Baby Bag

„დაბუჟებისას თრომბოზი ნაკლებად სავარაუდოა, უფრო ნევროლოგიური პრობლემის დროს გვხვდება დაბუჟება,“ - მედიცინის დოქტორი შორენა ჭიოკაძე

„დაბუჟებისას თრომბოზი ნაკლებად სავარაუდოა, უფრო ნევროლოგიური პრობლემის დროს გვხვდება დაბუჟება,“ - მედიცინის დოქტორი შორენა ჭიოკაძე

მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორმა შორენა ჭიოკაძემ იმ სიმპტომების შესახებ ისაუბრა, რომელთა გამოვლენის შემთხვევაში თრომბოზზე ეჭვი უნდა მივიტანოთ:

„სისხლის საერთო ანალიზი ძირითადი ბაზისური კვლევაა და ორგანიზმში მიმდინარე პროცესებს ასახავს, მაგრამ კონკრეტულად თრომბოზზე ვერ მიგვითითებს. ​შეიძლება მხოლოდ კოაგულოგრამაშიც არაფერი არ გამოჩნდეს. ღრმა ვენების თრომბოზზე ეჭვის მისატანად, შესაძლოა, იყოს ტკივილი ფეხის არეში, სიწითლე, სიმხურვალის შეგრძნება, შესიება. შესაძლოა, გამოხატული იყოს სისხლჩაქცევებიც.“

შორენა ჭიოკაძის თქმით, დაბუჟებისას თრომბოზზე ეჭვის მიტანა ნაკლებად სავარაუდოა:

​ნაკლებად სავარაუდოა, რომ დაბუჟებისას ეჭვი მივიტანოთ თრომბოზზე. ხშირად ეშინიათ და ჰგონიათ: „ფეხები მიბუჟდება, პროთრომბინი მაქვს მაღალი,“ მაგრამ უფრო ნევროლოგიური პრობლემის დროს გვხვდება დაბუჟება. თრომბოზზე ეჭვის მიტანა შეიძლება, თუ გვაქვს ტკივილი გულ-მკერდის არეში, ქოშინი, ტკივილის გაძლიერება ღრმა ჩასუნთქვისას, ხველა.“

„აუცილებლად გასათვალისწინებელია ოჯახური ანამნეზი. თუ ოჯახის წევრებში გვაქვს ახალგაზრდა ასაკში ინსულტი, ინფარქტი, ღრმა ვენების თრომბოზი, თვითნებითი აბორტი, აუცილებლად უნდა მივიტანოთ ეჭვი თრომბოფილიაზე. რისკ-ჯგუფს მიეკუთვნებიან ჭარწონიანი პაციენტები, ასევე შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტები, ონკოლოგიური პაციენტები. უმოძრაობა და ​ცხოვრების მჯდომარე წესი ნამდვილად ხელშემწყობია თრომბოზის განვითარებისთვის და რისკ-ჯგუფში არიან ასეთი ადამიანებიც,“ - აღნიშნულ საკითხზე შორენა ჭიოკაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დილა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

„ცრუ სტერეოტიპია გავრცელებული ჩვენს საზოგადოებაში, თუ დაუბუჟდათ ხელი, პირველ რიგში კარდიოლ...
​​ნევროლ​ოგი მადონა სეხნიაშვილი ხელების დაბუჟების პრობლემაზე საუბრობს. მისი თქმით, აღნიშნული სიმპტომი უმეტესად ნერვის პრობლემებზე მიგვანიშნებს:„ტკივილს და დაბუჟებას აქვს დამცველობითი ფუნქცია. ის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ... ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მოზარდების ეკრანდამოკიდებულების პრობლემაზე ისაუბრა:

„გარდატეხის ასაკის ადამიანს უხარია საზრისის ძიება, კომუნიკაცია, ურთიერთობა. დღეს რა არის? სრულიად სერი სკოლა, ძალიან მოსაწყენი გაკვეთილები, კომუნიკაცია ნული. საწყალი მშობლები დარბიან სამსახურებში, რომ შვილებს კარგი მომავალი მისცენ, თანხები იშოვონ. რა ქნას მშობელმა? ურთიერთობის თავი აღარ აქვს. საინტერესო სკოლას ვერ ვთავაზობთ ბავშვს, სადაც სიხარულით გაიქცევა, რომ ექსპერიმენტი ჩაატაროს. ეზოს რაც შეეხება, ჩემს ეზოში, ჩემი ბავშვობისგან განსხვავებით, ახლა დიდი ამბავია-მეთქი რომ გითხრათ, მოგატყუებთ. ზოგ სახლს საერთოდ ეზო არ აქვს. თანამედროვე ურბანულ გარემოში გამოდიხარ პირდაპირ ქუჩაზე, შეიძლება მანქანა დაგეტაკოს.

მე რა გავაკეთო მოზარდი რომ ვარ და საინტერესო ცხოვრება მინდა. სად შეიძლება რეალიზაცია გავუკეთო ამ ჩემს გაქანებას? ცხადია, მე ამას ვაკეთებ ინტერნეტში. ისმის კითხვა: ეს კარგია თუ ცუდია? გააჩნია, ამას საიდან შევხედავთ. ცუდია იმ კონტექსტში, რა კონტექსტშიც ჩვენ ვცხოვრობთ, იმიტომ, რომ ეს არის ერთადერთი საშუალება. „ლურჯი ვეშაპი“ ახსენეს აქ და მსგავსი ტიპის რაღაცები რა ფენომენია? საკუთარი თავის გამოცდა გინდა, სარისკო თავგადასავლები გინდა, გამოწვევაა ეს შენთვის. ადრენალინის აწევა მოზარდობის ასაკში არის სასიამოვნო. ეს არის ანკესი. არის ახალი ურთიერთობები, რომელიც არ არის რეალური ურთიერთობები. ყველა ჩვენგანს ახსოვს თავისი თავი მეათე კლასში, ყველას რომ იცნობ შენ გარშემო. ახლა ამის საშუალება არ ვიცი რატომ არ არის. შენ კოლექციას აგროვებ, გამოცდილებას იღებ. დღეს ჩვენ ხშირად არ ვიცნობთ, ვისთან მეგობრობენ ჩვენი შვილები, ვისთან თამაშობენ, ვისთან ურთიერთობენ. ჩვენ ეს არ ვიცით. ჩვენი თაობის მშობლებმა ეს იცოდნენ ზეპირად თავიანთი ოჯახებით. ჩვენ ერთმანეთთან დავდიოდით ოჯახებში. ახლა ვინ ვისთან მიდის, აღარ ვიცი უკვე როგორ არის ახალ ცხოვრებაში, ეს სჭირდებათ ამ ბავშვებს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „პულსი“ 

წაიკითხეთ სრულად