Baby Bag

„დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ეს შეუმდგარობა მასში აგრესიას იწვევს,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

„დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ეს შეუმდგარობა მასში აგრესიას იწვევს,“ - ნევროლოგი მარინა ჯანელიძე

ნევროლოგმა მარინა ჯანელიძემ მამაკაცებში აგრესიის მატების და ქალზე ძალადობის შემთხვევების გახშირების პრობლემაზე ისაუბრა, მან აღნიშნა, რომ მსგავსი პრობლემატიკა, შესაძლოა, გადამავალი ეკონომიკური პერიოდისთვის იყოს დამახასიათებელი:

„ადრე ამაზე საუბარი არ იყო. მე ახალგაზრდობაში ამდენი არ მესმოდა, რომ ასე ჩაგრავდნენ ქალებს. უფრო დაფარული იყო საოჯახო სივრცე და ამის გამოტანა სირცხვილი იყო.​ ჩემი აზრით, კატასტროფაა, რაც ახლა ხდება. შეიძლება ეს გარდამავალი ეკონომიკური პერიოდისთვის არის დამახასიათებელი.“

მარინა ჯანელიძის თქმით, აგრესიულობა ბიოლოგიური თვისებაა და ის მამაკაცებისთვის მეტად არის დამახასიათებელი:

„აგრესიულობა არის ბიოლოგიური თვისება. ტესტოსტერონი არის მამაკაცის ჰორმონი. ქალებშიც აგრესიის დროს ტესტოსტერონის დონე მატულობს. კაცი ბიოლოგიურად უფრო აგრესიული არსებაა.​ ამ აგრესიულობას ძალიან ხშირად ხელს უწყობს გარკვეული უარყოფითი ემოციები. სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში არის ცუდი ეკონომიკური მდგომარეობა, უარყოფითი ფონი. მამაკაცების რეალიზაციის ერთ-ერთი ფორმა არის პროფესიული წარმატება და ფინანსური წელგამართულობა.“

„სამწუხაროდ, დღეს მამაკაცი ოჯახის ფინანსური თავი ნაკლებად არის ჩვენთან. ალბათ, ამან განაპირობა ის, რომ ამდენი ქალი წასულია სამუშაოდ უცხოეთში. კაცის ეს შეუმდგარობა, ნეგატიური ემოცია მასში აგრესიას იწვევს. მამაკაცს არ შეუძლია ოჯახი უზრუნველყოს. ვისზე ანთხევს ის ემოციას? ისევ თავისი ოჯახის წევრებზე. ეს შეუმდგარობა, ფინანსური სიღატაკე,​ მასში აგრესიას ბადებს. ისინი ეძალებიან სასმელს, ნარკოტიკს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა ჯანელიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო: ​„შემდეგი გაჩერება“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ისევე როგორც ბავშვს სჭირდება დედა, მისთვის აუცილებელია მამა. ორივე მშობელს თავისი ფუნქციე...
​ფსიქოლოგი ​პაატა ამონაშვილი ბავშვის ცხოვრებაში მამის როლის შესახებ საუბრობს:„ბუნებამ ასე დააწესა, რომ ბავშვს ჰყავს ორი მშობელი, დედა და მამა. ისევე როგორც ბავშვს სჭირდება დედა, მისთვის აუცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად