფიციტი) - თუ იწონით თქვენთვის მისაღებ ნორმალურ წონაზე 10 %-ით ნაკლებს, ეს გამოიწვევს მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევას და ანოვულაციას. გარდა ამისა ქალებს, რომელთაც აღენიშნებათ ანორექსია ან ბულემია, აუცილებლად თან ერთვის მენსტრუალური ციკლის დარღვევა.


გაცხიმოვნება - ისევე როგორც წონის დეფიციტი, ასევე გაცხიმოვნება იწვევს მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევას. შეგიძლიათ სახლის პირობებში იკვებოთ სწორად და ივარჯიშოთ, რათა მოხდეს წონის კლება. თუ წონას რთულად იკლებთ ან საერთოდ ვერ იკლებთ, ასეთ შემთხვევაში უნდა მიმართოთ ენდოკრინოლოგ-ნუტრიციოლოგს.


პოლიკისტოზური საკვერცხეების სინდრომი - ეს ის მდგომარეობაა, როდესაც არის ჰორმონული დისბალანსი. შედეგად საკვერცხეებში არის მრავლობითი წვრილი ფოლიკულები და ციკლი არის ანოვულატორული. ანოვულაცია კი შედაგად გამოიწვევს ციკლის გადაცდენას, ციკლის ჩავარდნას . 


ჩასახვის საწინააღმდეგო აბები - მათი ხანგრძლივი გამოყენების შემდეგ ხდება მენსტრუალური ციკლის დარღვევა. აბების მოხსნის შემდეგ შესაძლებელია 3-6 თვე დაგჭირდეთ მენსტრუალური ციკლის ნორმალური ფუნქციონირების აღსადგენად.


ქრონიკული დაავადებები, როგორიცაა მაგალითად დიაბეტი, ფარისებრი ჯირკვლის დაავადებები. იწვევენ მენსტრუალური ციკლის დარღვევას, ამიტომ უნდა მოხდეს მათი დროული მკურნალობა და მუდმივი კონტროლი.


ნაადრევი მენოპაუზა - ნორმაში მენოპაუზა იწყება 45-55 წლის შუალედში. იმ შემთხვევაში, როცა კლიმაქტერული ჩივილები და მენსტრუალური ციკლის დარღვევა იწყება 40 წლის ასაკში, საქმე გვაქვს ნაადრევ მენოპაუზადთან.


ფოლიკულური კისტა - როდესაც საკვერცხე ვერ ფუნქციონირებს კარგად, ყალიბდება ფოლიკულური ტიპის ცისტა ( ანოვულაცია), რაც იწვევს მენსტრუალური ციკლის დარღვევას და გადაცდენას. 



არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია საშვილოსნოს კვანძოვან მიომაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა? - საშვილოსნოს მიომა არის კეთილთვისებიანი ჰორმონდამოკიდებული სიმსივნე.

არსებობს:
  • სუბსეროზული მიომა, რომელიც იზრდება საშვილოსნოს გარეთ ზედაპირული კედლიდან,
  • ინტერსტიციული მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს კედელში (კუნთში),
  • სუბმუკოზური მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს ღრუში (შიგნით),
  • ინტრალიგამენტური ზრდით - როდესაც მიომა იზრდება იოგებს შორის. 
რა ჩივილები შეიძლება ჰქონდეს პაციენტს?

მიომური კვანძები იწვევს შემდეგ ჩივილებს:

  • სისხლდენა საშვილოსნოში, 
  • ტკივილი წელისა და მუცლის ქვედა არეში, 
  • მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევა,
  • ყაბზობა,
  • შარდვის გაძნელება ან ხშირი შარდვა,
  • მუცლის ზრდა,
  • უშვილობა. 

რა მეთოდებით ხდება მიომური კვანძის დიაგნოსტირება?

მიომის დიაგნოსტირება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევითა და გინეკოლოგიური გასინჯვით.

რა სახის მკურნალობას უნდა მივმართოთ მიომური კვანძების არსებობისას?

პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, თუ მიომური კვანძი მცირე ზომისაა 2-3 სმ-მდე, არ იწვევს არანაირ ჩივილს, ასეთ შემთხვევაში არ მივმართავთ არანაირ მკურნალობას, მხოლოდ ვაკვირდებით დინამიკაში ექოსკოპიურად (კვანძის ზრდა მიმდინარეობს თუ არა). ქალის ასაკიდან გამომდინარე 6 თვეში ან წელიწადში ერთხელ ექოსკოპიური კონტროლი.

რაც შეეხება უშუალოდ მკურნალობას, მკურნალობის მეთოდები დამოკიდებულია მიომური კვანძის ზომასა და მდებარეობაზე. არსებობს მკურნალობის შემდეგი სახე: 

  • კონსერვატიული, ანუ მედიკამენტოზური მკურნალობა,
  • ოპერაციული მკურნალობა, რომელიც დამოკიდებულია მიომის ტიპზე, ზომაზე, მდებარეობაზე. 

შესაბამისად არსებობს: ქირურგიული მკურნალობის რამდენიმე სახე, ესენია: 

  • ლაპაროტომიული მიომექტომია (რაც გულისხმობს მუცლის წინა კედლის გაჭრით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას),
  • ლაპაროსკოპიული მიომექტომია (ე.წ. უსისხლო ოპერაცია - ასევე გულისხმობს მუცლის წინა კედელში 0,5 სმ ზომის განაკვეთებით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას).
  • ჰისტერორეზექტოსკოპიული მიომექტომია ( ასევე გულისხმობს კვანძის ამოკვეთას ვაგინალური მიდგომით-ჭრილობის გარეშე),
  • კომბინაციაში 2 ოპერაცია ერთდროულად - ლაპაროტომია + ჰისტეროსკოპია, ლაპაროსკოპია + ჰისტეროსკოპია.( ორგანოს შემანარჩუნებელი 2 ოპერაცია ერთდროულად- მხოლოდ კვანძია ამოკვეთა)
  • ან საშვილოსნოს ექსტირპაცია ( რაც გულისხმობს მთლიანი ორგანოს-საშვილოსნოს ამოკვეთას ), რაც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, ჩივილებზე, მიომის ზომასა და მდებარეობაზე.

გისურვებთ ჯანმრთელობას !

წაიკითხეთ სრულად