Baby Bag

„აკნესთან არაფერ შუაში არ არის კვება. ცხიმის სიჭარბე არ არის განპირობებული ცხიმიანი საკვებით,“ - დერმატოლოგი სოსო კობახიძე

„აკნესთან არაფერ შუაში არ არის კვება. ცხიმის სიჭარბე არ არის განპირობებული ცხიმიანი საკვებით,“ - დერმატოლოგი სოსო კობახიძე

დერმატოლოგმა სოსო კობახიძემ აკნეს პრობლემის მიზეზებზე ისაუბრა და ის მითები დაასახელა, რომელიც ამ პრობლემის შესახებ ვრცელდება:

„აკნე არის ანთებითი პროცესი, რომელიც მიმდინარეობს ცხიმოვან ჯირკვლებში. ჰორმონ დამოკიდებული ცხიმოვანი ჯირკვლები მდებარეობს მკერდამდე, ზურგზე და სახეზე. ეს არ არის არც ფეხზე, არც მუცელზე და ა.შ. აკნეს ვუწოდებთ ჩვენ ვულგარულ აკნეს. ვულგარული ცუდს არაფერს არ ნიშნავს. ეს მორჩენადი დაავადებაა, რასაკვირველია.“

სოსო კობახიძის თქმით, 15 წლის ზემოთ მოსახლეობის 80-85%-ს აკნე აწუხებს:

​15 წლის ზემოთ მოსახლეობის 80-85%-ს აკნე აწუხებს. ეს დამოკიდებულია ტესტოსტერონის დონეზე. ჩვენ, როგორც სამხრეთის ქვეყანა ტესტოსტერონის ნაკლებობას არ ვუჩივით. ტესტოსტერონი რომ მეტია, ის ააქტიურებს ჯირკვალს, წარმოიქმნება საცობი და ეს არის დაცობილი ჯირკვლის ანთება. აქ არაფერ შუაში არ არის ბევრი ის ფაქტორი, რომელიც გავრცელებული მითებია. არაფერ შუაში არ არის კვება. ცხიმის სიჭარბე არ არის განპირობებული ცხიმიანი საკვებით.“

„წონამ რომ აკნე გამოიწვიოს, ასეთი რამ არ არსებობს. რაც არ უნდა ჭარბი წონა ჰქონდეს ადამიანს, იმას არანაირი აკნე არ ექნება. აკნე შეიძლება გააღრმავოს არასწორმა რჩევებმა და არასწორმა მკურნალობამ. პირველი არასწორი რჩევა არის ხოლმე, რომ ამოვიღოთ. ამაში ერთვება დედა, მეზობელი. ჯირკვალს ვერ ამოიღებთ. კოსმეტოლოგებიც ერევიან სპეციალური კოვზებით. ამან იმ წუთში შეიძლება დადებითი ეფექტი მოგცეს, მაგრამ ჯირკვალს რომ გააღიზიანებ, გამომუშავება გაიზრდება და ორჯერ უარეს შედეგს იღებ,“ - აღნიშნულ საკითხზე სოსო კობახიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„რუსთავი 2“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

მაკიაჟის გამოყენება აკნეს შემთხვევაში - როგორ შევარჩიოთ ტონალურები, BB და CC კრემები?
მაკიაჟის გამოყენება აკნეს შემთხვევაში - როგორ შევარჩიოთ ტონალურები, BB და CC კრემები? - ამ თემაზე დერმატო-ვენეროლოგმა ზაზა თელიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად