Baby Bag

გავასინჯოთ თუ არა პატარას პასტა - იტალიელების რჩეული კერძი ჩვილებისათვის

გავასინჯოთ თუ არა პატარას პასტა - იტალიელების რჩეული კერძი ჩვილებისათვის

გავასინჯოთ თუ არა პატარას, იტალიელების რჩეული კერძი პასტა? - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით: 

„რა კერძი გაგონდებათ, როცა გესმით სიტყვა იტალია?

დარწმუნებული ვარ, თქვენს მეხსიერებაში პიცა და პასტა ამოტივტივდება.

პასტა მაკარონია?

არა! პასტა გამშრალი ცომისაგან მომზადებული სხვადასხვა სიგრძისა და ფორმის მქონე მასალაა, რომლის ერთ-ერთი სახეობა მაკარონია, ის მსხვილი, ლულოვანი პასტაა.

ბევრი მკვლევარი პასტის ევროპაში შეტანას მე-13 საუკუნეში მარკო პოლოს ჩინეთში მოგზაურობას უკავშირებს. როგორც ამბობენ, სწორედ მან ჩამოიტანა აზიური მოგზაურობიდან ეს პროდუქტი და იტალიელებს გააცნო.

თუმცა ცნობილ მოგზაურს ამ შრომას ბევრი მეცნიერი სულაც არ უფასებს, რადგან მათი მონაცემებით, პირველი ცნობები მაკარონის შესახებ ჩვ.წ აღ-თ პირველ საუკუნეში მოიპოვება.

ვარაუდობენ, პასტას რომაელები ბევრად უფრო ადრეც ამზადებდნენ.

ციცერონი იხსენიებს საყვარელ კერძს ლაგანუმს, რომელიც წვრილად დაჭრილი ცომისაგან მზადდებოდა.

ბერძნების მიერ ნეაპოლის დაარსების შემდეგ ადგილობრივ სამზარეულოში მათ აღმოაჩნიეს ფქვილოვანი ნაწარმი, რომელსა „მაკარია“ დაარქვეს. ვარაუდობენ, რომ მაკარონის ნათლიებიც სწორედ ისინი გახდნენ.

ამერიკის აღმოჩენის შემდეგ ევროპაში პომიდორი გამოჩნდა და იტალიელებმა საყვარელი კერძი ნამდვილ დელიკატესად აქციეს. ამავე პერიოდში მათ ცომის საჭრელი დანადგარებიც გამოიგონეს და პასტა გაცილებით ადვილადსაწარმოებელი და ხელმისაწვდომი პროდუქტი გახადეს.

იტალიელების დიდი ნაწილი დღესაც შინ ამზადებს გემრიელ, სასარგებლო პასტას.

ასე, რომ პასტა ყოველი იტალიელის საყვარელი კერძი და ეროვნული სამზარეულოს მთავარი შემდგენელი ნაწილია. იმდენად საყვარელი, მუზეუმიც რომ გაუხსნეს რომში.

მისი წარმოებისათვის სპეციალური, ე.წ. მყარი ჯიშის ხორბლის მაღალი ხარისხის ფქვილი გამოიყენება და ფლობს ყველა იმ თვისებას, რასაც ხორბალი - შეიცავს B ჯგუფის ვიტამინების ნაკრებს, თუთიას, სპილენძს, მაგნიუმს, კალციუმს, ფოსფორს, უჯრედისს და რაც მთავარია, 100 გრამზე მხოლოდ 350 კკალ ენერგიას.

პასტას მხოლოდ სტანდარტული მყარი ხორბლის ფქვილისაგან არ ამზადებენ. იყენებენ წიწიბურას, სემოლინას (მანანის ბურღულს), ბრინჯს, რაც გლუტენის აუტანლობის დროს საუკეთესო პროდუქტია.

შეიძლება თუ არა მივცეთ პასტა ჩვილს?

რატომაც არა! მაგრამ თუ პატარას გლუტენის აუტანლობა აქვს, მისთვის ხორბლის ფქვილისაგან მომზადებული ნაწარმის მიცემა არ შეიძლება.

საბავშვო პასტა შეგიძლიათ ისევე მოამზადოთ, როგორც იტალიელებს უყვართ - პომიდვრის სოუსით, ავოკადოთი, ისპანახით, სხვადასხვა ბოსტნეულით, ყველით, ხორცით. ის საუკეთესო დამატებითი საკვებია.

ასე, რომ არჩევანი თქვენზეა,“ - აღნიშნავს პედიატრი.

იხილეთ ასევე:

შესთავაზეთ თქვენს პატარას პასტა ბოსტნეულის სოუსითა და ყველით (10 თვიდან)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რა გააკეთოს დედამ, თუ მას არც ფხვნილი აქვს და არც რძე?“ - ევგენი კომაროვსკის მძიმე კითხვა, რომელსაც პასუხს ვერავინ სცემს

„რა გააკეთოს დედამ, თუ მას არც ფხვნილი აქვს და არც რძე?“ - ევგენი კომაროვსკის მძიმე კითხვა, რომელსაც პასუხს ვერავინ სცემს

ცნობილი უკრაინელი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც დედებს გამოუვალ ვითარებაში ჩვილებისთვის ძროხის რძის განზავებული ნარევის მომზადებას ასწავლის:

„შორეულ 1996 წელს, ჩემი წიგნის „თქვენი შვილის ცხოვრების დასაწყისი“ პირველ გამოცემაში, შემდეგი რამ დავწერე: „შესაძლებელია, რომ ამ წიგნის მკითხველი ცივილიზაციისგან შორს ცხოვრობს, ჰყავს ძროხა, მაგრამ არ აქვს მაღაზია, სადაც ადაპტირებულ რძის ფორმულას შეიძენს ბავშვისთვის. ამის გათვალისწინებით, ძროხის რძის გამოყენება ამგვარად შეგიძლიათ: 120 მილილიტრ გადადუღებულ რძეს დავუმატოთ 80 მილილიტრი გადადუღებული წყალი და 1,5 ჩაის კოვზი შაქარი. ძროხის განზავებული რძით ჩვილის გამოკვება ერთი თვის განმავლობაში შეგიძლიათ მისი ჯანმრთელობისთვის საფრთხის შექმნის გარეშე. ძალიან სასურველია, რომ ამ ერთი თვის განმავლობაში დაუკავშირდეთ ცივილიზებულ სამყაროს და ბავშვისთვის ადაპტირებული რძის ფორმულა შეიძინოთ. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ნებისმიერი ფორმულა ძროხის რძეზე უკეთესია. ის არის უფრო სუფთა, აქვს სტაბილური შემადგენლობა და შეიცავს ვიტამინებს.“

ეს რეცეპტი მე თავად არ გამომიგონია. საბჭოთა პედიატრიის სახელმძღვანელოდან ავიღე, რომელიც, სავარაუდოდ, 1968 წელს გამოიცა. 2000 წლის შემდეგ ეს ტექსტი ჩემს წიგნში აღარ შემიტანია. ის უკვე ძალიან უცნაურად და აპოკალიპტურად გამოიყურებოდა. დღეს ეს რეალობად იქცა. „რა გააკეთოს დედამ, თუ მას არც ფხვნილი აქვს და არც რძე?“ - ამ კითხვამ უკვე ბევრჯერ გაიჟღერა. ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაცია და UNICEF-ი მკაფიო პასუხს არ იძლევიან,“ - წერს ევგენი კომაროვსკი.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად