Baby Bag

„​ყველაფერში ზომაა საჭირო, მაგრამ როდესაც მოფერებასა და სიყვარულის გამოხატვაზე ვლაპარაკობთ, აქ ზომა არ არის, რაც მეტი - მით უკეთესი“ - ყარამან ფაღავა

„​ყველაფერში ზომაა საჭირო, მაგრამ როდესაც მოფერებასა და სიყვარულის გამოხატვაზე ვლაპარაკობთ, აქ ზომა არ არის, რაც მეტი - მით უკეთესი“ - ყარამან ფაღავა
როგორ ცვლის სითბო და ალერსი ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობას? - ამ თემაზე პედიატრმა, თსსუს პროფესორმა ყარამან ფაღავამ ისაუბრა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“.

„დღეს უკვე დადგენილია, რომ სიხარულს და მასთან დაკავშირებულ სიამოვნების ჰორმონებს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვთ ჯანმრთელობის განვითარებაში. მეტსაც ვიტყოდი, არამარტო ბავშვებში, მოზრდილებში, დიდებში და ნაყოფის შემთხვევაშიც კი. როდესაც ნაყოფს ეფერება დედა თუ მამა, დადებითი ემოციები ვითარდება და ნაყოფი უფრო წყნარი, მშვიდი და ბედნიერია. ყველას უნდა, რომ შვილი ჰყავდეს გონიერი, სახიერი, გულადი, მამაცი, კდემამოსილი. ამ ყველაფრის საფუძველი ჯანმრთელობაა.

თითქოს ყველაფერში ზომაა საჭირო, მაგრამ როდესაც ბავშვის მოფერებასა და სიყვარულის გამოხატვაზე ვლაპარაკობთ, აქ ზომა არ არის, რაც მეტი - მით უკეთესი. ოღონდ მე ხშირად ვიმეორებ, მოფერება, ალერსი, სიყვარულის გამოხატვა არ ნიშნავს ყველაფრის ნების მიცემას. უნდა უთხრა: შვილო, შენზე უფრო ახლობელი არავინ არ მყავს, მაგრამ ეს არ შეიძლება. ისე კი, მოვეფეროთ მაქსიმალურად. სპეციალური ქიმიური სუბსტანციები არის, სიამოვნების ჰორმონებია: დოფამინი, სეროტონინი, ენდორფინები და თქვენ წარმოიდგინეთ, გარკვეულწილად ადრენალინიც. რომ ამბობენ, ადრენალინი აკლიაო, ეს ძალიან ფიზიოლოგიური ამბავია. იმისათვის, რომ ბედნიერი იყოს, ეს სჭირდება ყველას არა, მაგრამ ზოგიერთს კი. ბავშვთა ასაკში ნაკლებად, უკვე მოზარდებში კი სექსუალური ჰორმონების, ანუ ანდროგენები და ესტროგენები. თუ ამათი პროპორცია მაღალია, იცით როგორ არის, გოგონა რომელიც სიყვარულით არის გარშემორტყმული, ოჯახში, ამხანაგებში განათებული, გაბრწყინებულია, როდესაც გრძნობს, რომ ვიღასაც უყვარს, კიდევ უფრო ლამაზი ხდება. მახსოვს ჩემი ერთი პაციენტი, 5 თუ 6 წლის იყო, მამამისმა მითხრა, ბავშვმა თქვა, მიხარია, რომ დედამიწაზე დავბაჯბაჯებო. 

ერთი მომენტი არის კიდევ, დალოცვაში (როდესაც ვლოცავთ ბავშვს), ცოტა ორაზროვანი გამოთქმა არის. კონსტანტინე გამსახურდია ამბობდა, მე დავიბადე მსოფლიოში უმცირესი მდინარის, ზანას ნაპირასო, ვსწავლობდი სხვადასხვა უნივერსიტეტშიო და მთელი ჩემი ცხოვრება ვეჯიბრებოდი ამერიკელებს, რუსებს, გერმანელებს, ებრაელებსო. შენ, ჰეი, მსოფლიოში უმცირესი მდინარის ნაპირას დაბადებულოო, არ დაგჩაგრონო დიდი მდინარეების პირას დაბადებულებმაო. ამაში რა არ მომწონს იცით, ცოტათი არასრულფასოვნების კომპლექსი არის. მაგრამ იყოს ეს პატარა არასრულფასოვნების კომპლექსი, თუ ეს მისცემს შესაძლებლობას ჩვენს ახალგაზრდებს, ჩვენს ბავშვებს, თავიანთი თავის რეალიზაცია მაქსიმალურად მოახდინონ. შესანიშნავი ფილმია, „ღვინის ქურდები“, გივი ბერიკაშვილის პერსონაჟი რომ ამბობს, ჩემი აზრით, ამ ცხოვრების არსი იმაში მდგომარეობს, რომ ამ წიწილასგან არწივი გაიზარდოსო. ამიტომაც ჩვენი ამოცანა, პედიატრების, პედაგოგების, საზოგადოების ის არის, რომ ახალი თაობა უფრო ბედნიერი იყოს, სიხარულით აღსავსე და თავიანთი რეალიზაცია შეძლონ,“ - ამ თემაზე პედიატრმა ყარამან ფაღავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით ქართველი მშობლები, რომლებიც 9 შვილს ზრდიან - პაატა დათიაშვილს და მერი ჭადაშვილს 7 ბიჭი და 2 გოგო ჰყავთ

გაიცანით ქართველი მშობლები, რომლებიც 9 შვილს ზრდიან - პაატა დათიაშვილს და მერი ჭადაშვილს 7 ბიჭი და 2 გოგო ჰყავთ

მერი ჭადაშვილსა და პაატა დათიაშვილს 9 შვილი ჰყავთ. პაატა დათიაშვილმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ თავისი დიდი ოჯახის შესახებ საუბრისას აღნიშნა, რომ ღმერთმა მას ყველა თხოვნა აუსრულა, რაც კი ჰქონდა:

„ეს არის ჩვენი ოჯახი. 9 შვილი გვყავს: გიორგი, გაბრიელი, ერეკლე, დემეტრე, დანიელი, ანა, ნიკოლოზი, შიო და ნენე. ჩვენს ოჯახზე პატარა ოჯახი უკვე აღარ ითქმის. გაცნობა ასე მოხდა: პატარა აღმართი იყო ასავლელი, რომ შეუდგნენ ამ აღმართს, მერიკოს ფეხი დაუცდა. მე დავიჭირე, დავიჭირე და დავიჭირე. რასაც ვნატრობდი, ღმერთმა ორ თვეში ამისრულა ყველაფერი. სამსახურიც მომეცა, ქორწილი გადავიხადეთ, ტრენინგებზე გამიშვეს თბილისში, 2 კვირაში ზუსტად მერიკომ მომახარა, რომ ბატონი გიორგი უკვე მუცელში იყო.

ტაძარში ერთხელ ბიჭი შემოვიდა, სამი ბიჭი შემოიყვანა. სამი ბიჭი ჰყავს, სამს ზრდის, რა მაგარია, მე კიდევ ერთი შვილიც არ მყავს-მეთქი, ვიფიქრე. მერე სულ მქონდა ეს, რომ ბევრი შვილი მინდოდა, მაგრამ დაგეგმვით ასე არაფერი დაგვიგეგმავს.

ოთხი ბავშვი სკოლაში დადის, სამი - ბაღში, ორი რჩება სახლში. მე არ ვიცი, რამდენად წარმატებული მამა ვიქნები ან ვარ, ამას ცხოვრება გვიჩვენებს, მაგრამ ამ გადმოსახედიდან, არანაირი სიძნელე, არანაირი პრობლემა არ ღირს, რომ უარი თქვა შვილებზე. ღმერთი გვაძლევს და ჩვენც უარს არ ვამბობთ, მადლობით ვხვდებით ყველა ამ ანგელოზს. რომელზე უნდა გვეთქვა უარი?!“

მერი ჭადაშვილი იმ ბედნიერ წუთებზე საუბრობს, როდესაც ახალდაბადებულ შვილს პირველად იკრავს გულში:

„წარმოუდგენელი გრძნობა იყო, გაინტერესებს როგორი იქნება ბავშვი, ვის ემსგავსება. რომ დაიბადება, გულზე რომ დაიწვენ შენს შვილს, ეს დიდი ემოციაა. დედაჩემს ბავშვობაში სულ ვეხვეწებოდი: „დედა, გააჩინე, მე მოგეხმარები.“ ვეუბნებოდი, თუ შენ არ აჩენ, მე მეყოლება ბევრი შვილი-მეთქი. რაც ვუთხარი, ავუსრულე. სირთულე ის არის, რომ 12 წელია ღამე არ მძინებია. დილას ვიწყებთ 7-ის ნახევრიდან. პატარებს მივხედავთ. მერე ვაღვიძებთ სკოლის ბავშვებს. ზოგი სპორტზე მიდის, ზოგი - მასწავლებელთან, ზოგი - ცეკვაზე. ჩვენს სახლში მიმსვლელ-მომსვლელი არ გველევა. 9 შვილი არის ნამდვილად უფლის მადლი, უფლისგან ბოძებული სიმდიდრე. ბედნიერებაა, დილას რომ გაიღვიძებენ და ნამძინარევს რომ ჩაიხუტებ, აფუმფულებულები რომ არიან. ვცდილობთ ჩვენი გული და სული ჩავდოთ ამ ბავშვების აღზრდაში. 8 მარტი არ ავიწყდებათ. ბარათებს ამზადებენ ბაღში, სკოლაში. ახალ წელს ერთად გვილოცავენ ხოლმე.“

წყარო: ​„ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად