Baby Bag

„თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს,“ - კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

„თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ანტიჰიპერტენზიული თერაპია არავითარ შემთხვევაში არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს,“ - კარდიოლოგი არჩილ ჩუხრუკიძე

კარდიოლოგმა არჩილ ჩუხრუკიძემ არტერიული წნევის მერყეობის პრობლემის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ არტერიული წნევის სრულყოფილი განკურნება შეუძლებელია:

„ბევრმა ადამიანმა არ იცის, რომ არტერიული წნევის სრულყოფილად განკურნება არ არსებობს. მედიცინა არ ფლობს იმის შესაძლებლობას, რომ რაღაც წამალი დავნიშნოთ ერთჯერადად მისაღები, გავიკურნოთ და წნევამ აღარ შეგვაწუხოს. ​თუ წნევა სისტემატურად იწევს მაღლა, ეს ადამიანები აუცილებლად უნდა იღებდნენ სისტემატურად ანტიჰიპერტენზიულ თერაპიას. არავითარ შემთხვევაში ეს არ უნდა ატარებდეს კურსობრივ ხასიათს. 2-3 კვირა დავლიე წნევის წამლები, მერე შევწყვიტე და განვიკურნე წნევისგან, ასეთი რამ, სამწუხაროდ, არ არსებობს.“

არჩილ ჩუხრუკიძის თქმით, ქოლესტერინის მომატებული მაჩვენებელი გულის იშემიური დაავადებისა და ინსულტის განვითარებას უწყობს ხელს:

„ქოლესტერინი არ არის ისე სალანძღავი, როგორც ვლანძღავთ. ჩვენ ვსაუბრობთ ქოლესტერინის მოჭარბებულ რაოდენობაზე. თუ ადამიანს აქვს ცუდი ქოლესტერინის მაჩვენებლები მომატებული, ​ეს წარმოადგენს რისკ-ფაქტორს იმისთვის, რომ მას განუვითარდეს გულის იშემიური დაავადება, ინსულტი, პერიფერიული სისხლძარღვების დაავადება. ზოგიერთი ადამიანი, რომელიც ჯანმრთელია და ცოტათი მომატებულ ქოლესტერინს ნახავს, ფიქრობს, რომ ეს საგანგაშოა და ცდილობს რაიმე მედიკამენტის მიღებას. ეს ნამდვილად არ არის ასე.“

​სტრესები არტერიული წნევის წინასწარგანწყობას განაპირობებს. ადამიანისთვის, რომელსაც სტრესის ფონზე ეწევა არტერიული წნევა, პირველი ნაბიჯი აუცილებლად არის ანტიდეპრესანტების გამოყენება, რომელიც მის ემოციურ მდგომარეობას დაარეგულირებს. თუ ეს ვერ ხერხდება კონკრეტული მედიკამენტების გამოყენება, მერე უკვე უნდა შეირჩეს წნევის წამლების დოზირება. არტერიული ჰიპერტენზიით დაავადებულ ადამიანებთან ფსიქოთერაპევტების მუშაობაც საჭიროა. ეს არ არის პრობლემა, რომელიც ერთი ორგანოს პრობლემაა მხოლოდ,“ - აღნიშნულ საკითხზე არჩილ ჩუხრუკიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 https:/​/www.facebook.com/babybag.momsedu.ge

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად