Baby Bag

7 ფილმი, რომელიც ბავშვს ემოციური ინტელექტის განვითარებაში დაეხმარება

7 ფილმი, რომელიც ბავშვს ემოციური ინტელექტის განვითარებაში დაეხმარება

ფილმები ბავშვის განათლებისა და განვითარებისთვის ერთ-ერთ საუკეთესო რესურსს წარმოადგენს. მშობლებს ბავშვების ემოციური ინტელექტის განვითარებისთვის სხვადასხვა ტექნიკისა და მიდგომის გამოყენება შეუძლიათ. ემოციური ინტელექტი არის უნარი, რომ ადამიანმა გააკონტროლოს, მართოს და სხვას გაუზიაროს ემოციები სოციალურ კონტექსტში. კინოს ისტორიაში არაერთი ფილმი გადაუღიათ იმ მიზნით, რომ ბავშვის ემოციური ინტელექტის განვითარებისთვის შეეწყოთ ხელი. ჩვენს სტატიაში 7 ფილმს გაგაცნობთ, რომლებიც ბავშვს ემოციური ინტელექტის განვითარებაში დაეხმარება.

1. თავდაყირა

ეს ფილმი ერთ-ერთი საუკეთესო რესურსია ბავშვისთვის ემოციების შესახებ ინფორმაციის მისაწოდებლად. ის პატარა გოგონას ემოციების შესახებ მოგვითხრობს. ბედნიერება, სევდა, ზიზღი, შიში და რისხვა მისი ახალი ცხოვრების თანამგზავრები ხდებიან. ფილმი გვიჩვენებს, როგორ განიცდის ბავშვი სხვადასხვა ემოციას, უმკლავდება დაბრკოლებებს და ცვლილებებთან ადაპტაციას სწავლობს.

2. მაღლა

ფილმი ზრდასრული მამაკაცისა და პატარა ბიჭის შესახებ მოგვითხრობს. ისინი ერთმანეთს ოცნებების ასრულებაში ეხმარებიან. ფილმი არამხოლოდ ემოციების შესახებ გვაწვდის ინფორმაციას, არამედ ცხოვრების ორ ოპტიმისტურ და პესიმისტურ ხედვას ერთმანეთს უპირისპირებს. პერსონაჟები პრობლემებს აწყდებიან და მათ გადაჭრას წარმატებით ახერხებენ.

3. დამბო

დისნეის კლასიკური მულტფილმი ცირკში მცხოვრები პატარა სპილოს შესახებ მოგვითხრობს. ის წარმოდგენებში მონაწილეობისას პრობლემებს აწყდება და მუდმივად ჩაგვრას განიცდის. დამბო დედასაც დააშორეს, რომელიც მას ყოველთვის მხარს უჭერდა. ფილმი ბავშვს თავმდაბლობის მნიშვნელობას ასწავლის და სირთულეებთან გამკლავებისთვის საჭირო უნარების განვითარებაში დაეხმარება.

4. უოლ-ი

ფილმი რობოტის ისტორიას მოგვითხრობს, რომელსაც ემოციების გამოხატვის უნარი აქვს. ის სიყვარულის ძალისა და მისი განცდით გამოწვეული ცვლილებების შესახებ მოგვითხრობს. ფილმი ბავშვებს თავისუფლების, დამოუკიდებლობისა და სხვა ადამიანების მიმღებლობის მნიშვნელობას ასწავლის.

5. გაყინული

პოპულარული ფილმი ყველაზე ცხადად გადმოგვცემს ემოციების ძალას. ის ბავშვს სხვების პატივისცემას და თავმდაბლობის მნიშვნელობას ასწავლის. ფილმის თანახმად, სიყვარული და გამძლეობა ადამიანის წარმატების გასაღებია.

6. მოჩვენებების მიერ გატაცებულნი

ფილმის მთავარი თემა ოჯახის მნიშვნელობის ხაზგასმაა. ფილმის მთავარ გმირს ემოციების გაკონტროლება უჭირს. მას მარტოობის, სევდისა და მრისხანების განცდით ცხოვრებისეული გაკვეთილის სწავლა მოუწევს.

7. უცხოპლანეტელი

ეს კლასიკური ამერიკული ფილმი უცხოპლანეტელზე მოგვითხრობს, რომელიც დედამიწაზე ბავშვს დაუმეგობრდება. უცხოპლანეტელს სახლში დაბრუნება სურს, ბავშვი კი მას ოცნების ასრულებაში ეხმარება. ფილმი ასევე ეხება განქორწინების მძიმე შედეგებს ბავშვებისთვის. ის თქვენს შვილს სიკეთისა და სოლიდარობის მნიშვნელობას ასწავლის.

