Baby Bag

როგორ მკურნალობენ კორონავირუსს ისრაელში? - ევგენი კომაროვსკის ინტერვიუ ექიმ ბორის ბრილთან

როგორ მკურნალობენ კორონავირუსს ისრაელში? - ევგენი კომაროვსკის ინტერვიუ ექიმ ბორის ბრილთან

ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ ექიმ ბორის ბრილთან ისრაელში კოვიდ-19-ის მკურნალობის წესებთან დაკავშირებით ისაუბრა.

ევგენი კომაროვსკი: რას აკეთებენ ისრაელში, როდესაც ადამიანს კორონავირუსი უდასტურდება?

ბორის ბრილი: როგორც წესი, არაფერს. სახლში რჩებიან, ურეკავენ ოჯახის ექიმს. პაციენტს სახლში მიუტანენ პულსოქსიმეტრს, რათა სატურაცია შეიმოწმონს. ამის შემდგომ ინფიცირებულს ურჩევენ დასვენებას, უნიშნავენ ბევრ თბილ სითხესა და სიმპტომურ მკურნალობას. საჭიროების შემთხვევაში იყენებენ პარაცეტამოლსა და იბუპროფენს.

ევგენი კომაროვსკი: ამ დროს ოჯახის წევრებთან რა მიდგომები გამოიყენება?

ბორის ბრილი: ოჯახის წევრები უნდა იზოლირდნენ. ეს სახლის პირობებში ხდება. ყველა რჩება კარანტინში, თუ სამი დოზით ვაქცინირებულები არ არიან.

ევგენი კომაროვსკი: არსებობს თუ არა რეკომენდაციები ჰაერის პარამეტრებთან დაკავშირებით, როგორ უნდა განიავდეს სახლი ამ დროს?

ბორის ბრილი: არა, მსგავსი რეკომენდაციები არ არსებობს.

ევგენი კომაროვსკი: როდის უნდა შეეხმიანოს პაციენტი ექიმს?

ბორის ბრილი: პაციენტი ყოველდღიურად ურეკავს ოჯახის ექიმს. ჯანდაცვის სამინისტროს აქვს ალტერნატიული კლინიკაც, სადაც ინფიცირებულები რეკავენ. იქ მათ სამხედროები პასუხობენ და იღებენ ინფორმაციას ინფიცირებულის მდგომარეობის შესახებ. პაციენტმა ექიმს უნდა მიაწოდოს ინფორმაცია ტემპერატურისა და ზოგადი მდგომარეობის შესახებ.

ევგენი კომაროვსკი: როდის ხდება პაციენტის კლინიკაში გადაყვანა?

ბორის ბრილი: თუ სატურაცია ეცემა და მდგომარეობა უარესდება, პაციენტმა სასწრაფოში უნდა დარეკოს და მას კლინიკაში გადაიყვანენ. ისრაელში არავინ იყენებს სახლში სტანდარტული იბუპროფენისა და პარაცეტამოლის პრეპარატის გარდა სხვა სახის მედიკამენტებს. მსგავსი რამ იქ არ ხდება.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არის მნიშვნელოვანი თვითთანაგრძნობა? - ნეიროფსიქოლოგ ნინო მარგველაშვილის რეკომენდაციები

რატომ არის მნიშვნელოვანი თვითთანაგრძნობა? - ნეიროფსიქოლოგ ნინო მარგველაშვილის რეკომენდაციები

ნეიროფსიქოლოგმა ნინო მარგველაშვილმა თვითთანაგრძნობისა და საკუთარი თავის მხარდაჭერის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ჩვენ შვილებს ვასწავლით, რომ შენ ამას კარგად უნდა მოექცე, რატომ ჩაარტყი? ჩვენ ერთმანეთზე უნდა ვიზრუნოთ, მაგრამ მე რომ რაღაც შემეშლება, როგორც დედას, ვიწყებ: „რა საშინელი დედა ვარ, რა სირცხვილია.“ გამოჩენა აღარ მინდა ამ დროს. ორმაგი სტანდარტია გაუცნობიერებლად. როდესაც გავაცნობიერებ, რომ თურმე ჩემს თავს არ ვექცევი სიკეთით, ჩემს შეცდომებს განვსჯი და არ ვპატიობ, მერე ნელ-ნელა უნდა შევცვალოთ ეს. შვილსაც არ აძლევ ამით მაგალითს. ის ხვდება, რომ გარეთ არის ფოკუსი მხოლოდ და ამ დროს ჩემს თავს ვაზიანებ. ეს ალოგიკურია.“

„თვითთანაგრძნობის მიზანი არ არის, რომ გახდე კარგად. ესეც ნიშნავს, რომ ეწინააღმდეგები იმ რეალობას, რაშიც ხარ. თვითთანაგრძნობა ნიშნავს, რომ საკუთარ თავს ვუთანაგრძნობ, რადგან რთულია ასეთ მდგომარეობაში ყოფნა. შენი თავი არ გეცოდება. შეცოდება არის, რომ მე ზემოდან ვუყურებ, თითქოს იმ ადამიანს სჭირს რაღაც მხოლოდ. თვითთანაგრძნობას როდესაც სწავლობ, იაზრებ, რომ ჩვენ ყველას გვაქვს რთული სიტუაციები, ყველა შეიძლება ერთ დღეს ქუჩაში აღმოვჩნდეთ. ჩემი თავის შეცოდება არის: „რა საცოდავი ვარ.“ მარტო არ ხარ. ჩვენ ამით ვერთიანდებით. ეს ცოტათი შვებაა. შეიძლება ადამიანმა თქვას, მე სულ არ მახალისებს ის, რომ სხვა არის ცუდად. ეს სულ არ ნიშნავს, რომ ეს მე მიხარია. ეს სიბრძნეა. შენ უბრალოდ რეალობას ამბობ, რომ მარტო მე არ ვარ ასეთ მდგომარეობაში, რომ ყველას განუცდია ეს ტკივილი. საღი აზრის საკუთარი თავისთვის თქმა გეხმარება,“- აღნიშნულ საკითხზე ნინო მარგველაშვილმა რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად