Baby Bag

„კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია,“ - ნევროლოგი ალექსანდრე ცისკარიძე

„კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია,“ - ნევროლოგი ალექსანდრე ცისკარიძე

ნევროლოგმა ალექსანდრე ცისკარიძემ პოსტ-კოვიდურ ეტაპზე განვითარებული ყველაზე საშიში გართულებები დაასახელა, რომელიც სიცოცხლისთვის საფრთხის შემცველია:

„არის საშიში, სახიფათო გართულებები, რომელიც, შესაძლოა, იყოს​ პოსტ-კოვიდურ პერიოდში, ასევე მწვავე კოვიდის დროს. კორონავირუსული ინფექცია ზრდის თრომბების წარმოქმნის რისკს. შესაძლებელია, რომ ამ თრომბების წარმოქმნის რისკის ფონზე პაციენტს განუვითარდეს იშემიური ინსულტი, რაც ერთ-ერთი ყველაზე სახიფათო გართულებაა კოვიდ-19-ის. კოვიდგადატანილ პაციენტებს გაცილებით უფრო მაღალი რისკი აქვთ ინსულტის განვითარების, ვიდრე მათ, ვისაც დაავადება არ გადაუტანია. კოვიდგადატანილ პაციენტებს უფრო მეტი რისკი აქვთ იშემიური ინსულტის განვითარების, ვიდრე სხვა რესპირატორულ ვირუს გადატანილ ადამიანებს.“

ალექსანდრე ცისკარიძის თქმით, გართულებების გამოვლენის მაღალი რისკი აქვთ იმ ადამიანებსაც, ვინც კოვიდი მარტივად გადაიტანა:

​იმ პაციენტებში, ვინც ძალიან მშვიდობიანად გადაიტანა ინფექცია საკუთარ სახლში, ისე, რომ ჰოსპიტალში გადაყვანა არ დასჭირდა, მათ მაინც მაღალი რისკი აქვთ ასეთი გართულებების გამოვლენის. ეს უკვე შესწავლილი ფაქტია. კოვიდ-19 იწვევს ძალიან აგრესიულ იმუნურ პასუხს, რომელიც თავადვეა ძალიან ბევრი პრობლემის მიზეზი. ერთ-ერთი შედეგი ამისა, შესაძლოა, იყოს: ენცეფალოპათია, ენცეფალიტი, მიელიტი.“

ალექსანდრე ცისკარიძემ ის დაავადებები დაასახელა, რომელთა ქონის შემთხვევაში აცრა აუცილებელია:

„ჩვენ ხშირად გაგვიგონია, რომ პაციენტი დამძიმდა თანმხლები დაავადებების არსებობის გამო. ქრონიკული დაავადებების მქონე პაციენტებს გაცილებით მაღალი რისკი აქვთ ჰოსპიტალში მოხვედრის და სამწუხაროდ, სიკვდილობისაც. აცრა აუცილებელია შემდეგი პაციენტებისთვის: ინსულტგადატანილი ადამიანებისთვის, მათთვის, ვისაც ცერებრული ვენური თრომბოზი აქვს გადატანილი, დემენციის, პარკინსონის დაავადებების ან მსგავსი დაავადებების მქონე ადამიანებისთვის.“

„კოვიდის დროს კიდურების დაბუჟების შეგრძნება ხშირი ჩივილია. ​უხშირეს შემთხვევაში ეს გახლავთ ფუნქციური ჩივილი, რომელიც სტრესით არის გამოწვეული. ამას მარტივად ხსნის დამამშვიდებელი საშუალების მიღება. ექიმს უნდა მივმართოთ მაშინ, თუ ეს ჩივილი გაგრძელდა, ამ სიმპტომებმა არ გაიარა და პირიქით, პროგრესირება განიცადა,“- აღნიშნულ საკითხებზე ალექსანდრე ცისკარიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“- ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„პოსტ-კოვიდურ პერიოდში ყველაზე ხშირი სიმპტომი და ჩივილი არის ქოშინი, რომელიც არ არის ყოველ...
​​პულმონოლოგი დავით ჭყონია კოვიდ-19-ით გამოწვეულ ჯანმრთელობის პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, პოსტ-კოვიდურ ეტაპზე გამოჯანმრთელებულ ადამიანებს გარკვეული სიმპტომები რამდენიმე თვის განმავლობაში აწ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

,,ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა''

რა შემთხვევაში წარმოადგენს ცხოველის ნაკბენი საფრთხეს? - აღნიშნულ თემაზე MomsEdu.ge-ს რაბიოლოგი მანანა პაპავა ესაუბრა. 

რა შემთხვევაში წარმოადგენს საფრთხეს ძაღლის ან კატის ნაკბენი (თუნდაც ნაკაწრი) ბავშვისთვის?

ძაღლის, კატის ან სხვა ნებისმიერი ცხოველის ნაკბენი ან ნაკაწრი ყოველთვის არის საფრთხის შემცველი, მათ შორის უკვე არსებულ ჭრილობაზე ცხოველის ნერწყვის მოხვედრა. ძაღლის ან კატის ნაკბენი, განსაკუთრებით საშიშია თუ ცხოველი აუცრელია, იმყოფება სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან კონტაქტში და როდესაც ვერ ვაკვირდებით (არის მიუსაფარი).

ხშირად, როდესაც მშობლები მომმართავენ და ვიცი, რომ დაზიანება ცხოველის მიერ არის მიყენებული, მეუბნებიან რომ სახლის ძაღლმა ან კატამ უკბინა ბავშვს და თვლიან რომ აცრა არ სჭირდება. ძირითადად, აღმოჩნდება რომ ძაღლი არის ეზოში და აქვს კონტაქტი სხვა მიუსაფარ ცხოველებთან. ეს ფაქტი გასათვალისწინებელია, ვინაიდან მშობლები ასეთ დროს არ მიმართავენ ექიმს, არ იღებენ რჩევებს და უშვებენ შეცდომას.

ასევე, ყურადღება უნდა მიექცეს ცხოველის მოვლის საკითხს. ხშირად, ოჯახს არ აქვს ცხოველის პასპორტი, რომელშიც ასახული უნდა იყოს ჩანაწერები ცოფზე ჩატარებულ იმუნიზაციაზე. აღნიშნულის არსებობა ექიმს დაეხმარება გამორიცხოს საფრთხეები.

- პირველ რიგში, რა უნდა გააკეთონ მშობლებმა, საფრთხის თავიდან ასაცილებლად?

უპირველესად, რაც უნდა გააკეთონ მშობლებმა, ეს არის ნაკბენის, ნაკაწრის, ან დადორბლილი ჭრილობის ჩამობანვა გამდინარე წყლით და გასუფთავება სარეცხი საშუალებით - საპონით (ყველაზე კარგია, სარეცხის საპონი 72%-ანი), ამის შემდეგ, ანტისეპტიკური ხსნარები, წყალბადის ზეჟანგი, ბეტადინის ხსნარი და მიმართონ ქირურგ-რაბიოლოგს.

- უფრო რომ დაგვიკონკრეტოთ, თუ გაკაწრულ ადგილზე ცხოველის ნერწყვი მოხვდა ბავშვს, ასეთ დროს როგორ ვიქცევით?

როგორც უკვე აღვნიშნე, ეს ისეთივე საფრთხეს წარმოაგდენს, როგორსაც ნაკბენი, იმ შემთხვევაში, თუ გაკაწრული ნაწილი ღია, ანუ ახალ ჭრილობას წარმოადგენს, ხოლო თუ ეს უკვე ძველი ჭრილობაა, რა თქმა უნდა, საფრთხის შემცველი არ არის.

- აქვე მინდა გკითხოთ, შეიძლება თუ არა გართულება მოჰყვეს ლურსმნებით ან მსგავსი ნივთებით სხეულის ნაწილის დაზიანებას?

ნებისმიერი დაზიანება, რომელიც იწვევს კანის ზედაპირის მთლიანობის დარღვევას და განსაკუთრებით, ნაჩხვლეტი ჭრილობები, მათ შორის ლურსმანით მიყენებული, მიწით დაბინძურებული წარმოადგენს საფრთხეს, რადგან შეიძლება იყოს ტეტანუსის განვითარების მიზეზი. ბავშვები, რომლებსაც ჩატარებული აქვთ გეგმიური განრიგის მიხედვით აცრები, არ საჭიროებენ ტეტანუსის საწინააღმდეგო იმუნიზაციას. აუცილებელია მშობელმა მიმართოს ექიმსს, ვინაიდან ექიმი იღებს გადაწყვეტილებას თითოეულ პაციენტთან, ინდივიდუალურად, მრავალი ფაქტორების გათვალისწინებით.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


წაიკითხეთ სრულად