საქართველოს ეროვნული არქივის ფოტოზე ასახულია თბილისი, დღევანდელი თავისუფლების მოედანი და რუსთაველის გამზირი.
აეროფოტო 1950-იანი წლებშია გადაღებულია და დაცულია საქართველოს ეროვნული არქივის თბილისის ცენტრალურ არქივში, არქიტექტორ გიორგი ბეჟანიშვილის პირად ფონდში.
იხილეთ ფოტო
„მშობელმა დაბადებიდან უნდა აწარმოოს ბავშვზე დაკვირვება. იწყება ღუღუნი, ტიტინი. 6-8 თვის ასაკიდან ხდება მარცვლების წარმოთქმა. 8 თვის ბავშვს უნდა შეეძლოს თქვას „დედა,“ „მამა.“ წლიდან უკვე იწყება: „მომე“ და თითოეული ფრაზების წარმოქმნა. ორწლინახევრიდან, სამი წლიდან ბავშვი იწყებს წინადადებებით საუბარს.“
ნანა ვაშაძის თქმით, მეტყველების განვითარებაში მემკვიდრეობით ფაქტორს დიდი მნიშვნელობა ენიჭება:
„არ აქვს მნიშვნელობა ბიჭია, გოგო, ბავშვმა უნდა დაიწყოს დროულად მეტყველება. მემკვიდრეობით ფაქტორს დიდი მნიშვნელობა აქვს. როდესაც დავინახავთ, რომ სამი წლიდან ბავშვი არ მეტყველებს, ვტეხთ განგაშს და მივდივართ ექიმთან.“
„ორენოვან ოჯახში ბავშვი ყოველთვის დააგვიანებს ლაპარაკის დაწყებას. მიზანშეწონილია ჯერ ვისაუბროთ ერთ ენაზე და შემდეგ გადავიდეთ უცხო ენაზე. როდესაც ორენოვანი ოჯახია, ხდება შეთანხმება მეუღლეებს შორის, რა ენაზე ისაუბრონ. საუბარი ერთ ენაზე უნდა ხდებოდეს. ბავშვი ადრეულ ასაკში მარტივად ითვისებს ენებს, მაგრამ მთავარია, რომ ჯერ მშობლიური ენა ისწავლოს. ბავშვმა ჯერ ერთ ენაზე უნდა იაზროვნოს და მერე ადვილად აითვისებს ხოლმე უცხო ენასაც,“- აღნიშნულ საკითხზე ნანა ვაშაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.
წყარო: „დილა მშვიდობისა საქართველო“