წყარო: ​youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს,“ - თამარ გაგოშიძე

თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში სიზარმაცის პრობლემის და მისი დაძლევის მეთოდებზე ისაუბრა. მან სიზარმაცის გამომწვევი მიზეზები დაასახელა:

„სიზარმაცე აბსტრაქტული ტერმინია. რა არის სიზარმაცე? როდესაც ცდილობ, რომ აუცილებელი გასაკეთებელი არ გააკეთო, თავი აარიდო ან გადაწიო. რისი შედეგია ე.წ. სიზარმაცე? 14 წლის ასაკში არის უკვე გვიანი ბავშვის ინტერესების გაღვიძება. ექვსი წლის ბავშვი, რომ რაღაცებს გეკითხება, ცნობისმოყვარე რომ არის, შენ რომ არ გცალია, კითხვებზე პასუხს რომ არ აძლევ და შენი საქმეებით ხარ დაკავებული, ​ეს ცნობისმოყვარეობა მერე ქრება. ცნობისმოყვარეობა გადადის მერე შრომისმოყვარეობაში. მასწავლებელიც და მშობელიც ამ გადასვლას აბრკოლებს ძალიან ხშირად, იმიტომ, რომ არ სცალიათ.“

თამარ გაგოშიძემ ხაზი გაუსვა ბავშვთან დისკუსიის მნიშვნელობას:

„ჩვენ უნდა შევხედოთ ჩვენს თავს, ძალიან ხშირად ​ხომ არ ვაიძულებთ ბავშვს, რომ აუცილებლად ეს გააკეთოს. ბუნებრივია, რომ ვაიძულებთ, იმიტომ, რომ სხვა გზა არ გვაქვს. ჩვენ მოგვიწევს დისკუსია, რატომ უნდა ისწავლოს ბავშვმა. 6-7 წლის ასაკში ეს ასე არ არის, თუმცა 14 წლის ბავშვთან დისკუსია არის ძალიან მნიშვნელოვანი. ხშირად მოსულან ჩემთან მშობლები და უთქვამთ: „ბავშვს ვეუბნები, რომ აი, ის მენაგვე იქნები.“ არაფრით არ შეიძლება ამის თქმა. რას ნიშნავს, მენაგვე იქნები?! მენაგვე ადამიანი არ არის, პერსონა არ არის და საქმე არ არის მენაგვეობა?! ასეთი ტიპის ტექსტები, რომ შენ თუ არ ისწავლე, არ იქნები ისეთი, როგორიც მე მინდა, არის მიუღებელი სტრატეგია. ბავშვი გრძნობს, რომ ეს არ არის სწორი და უბრალოდ ლოზუნგია მშობლის მხრიდან.“

თამარ გაგოშიძემ მშობლებს ურჩია შვილების ინტერესები აღმოაჩინონ და თავადაც დაინტერესდნენ იმით, რაც ბავშვს აინტერესებს:

„ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ ​აღმოვაჩინოთ ჩვენი შვილის ინტერესი. ჩვენ უნდა დავინტერესდეთ, რა თამაშებით თამაშობს ჩვენი შვილი და ერთხელ მაინც მასთან ერთად ვითამაშოთ ეს თამაში. თუ თამაში მძიმე და აგრესიულია, მარტო აკრძალვა არ უშველის. ამ შემთხვევაში დისკუსია აუცილებელია. დისკუსიაში უნდა გამოიწვიო ბავშვი, რომ აუხსნა რატომ არის მნიშვნელოვანი მან განახორციელოს „უნდას“ შესაბამისი აქტივობა. ბავშვმა „მინდასა“ და „უნდას“ შორის განსხვავება უკვე 7 წლის ასაკში უნდა იცოდეს. ზუსტად მაშინ არის კრიტიკული პერიოდი, 14 წელიც არის კრიტიკული პერიოდი. ამ ასაკშიც ბავშვს სიამოვნება უნდა, ისევე როგორც, 6-7 წლის ასაკში."

„ჩვენი სკოლები იმისთვის არის, რომ უსიამოვნება მიანიჭონ  და ​ვისაც სწავლა უყვარს, იმასაც გადააყვარონ. მშობელი რას ეუბნება შვილს? „შენ თუ ისწავლი, გექნება ბევრი ფული.“ ძალიან არამყარი არგუმენტია, მინდა გითხრათ. რაც უფრო არ ისწავლი, უფრო მეტი ფული გექნება ხანდახან ჩვენს ქვეყანაში. სწავლისთვის სწავლა, პროცესისგან სიამოვნების მიღება? აქ არის სწორედ ძაღლის თავი დამარხული: ყოფნა თუ ფლობა? ჩვენ ფლობის რეჟიმში ვართ სულ,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ რადიო იმედის ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო იმედი

წაიკითხეთ სრულად