Baby Bag

ეს მჟავა შვიდი წელი რჩება ორგანიზმში და მისი სულ მცირე რაოდენობა იწვევს დაავადებას

ეს მჟავა შვიდი წელი რჩება ორგანიზმში და მისი სულ მცირე რაოდენობა იწვევს დაავადებას

​​გრანიტის ზედაპირიანი ალუმინის ტაფების დამზადების პროცესში ხშირად გამოიყენება პერფტოროცტანული მჟავა, რომელიც კარცენოგენად არის აღიარებული.

პროფესორმა დევიდ ბონდმა გრანიტის ზედაპირიანი ტაფებისა და ქვაბების უსაფრთხოების საკითხზე ისაუბრა და პერფტოროცტანული მჟავის მოქმედების მექანიზმი გაგვაცნო:

„პერფტოროცტანული მჟავა იწვევს კიბოს, მენტალურ აშლილობას, იმუნურ დისფუნქციას, უნაყოფობას მამაკაცებში. ეს უკვე კვლევებით დადასტურებულია. ეს დაახლოებით ნახევარი საუკუნის წინ დადგინდა იმ ადამიანებზე დაკვირვებით, რომლებიც საწარმოში მუშაობდნენ, სადაც ამ ტიპის ტაფებსა და ქვაბებს ამზადებდნენ.“

„პერფტოროცტანული მჟავა არის საშიში მცენარეებისთვის, ცხოველებისა და ადამიანებისთვის, რადგან ის შვიდი წელი რჩება ორგანიზმში და მისი სულ მცირე რაოდენობაც კი იწვევს ამ დაავადებას. ეს მჟავა ლაბორატორიაში შექმნილი სინთეტიკური ნივთიერებაა და მას ბუნებრივად ვერაფერი დაშლის. მჟავა ვერ მოხვდება ადამიანის ორგანიზმში ტაფებიდან და ქვაბებიდან,​ რადგან მათი დამზადების პროცესში ის მთლიანად გამოდის ჭურჭლიდან. მჟავა ზიანს აყენებს ქარხანაში მომუშავე ადამიანებსა და გარემოს. სწორედ ამის გამო აიკრძალა მისი გამოყენება ბევრ ქვეყანაში. გაცილებით საშიშია ამ მჟავით დაბინძურებული წყალი, ჰაერი. გარემოში მოხვედრის შემდეგ ის წყლის ან სხვა საშუალებით ხვდება ადამიანის ორგანიზმში,“ - აღნიშნულ საკითხზე პროფესორმა ბონდმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

არის თუ არა უსაფრთხო ალუმინის ქვაბის გამოყენება?
არის თუ არა უსაფრთხო ალუმინის ქვაბის გამოყენება? - ამ თემაზე ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ისაუბრა.​„ალუმინის ქვაბში კერძების მომზადება, თერმული დამუშავება, განიხილება, როგორც რისკის შემცველი. მომინან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„კონსერვაციისთვის ასპირინის გამოყენება სარისკოა,“ - ბიოქიმიკოსი ირაკლი ჩხიკვიშვილი

ბიოქიმიკოსმა ირაკლი ჩხიკვიშვილმა მურაბის დამზადების ტექნოლოგიისა და რისკების შესახებ ისაუბრა:

„ახლა შაქრის ნაკლებად გამოყენების ტენდენციაა. გამოიყენება სხვადასხვა ნატურალური შაქარი, იყებენ სტევიას. ეს უფრო მისაღებია. ასევე იყენებენ შემსქელებელს, პექტინს უმატებენ, რომელიც შეასქელებს და თუ შაქარი ნორმალურია გემოვნური თვისებებით, არ დასჭირდება დამატებითი შაქარი. შაქარი საჭიროა 60%-მდე, რომ კონსერვაციული თვისებები ჰქონდეს. პროდუქტში თითქმის 60% უნდა იყოს შაქარი, რომ მან შეძლოს კონსერვაცია.

კონსერვაციისთვის იყენებენ სხვა საშუალებებს. საბჭოთა დროს ასპირინს იყენებდნენ კონსერვაციისთვის. შემდეგ ეს, რა თქმა უნდა, აკრძალეს. მისი გამოყენება სარისკოა.

კონსერვაციისთვის მჟავის გამოყენება შეიძლება ბოლოს, მაგალითად, ლიმონმჟავა. შეიძლება ჩავამატოთ ლიმონის წვენი. კონსერვაცია უკავშირდება მიკრობებისგან დაცვას. ანტიმიკრობული თვისებების მქონე ხელოვნურ ნაერთს იყენებენ ნატრიბენზოატს, მაგრამ მას აქვს ცუდი რეპუტაცია. მას ლიმონათებსა და სხვა საშუალებებშიც იყენებენ. ის, რა თქმა უნდა, რისკ-ფაქტორია სხვადასხვა დაავადების.

ტემპერატურული ზემოქმედების დროს ძალიან ბევრი ნაერთი, რომელსაც აქვს ანტიმიკრობული თვისებები, სამწუხაროდ, იჟანგება, დეგრადაციას განიცდის. გარდა კონსერვაციისა, მნიშვნელოვანია შევინარჩუნოთ ის სასარგებლო ნივთიერებები, რომლებიც არის ჩვენს ხილში. არის სხვადასხვა თანამედროვე მეთოდი, რომელსაც იყენებენ, მაგალითად ორთქლით დამუშავება,“ - მოცემულ საკითხზე ირაკლი ჩხიკვიშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად